ตอนที่ 34 รับใช้เจ้านายดีๆ

“เอ่อ….นี่รชาไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาอันเฉียบคม ของเขา เธอจึงหาทางเปลี่ยนเรื่อง “คุณภัสกรณ์ซื้ออะไรมา

คะ”

“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?” ดวงตาของภัสกรณ์เป็นประกายขึ้น

มา

ก่อนหน้านี้เธอมักจะเรียกเขาว่า “นาย” ไม่ก็เรียกอย่าง แดกดันว่า “ท่านประธาน”นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกชื่อเขา

“ฉัน….” สายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกประหม่า ก้มหน้านิ่ง ไม่พูดไม่จา

พับผ่าสิ! ทำไมเธอถึงต้องร้อนตัว อย่างกับว่าเธอมีชู้ แล้ว โดนเขาจับได้คาเตียงอย่างนั้นแหละ

เห็นนีรชาเอาแต่กมหน้าเงียบ ภัสกรณ์จึงคิดไปว่าเธอ คงจะอาย และเขาก็รู้สึกดีขึ้นมาเขาลูบผมเธอเบาๆ ก่อนจะดึงตัวเธอเข้ามากอดไว้แน่น

ร่างบางถูกบังคับให้เบียดชิดแนบอกของเขา….

หัวใจของเขาเต้นรัว แล้วจึงค่อยๆ สงบลงช้าๆ จนกลาย เป็นที่พึ่งพิงที่ปลอดภัยที่สุดในโลก เธอเริ่มหวั่นไหว ความ เกลียดชังที่มีต่อเขานั้นดูไม่แข็งแกร่ง และความเจ็บปวดที่ เต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจก็ทุเลาลง

เป็นครั้งแรก ที่เธอรู้สึกว่าอ้อมแขนของเขาอบอุ่น อบอุ่น จนทำให้เธอลืมความเหน็บหนาวทั้งมวล

ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา ต่างมองดูพวกเขาด้วยความ แปลกใจ

นีรชารู้สึกอาย จึงใช้มือผลักเขาออกไป ภัสกรณ์ไม่เพียง แต่ไม่ยอมคลายมือ แต่เขากลับกอดรัดเธอแน่นขึ้นอีก

เขาใช้มือลูบไล้ไปบนเส้นผมของเธอ พลางกระซิบที่ข้าง หว่า “ชู่ว! อย่าดิ้น” น้ำเสียงทุ้มต่ำฟังดูอ่อนโยน ลมหายใจ อุ่นๆ เป่า รดที่ต้นคอ จนเธอรู้สึกจักจี้
แสงอาทิตย์ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ปกคลุมร่างของ คนทั้งสอง ทำให้หนุ่มหล่อร่างสูงกับสาวน้อยร่างเล็ก มีแสง เปล่งประกายออกมา งดงามราวกับภาพวาด..

แต่น่าเสียดาย ที่ความรู้สึกดีๆ ของนีรชาที่มีต่อภัสกรณ์ กำลังจะจบลงพร้อมกับอ้อมกอดนี้

พอกลับไปที่คฤหาสน์หลังจากซื้อของเสร็จ ความรู้สึกดีๆ ของเธอที่มีต่อเขาก็คงจะลดลงเหลือศูนย์

ภัสกรณ์เลือกซื้อเสื้อผ้าให้เธอเยอะมาก ทั้งเสื้อแจ็คเก็ต ชุดนอน และชุดชั้นในสารพัดแบบ นีรชาอายจนหน้าแดง

“นี่คุณ..” เธอวางของเหล่านั้นลง หน้าขาวนวลแดงระเรื่อ

“เสแสร้งทำไม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกซะหน่อย รีบไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าซะ” เขากลับมาเหย่อหยิ่งและเย็นชาเหมือน เดิม คำพูดนั้นเป็นดั่งมีดที่แทงหัวใจของเธอ

“คุณมันบ้า!” นี่เราจ้องเขาตาเขม็ง ก่อนจะหันหลังและ เดินขึ้นบันไดไป มีแต่ผู้หญิงสติไม่ดีเท่านั้นแหละ ที่จะใส่ เสื้อผ้าแบบนั้น เฮ้อ! เธออายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี.๐

“กฎข้อที่สี่ เธอต้องตามใจฉันทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องบน เตียง เว้นแต่ว่า เธอจะไม่ต้องการให้พ่อของเธอมีชีวิตอยู่..

“อาบน้ำเสร็จ ใส่ชุดชั้นในนั่น แล้วไปนอนรอฉันบน เตียง พอจบประโยคสติของเธอก็แตกกระเจิง แก้มขาว นวลบัดนี้แดงดำราวกับลูกตำลึงสุก