ตอนที่ 34 รับใช้เจ้านายดีๆ

“เอ่อ..นีรชาไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาอัน เฉียบคมของเขา เธอจึงหาทางเปลี่ยนเรื่อง”คุณภัสกรณ์ ซื้ออะไรมาคะ”

“เมื่อกี้เธอว่าไงนะ?” ดวงตาของภัสกรณ์เป็น ประกายขึ้นมา

ก่อนหน้านี้เธอมักจะเรียกเขาว่า “นาย” ไม่ก็เรียก อย่างแดกดันว่า “ท่านประธานนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียก ชื่อเขา

“ฉัน….” สายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกประหม่า ก้ม หน้านิ่ง ไม่พูดไม่จา

พับผ่าสิ! ทำไมเธอถึงต้องร้อนตัว อย่างกับว่าเธอ มีชู้ แล้วโดนเขาจับได้คาเตียงอย่างนั้นแหละ

เห็นนีรชาเอาแต่ก้มหน้าเงียบ ภัสกรณ์จึงคิดไปว่า เธอคงจะอาย และเขาก็รู้สึกดีขึ้นมา

เขาลูบผมเธอเบาๆ ก่อนจะดึงตัวเธอเข้ามากอดไว้ แน่น

ร่างบางถูกบังคับให้เบียดชิดแนบอกของเขา…

หัวใจของเขาเต้นรัว แล้วจึงค่อยๆ สงบลงช้าๆ จน กลายเป็นที่พึ่งพิงที่ปลอดภัยที่สุดในโลก เธอเริ่มหวั่นไหว ความเกลียดชังที่มี ต่อเขานั้นดูไม่แข็งแกร่ง และความเจ็บ ปวดที่เต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจก็ทุเลาลง
เป็นครั้งแรก ที่เธอรู้สึกว่าอ้อมแขนของเขาอบอุ่น อบอุ่นจนทำให้เธอลืมความเหน็บหนาวทั้งมวล

ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา ต่างมองดูพวกเขาด้วย ความแปลกใจ

นีรชารู้สึกอาย จึงใช้มือผลักเขาออกไป ภัสกรณ์ไม่ เพียงแต่ไม่ยอมคลายมือ แต่เขากลับกอดรัดเธอแน่นขึ้น อีก

เขาใช้มือลูบไล้ไปบนเส้นผมของเธอ พลางกระซิบ ที่ข้างหูว่า “ชูวอย่าดิ้น” น้ำเสียงทุ่มต่ำฟังดูอ่อนโยน ลม หายใจอุ่นๆ เป่า รดที่ต้นคอ จนเธอรู้สึกจักจี้

แสงอาทิตย์ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ปกคลุม ร่างของคนทั้งสอง ทำให้หนุ่มหล่อร่างสูงกับสาวน้อยร่าง เล็ก มีแสงเปล่งประกายออกมา งดงามราวกับภาพวาด…

แต่น่าเสียดาย ที่ความรู้สึกดีๆ ของนีรชาที่มีต่อภัส กรณ์กำลังจะจบลงพร้อมกับอ้อมกอดนี้

พอกลับไปที่คฤหาสน์หลังจากซื้อของเสร็จ ความ รู้สึกดีๆ ของเธอที่มีต่อเขาก็คงจะลดลงเหลือศูนย์

ภัสกรณ์เลือกซื้อเสื้อผ้าให้เธอเยอะมาก ทั้งเสื้อ แจ็คเก็ต ชุดนอน และชุดชั้นในสารพัดแบบ นีรชาอายจน หน้าแดง

“นี่คุณ..” เธอวางของเหล่านั้นลง หน้าขาวนวลแดง

ระเรื่อ

“เสแสร้งทำไม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกซะหน่อย รีบไปอาบ น้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ” เขากลับมาเหย่อหยิ่งและเย็นชา เหมือนเดิม คำพูดนั้นเป็นดั่งมีดทิ่มแทงหัวใจของเธอ
“คุณมันบ้า!” นีรชาจ้องเขาตาเขม็ง ก่อนจะหันหลัง และเดินขึ้นบันไดไป มีแต่ผู้หญิงสติไม่ดีเท่านั้นแหละ ที่จะ ใส่เสื้อผ้าแบบนั้น เฮ้อ! เธออายจนแทบจะแทรกแผ่นดิน หนี.

“กฎข้อที่สี่ เธอต้องตามใจฉันทุกอย่าง โดยเฉพาะ เรื่องบนเตียง เว้นแต่ว่า เธอจะไม่ต้องการให้พ่อของเธอมี ชีวิตอยู่…

“อาบน้ำเสร็จ ใส่ชุดชั้นในนั่น แล้วไปนอนรอฉันบน เตียง”พอจบประโยค สติของเธอก็แตกกระเจิง แก้มขาว นวลบัดนี้แดงก่ำราวกับลูกตำลึงสุก