ตอนที่188 ฉันรักเธอขนาดนี้

นีรชาตื่นขึ้นมาจากเตียงผู้ป่วย ก็เป็นเวลาใกล้ค่ำ

แล้ว

ห้องผู้ป่วยแบบ VIP ที่คุ้นเคย กลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อ ที่คุ้นเคย อาการเจ็บที่ได้หายไปเหลือเพียงอาการชา และบวม

ใครเป็นคนที่พาเธอมาโรงพยาบาลกันนะ ภัส กรณ์เหรอ เขาอยู่ไหน

แสงสว่างในห้องนั้นสลัวมาก นีรชาจึงเอื้อมมือ ออกไป พยายามที่จะกดสวิตช์ไฟบนผนัง

ขาเล็กไม่มีแรง นีรชาพยายามยื่นแขนออกไป ไกลอีกหน่อย

ทันใดนั้น ร่างกายของเธอเสียสมดุล”ตุบ”เสียง ตกจากเตียง

“เจ็บจัง”นีรชาลูบข้อศอกด้านขวาของเธอ น้ำตา แห่งความเจ็บปวดก็ไหลออกมา

ช่างโชคร้ายเหลือเกิน เพียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น เธอเข้าโรงพยาบาลสองครั้งแล้ว

ยิ่งนีรชาพยายามขยับมากเท่าไหร่ ยิ่งขยับตัวไม่ ได้ ไม่มีแม้แต่เงารอบตัวเธอ ทำให้เธอคิดว่าโลกนี้นั้น ช่างรกร้าง ไม่มีใครที่สามารถพึ่งพาได้เลย
ประตูถูกเปิดออกจากด้านนอกอย่างช้าๆ เสียง ฝีเท้ามุ่งมาที่เตียงของเธออย่างเร่งรีบ

นีรชานั่งพิงพนังห้องอยู่บนพื้น พอดีที่ กระถาง ต้นไม้ขนาดใหญ่บังตัวของเธอไว้ เธอมองภัสกรณ์กำลัง มองดูเตียง ผู้ป่วยวางเปล่าอย่างเหม่อลอย สองวินาที ต่อมาเขาก็วิ่งไปที่ห้องน้ำ

“คุณผู้ชายคนนี้ กำลังหาใครเหรอคะ”แขนทั้ง สองข้างของนีรชาอยู่ที่หน้าอก เปิดปากถามอย่างสบาย

ภัสกรณ์ราวกับถูกฟ้าผ่า เขาหันกลับไปอย่าง

รวดเร็ว

ท่ามกลางความมืดสลัวเขาเห็นเพียงเงาเล็กๆ ข้างกระถางต้นไม้ ภัสกรณ์กดเปิดสวิตซ์ไฟที่อยู่บนฝนั่ง

ไฟเปิดแล้วทำให้เห็นใบหน้ายิ้มแย้มของนีรชา ดวงตาที่แฝงไปด้วยรอยยิ้มเอียงหัวมองดูเขา

กล้ามเนื้อตึง เพราะความกดดันและความกลัวก็ ผ่อนคลายลงทันที ภัสกรณ์เดินไปหานีรชา ไม่พูดไม่จา ดึงเธอ เข้ามากอดในอ้อมอก เขากอดเธอแน่น เกือนทำ ให้เธอนั้นแทบจะละลายเข้าไปในกระดูกของเขา

“คุณผู้ชายคะ ทำไมถึงขึ้นมาแป๊บเดียวก็มากอด ฉันละคะ มีมารยาทหน่อยนะคะ”นีรชานำหัวของเธอวาง ไว้ที่คอ ของเขา ดมกลิ่นมิ้นท์อ่อนจากตัวเขา พูดออกไป อย่าจริงจัง

ภัสกรณ์ไม่พูดอะไร มือใหญ่ดึงหัวเธอเข้ามา จูบ ที่หัวเธออย่างดีใจ จูบนั้นก็ทำให้ความมืดฟ้ามัวดินก็ลดลงไป

นีรชาถูกภัสกรณ์จูบอยู่หลายครั้ง ครู่ใหญ่ถึงพัก หยุดหายใจอยู่ในอ้อมกอดของเขา เธอถามเขาอย่างไร้ เดียงสา “แทนคะ เมื่อกี้ดูเหมือนว่าคุณจะตกใจจนจะ ร้องไห้เลยเหรอคะ?”

เมื่อกี้นั้น เขาเห็นบนเตียงนั้นไม่มีใครเลย ความ ผิดหวังในสายตานั้น เป็นสิ่งที่นีรชาไม่เคยเห็นมาก่อน

ภัสกรณ์บีบจมูกเล็กๆของเธอ”ใช่แล้ว ผมคิดว่า คุณถูกคนร้ายจับไปข่มขืนแล้ว”

“เอ๊ะ ทำไมคุณถึงเป็นหวงเธอขนาดนั้นละ คะ”นี่รชารู้แล้วแต่แกล้งถาม สายตาของเธอเหมือนลูก แมวซุกซน

ภัสกรณ์ยิ้มมุมปาก”เพราะเธอเป็นคนที่โง่ที่สุดใน โลก ไม่ระมัดระวังคน ถูกหลอกง่าย”

นีรชาซบลงที่ไหลของเขาอย่างศูนย์เสียความ มั่นใจ ทำปากจ์หน้ามุ่ยมองเขา”แทนคะ คุณก็รู้ว่าที่ฉัน อยากฟัง ไม่ใช่คำตอบแบบนี้”

เธอรู้ว่าเขานั้นยังเป็นแฟนของนภนัย แต่ถ้าเธอ รอดจากเหตุการณ์ร้ายๆมาได้ เธอขอตามใจตัวเองสัก

ครั้ง

แม้ว่าความสว่งาของท้องฟ้าจะลาลับ คืนนี้ เธอก็

จะทำให้ภัสกรณ์นั้นอยู่กับเธอ เมื่อเห็นนีรชาผิดหวังแบบนี้ เขาก็ทนไม่ไหวหัวเราะไม่หยุด ลูบไปที่ผมของเธอ”ถ้าอย่างนั้นเธอ ต้องการฟังคำ ตอบแบบไหนล่ะ”

เห็นได้ชัดว่าเขานั้นพยายามให้เธอพูดคำนั้น แต่ เธอไม่หลงกลเขาหรอก

นีรชามองเขา”ช่างมันเถอะ ไม่คุยแล้ว คุยกับคุณ ทำให้เสียเวลามาก”

ผลักภัสกรณ์ออกไป กะเผลกๆคิดอยากจะปีนขึ้น ไปบนเตียง

เอวของเธอก็ถูกเขาดึงเข้ามากอดแน่นจากด้าน

หลัง ริมฝีปากของเขาเข้ามาใกล้กับคอของเธอ ลม หายใจอบอุ่น ค่อยๆเขามาใกล้ๆหูของเธอ”คนโง่ ผมรัก เธอ” นีรชาสั่นไปทั้งร่างกาย และความดีใจนี้ก็ได้แพร่

กระจายจากกันบึงหัวใจไปที่ดวงตา เธอไม่ขยับเขยื้อน

ไม่หันไปมอง ให้ร่างกายของเธอนั้นอยู่ในอ้อมกอดของ

เขาแน่นขึ้น และยิ้มไม่หยุด”อิ้ม” ภัสกรณ์เริ่มกัดติ่งหูเธอ”แค่อั้มคำเดียวก็จบแล้ว

เหรอ เธอรู้จักการแลกเปลี่ยนไหม”

ฮาฮา ไม่ใช่ว่าอยากฟังเธอพูดว่ารักเขาเหรอ นีรชาแกล้งทำหลงๆลืมๆ”โอ้ย ง่วงจัง น้ำอยาก นอนแล้วค่ะ”

เริ่มดิ้นรนปืนขึ้นเตียงอีกครั้ง

ภัสกรณ์กอดเธอไว้แน่น ลากเสียงยาวบ่นเสียงขู่”นีรชา”

นีรชาหันหลังให้กับเขา ยิ้มจนตานั้นหยีราวกับ พระจันทร์เสี้ยว แต่ปากนั้นก็พูดจริงจัง”อะไรคะ”

ภัสกรณ์กัดฟัน” แล้วคุณคิดว่าผมจะทำอะไร รีบ พูด ไม่พูดผมไม่ให้คุณขึ้นเตียง”

มือซ้ายของเขานั้นโอบไว้ที่เอวของเธอและกอด ไว้แน่น มือขวาของเข้าลงโทษเธอด้วยการหยิกไปที่ สะโพกของเธอ

นีรชาถูกเขาหยิกทำให้เธอตกใจ กังวลว่าเขาจะ กลายเป็นสัตว์ร้าย แล้วผลักเธอแล้วผลักเธอลงบนเตียง ผู้ป่วย จึง รีบตอบไปได้ ได้ ได้ ฉันก็รักคุณค่ะ”

หลังจากพูดจบ เธอคิดว่าภัสกรณ์นั้นอย่างน้อยจะ ยิ้มออกมา แต่ภัสกรณ์นั้นกลับไม่ตอบอะไร

นีรชาหันกลับไปมองอย่างสงสัย มองตาภัสกรณ์

หันไปสบตาเขาพอดี ในตาเขานั้นลึกซึ้งอะไรเช่น นี้ เธอมองลึกเข้าไปในตาของเขา”น้ำ นี่เป็นครั้งแรกที่ คุณบอก รักผม”

ความสุข ความพึงพอใจ แม้กระทั้ง ความขับ ข้องใจราวกับเด็ก

หัวใจของนีรชาสั่นไหว ยื่นมือออกไปสัมผัสคิ้ว บางของเขาอย่างเบามือ กระซิบเสียงเบา”แทนคะ ฉันรัก คุณ”

แทนคะ ฉันรักคุณ

ฉันรักคุณมากนะ คุณรู้ไหม
มือของนีรชาลูบไปที่ใบหน้าของเขา พ่วงด้วยคอ ของเขา หลังจากนั้นเธอก็เขย่งเท้าขึ้น นำริมฝีปากของ ตัวเอง ประทับไปที่ปากของเขา

ความปิติยินดีทำให้ดวงตาของภัสกรณ์นั้นเปล่ง ประกายจนเกือบจะลุกไหม้ เขามีความสุขมากจนสั่นไป ทั้งตัว ยกมือขึ้นมาจับหน้านี้รชา และจูบไปที่ริมฝีปาก ของเธออย่างสุดหัวใจ

สัมผัสนั้นลึกซึ้งราวกับดอกไม่ที่กำลังเบ่งบาน ปลายลิ้นของเขาวาดไปตามริมฝีปากของเธอ

จูบนี้ช่างงดงาม บริสุทธิ์ไร้สิ่งเจือปน นีรชารู้สึก ผ่อนคลายและเทไปทั้งตัว นำตัวเองนั้นให้กับภัสกรณ์ ทั้งวิญญาณ ของก็ก็เต้นรำสอดคล้องไปกับเขา