ตอนที่ 234 ให้อภัยฉันนะ

ตอนที่ 234 ให้อภัยฉันนะ

นีรชาตั้งตารอคอย ภัสกรณ์คะ ใช่เรื่องลูกสาวของฉันหรือ เปล่า? เธออยู่ที่ไหนคะ? คุณไปเป็นเพื่อนฉันได้ไหมคะ?”

นํ้าเสียงของเธอสั่นไหวด้วยความตื่นเต้น

ภัสกรณ์ไม่ได้ตอบเธอทันที ท่าเล่นมายากลหยิบซอง จดหมายออกมาจากด้านหลัง ส่งยิ้มให้เธอนีรชา ความจริง อยู่ในซองนี้ เธอลองเปิดดูก็จะรู้เอง”

นีรชาสูดลมหายใจเข้าลึก ตั้งสติแน่วแน่ ค่อยๆเปิดซอง จดหมายออก

ในซองนั้น ใส่รายงานผลตรวจ หน้ากระดาษ นรชากาง กระดาษแผ่นนั้นออกดู มือสั่นทันที ที่ภัสกรณ์ยื่นให้เธอ ที่แท้คือเอกสารรับรองบุตร! เอกสารรับรองบุตรระหว่างเธอ กับน้องปาล!

คราวก่อน “ความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่างปาล(บุตร ชาย)และยกเว้นนีรชา (แม่บุญธรรม)” แต่ครั้งนี้เปลี่ยน เป็นความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่าง ยินยอมนีรชา แม่ บุญธรรม)และปาล(บุตรชาย)
นีรชาอ่านตัวหนังสือสีดำบนเอกสารซ้ำแล้วซ้ำอีก น้ำตา ไหลล้นออกมาไม่ขาดสาย ภัสกรณ์คะ นี่หมายความว่า อย่างไรคะ ที่เขียนในนี้หมายความว่าอะไรคะ?”

ภัสกร มองดูนีรชาที่ตื่นเต้นจนพูดติดๆขัดๆ บรรจงจูบผม เธออย่างเอ็นดู”เด็กน้อยเอ๋ย ก็หมายความอย่างที่คุณเห็นนั่น แหละ ปาล เป็นลูกชายของเรา”

อะไรนะ จันทร์ฉายตกตะลึงร้อง นภัสกรณ์! ปาล เป็น ลูกของคุณกับนีรชางั้นหรือ? นีรชาคลอดลูกผู้หญิงไม่ใช่หรือ คะ?”

ภัสกรณ์ส่ายหน้า ดึงนีรชาที่ยืนนิ่งจ้องมองเอกสารรับรอง ฉบับนั้นเหม่อลอยอย่างน่าสงสารเข้ามาไว้ในอ้อมแขนที่ นีรชาคลอดไม่ใช่ลูกสาว มุกมณีโกหกเธอ ผมไปที่โรง พยาบาล…ตรวจสอบแล้ว เอกสารรับรองฉบับนี้ได้กล่าวไว้ หมดแล้ว!

ปาล! ปาลเป็นลูกชายของเธอจริงๆ ไม่ใช่ลูกสาว ปาล จึงเป็นสมบัติล้ำค่าเพียงชิ้นเดียวของเธอ! นรชาร้องไห้ไป หัวเราะไป กอดภัสกรณ์ร้องไห้อย่างเงียบๆ

ทำไมเธอถึงไม่เชื่อสัญชาตญาณความเป็นแม่ของตัวเองนะ? ความรู้สึกที่สามารถสื่อสารทางใจกันได้ระหว่างเธอและปาล ทำไมเธอถึงเข้าใจผิดได้นะ?

นีรชาเหลือบตาที่เต็มไปด้วยน้าตาขึ้นมองหน้าภัสกรณ์ สบายใจขึ้น ที่แท้ผู้ชายในคืนนั้นคือภัสกรณ์นั่นเอง! เป็น พรหมลิขิตของเขากับเธอที่สวรรค์ได้กำหนดเอาไว้แล้ว! จน แล้วจนรอด เธอและเขาก็กลับมาเจอกันอีกจนได้!

นีรชาดันตัวในอ้อมแขนของเขา ละล่ำละลักพูดประโยค ขาดๆหายๆ ภัสกรณ์คะ! ฉัน….คืนนั้น มุกมณีโทรศัพท์มาหา หลอกให้ฉันไปเจอที่ห้อง 1806….ที.เอสคลับเฮาส์…ฉัน……

ภัสกรณ์กอดเธอไว้แน่น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด และเสียใจอย่างมาก นีรชา ผมรู้แล้ว ผมรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว หลังจากที่ได้รับเอกสารรับรองทางสายเลือดแล้ว ผมก็ให้คน ไปสืบต่อ ค่ำคืนนั้นคนที่เข้าห้อง 1806 ก็คือคุณ นิรชา ผมผิดเอง ผมจำไม่ได้จริงๆว่าเป็นคุณ ผมคิดว่าคุณก็เหมือน กับผู้หญิงรักสนุกทั่วๆไป…

ในใจของภัสกรณ์เต็มไปด้วยความรู้สึกหลายอย่าง ตอนที่ เขาบรรเลงเพลงรักกับนีรชาโดยไม่ตั้งใจ กลับพบว่าเขาคือ ผู้ชายคนแรกของนีรชา และเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวของเธอ สวรรค์ช่างจัดเตรียมได้วิเศษอะไรเช่นนี้ ทำให้โชคชะตาของ เขาเต็มไปด้วยความกลัวและสมหวัง
ขอบคุณสวรรค์ที่ไม่ทำให้เขาและนีรชาพลาดโอกาสอันดี ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้เขาและนีรชาได้กลับมาพบกันในที่สุด

หลังจากที่อารมณ์เริ่มสงบลงบ้างแล้ว ความโกรธแค้นของ นีรชาปะทุขึ้นมาบ้าง เธอใส่อารมณ์ดึงเนคไทของภัสกรณ์ อย่างรุนแรง” ภัสกรณ์! ที่แท้คุณรู้เรื่องนี้มานานแล้ว! คราว ก่อนทำไมคุณต้องโกหกฉันว่าปาลไม่ใช่ลูกชายของฉัน?คุณรู้ ไหมว่าวันนั้นฉันเสียใจมากขนาดไหน? คุณนี่มันซื่อบื้อจริงๆ เลย!”

ภัสกรณ์มองลึกเข้าไปในตาของเธอนีรชา ผมขอโทษ ผม ไม่ควรปิดบังคุณนานขนาดนี้ ผมแค่กังวลว่าหากนภนัยรู้เรื่อง นี้เข้า คุณจะเสียเปรียบ ดังนั้นผมจึงต้องปิดบังเรื่องนี้เอาไว้ ก่อน ให้อภัยผมเถอะนะครับ?”

นีรชาผลักเขาออกอย่างผิดหวัง ใช่สิ ภัสกรณ์ไม่ได้ผิด อะไร แต่ว่าในใจเธอนั้นทุกข์ระทมแสนสาหัส

ตอนที่น้องปาลต้องการคนคอยดูแลใกล้ชิด เธออยู่ใกล้แค่ เอื้อมแต่กลับไม่ได้ใกล้ชิดเขา ไม่ได้ดูแลเขา เธอก็เป็นแม่ คนหนึ่งนะ แต่กลับบกพร่องในหน้าที่อย่างไม่น่าให้อภัย!
จันทร์ฉายเห็นภัสกรณ์นัยน์ตาเริ่มแดง รีบเข้ามาเกลีย กล่อม นิรชา ที่จริงภัสกรณ์ก็เสียใจอยู่ไม่น้อยนะ เธอดูสิเขา ลงทุนจัดเตรียมพิธีขอแต่งงานให้เธออย่างอลังการงานสร้าง ขนาดนี้ ให้อภัยเขาสักครั้งเถอะนะ!”