ตอนที่ 222 ต้องมีความสุขแน่นอน

ตอนที่ 222 ต้องมีความสุขแน่นอน

การหายตัวไปของลูกสาว? นีรชาสั่นไปหมดทั้งตัว มือของ เธอเกาะกุมอยู่ที่หัวใจ น้ำเสียงร้อนรนถามขึ้น การหายตัวไป ของลูกสาวฉัน ภัสกรณ์ คุณพูดเรื่องอะไรน่ะ ลูกสาวของฉัน เขา … เขายังมีชีวิตอยู่อีกหรือ?”

ได้ยินน้ำเสียงนีรชารีบร้อนพูดตัดบท ในใจของภัสกรณ์รู้สึก เจ็บปวด คำจริงเกือบจะหลุดออกจากปาก แต่เขาก็ใจแข็งอด มันเอาไว้

“ใช่ เธอยังมีชีวิตอยู่ ถ้าคุณมาร่วมงานหมั้นของฉันละก็ ฉันจะ เล่าเรื่องของเด็กคนนั้นให้คุณฟัง

ลูกสาวยังมีชีวิตอยู่ หัวใจของนีรชาเต้นรัว ร้องตะโกนออก มาอย่างบ้าคลั่ง เธออยู่ที่ไหน ภัสกรณ์ คุณบอกฉันสิ เธออยู่ ที่ไหน?”

“เธอสบายดี มีความสุขมาก น่ารักมาก เมื่อคุณพบเธอแล้ว คุณก็จะรู้เอง” ภัสกรณ์รับปากว่า “ขอเพียงคุณมาร่วมงานหมั้น ของผม ผมจะบอกคุณทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ”

นีรชากโทรศัพท์ในมือแน่น เลือดในตัวพลุ้นพล่านไปทั่วทั้งร่างเพราะคำพูดของภัสกรณ์ ลูกสาวของเธอยังมีชีวิตอยู่ ที่แท้สวรรค์ก็ไม่ได้ใจร้ายกับเธอเกินไปหรอก

น้ำตาแห่งความดีใจเอ่อล้นเต็มสองตา นิรชาพยักหน้าเป็น เป็นเหมาะกับโทรศัพท์” ภัสกรณ์ ฉันรับปากคุณคะว่าจะไปร่วม งานหมั้นของคุณ

ภัสกรณีไม่เคยโกหก เขาบอกว่าลูกสาวยังมีชีวิตอยู่ ก็ต้อง ชีวิตอยู่

ราวางสายไปแล้ว แต่ภัสกรณ์ยังไม่วางสาย พิมพ์กับตัว เอง นิรชา ผมยังมีอีกเซอร์ไพรส์ให้คุณ อดทนหน่อยนะ “ไม่กี่วัน ผมสัญญา หลังจากนั้นไปทุกๆวัน คุณจะมีแต่ความสุข

ข่าวคราวของลูกสาวทำให้นีรชาสั่นสะท้านไปทั้งตัวด้วย ความปิติยินดี เรื่องราวทุกข์ใจตลอดหลายวันมานี้ค่อยๆจางลง ชีวิตได้กลับมาสดใสขึ้นอีกครั้ง

ทุกๆวันเธอได้แต่ป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆห้างสรรพสินค้าใกล้ กับสินค้าประเภท กระโปรงเด็กเอย หมวกเด็กเอย ตุ๊กตาเอ นิทานเอย ของเล่นแต่ละอย่างเอย ซื้อมากมายทุกวัน เพื่อ ตอบแทนความรักให้ลูกสาวของแม่ตลอด 5 ปี จะชดเชย อย่างไรก็ไม่อาจเพียงพอ
ในห้องนอนนั้นเต็มไปด้วยสิ่งของสีชมพูทุกอย่างของลูกสาว ตัวน้อยๆ ทุกคืนก่อนนอน นรชาจะต้องเชยชมสิ่งของเหล่านี้ ในใจปลื้มปิติ จินตนาการถึงความน่ารักสวยงามของเธออย่าง ใจจดใจจ่อ จนเกือบจะทนไม่ไหว

ท้องของจันทร์ฉายเริ่มป่องแล้ว เธอมาเยี่ยมนีรชาถึงบ้าน ทันใดนั้นเธอตกตะลึงกับของใช้เด็กเต็มไปทั่วห้องนอนของ นีรชา “ นีรชา ฉันรู้แล้วว่าเธอรู้สึกผิดต่อลูกสาวของเธอ แต่ว่า เธอซื้อเยอะเกินไปไหมเนี่ย! เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ลูกเธอ ตัวโตขนาดไหนชอบหรือไม่ชอบอะไร หากลูกสาวเธอไม่ชอบ ของพวกนี้เลยล่ะ เธอจะทำอย่างไรหือ?

นีรชาบรรจงเอานิ้วสางผมยาวสีทองของตุ๊กตา ยิ้มแย้มอย่าง ตั้งตารอ ถ้าเธอไม่ชอบ ฉันก็จะซื้อให้ใหม่ จนกว่าเธอจะ พอใจ”

จันทร์ฉายค่อยๆเบี่ยงหน้าเธอมา อย่างนี้นี่เองความรักของ คนเป็นแม่ ขนาดลูกในท้องฉันเกือบจะครบ 5 เดือนแล้ว แม้แต่ ของใช้เด็กอ่อนสักชิ้นฉันก็ยังไม่ได้ซื้อเลย!

เธอมองนีรชาด้วยความน้อยใจนิดๆ “เอาละ อย่ามัวตัดพ้อ อยู่เลย ใครจะไปรู้ บางทีนรุตม์อาจจะเตรียมไว้แล้วก็ได้ ไหน จะยังมีคุณแม่สามีของเธออีกล่ะ เอาอกเอาใจเธอซะขนาดนั้น ยิ่งกว่าองค์หญิงเสียอีก ที่จริงควรจะเรียกว่าไทเฮาเลยถึงจะ
จันทร์ฉายถูกนีรชากระแนะกระแหนอย่างนั้นก็ไม่ได้โกรธ อะไร กอดคอนีรชาหัวเราะร่า”แล้วยังไงละ ชีวิตฉันดีใช่ไหม ล่ะ!”

นีรชาอมยิ้มมองหน้าเพื่อนรักที่เต็มไปด้วยความเบิกบานใจ พูดอย่างจริงใจว่า“จันทร์ฉาย เธอช่างโชคดีเหลือเกิน”

จันทร์ฉายพยักหน้าตอบรับ“อืม นีรชา ฉันรู้สึกว่าเธอกับภัส กรณ์ไม่ควรลงเอยกันแบบนี้ นีรชา สักวันหนึ่งเธอจะต้องมี ความสุข”

นีรชาสายตามืดมน “กับภัสกรณ์ ฉันคงไม่หวังอะไรแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันคิดถึงแต่ลูกสาวเพียงอย่างเดียว จะเลี้ยงดูเธออย่าง ดีไปจนโต”

จันทร์ฉายกอดเธอเบาๆ “นีรชา วางใจเถอะ ทุกอย่างจะต้องดี ขึ้น คนดีจะต้องได้ดีแน่นอน

นีรชายิ้มกว้าง”อืม พรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้ ต้องมีสักวันที่ดี กว่านี้”