ตอนที่ 174 หัวใจเจ็บขนาดนี้

ตอนที่ 174 หัวใจเจ็บขนาดนี้

ภัสกรณ์รู้สึกอิจฉาจนเกือบจะเป็น บ้าอยู่แล้ว เขาจะต้องลงโทษผู้ หญิงสำส่อนคนนี้ให้สาสม

นีรชามองดูภัสกรณ์ลงมือย่างเย็น ชา ยิ้มมุมปากด้วยท่าทีแดกดัน

น่าขำแท้ เธอเชื่อคำพูดของผู้ชาย คนนี้อย่างแท้จริง คิดว่าในใจเขามี เพียงเธอคนเดียว คิดว่า เขาคงจะยินดีละทิ้งเรื่องราวใน อดีตกับนภนัย มาแต่งงานกับตน ภัสกรณ์กำลังหมั่นเขี้ยว เหลือบ ไปเห็นรอยยิ้มแดกดันบนใบหน้า นีรชา เก็บอารมณ์โกรธไว้ไม่อยู่ จับ คางเธอหันมาสบสายตาอัน แหลมคมคู่นั้นมองลึกเข้าไปในตา ของเธอ “นีรชา เธอหัวเราะเยาะฉัน

“ใช่” นีรชาตอบแบบไม่มีเยื่อใย ในตาแสดงความสิ้นหวังชัดเจน

ใจของภัสกรณ์ค่อยๆเย็นลง ทันที

จนถึงตอนนี้ เขาจึงตระหนักแล้ว ว่า เขาเอง ไม่เคยเข้าใจถึงจิตใจ ของนีรชาเลย ความแข็งกร้าวของเธอ ความ สวยงามของเธอ ความใสซื่อใน บางครั้งของเธอ ความมีเหตุผล และอิสระในตัวเธอ ล้วนอยู่ใน น้ำตาที่เหือดแห้งบนใบหน้าของ เธอ เดิมทีเขาไม่เคยรับรู้ว่าในกัน บึงลึกๆของหัวใจเธอนั้นมีอะไร ซ่อนเร้นอยู่บ้าง

เธอ คงไม่เคยรักเขาเลยสินะ

ความรู้สึกในตอนนี้ ไม่หยุดที่จะ ค้นหา ไม่หยุดที่จะทดสอบ ไม่หยุด ที่จะเป็นกังวล จนถึงวันนี้ ในที่สุด เขารู้สึกว่าเขาเหนื่อยแล้ว

อุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศก็ ไม่ต่ำมาก แต่ภัสกรณ์กลับรู้สึก หนาวลึกถึงกระดูกดังเช่นฤดูหนาว

นีรชาลุกขึ้นยืนอย่างเงียบๆ สวม เสื้อผ้าเสร็จอย่างเงียบๆ ติดกระดุม เรียบร้อย

เสียงของภัสกรณ์ทั้งอ่อนและเย็น ลง “นีรชา ตั้งแต่วันนี้ไป เธอไม่ ต้องโกหกฉันอีก ไม่ต้องคอยหลบ หน้าฉัน ไม่ต้องกลัวฉัน และไม่ ต้องเยาะเย้ยฉันอีกต่อไป ความ สัมพันธ์ของเราจบลงเพียงเท่านี้ เธอชอบใคร เกลียดใคร ก็ไม่เกี่ยว กับฉันแล้ว”

บรรยากาศในห้องแสนจะอึมครึม เสียงของเขาเบาราวกับเสียง หายใจ ถูกแสงสว่างจากดวงไฟล้น ออกมาเป็นคลื่นน้ำที่หมุนวนเป็น วงกลมซับซ้อน

รูปร่างที่สูงใหญ่ของเขาก้าวเดิน ออกไปอย่างช้าๆ แต่ก็ดู คล่องแคล่ว

นีรชานั่งลงบนเตียง ดึงเสื้อคลุมที่ ถูกฉีกขาดที่ข้างเตียงเอามาใส่ เช่นเดียวกับทารกที่ถูกห่อไว้ในผ้า อ้อม ใบหน้าของเธอปกปิดด้วยผ้า ของเสื้อคลุมอาบน้ำ น้ำตาไหล ออกมาด้วยความเป็นทุกข์

ในที่สุดภัสกรณ์ก็ยอมยุติเรื่องลง แล้ว นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอหวังมาตลอด หรือ จากนี้ไป สถานะของเธอก็ ไม่ใช่มือที่สามที่น่าอาย แล้วยัง ไม่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆกลัวนภนัย จะจับได้อีก จะไปไหนมาไหนใต้ แสงอาทิตย์อันสว่างไสวได้อย่าง เปิดเผย นี่ไม่ใช่ชีวิตที่เธอพอใจ หรือ

แต่ว่าทําไม หัวใจถึงได้เจ็บปวด เช่นนี้