ตอนที่ 183 ร้องไห้ไปใหญ่

ตอนที่ 183 ร้องไห้ไปใหญ่

เวลานั้นไหลไปราวกับสายน้ำ วัน พรุ่งนี้ก็เป็นวันแต่งงานของจันทร์ ฉายแล้ว ช่วงกลางคืนนีรชาจึงปริ้น เอกสารขั้น ตอนของงานแต่งวัน พรุ่งนี้ออกมาหนึ่งชุด ท่องจำอย่าง ขึ้นใจ

จันทร์ฉายและนรุตม์เชิญ พนักงานจัดงานแต่งงานมืออาชีพ มาทั้งเมือง นีรชานั้นเป็นเพื่อนเจ้า สาว จำเพียงว่าเธอ นั้นช่วยเจ้า สาวถือดอกไม้และแหวนแต่งงาน และถือโอกาสดูแลการแต่งหน้า ของเจ้าสาว แม้แต่เรื่องดั่งเปาก็ไม่ ต้องรับผิดชอบ ถือว่าเป็นงานที่ สบายๆ

หลังจากท่องจำขั้นตอนเสร็จแล้ว มองดูเวลาก็ห้าทุ่มแล้ว นีรชาจึง อาบน้ำและเตรียมตัวเข้านอน เพราะพรุ่งนี้เธอ ต้องไปบ้านของ จันทร์ฉายแต่เช้าเพื่อช่วยแต่งหน้า เจ้าสาว จึงต้องรีบเข้านอน

เมื่อเดินไปที่ข้างเตียงและเตรียม ที่จะดึงปิดผ้าม่าน นีรชา มองเห็นรถSUVสีดำข้างเงาของ ต้นไม้ด้านล่างตึกโดย ไม่ได้ตั้งใจ มีผู้ชายร่างสูงยืนอยู่ ผ้าม่านถูกดึงมาครึ่งหนึ่ง ในใจ ของนีรชาก็เต้นแรง จึงดึงผ้าม่าน กลับไป และมองชายคนนั้นอย่าง ละเอียดอีกรอบ

อะไรกัน ทำไมผู้ชายคนนั้นมอง แล้วช่างคล้ายกับภัสกรณ์

แสงสว่างที่เดี๋ยวสว่างเดี๋ยวมืดนั้น ทำให้เธอต้องถลึงตาให้กว้างเพื่อ ให้เห็นชัดเจน ทางด้านนั้น ผู้ชายคนนั้นไม่ เพียงทิ้งก้นบุหรี่บน พื้น เขารอจนเหนื่อย จึงเปลี่ยน ตำแหน่ง เขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่ง ก้าว ทำให้ทั้งร่างเขาหายไป ใน เงามืดของต้นไม้ นีรชายิ่งมองแล้วยิ่งสงสัย รถคัน นั้นทำไมเหมือนกับรถคันนั้นของ ภัสกรณ์ และผู้ชายร่างสูงคนนั้น ที่ยืนอยู่ท่าทาง หยิ่งยโสเหมือ นกับภัสกรณ์

หรือว่าจะเป็นเขาจริงๆ เขามาทำ อะไรดึกดื่นแบบนี้ มาเฝ้าดูอยู่ด้าน ล่างบ้านของเธอ เป็นการ แสดงความรักหรือคิด จะคิดร้ายกับ

เธอ

นีรชาคิดไปมากมายแต่ก็ยังงงวย คิดไม่ออก จึงดึงผ้าม่านปิดและ เอนตัวลงนอนบนเตียง

แต่มันก็ยังไม่อึดอัดใจ เธอก็เลย สวมเสื้อผ้าแล้วเดินออกจากห้อง ไป เธออยากไปดูมันคืออะไรกัน แน่

เมื่อเธอเข้าไปในลิฟต์ ในลิฟต์นั้น สะท้อนเงาของเธอ นีรชาเหลือบ ไปมองเห็น ทำให้ตัวเอง นั้นก็เกลียดตัวเอง แทบจะร้องไห้ ออกมา

ท่าทางลับๆล่อๆ รอยยิ้มบน ใบหน้าที่คล้ายกับคนงี่เง่า

นีรชาลูบหน้าของตัวเอง เธอ เพียงแค่ต้องการอยากจะไปดูสิ่งที่ เธอเห็น ทําไมบนใบหน้าของเธอ ถึงมีรอยยิ้มแห่งความสุขอยู่กันนะ ลิฟต์ลงมาเร็วมากเพราะห้องของ เธอนั่นอยู่ชั้นไม่สูงมาก ไม่นานก็ ถึงชั้นหนึ่ง

นีรชาอยู่ในห้องโถงเพ็งมอง เกิด อะไรขึ้น ทำไมไม่มีเงาของ รถSUVแล้ว ใต้เงาต้นไม้นั้นว่าง เปล่า ถ้าอย่างนั้นรถ นั้นคืออะไร แล้วผู้ชายคนนั้นคืออะไร

หรือว่าเมื่อกี้นั้นเธอตาฟาดไป นีรชากระพริบตาก็ยังไม่มีอะไร มี เพียงสายลมพัดผ่านยอดไม้ ส่ง เสียงเสียดสีกัน กรอบแกรบ

ในขณะนั้น นีรชารู้ผิดหวังอย่าง มาก ราวกับว่าเธอได้รับเงินก้อนโต พอไปแลกเงินที่ธนาคารอย่างมี ความสุข กลับ มีคนบอกว่าเงิน นั้นเป็นเงินปลอมทั้งหมด

ผิดหวัง ท้อใจ รู้สึกว่าตัวเองนั้น ช่างโง่เง่าและน่าสงสาร ชีวิตนี้คง ไม่ประสบความสำเร็จอีกแล้ว ใน ตัวของนีรชานั้น เต็มไปด้วย พลังงานด้านลบ เดินไปตามทาง อย่างไม่สมัครใจ

ในตอนนี้เธอไม่มีความคิดอะไร เลย เพียงแค่อยากให้ลมนั้นช่วย พัดความคิดที่ยุ่งเหยิงของเธอให้ ชัดเจนขึ้น

ตามทางนั้นเมื่อครู่ที่รถSUVจอด อยู่ กันบุหรี่บนพื้น เทียบกับบริเวณ พื้นนั้นถูกทำความสะอาดอย่าง สะอาดสะอ้าน มันช่างดูน่าตกใจ

นีรชาอหยุดเท้าอย่างกะทันหัน มองก้นบุหรี่ที่อยู่บนพื้น ทันใดนั้น น้ำตาก็ไหลเอ่ออกมา

เขามา เขามาจริงๆ เธอไม่ได้ ตาฝาดไป ภัสกรณ์เขาจอดรถอยู่ ตรงนี้ จอดอยู่ใต้ตึกนี้

นีรชาอยากจะยิ้มแต่น้ำตานั้นก็ ไหลออกมาไม่หยุด