ตอนที่ 203 เซอร์ไพรส์ให้เขา

วันนี้ทั้งวันนีรชาวุ่นวายกับการไปที่นั่นที ที่นี่ที

ช่วงนี้เธอโชคไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ ไปสัมภาษณ์งานถึง 4 บริษัท ตอนที่ถูกสัมภาษาณ์นั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเอง ทำได้ไม่แย่เลย แต่ผลที่ออกมาก็คือ ไม่มีการตอบรับจาก บริษัทใดๆทั้ง สิ้น

นีรชาอดสงสัยไม่ได้จริงๆว่ามีอะไรอยู่เบื้องหลัง และคอยกลั่นแกล้งเธออยู่หรือเปล่า

กว่าจะกลับถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว นีรชารู้สึกทั้ง เหนื่อยและทั้งหิว เปิดประตูเสร็จก็รีบถอดรองเท้าส้นสูง ออกทันที และทั้งตัวเองลงบนโซฟาและไม่อยากขยับ ไปไหน

แม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น เธอยังรู้สึกขี้เกียจจะ หันตัวไปรับสาย

แต่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ยังคงดังอยู่ อย่างนั้น นีรชาทนไม่ไหวอีกต่อไป ลุกขึ้นจากโซฟาและ เดินไปหยิบ กระเป๋า หาโทรศัพท์มือถือ กำลังจะกดรับ สาย แต่ชื่อที่ขึ้นบนหน้าจอนั้น ทำไมหัวใจเธอหล่นลงไป กับพื้น

ภัสกรณ์

ในรอบหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่ เค้าติดต่อมาหาเธอด้วยตนเอง
นิ้วมือของนีรชาวางอยู่บนหน้าจอด้วยความลังเล ไม่รู้ว่าควรกดรับสายหรือว่ากดตัดสายทั้งดี

ในช่วงเวลาที่กำลังลังเล ภัสกรณ์ก็ได้วางสายไป โทรศัพท์ของเธอก็กลับเข้าสู่ความเงียบเช่นเคย

นีรชารู้สึกโล่งอกขึ้นมานิดหน่อย กำลังจะกลับไป นอนบนโซฟา แต่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์กลับดังขึ้น มาอีก และก็ยังเป็นชื่อของภัสกรณ์ที่โทรมา

ไม่มีอีกแล้วความลังเล นีรชาไม่เข้าใจว่าตัวเอง กำลังทำอะไร นิ้วมือของเธอไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะกด ปุ่มรับสาย

“พรุ่งนี้วันเกิดของปาล งานจัดขึ้นที่โรงแรม ไวโอเล็ต เธอมาไวๆหน่อยล่ะกันนะ “ไม่มีคำพูดพุ่มเฟือย ใดๆออกจากปาก น้ำเสียงของภัสกรณ์เหมือนกำลังออก คำสั่ง

นีรชาเหนื่อยจนไม่อยากพูดอะไรออกไป ได้ยิน เขาพูดออกมาแบบนี้ ไฟลุกในใจขึ้นมาทันที”ภัสกรณ์ คุณกำลัง สั่งใครเหรอ ฉันไม่ใช่ลูกน้องของคุณนะ และก็ ไม่ใช่เพื่อนของคุณด้วย และก็ไม่ได้เป็นอะไรกับคุณทั้ง นั้น มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”

“โอเคเธอเลิกโวยวายก่อนนะ พรุ่งนี้ก็มาล่ะกัน ปาลรอคอยวันนี้มานานมาก วันที่เธอพูดว่าจะไม่มางาน วันเกิด ของเขา เขาร้องไห้เกือบทั้งคืนวันรุ่งนี้ตาบวม เหมือนลูกมะนาวเลยแหละ พรุ่งนี้มางานวันเกิดโอเค ไหม มาเซอร์ไพรส์ให้เขาตื่นเต้นสักหน่อย”
ที่จริงแล้วภัสกรณ์ไม่ได้คิดที่จะเผชิญหน้ากับเธอ นีรชารู้สึกคาดคิดไม่ถึงจริงๆ น้ำเสียงของเขาฟังแล้ว เหมือน อ่อนล้ามากๆเลย ดูอ่อนล้ากว่าเธอที่วิ่งไปวิ่งมา วันนี้ทั้งวัน

นีรชารู้สึกใจอ่อนแบบไม่มีสาเหตุ เธอทั้งด่าตัว เองในใจที่ไม่รักศักดิ์ศรีของตัวเอง ทั้งรับปากกับภัสกรณ์

ไปแล้ว

แค่ได้ยินว่าปาลร้องไห้เกือบทั้งคืน มันทำให้ หัวใจของเธอรู้สึกเจ็บ เธอรับปากไปงานเลี้ยงวันเกิด แน่นอนว่าไม่เกี่ยวกับภัสกรณ์แต่อย่างใด

นีรชาใช้เหตุผลนี้ในการโน้มน้าวตัวเอง

นีรชารู้สึกเสียใจในภายหลัง ถ้ารู้ก่อนหน้านี้จะไม่ ฝากของขวัญไปกับจันทร์ฉายเลย ของขวัญที่ให้กับมือ มันน่าจะ คุณค่ามากกว่า

แต่เธอเหนื่อยล้าจริงๆ จนขี้เกียจที่จะบอกการ เปลี่ยนแปลงกับจันทร์ฉาย เอาอย่างนี้ล่ะกัน พรุ่งนี้ค่อย มองหน้า จันทร์ฉายในงาน

นีรชาไม่ได้กินข้าว และไม่ได้อาบน้ำ เผลอหลับ ไปบนเตียง

โรงแรมไวโอเล็ตอยู่ไกลจากที่พักของนีรชามาก วันเกิดของปาลเริ่มตอนเที่ยง นีรชาเผลอหลับไปจนถึง สิบโมง เช้า เธอรีบแต่งตัว แต่งหน้า และรีบไปเรียก แท็กซี่เพื่อไปที่โรงแรมนั้น

ช่วงเวลาที่ใกล้จะถึงโรงแรมไวโอเล็ตนั้น นีรชาหันไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งแบบไม่ได้ตั้งใจ ดวงตาของ เธอจ้องมอง ที่ผู้หญิงคนนั้น

เธอสวมกระโปรงสีดำที่กระชับรัดสะโพก ผมลอม ยาวเป็นคลื่นยาวจนถึงเอว ปากสีแดงๆ ขนตายาว มอง ผ่านๆ แล้วคล้ายมุกมณีเหลือเกิน

นีรชารีบหันกลับมาเพราะไม่อยากมอง ผู้หญิงคน นั้นกับผู้ชายของเธอเดินเลี้ยวเข้าไปในร้านกาแฟข้าง ทาง ไม่อยากจะเห็นอีกแล้ว

นีรชาถอนหายใจออกมา คงไม่ใช่มุกมณีหรอกนะ เพราะตอนนี้เธอคงใช้ชีวิตกับความฝันที่มัวเมาอยู่ที่ อเมริกา ผ่านมาแล้วหลายปี ตอนนี้นีรชาไม่รู้สึก เกลียดเธอแล้ว คนแปลกเจอที่ผ่านมา เมื่อเจอกันก็แค่ ยิ้มให้เท่านั้น

บริเวณสนามหญ้าและลานจอดรถตรงด้านหน้า ของโรงแรมไวโอเล็ตมีตุ๊กตาลมตัวใหญ่วางอยู่ เสียง เพลงวันเกิด ประกอบกับน้ำพุที่พุ่งเหยียดสูงขึ้นฟ้า เด็กๆ หลายคนที่แต่งตัวสวยงามจับมือพ่อและแม่ของเขาเดิน เข้าไปในงาน พอจะดูออกว่าภัสกรณ์คงจะชวนเพื่อน ของปาลมาไม่น้อยเลยแหละ เมื่อเดินก้าวเข้าไปในประตู ใหญ่ มองจะเห็น ตุ๊กตาหมีแพนด้าตัวใหญ่วางอยู่ตรง กลาง มีเด็กกลุ่มหนึ่งกำลังล้อมรอบและถ่ายรูป ความสุข เต็มบนใบหน้าของทุก คน จนทำให้นีรชาอดยิ้มออกมา ไม่ได้งานเลี้ยงวันเกิดของปาลจัดได้อย่างยิ่งใหญ่จริงๆ พอจะดูออกเลยว่าภัส กรณ์รักปาลมากขนาดไหน