ตอนที่ 163 แทบชายหนุ่มนั้น ไม่ได้

ตอนที่ 163 แทบชายหนุ่มนั้นไม่

ได้

พอถึงร้านอาหารก็มีพนักงาน หญิงมาต้อนรับพวกเขาเข้าไปใน ห้องอาหารเดียวทีภัสกร จองไว้

ทั้งสองเดินเข้าไปพร้อมกัน พนักงานเห็นนิรชาอุ้มเด็กไว้ก็เลย เอาเตียงเด็กมาให้พวกเขา

นีรชาวางตัวปาลไว้บนเตียงเบาๆ กลัวว่าเขาจะหนาวก็เลยถอดเสื้อ กันหนาวของตัวเองไปห่มที่ตัวของ เด็ก

ภัสกรณ์มองไปทางนีรชาใน สายตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน

ถึงแม้จะเป็นแม่แท้ๆก็คงจะทำได้ เท่านี้เองมั้ง?

นีรชารู้สึกว่าภัสกรณ์กำลังมองมา ทางเธอ เธอทำตัวไม่ค่อยถูกเลย ตอนนี้ปาลหลับไปแล้วไม่มีใครจะ มาพูดนี่พูดนั่นระหว่างเธอกับภัส กรณ์แล้วเธอยิ่งรู้สึกทำตัว ไม่ถูกไปใหญ่เลย

“น้ำ คืนนี้กลับบ้านกับผม เถอะ!”ภัสกรณ์มองไปทางหน้าข้าง ของเธอก็เลยเผลอพูดออกมา

กลับไปกับเขา?ในฐานะอะไร? เมียเก็บเหรอ?

นีรชาเงยหน้าขึ้น “ภัสกรณ์ คุณ ลืมไปแล้วใช่ไหมว่าตัวเองมีแฟน อยู่?คุณมาพูดแบบนี้กับฉันไม่รู้สึก ละอายใจบ้างเหรอ?”

ภัสกรณ์ไปจับที่มือของเธอ “น้ำ ผมดูออกกว่าเธอชอบปาลมาก ทางเขตตะวันออกผมมีบ้านอยู่หนึ่ง หลัง เธอย้ายเข้าไปอยู่ในนั้นให้ ปาลอยู่เป็นเพื่อนเธอทุกวันดี ไหม?” เขาเอาลูกมาเป็นข้อตกลงเหรอ แค่จะให้เธอยอมเขาไปเป็นเมีย เก็บงั้นเหรอ!

ทำไมผู้ชายคนนี้ชั่วได้มากขนาด นี้!

ในใจของนีรชารู้สึกเย็นลงไป ทันที เธอรู้สึกว่าตัวเองนั้นเป็นแค่ เรื่องตลก

นีรชาดึงมือของตัวเองออกกมาที ละนิดๆ พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่มี ความอบอุ่นแม้แต่นิด “ภัสกกรณ์ ผ่านไปนานขนาดนี้คุณก็ไม่เคย เปลี่ยนไป เห็นแก่ตัว เลือดเย็น ไม่รู้จักให้เกียรติผู้อื่น คุณไม่เคย เปลี่ยนไปเลย!

ภัสกรณ์ไม่คิดว่านีรชาจะตอบโต้ แรงขนาดนี้เขาอึ้งไปเลย “เป็นผู้ หญิงของผมไม่ดีตรงไหน?ผมให้ ได้ทุกอย่างที่มีในโลกใบนี้!เงิน ทอง ศักดิ์ศรี ยศตำแหน่ง เด็ก ทุกๆอย่างผมให้ได้หมด!แค่เธอรอ อีกแค่ปีเดียวผมให้ได้แม้กระทั่ง ฐานะ!เธอยังมีอะไรที่ไม่พอใจอีก เหรอ?”

นีรชาส่ายหัว เสียงนิ่งเหมือนน้ำที่ ไม่มีคลื่น “ขอโทษ ของพวกนั้นฉัน ไม่อยากจะได้”

สิ่งที่เธออยากได้คือ รัก ให้เกรียติ เป็นการอยู่เคียงข้างที่ไม่มีวันทิ้ง กัน

แต่พวกนี้ภัสกรณ์ไม่มีเลย สิ่งที่ เขามีแค่เงินทองกับความอยากได้

ภัสกรณ์เริ่มหงุดหงิด เขาอยู่ใน กลุ่มผู้หญิงมากมายทำไมถึง จัดการกับนีรชาไม่ได้สักทีนะเนี่ย?

“นีรชา เธอรู้ไหมว่ามีผู้หญิงมาก ขนาดไหนที่อยากจะขึ้นเตียงฉัน? เธอเหมือนผู้หญิงทั่วไปหน่อยได้ ไหม อย่าดื้อด้านแบบนี้อย่าได้ เดียงสาได้ไหม?”

นีรชาอยากจะหัวเราะดังๆ เธอไร้ เดียงสา?ในความคิดของภัสกรณี เขาอุส่ารับเธอมาเป็นเมียเก็บ เธอ คงต้องดีใจกราบไหว้เขาน่ะซิ?

“ภัสกรณ์ ฉันไม่มีวิธีที่จะสื่อสาร กับคุณได้อีกแล้ว ชั่งมันเถอะ ฉัน ไปก่อนละ”

นีรชาลุกขึ้นมาหยิบกกระเป๋า กำลังจะไปพอหันไปด้านหลังก็ เห็นปาลลุกจากเตียงนอนมองมา ทางเธอกับภัสกรณ์อย่างมึนงง

“น้านีรชาครับ น้าทะเลาะกับพ่อ หรอครับ?”ปาลไปจูงที่มือของเธอ น้ำเสียงเต็มๆไปด้วยความร้องขอ “น้านีรชาครับ น้าไม่โกรธ Wa ครับ?” ไหม

นีรชาไปลูบที่หัวของเขา ไม่รู้จะ พูดยังไง

ตาของปาลมีน้ำตาคลอเต็ม “น้า นีรชาครับ ถึงแม้หน้าของพ่อจะดูดุ ไปหน่อย แต่พ่อเป็นคนดีนะ!และ พ่อก็ชอบน้ามากๆเลยนะ!น้านีรชา ที่ลิ้นชักบ้านผมมีรูปของน้าเต็มเลย ครับ พ่อแอบดูรูปของน้าบ่อยๆเลย นะ!”

เรื่องส่วนตัวโดนลูกเอามาเปิด เผย ภัสกรณ์ทำตัวไม่ค่อยถูก เด็กผี นี้รู้ได้ไงว่าลิ้นชักของเขามีรูปของ นรชาอยู่ สนชกนนลอคไว้ตลอด เลยนะ!

นีรชาชะงัก ช่วงนี้เธอไม่ได้ถ่าย รูปเลยนะ!รูปภาพที่ภัสกรณ์ดูก็ คงจะเป็นรูปของห้าปีก่อนมั้ง?

ในใจของเธอไม่รู้เป็นความรู้สึก อะไร เธอไม่รู้จะพูดยังไงต่อ ปาลก็ กระโดดมากอดที่คอของเธอ “น้า นีรชาครับ อย่าไปได้ไหมครับ ปาล ชอบเวลาที่อยู่กับน้าและก็พ่อ!น้า นีรชามาเป็นแม่ของผมดี ไหมครับ?”

คำว่าแม่ทำให้นีรชากับภัสกรณ์อึ้ง

ไปเลย “เออ……”มองไปทางสายตาที เต็มไปด้วยความหวังของเด็ก นีรช าไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยเปลี่ยนเรื่อง คุย “น้านีรชาก็ชอบลูกเหมือนกัน นะ ต่อไปถ้าคิดถึงน้านีรชาก็โทรมา หาน้านะ น้าจะมาเล่นกับลูก แน่นอน ดีไหม?”

ความสนใจของเด็กเปลี่ยนง่าย จริงๆเลย ปาลตอบรับอย่างมี ความสุข “ได้ครับ!”

เขากอดคอของนีรชาแน่นๆ “น้า นีรชาไม่ไปได้ไหมครับ?ปาลอยาก จะกินข้าวกับน้านีรชา”

เด็กน้อยเอาหน้านิ่มๆของเขามา ขัดกับคอของเธอ ความรักความ พึ่งพาที่เขามีให้กับนีรชาทำให้ใจ ของ รชาอ่อนไปหมด เธออุ้มเขา มานั่งที่ตักตัวเอง “มา น้าป้อนข้าว ปาล”

ภัสกร มองไปทางความอ่อน โยนที่นีรชามีให้กับปาลในใจของ เขาแอบอิจฉา เขาเองมีเสน่ห์มาก ขนาดนี้แต่กลับสู้เด็กที่ยังไม่โตเห

รอ?