ตอนที่ 168 พูดออกไปโดยไม่ ได้คิด

ตอนที่ 168 พูดออกไปโดยไม่ได้

คิด

พอได้ยินพนักงานถามแบบนี้นีรช าก็เลยพูดไปตรงๆ “ขอบคุณค่ะ รบกวนโทรแจ้งตำรวจหน่อยนะคะ”

พนักงานหญิงอึ้งไปเลย มองไป ทางภัสกรณ์ด้วยสายตาแปลกๆ สองคนนี้เหมือนจะเป็นแฟนกัน แค่ ทะเลาะกันแต่จะแจ้งตำรวจคงเกิน ไปละมั้ง?

ในร้านเริ่มมีคนชี้มาทางนีรชากับ ภัสกรณ์แล้ว

ภัสกรณ์ปล่อยนีรชาแล้วเอาบัตร เครดิตออกจากกกระเป๋าเงินแล้ว โยนไปให้พนักงาน “ฉันให้เงินสอง หมื่นต้องการจะจองร้าน!ลูกค้าใน ร้านออกไปทุกคน!

พนักงานหญิงรีบไปถามหัวหน้า ร้าน หัวหน้าร้านรีบมาพูดคุยกับ ลูกค้าคนอื่นๆ

ตอนนี้ร้านกาแฟที่กว้างใหญ่เห ลือแต่ภัสกรณ์กับนีรชาสองคน

แม้กระทั่งพนักงานก็ออกไปนั่ง คุยกันที่ร่มๆแล้ว นีรชาอึ้งไปหมดเลย ไปเมืองนอก มาห้าปีเธอตามเรื่องในประเทศ ไม่ทันแล้ว คนรวยซ่าได้มากกว่า เมื่อห้าปีก่อนไปมากเลย!

“ภัสกรณ์ นอกจากเอาเงินฟาด หน้าคุณยังทำอะไรเป็นบ้าง?”นีรชา มองไปรอบๆที่โล่งโจ้ง น้ำเสียง เต็มไปด้วยความดูถูก

ภัสกรณ์ยืนอยู่ตรงหน้าแล้วก้มหัว ลงไปมองเธอ สายตาที่ไม่มี ทางปล่อยเธอไปแน่ๆทำให้นีรชา หายใจไม่ค่อยออก

“น้ำ เธอนั่งลงก่อนเรามาคุยกัน ดีๆ”ภัสกรณ์ควบคุมความโมโหกับ ความรู้สึกที่พ่ายแพ้ไว้ในใจ เขา พยายามทำให้นีรชาใจเย็นๆ

นีรชานั่งลงไป “ภัสกรณ์ฉันมีแค่ คำเดียว ขอให้คุณไปจากชีวิตของ ฉันอย่าคิดที่จะควบคุมตัวฉัน”

เธอพูดง่ายขนาดนี้เธอไม่เชื่อว่า เขาฟังไม่รู้เรื่อง

ในตาของภัสกรณ์มีความโศก เศร้าแว๊บผ่านแต่ไม่นานก็โดนเขา ปกปิดไว้ ไฟจุดบุหรี่แล้วเป่าควัน บุหรี่ออกมา “นีรชาเธอเกลียดฉัน มากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

นีรชาพยักหน้าอย่างไม่ลังเล “ใช่”

ภัสกรณ์ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขา กดหัวบุหรี่บนโต๊ะแรงๆ ตาทั้งคู่ มองไปทางนีรชาด้วยความโมโห “ใช่เหรอ?เกลียดฉันยังจะร้องดัง เวลาอยู่ใต้ร่างกายฉัน?เกลียดฉัน ฝันก็เรียกถึงชื่อฉัน?เกลียดฉันยัง แอบดูฉันจากบริษัท?อย่าบอกฉัน นะว่าเธอไม่รู้ว่าชั้นที่18คือห้อง ประธาน!”

นีรชาไม่รู้จะตอบยังไง ยามดึก เธอเรียกชื่อเขาเหรอ?ที่เธอดูชั้น ที่18ผ่านกระจกเขารู้ได้ไง?

“คุณอย่าพูดไปมั่ว!ฉันไม่ได้ทำ แบบนั้น!”นีรชาตอบโต้อย่างไม่ มั่นใจและหน้าของเธอก็เริ่มแดง นิดๆ

“เธอไม่ได้ทำ?”ภัสกรณ์ไปจับที่ คางของเธอแล้วยิ้มอย่างประชด ประชัน “ลืมบอกเธอว่าฉันเอา กล้องส่องทางไกลไว้ที่ห้องทำงาน และเห็นที่เธอทำงานได้พอดีเลย”

หน้าของนีรชาแดงเหมือนแก้มก้น ลิง “ภัสกรณ์คุณมันโรคจิต!คุณมัน เป็นบ้า!”

คางของเธอโดนเขาจับไว้แน่นๆ หน้าที่แดงๆใหญ่เท่าฝ่ามือของเขา เองตาที่มีน้ำตาเล็กน้อยทำให้ตาดู สว่างสดใส

ภัสกรณ์มองไปที่หน้าของเธอ เขารู้สีกว่าเขาท่าเรื่อง วๆกับผู้ หญิงคนนี้ไม่ลงเลย

ภัสกรณ์ทั้งรักทั้งโกรธกัดฟันแล้ว พูดว่า “น้ำ เธอมันไอ้ขี้แพ้!”

“ฉันขี้แพ้?”นีรชายังคิดตามเขา ไม่ทัน

ภัสกรณ์เพิ่มแรงในมือ “เธอมันไอ้ ขี้แพ้ เธอไม่กล้ายอมรับว่าเธอชอบ ฉัน!ไม่กล้ายอมรับว่าตอนที่อยู่กับ ฉันเธอมีความสุข เธอหัวเราะเยาะ พวกผู้หญิงหน้าเงินพวกนั้นแต่เธอ สู้พวกเธอไม่ได้ เลยแม้แต่น้อย!อย่างน้อยพวกเธอ มีความกล้าที่จะตามหา แต่เธอ หละ?เธอมีอะไร?เธอเหมือนเต่าที่ อยู่ในกระดองอยู่ในกระดองของ ตัวเอง! ”

ฮ่าๆ!นีรชาหัวเราะ“ฉันเหมือนเต่า? คุณพูดผิดไปป่าว?คำนี้ต้องใช้ใน ตัวของคุณมากกว่า!ถ้าคุณเก่งก็ อย่าไปใช้นภนัยสิอย่าใช้นามที่เป็น ลูกเขยของรัฐมนตรีว่าการ กระทรวงที่ดินและทรัพยากรไป หลอกลวงคนอื่นสิ! คุณอยากได้ ฉันก็ชั่ง อยากจะจีบฉันก็ตาม ok แต่คุณกลับมาเป็น

โสดอิสระเหมือนเดิมก่อน!” แต่ละคำเหมือนมีดที่แทงเข้าไป ในใจของเขา นีรชานึกว่าภัสกรณ์ จะโมโหมากๆ แต่ความโมโหของ เขากับลดลงแถมยิ้มที่มุมปาก “นีรชาเธอกำลังหึงใช่ไหม?”

นีรชาคอแข็งไปเลย หึง?คุณมี ความมั่นใจในตัวมากเกินไปละนะ! ฉันไม่มีความรู้สึกอะไรกับคุณเลย! ตอนกลางคืนเรียกชื่อของคุณ?คุณ คงจะฟังผิดไปเอง!ฉันแอบดูห้อง ทำงานของเธอ?คุณคิดมากไป แล้ว!ฉันก็แค่ดูจอคอม มากเกินไปก็เลยพักสายตาแป๊บ!”

นีรชาชี้ไปทางจมูกของภัสกรณ์ เริ่มพูดไม่คิด “ทุกครั้งที่คุณบังคับ ฉันทำเรื่องแบบนั้นกับคุณฉันรู้สึก รังเกียจมากๆ”

พอเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของภัส กรณ์เริ่มหายไปในใจของเธอรู้สึกมี ความสุขมากๆ!

แต่พึ่งผ่านไปครึ่งนาทีนีรชาก็เริ่ม รู้สึกว่าแปลกๆแล้ว

ภัสกรณ์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ว เข้าไปใกล้เธอเหมือนจะสิงเข้าไป ในร่างของเธอ “นีรชา เธอรู้สึก รังเกียจทุกครั้ง?ไม่เคยมีความสุข เลย?”

นีรชาเริ่มกลัวแล้ว สายตาแบบนี้ ของภัสกรณ์เธอรู้ดีว่าหมายความ ว่าอะไร!

เธอกอดแขนตัวเองแน่นๆแล้ว ถอยไปทางประตู “ภัสกรณ์คุณคิด จะทำอะไร! ”

ที่นี่คือร้านกาแฟนะ รอบข้างมีแต่ กระจกใสด้านนอกเป็น พนักงานและมีคนเดินผ่านไปมา เต็มเลย เขาคงไม่คิดที่จะลวนลาม เธอตรงนี้มั้ง?

“ฉันอยากจะทำอะไรเธอคงจะรู้ดี อยู่แล้ว!”ภัสกรณ์ไปจับที่แขนของ เธอแล้วดึงเธอเดินไปทางด้านหลัง ทางนั้นมีห้องน้ำ

นีรชาตกตะลึง!เธอตบภัสกรณ์ไม่ หยุดกำลังจะร้องขอความช่วย เหลือแต่มือของภัสกรณ์ไปปิดที่ ปากของเธอก่อนแล้ว!