ตอนที่ 227 ปล่อยวางไม่ลง

มือทั้งสองของนวินกำลังลูบไล้ไปทั่วตัวของแก้ว น้ำเสียงอ่อนระทวย ” นี่หนู เธอโกหกฉันมาตั้งนานแล้ว ยังจะมาบอกว่าเธอนั้นซิงอีกหรือ?”

แก้วหัวเราะฮิฮิ” เมื่อกี้นี้ป่ายังบอกกับลูกสาวตัว เองอยู่เลยว่า หนูเป็นลูกสาวของเพื่อนสนิทป่าไม่ใช่หรือ คะ? หนูเรียกคุณป้า ผิดตรงไหนคะ?”

“ถ้าป่าไม่พูดออกไปแบบนั้น จะพาหนูมาร่วมงาน หมั้นอย่างเปิดเผยได้อย่างไรล่ะ เมียป่าก็มาด้วย คน มากมายขนาดนั้น! หนูนี่เอาแต่ใจมากเลย งานปาร์ตี้มา ตั้งหลายหนูยังไม่สนุกพอหรอ ไปงานไหนไม่ดีมางาน หมั้นของนภนัย”

แก้วตอบสนองต่อหารลูบไล้ของเขา บอก ว่า”แหม หนูก็อยากรู้อยากเห็นบ้างนี่คะ ไม่เคยเห็นงาน แต่งงานของเศรษฐีเลย อยากไปเห็นเป็นบุญตาบ้าง” “เร็วเถอะ ให้หอมที เดี๋ยวจะต้องออกไปแล้ว อีก

สักประเดี๋ยวพิธีการก็จะเริ่มแล้วล่ะ เมียป่าหาป่าไม่เจอ

เดี๋ยวจะสงสัยเอา”

แก้วบิดเอว”หอมอีกที่สิ!”

เธอจงใจใช้เสียงโทนต่ำเพื่อยั่วยวนนวิน

แก้วหัวเราะที่ข้างหูของเขา”เดี๋ยวพิธีการก็จะจบ ลงแล้ว เมื่องานเลี้ยงเริ่มขึ้นป่าก็หลบออกมาได้แล้วนี่ คะ ! หนูแอบขึ้นไปดูมา ที่ชั้น3มีห้องสวีทว่างอยู่!”
ที่โรงแรมครอบครัวของภัสกรณ์จองหมดทุกห้อง เรื่องนี้นวินรู้อยู่แก่ใจ ได้ฟังแก้วพูดเช่นนี้ รู้สึกดื่นเต้น ขึ้นมาทันที”ถ้างั้นหนูขึ้นไปรอป่าก่อนนะ ส่งข้อความ มาบอกป่าหน่อยว่าห้องเบอร์อะไร”

ท่ามกลางแสงไฟสลัว สายตาของแก้วส่งยิ้ม อย่างมีเลศนัย”อ่อค่ะ งั้นหนูรอป้านะคะ ป๋ารีบมาเร็วๆ นะ วันนี้นะใครๆเขาก็รอคอยกันทั้งนั้น!”

ในห้องโถงพิธีการใกล้จะเริ่มแล้ว จอภาพLEDที่ กลางห้องกำลังฉายภาพภัสกรณ์และนภนัย หนุ่มก็หล่อ สาวก็สวยดึงดูดให้แขกที่มาร่วมงานต่างพากันอิจฉาและ ตื่นเต้น

นีรชาและจันทร์ฉายยืนอยู่ข้างซุ้มดอกไม้ ยืน มองภาพบนจอพร้อมกับแขกที่มาร่วมงาน

เห็นสายตาของนีรชาดูอ้างว้าง จันทร์ฉายเบ้ ปากเอ่ยขึ้น”ภัสกรณ์คนนี้ช่างหน้าเงินจริงๆ ดูก็รู้แล้วว่า ไม่ได้รักนภนัยเลยสักนิด ยังจะยอมหมั้นกับหล่อน! ต้องเพราะเรื่องผลประโยชน์แน่ๆ!”

นีรชาตอบช้าๆ”เธอรู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ได้รัก บางทีเขาอาจจะรักกันหัวปักหัวป่าก็ได้นะ!”

จันทร์ฉายหัวเราะ” เธอไม่รู้สึกเลยหรือ ภาพที่ ปรากฏบนจอนั้น แม้แต่รูปคู่ของพวกเขาที่เต็มใจถ่าย ด้วยกันสักภาพยังไม่มีเลย มีเพียง 2-3 ภาพเท่านั้น แต่ก็เห็นได้ชัดว่าถูกแอบถ่ายเสียมากกว่า เพียงเพราะ ช่างภาพมืออาชีพ ดูแล้วก็ยังเหมือนไม่เต็มใจจะถ่ายด้วยกันอยู่ดีนั่นแหละ”

ได้ฟังจันทร์ฉายพูดเช่นนี้ นีรชาเมื่อสังเกตดีๆก็ พบว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ

ความทุกข์ที่มีอยู่ในใจค่อยๆเบาบางลง แต่ก็ยัง อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองนั้นไม่ได้เรื่องจริงๆ กระทั่งผู้ชาย ที่คิดอยากหาผลประโยชน์ ตนก็ยังลืมไม่ได้อีก!