ตอนที่ 233 หวานเป็นพิเศษ

ตอนที่ 233 หวานเป็นพิเศษ

นีรชาหัวเราะเยาะ ฉันก็พูดไปอย่างนั้นแหละ คุณอย่าคิดมาก

นโตมรีบวิ่งเข้ามาปกป้องจันทร์ฉายไว้ในอ้อมแขน นีรชากับ ภัสกรณ์ดูเหมือนทะเลาะกัน แท้จริงแล้วรักกันหวานซึ้งตลอด

นกนัยกำลังมองอยู่ เลือดในตัวพลุ่งพล่าน รู้สึกเลียนในสําคอ

ความโกรธแค้นความเกลียดชังลึกเข้าไปถึงในกระดูก ทำให้ เธอราวกับเป็นคนบ้าอาละวาด ตอบโต้นีรชาอย่างร้ายกาจ นัง นีรชา เธอมันดอกทอง! นังดอกทอง! ฉันอยากจะกินเนื้อของ เธอ อยากจะดื่มเลือดของเธอ!”

ภัสกรณ์ถลึงตาจ้องมองนภนัยที่เข้ามาใกล้ขึ้น มองใบหน้า ที่เคยสวยงามของเธอแต่ตอนนี้กลับกลายเป็นน่าเกลียดน่า กลัว ในใจรังเกียจเธอที่สุด เขาปกป้องนีรชาไว้ที่ด้านหลังเขา พลางบิดแขนของเธอนภนัย พอได้แล้ว! เก็บแรงของคุณไว้ เถอะ คิดหาวิธีเกลี้ยกล่อมเลศยาจะดีกว่า ว่าพรุ่งนี้จะจัดการ อย่างไรกับพาดหัวข่าวหน้าหนึ่ง!
พูดพลางกวักมือเรียกรปกให้พานภนัยออกไป

ในห้องโถงเหลือเพียงนรุตม์ จันทร์ฉาย ภัสกรณ์และนิรชา 4

นรดนยิ้มๆมองภัสกรณ์และนีรชา ดึงแขนจันทร์ฉายเดินออก ไป”จันทร์ฉาย ไปกันเถอะ เราอย่าอยู่เป็นก้างขวางคอเขา เลย!

จันทร์ฉายยิ้มกว้าง เอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของนรม เตรียมจะเดินไป

“อย่าเพิ่งไป รอก่อน”ภัสกรณ์เรียกพวกเขา ผมมีอะไรจะบอก กับเรา หวังว่าพวกคุณจะยินดีอยู่เป็นสักขีพยานให้หน่อย

พยานหรือ? นีรชาหัวใจเต้นแรง มองสายตาที่ทั้งจริงจังและ ตกหลุมรักของภัสกรณ์ ใบหน้าแดงก่ำโดยไม่มีสาเหตุ

“เร็วเข้า! จะขอเธอแต่งงานไม่ใช่หรือ?”จันทร์ฉายรีบบอก อย่างตื่นเต้น

ภัสกรณ์ฝืนยิ้มจ้องมองเธอ”นรุตม์ ช่วยดูแลเมียคุณหน่อย อย่าเพิ่งเผยความลับได้ไหม?
นโต ยิ้มร่าหอมแก้มจันทร์ฉายทีนึง ที่รัก คูณเก่งจังเลย! เคาถูกด้วย!”

ภัสกร หยิบกล่องใส่แหวนสีแดงกํามะหยี่ออกมา ค่อยๆ เปิดออก มองนิรชากๆ คุกเข่าลงไปข้างนึง”นิรชา คุณยินดี แต่งงานกับผมไหมครับ?”

ในกล่องเล็กๆใบนั้น บรรจุแหวนเพชรสีชมพูระยิบระยับงาม ตา รอบตัวแหวนล้อมไปด้วยกิ่งก้านโอลีฟโอบเข้าหากัน เพชร รูปหัวใจจัดวางเป็นพิเศษดูหรูหรามีระดับ สวยงามเหลือเกิน

“อ้อ! เพชรสีชมพูmarrymel ภัสกรณ์ คุณอัฐยายกินขนม ยายจริงๆ! นรุตม์ตกใจร้องออกมา

Marryme นีรชามองแหวนเพชรเลอค่าในกล่องนั้น ทันใด น้ำตาก็พรั่งพรูออกมา ความสุขอันยิ่งใหญ่เอ่อล้นในหัวใจของ เธอ

น้าตาใสๆค่อยๆรินไหลออกมาจากสองตา นิ้วมือสั่นเทาจน แทบจะถือกล่องแหวนไม่อยู่

ภัสกร คุกเข่าลงตรงหน้าเธอ มองเธอด้วยความสุภาพ อ่อนน้อม รอยยิ้มบนใบหน้าหวานซึ้ง”นีรชา แต่งงานกับผมนะครับ?”

นีรชามองดูสายตาของเขา รีบปาดน้ำตาที่ร่วงเพลาะแหละ ลงมา สักครู่หนึ่ง ถึงพยักหน้ารับขณะสะอึกสะอื้น

ภัสกร ลุกขึ้นยืนกอดนีรชาแน่น จูบลงที่หน้าผากของ เธอ ทําไมคิดนานจังครับ ขาผมแทบจะหักแล้ว

“ฮ่าฮา…. บรรยากาศที่เคร่งขรึมแต่เดิมได้มลายหายไป ด้วยคําพูดประโยคนั้น จันทร์ฉายและนรุตม์ยังอดไม่ได้ หัวเราะเสียงดังออกมา

นีรชาก็ยิ้มออกเช่นกัน หยิกที่แขนภัสกรณ์แรงๆทีนึง ฉันควร จะให้คุณคุกเข่านานกว่านี้ด้วยซ้ำ!

ภัสกรณ์มองดูผู้หญิงตัวเล็กยิ้มอย่างเขินๆในอ้อมแขนของ เขา แซวว่า “ก็เอาสิ ไหนๆก็กล้าให้คนอื่นทุ่มแจกันใส่สามี ตัวเองแล้ว ยังมีอะไรอีกไหม เธอหาไม่ลง!

นีรชาปกติได้ยินคำว่าสามีรู้สึกว่าไม่ค่อยรื่นหู แต่วันนี้ได้ยิน เข้าแล้วกลับรู้สึกว่าอบอวนไปด้วยความรัก ปลายตามองภัส กรณ์ ตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก

ภัสกรณ์ชื่นชมท่าทีที่มีเสน่ห์และอ่อนหวานของเธอ น้ำเสียงทั้งอ่อนนุ่มทั้งเอาแต่ใจ”นีรชา ผมยังมีอีกเรื่องหนึ่งให้

คุณประหลาดใจ”