ตอนที่ 234 ให้อภัยฉันนะ

นีรชาตั้งตารอคอย”ภัสกรณ์คะ ใช่เรื่องลูกสาว ของฉันหรือเปล่า? เธออยู่ที่ไหนคะ? คุณไปเป็นเพื่อน ฉันได้ไหมคะ?”

น้ำเสียงของเธอสั่นไหวด้วยความตื่นเต้น

ภัสกรณ์ไม่ได้ตอบเธอทันที ทำทีเล่นมายากล หยิบซองจดหมายออกมาจากด้านหลัง ส่งยิ้มให้ เธอ”นีรชา ความจริงอยู่ในซองนี้ เธอลองเปิดดูก็จะรู้ เอง”

นี่รชาสุดลมหายใจเข้าลึก ตั้งสติแน่วแน่ ค่อยๆ เปิดซองจดหมายออก

ในซองนั้น ใส่รายงานผลตรวจหน้ากระดาษ

นีรชากางกระดาษแผ่นนั้นออกดู มือสั่นทันที ที่ภัส กรณ์ยื่นให้เธอ ที่แท้คือเอกสารรับรองบุตร! เอกสาร รับรองบุตรระหว่างเธอกับน้องปาล! คราวก่อน “ความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่าง ปาล(บุตรชาย)และยกเว้นนี้รชา(แม่บุญธรรม)” แต่ครั้ง

นี้เปลี่ยนเป็น”ความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่าง ยิน

ยอมนีรชา(แม่บุญธรรม)และปาล(บุตรชาย)” นีรชาอ่านตัวหนังสือสีดำบนเอกสารซ้ำแล้วซ้ำอีก น้ำตาไหลล้นออกมาไม่ขาดสาย”ภัสกรณ์คะ นี่ หมายความว่าอย่างไรคะ ที่เขียนในนี้หมายความว่า

อะไรคะ?”
ภัสกรณ์มองดูนีรชาที่ดื่นเต้นจนพูดติดๆขัดๆ บรรจงลูบผมเธออย่างเอ็นดู”เด็กน้อยเอ๋ย ก็หมายความ อย่างที่คุณเห็นนั่นแหละ ปาล เป็นลูกชายของเรา”

อะไรนะ จันทร์ฉายตกตะลึงร้องขึ้น”ภัสกรณ์ ปาล เป็นลูกของคุณกับนีรชางั้นหรือ? นีรชาคลอดลูก ผู้หญิงไม่ใช่หรือคะ?”

ภัสกรณ์ส่ายหน้า ดึงนีรชาที่ยืนนิ่งจ้องมอง เอกสารรับรองฉบับนั้นเหม่อลอยอย่างน่าสงสารเข้ามา ไว้ในอ้อมแขน”ที่นีรชาคลอดไม่ใช่ลูกสาว มุกมณีโกหก เธอ ผมไปที่โรงพยาบาล…ตรวจสอบแล้ว เอกสาร รับรองฉบับนี้ได้กล่าวไว้หมดแล้ว!”

ปาล! ปาลเป็นลูกชายของเธอจริงๆ ไม่ใช่ ลูกสาว ปาลจึงเป็นสมบัติล้ำค่าเพีบงชิ้นเดียวของเธอ! นีรชาร้องไห้ไปหัวเราะไป กอดภัสกรณ์ร้องไห้อย่าง เงียบๆ

ทำไมเธอถึงไม่เชื่อสัญชาตญาณความเป็นแม่ ของตัวเองนะ? ความรู้สึกที่สามารถสื่อสารทางใจกันได้ ระหว่างเธอและปาล ทำไมเธอถึงเข้าใจผิดได้นะ?

นีรชาเหลือบตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาขึ้นมองหน้า ภัสกรณ์ สบายใจขึ้น ที่แท้ผู้ชายในคืนนั้นคือภัสกรณ์ นั่นเอง! เป็นพรหมลิขิตของเขากับเธอที่สวรรค์ได้ กำหนดเอาไว้แล้ว! จนแล้วจนรอด เธอและเขาก็กลับ มาเจอกันอีกจนได้!

นีรชาดันตัวในอ้อมแขนของเขา ละลำละลักพูดประโยคขาดๆหายๆ”ภัสกรณ์คะ! ฉัน….คืนนั้น มุกมณี โทรศัพท์มาหา หลอกให้ฉันไปเจอที่ห้อง 1806.ที.เอสคลับเฮาส์…ฉัน…..

ภัสกรณ์กอดเธอไว้แน่น น้ำเสียงเต็มไปด้วย ความรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก”นีรชา ผมรู้แล้ว ผมรู้ เรื่องทั้งหมดแล้ว หลังจากที่ได้รับเอกสารรับรองทาง สายเลือดแล้ว ผมก็ให้คนไปสืบต่อ ค่ำคืนนั้นคนที่เข้า ห้อง 1806 ก็คือคุณ นีรชา ผมผิดเอง ผมจำไม่ได้ จริงๆว่าเป็นคุณ ผมคิดว่าคุณก็เหมือนกับผู้หญิงรักสนุก ทั่วๆไป…”

ในใจของภัสกรณ์เต็มไปด้วยความรู้สึกหลาย อย่าง ตอนที่เขาบรรเลงเพลงรักกับนีรชาโดยไม่ตั้งใจ กลับพบว่าเขาคือผู้ชายคนแรกของนีรชา และเป็น ผู้ชายเพียงคนเดียวของเธอ สวรรค์ช่างจัดเตรียมได้ วิเศษอะไรเช่นนี้ ทำให้โชคชะตาของเขาเต็มไปด้วย ความกลัวและสมหวัง

ขอบคุณสวรรค์ที่ไม่ทำให้เขาและนีรชาพลาด โอกาสอันดี ขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้เขาและนีรชาได้ กลับมาพบกันในที่สุด

หลังจากที่อารมณ์เริ่มสงบลงบ้างแล้ว ความ โกรธแค้นของนีรชาปะทุขึ้นมาบ้าง เธอใส่อารมณ์ดึง เนคไทของภัสกรณ์อย่างรุนแรง”ภัสกรณ์! ที่แท้คุณรู้ เรื่องนี้มานานแล้ว! คราวก่อนทำไมคุณต้องโกหกฉันว่า ปาลไม่ใช่ลูกชายของฉัน?คุณรู้ไหมว่าวันนั้นฉันเสียใจ มากขนาดไหน? คุณนี่มันซื่อบื้อจริงๆเลย!”
ภัสกรณ์มองลึกเข้าไปในตาของเธอ”นีรชา ผม ขอโทษ ผมไม่ควรปิดบังคุณนานขนาดนี้ ผมแค่กังวล ว่าหากนภนัยรู้เรื่องนี้เข้า คุณจะเสียเปรียบ ดังนั้นผม จึงต้องปิดบังเรื่องนี้เอาไว้ก่อน ให้อภัยผมเถอะนะ ครับ?”

นีรชาผลักเขาออกอย่างผิดหวัง ใช่สิ ภัสกรณ์ ไม่ได้ผิดอะไร แต่ว่าในใจเธอนั้นทุกข์ระทมแสนสาหัส

ตอนที่น้องปาลต้องการคนคอยดูแลใกล้ชิด เธอ อยู่ใกล้แค่เอื้อมแต่กลับไม่ได้ใกล้ชิดเขา ไม่ได้ดูแลเขา เธอก็เป็นแม่คนหนึ่งนะ แต่กลับบกพร่องในหน้าที่อย่าง ไม่น่าให้อภัย!

จันทร์ฉายเห็นภัสกรณ์นัยน์ตาเริ่มแดง รีบเข้ามา เกลี้ยกล่อม”นีรชา ที่จริงภัสกรณ์ก็เสียใจอยู่ไม่น้อยนะ เธอดูสิเขาลงทุนจัดเตรียมพิธีขอแต่งงานให้เธออย่าง อลังการงานสร้างขนาดนี้ ให้อภัยเขาสักครั้งเถอะนะ!”