ตอนที่ 248 ขอแค่มีชีวิตเรียบง่ายและเป็นสุขก็พอ
ตอนที่ 248 ขอแค่มีชีวิตเรียบง่ายและเป็นสุขก็พอ
ภัสกรณ์หน้าหนาเกินไปจริงๆ นีรชาได้ถอดเสื้อผ้าของปาลออก และอุ้มเขาลงในอ่างน้ำ ท่านประธานภัสกรณ์ก็ได้ถอดเสื้อผ้าออก ด้วยตนเอง และนอนตัวใหญ่ๆอยู่ในอ่างน้ำเช่นกัน เตรียมตัวที่จะ อาบนํากับลูกชาย
นีรชาหมดคําจะพูดจริงๆ ถึงแม้ว่าสายตาของปาลจะมองไม่เห็น แต่สายตาของเธอมองเห็น! ความไร้ยางอายของภัสกรณ์ขั้นสุด ยอดจริงๆ พูดง่ายๆก็คือ สําหรับเธอแล้วมันคือมลพิษดีๆนี่เอง
เรื่องความหน้าหนา ไร้ยางอาย ทางที่ดีที่สุดคือ ทำเป็นไม่สนใจ เขา และทําให้เขารู้สึกเบื่อหน่าย
นีรชาคิดได้อย่างนั้น ก็ลงมือทำทันที เธอเอาสบู่ใส่มือและจุ่มลง ทําให้เกิดฟอง นวดให้ปาลแบบนุ่มนวล ปาล เจ้าหนูปาลรู้จัก ก จนหัวเราะออกมา ที่ปลายของจมูกของเขามาฟองสบู่ติดอยู่ มอง แล้วช่างน่ารักเสียจริง
นีรชาตั้งอกตั้งใจอาบน้ำให้เจ้าหนูปาล และพูดคุยกับเขา กดดัน แกล้งทําเป็นไม่สนใจภัสกรณ์
ภัสกรณ์เริ่มโชว์กล้ามของตัวเองเมื่อเรียกร้องความสนใจ ทำ ไปสักพัก แม้แต่หางตาของเธอก็ไม่มองเขา ใบหน้าเริ่มเปลี่ยน เป็นเย็นชา ลุกพรวดพราดขึ้นจากอ่างน้ำ ดึงเสื้อคลุมจะเดินไปที่ ห้องน้ำห้องข้างๆแทน
ได้ยินเสียงเปิดน้ำอุ่นจากห้องน้ำ นีรชาแอบหัวเราะออกมาเบาๆ
เฮือออออ
ผู้ชายหน่อมแน้มเอ๋ย
หลังจากที่อาบน้ำให้ปาลเสร็จเธอก็พบว่าชุดนอนขอเธอเปียก ชุ่มไปด้วยน้ำ เธออุ้มปาลนอนบนเตียง จูบลงที่หน้าของเขา “หนู น้อยของแม่ ตอนนี้เสื้อผ้าแม่เปียกหมดแล้ว แม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ก่อนนะจ้ะ หนูดูแลตัวเองก่อน แล้วแม่จะรีบกลับมาอยู่เป็นเพื่อน นะจ้ะ”
ปาลพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “ได้ครับ แม่รีบไปเถอะครับ ผมนอน เล่นท้องน้อยๆของตัวเองได้ครับ”
นีรชาหัวเราะ เล่นท้องน้อยๆของตัวเองนะเหรอ นี่เป็นวิธีการเล่น แบบใหม่หรือยังไงกัน โลกของเด็กน้อย ผู้ใหญ่นั้นไม่เข้าใจจริงๆ
เดินเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เลยถือโอกาสหยิบชุดนอนออก มาด้วย นีรชาได้ถอดชุดนอนที่เปียกชุ่มออก ห้องเปลี่ยนชุดอยู่ๆไฟก็ถูกปิด
ภัสกรณ์เดินเข้ามาโดยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัวเขาอยู่
นีรชารีบเอาชุดนอนคลุมตัวอย่างรวดเร็ว ขอร้องภัสกรณ์อย่าง นุ่มนวล “ภัสกรณ์ อย่าเล่นแบบนี้ค่ะ เจ้าหนูปาลยังอยู่ข้างนอกอยู่ เลยนะ”
ภัสกรณ์เอาตัวของเธอชิดไปที่มุม แขนข้างซ้ายและข้างขวาบีบ ไปที่ตรงกลางของเธอ ทำที่ท่าเหมือนคนสุภาพเรียบร้อย “นีรช า เธอลองคิดดูสิ ถ้าฉันจะกระตุ้นเธอตรงนี้เพื่อให้เธอเกิดอารมณ์ ผลที่ตามมามันจะคืออะไร
นีรชายื่นมืออกผลักหัวภัสกรณ์ออกไป แต่หน้าของเธอเริ่มแดง “ผลที่ตามมาก็จะร้ายแรงมาก ฉันจะให้ลูกชายของฉันโจมตี คุณ”
ภัสกรณ์เบะปาก จริงเหรอ งั้นฉันลองดูสักหน่อยก็แล้วกัน”
“ภัสกรณ์…….” นีรชายังคงขอร้องภัสกรณ์ เด็กน้อยยังคงอยู่ ข้างนอก พ่อแม่จะมาทำเรื่องอย่างว่าได้อย่างไร
ไม่ว่ายังไงภัสกรณ์ก็ไม่ยอมปล่อยมือ ดึงมือของเธอมาโอบที่เอว ของเขา พูดด้วยเสียงทุ่มต่ำ “ตั้งใจหน่อย
อวัยวะส่วนร่างของเรา ร้อนลุ่มเป็นไฟ และได้นำตัวของเธอกด แนบชิดไปกับก๋าแพง และจูบลงไปอย่างช้าๆ
พูดด้วยน้ำเสียงต่ำๆที่ข้างหู จะไม่พูดกับฉันจริงๆใช่ไหม”
“พูดอะไรเหรอ” จิตใจของนีรชาเริ่มกระสับกระส่าย เริ่มร้อน ผ่าวที่ใบหน้า แก้มเริ่มแดงเหมือนลูกพืช ชวนให้คนมองนั้น หลงใหล
“พูดว่าเธอ….รอฉันมาแล้วสามชั่วชีวิต พูดว่าชีวิตนี้เธอจะไม่ไป จากนั้น ชีวิตนี้เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป และชีวิตนี้เธอจะไม่มอง ชายคนไหนอีกนอกจากฉัน………สกรณ์พูดอย่างช้าๆที่ข้างหู ของเธอ
ยังจะวนมาที่เรื่องนี้อีกเหรอ นีรชาหัวเราะและเปิดเปลือกตา จูบ ลงไปที่จมูกของเขา”ภัสกรณ์ ทำไมเธอทำตัวเป็นเด็กจังเลย
“สรุปว่าจะพูดหรือไม่พูด” ภัสกรณ์พูด และกัดลงไปเบาๆที่ใบหู
ของเธอ
นีรชาตัวเริ่มสั่น พูดอะไรไม่ออก ใบหน้าที่ขาวเนียมเริ่มแดงไป ทั่ว
ภัสกรณ์ค่อยๆหยุดลง มือจับที่ด้านข้างแก้มของเธอ พูดด้วยน้ำ เสียงอ่อนโยน พูดสิว่า เธอรักฉัน แค่พูดว่าเธอรักฉัน แค่เธอพูด ฉันก็ยอมเธอแล้ว”
นัยน์ตาของเขามันช่างอ่อนโยน นัยน์ตาลึกๆของเขาสะท้อน ภาพของเธอ ที่งดงามเหมือนกับดอกไม้
นีรชาเงยหน้าขึ้น จูบลงเบาๆที่เปลือกตาของเขา”ภัสกรณ์ ฉันรัก
ในช่วงเวลานั้น เธอลืมสนิทว่าเธอคือแม่ของลูก ในช่วงเวลานั้น เธอแค่รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีความสุขมากคนหนึ่ง เธอกำลัง รัก และกำลังถูกรัก
เธอและหัวใจอีกดวงหนึ่ง กำลังหล่อหลอมรวมกันกลายเป็น หนึ่งเดียว
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ