ตอนที่ 155 มีเรื่องในใจ

ตอนที่ 155 มีเรื่องในใจ

ล้อเล่น ! เธอจะโกรธกับเรื่องไร้ สาระแบบนี้ของเขาได้ยังไง ?

ในใจของนีรชาคิดแบบนั้น ใบหน้าท่าทางจริงใจมากๆ : “ ไม่ นะ ฉันแค่รู้สึกว่า ชีวิตของพวกคุณ ก็นําบากเหมือนกัน

ภัสกรณ์ไม่คิดว่าเขาจะพูดออกมา แบบนี้ นิ่งไป หลังจากนั้นจูบไปที่ หน้าผากของเธอ : “ยังดี ไม่ได้ ลำบากขนาดนั้นหรอก ผมตั้งใจจะ ล้อเธอเล่น ” สิ่งนุ่มๆในใจของนีรชากระเพิ่มขึ้น อีกครั้ง เธอรีบเก็บโต๊ะอาหาร

ภัสกรณ์พอใจมากและเดินไป นอนบนโซฟา : “ น้ำ ค่อยๆเก็บนะ ไม่ต้องรีบ ”

นีรชากัดฟันแล้วเก็บโต๊ะ ในใจ อึดอัดมาก ทำไมนะ ถึงทำใจไม่ ได้ที่จะไล่เขาไป ?

ภัสกรณ์กินอาหารบนโต๊ะเกือบ หมด นีรชาเอาจานเปื้อนเปล่าๆไป วางในอ่างล้างจาน สวมถุงมือแล้ว เริ่มล้างจาน

ดูเหมือนว่าภัสกรณ์จะดูการ แข่งขันฟุตบอลอยู่ในห้องรับแขก นีรชาก็ไม่อยากจะสนใจเขา

เธอคิดดีแล้ว รอล้างจานเสร็จ เธอจะบอกว่าต้องออกไปซื้อของ ข้างนอก แล้วก็ถือโอกาสไล่ภัส กรณ์ไปด้วย

ยังไงก็ตามจะต้องไม่ให้เขาอยู่ใน บ้านเธอ !

ล้างจานเสร็จ เช็คเครื่องครัวแล้ว จะเช็ดทำความสะอาดโต๊ะให้ สะอาด ขยะก็แยกแล้ว นีรชาถอด ถุงมือ เดินออกจากห้องครัว

ภัสกรณ์นอนอยู่บนโซฟา ในมือก็ ถือรีโมท แต่ว่าเขานอนหลับแล้ว

บ้าจริง นอนหลับจริงๆเหรอเนี่ย ?

นีรชารีบเดินเข้าไปดู ภัสกรณ์ หลับตาอยู่ ขนตายาวๆตกลงบน ใบหน้า ลมหายใจปกติ ดูเหมือน ว่าเขาจะหลับจริงๆ

นีรชาเอื้อมมือไปแหย่หน้าของ เขา : “ เฮ้ ! ตื่นสิ คุณจะต้องไป จัดการเอกสารที่บริษัทไม่ใช่เห รอ ? ”

ไม่มีการตอบกลับ

นิรชาพยายามแหย่ ใช้นิ้วจิ้มหน้า จิ้มตา : “ เฮ้ ! ”

ผู้ชายหงุดหงิดจนพลิกตัว หน้า นิ่วคิ้วขมวด

นีรชาหมอบอยู่ข้างโซฟามอง หน้าเขา ใบหน้าหล่อเหลา กำลัง นอนหลับฝันอยู่ คิ้วหน้าตาดู เหมือนเหนื่อยล้า ปากบางๆ ใน ขณะที่หลับอยู่นั้นมีท่าทางเหมือน เด็ก

ผู้ชายคนนั้น มีเรื่องกังวลใจมาก แค่ไหนนะ ?

นีรชายื่นมือออกไปโดยไม่รู้ตัว ใช้ นิ้วลากไปมาตามใบหน้าของเขา ตามเส้นคิ้วหนาๆ จมูก ที่มีสันโด่ง ขนตายาวๆ หลับลงก็ดูน่าเอ็นดู แล้วก็ปากของเขา นิ้วของ นีรชาสั้นและลูบไปที่ปากของเขา

ปากอันนี้ พูดเรื่องอะไรให้เธอ เสียใจไปบ้างนะ แล้วก็จูบอย่างบ้า คลั่งไปกี่ครั้งแล้ว

หัวใจสั่น นีรชาก็เก็บมือไป เธอ กำลังทำอะไรอยู่นะ ?

รอยแผลเมื่อหาปีก่อน เธอลืมไป หมดแล้วหรือไง ? อดีตที่ไม่ดี เธอ ลืมหมดแล้วเหรอ ?

ห้าปีก่อนเกิดเรื่องเยอะแยะ มากมาย หรือว่ายังไม่พออีกเหรอ ที่จะแสดงว่าเธอกับภัสกรณ์มีนิสัย ที่แตกต่างกัน ?

กลั้นใจ นีรชาใช้แรงผลักภัส กรณ์ : “ เฮ้ ตื่นนะ กลับไปนอนที่ บ้านสิ ! ”

ผู้ชายพึมพำ ยื่นมือออกไป และ กอดเธอเข้ามาในอ้อมกอด หนวด เขียวๆที่คาง ถูไปมาระหว่างคอ ของเธออยู่หลายครั้ง

นีรชารู้สึกกลัว หวังว่าภัสกรณ์จะ ไม่ขยับตัวอีก แล้วเธอจะค่อยๆ ขยับตัวออกเองอ้อมกอดของเขา

เอง ตกใจจนไม่กล้าจะเรียกเขาอีก นีรชามองท้องฟ้าข้างนอก เพิ่งจะ สามทุ่มกว่าๆ แล้วมองร่างใหญ่ๆ ของภัสกรณ์นอนขดตัวอยู่ บน โซฟา ดูท่าทางน่าสงสารมาก เธอ ใจอ่อนถอนหายใจเบาๆ ช่างมัน เถอะ ให้เขานอนพักสักหน่อยเถอะ ออกไปทำงานข้างนอกหลายวัน เขาคงจะเหนื่อยมากสินะ ?

ห้าทุ่มแล้ว ตาบ้าคนนี้ดูท่าทาง ไม่มีวีแววจะตื่นขึ้นมาเลย

ถ้านีรชาผลักเขา เขาก็จะกอดเธอ เข้าไปในอ้อมกอด โอบอย่าง ธรรมชาติ นีรชาอาบน้ำเสร็จ มองผู้ชายที่ กําลังหลับอยู่อย่างสบายใจ ดึง ผ้าห่มขึ้นมาห่มให้เขา แล้วเดินไป ที่ห้องนอน ล็อคประตูอย่างแน่น หนา และตรวจสอบอยู่หลายครั้ง