ตอนที่ 232 ไปหาผู้ที่ทำกรรมไว้

นภนัยหลับตาลง หยดน้ำตาหลั่งไหลออกมาเต็ม ไปทั่วใบหน้า ไหลลงมาจนถึงชุดหรูหราที่เธอสวมใส่ เมื่อลืมตาขึ้นมา นัยน์ตาของเธอแดงก่ำ”ภัสกรณ์ นี่เป็นความแค้นส่วนตัวระหว่างคุณกับฉัน ทำไมคุณถึง ได้ไปลงที่คุณพ่อของฉันล่ะ! จิตใจของคุณทำด้วย

อะไรหา ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้!”

ภัสกรณ์ยิ้มที่มุมปากอย่างร้ายกาจ เข้าไปใกล้ เธอ”ถ้าไม่ลงที่คุณพ่อของคุณตัวการใหญ่ บริษัท ที.เอส.พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจะเป็นอิสระได้หรือ? ไม่ลงที่ คุณพ่อของคุณตัวการใหญ่ จะหยุดพฤติกรรมเหี้ยมโหด ของคุณได้หรือ? ตระกูลเครือเพ็ชรของพวกคุณ คนที่ เป็นผู้มีอำนาจในการตัดสินใจ ไม่ใช่คุณพ่อคุณหรือที่ เป็นผู้มีอำนาจสูงสุด! วันนี้ผมจะทำให้ชื่อเสียงและ

อำนาจของพ่อคุณแตกสลาย ดูสิว่าตระกูลเครือเพ็ชร ของพวกคุณจะมีปาฏิหารย์อีกไหม!”

บนจอภาพนั้น ทั้งชายและหญิงต่างยังคงบรรเลง เพลงรักกันอย่างต่อเนื่อง นภนัยใช้สองมือปิดหูตัวเอง ร้องตะโกนออกมาอย่างหมดท่า”ภัสกรณ์! ฉันจะไม่ ปล่อยคุณไว้แน่! คนกระจอกอย่างคุณ! ตระกูลเครือเพ็ชร ของพวกเราไม่มีวันกลัวความล่มสลายและจะไม่ปล่อย คนเลวๆอย่างคุณอาไว้ด้วย!”

“ภัสกรณ์ยักไหล่ให้”แล้วแต่เธอ!”
“ภัสกรณ์ สวิตซ์เปิดปิดอยู่ที่ไหนเนี่ย? ปล่อยให้ จันทร์ดูวีดีโออยู่ได้ ไม่เหมาะสมต่อคนกำลังท้องกำลัง ไส้เลย!”นรุตม์เดินมาอย่างรีบร้อน สีหน้าเต็มไปด้วย ความไม่พอใจ

ภัสกรณ์เพิ่งรู้ตัว มองไปยังอีกด้านหนึ่งของห้อง โถง เห็นเพียงนี้รชาและจันทร์ฉายยืนไหล่พิงกันทั้งสอง คนกำลังมองไปทางจอภาพ

หงุดหงิดใจขึ้นมาทันที จำอ้าวตรงไปยังLED หา สวิตซ์เปิดปิดที่ถูกซ่อนไว้ ปิดสวิตซ์ลง

นภนัยมองตามสายตาของภัสกรณ์ไป พอดีเห็น ใบหน้าของนีรชาอมชมพูเล็กน้อย

ความโกรธเกลียดที่มีอยู่ในใจปะทุขึ้นมาอย่างไม่ อาจสะกดกลั้นไว้ได้ ก่อนที่ผู้หญิงคนนี้จะกลับมา ภัส กรณ์ปฏิบัติต่อเธออย่างดี! เป็นเพราะหล่อน! แย่งความ รักจากเธอไป ทำลายล้างครอบครัวของเธอ!

แจกันดอกไม้อันใหญ่วางเรียงรายอยู่ที่ข้าง กำแพงห้องโถง ในนั้นเต็มไปด้วยกลุ่มดอกกุหลาบสี แชมเปญปักอยู่

นภนัยดึงดอกกุหลาบเหล่านั้นทั้งลงกับพื้น ยก แจกันดอกไม้นั้นเดินตรงไปทางนิ้วชา

จันทร์ฉายมองเห็นเธอแต่ไกลแล้ว ส่งสัญญาณ เตือนนีรชา”นีรชา นภนัยกำลังเดินมาทางนี้ แถมยังถือ แจกันดอกไม้อันใหญ่มาด้วย หล่อนคิดจะทำอะไรของ หล่อนนะ?”
จนกระทั่งได้เห็นภาพบนจอ นีรชาถึงเข้าใจความ ลี้ลับที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังงานหมั้นในวันนี้ ความลับที่ซ่อน อยู่ทั้งหมดได้ถูกเปิดเผยออกมาแล้ว เห็นนภนัยกำลังจำ อ้าวเดินมา รู้ได้ทันทีว่าเธอต้องมาหาเรื่องทะเลาะและ แก้แค้นอย่างแน่นอน

เธอรีบเอาตัวบังจันทร์ฉายเอาไว้ “จันทร์ฉาย เธอ รีบหนีไปก่อน เธอกำลังตั้งท้อง อย่าให้เขามาทำร้ายเธอ ได้”

จันทร์ฉายดึงนี้รชาเตรียมจะหนี “ไปด้วยกันสิ อย่า ไปยุ่งกับคนบ้าเลย”

นภนัยเห็นว่าพวกหล่อนกำลังจะหนี จึงหัวเราะ เสียงดังลั่น เสียงนั้นแหลมคมจนแสบแก้วหู “นั่งนีรชา แกกลัวงั้นหรือ? แกไม่ใช่ชอบวางท่าดื้อแพ่งแข็งข้อย อมหักแต่ไม่ยอมงอทำให้ผู้ชายไขว้เขวหรือ? วันนี้ทำไม ใจเสาะนักล่ะ?”

นีรชาเห็นความบ้าคลั่งของเธอแล้วก็อดสงสาร ไม่ได้ ประคองจันทร์ฉายพลางหันหลังไปเตือนเธอ ว่า”กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง ถ้าเธออยาก แก้แค้นนักละก็ไปหาภัสกรณ์ สิจะมาหาเรื่องฉันทำไม! ถือแจกันไปทุ่มใส่ภัสกรณ์สิ! อย่ามาทำให้ลูกในท้องของ จันทร์ฉายต้องเสียขวัญ!”

เพิ่งจะพูดจบ ศรีษะพลันชนเข้ากับหน้าอกที่ทั้ง แข็งและหนา นีรชาได้กลิ่นที่คุ้นเคย เธอมองผู้ชายรูป ร่างสูงใหญ่หล่อเหลาคนนั้น เฉกเช่นมองดูคนที่มา สนับสนุนเธอ”ภัสกรณ์ คุณมาก็ดีแล้ว ช่วยตักเดือนคุณนภนัยหน่อยนะ คุณแม่ของเธอยังอยู่ที่โรงพยาบาล ยัง มีหน้ามาหาเรื่องฉันอีก!”

ภัสกรณ์ลูบคิ้วพลางกึ่งยิ้ม”ถือแจกันไปทุ่มใส่ภัส กรณ์นีรชา คุณมีหัวใจบ้างหรือเปล่าเนี่ย?”