ตอนที่ 192 ลืมความแค้นนี้ไปไม่ได้

ภัสกรณ์เข้าไปอาบน้ำแล้ว นีรชาก็เดินเข้าไปที่ ห้องครัว มองซ้ายมองขวา ดูว่าจะทำอะไรกินได้บ้าง เหลียวซ้ายแลขวาอยู่พักนึง ก็เริ่มรู้สึกหิวตะ หงิดๆ

ห้องครัวนั้นพร้อมสรรพไปด้วยอุปกรณ์ทำครัว และเครื่องครัวต่างๆ พอเปิดตู้เย็นดู อ้วหูววว สารพัด เนื้อสัตว์ ผลไม้ ผัก ปลา เรียงรายอยู่แน่นเต็มตู้เย็น นีรชาคิดๆจะทำอะไรกินดี ทำอะไรง่ายๆกินดีกว่า ทำบะหมี่ไข่กับมะเขือเทศก็แล้วกัน กว่าภัสกรณ์จะอาบ น้ำเสร็จก็น่าจะได้กินพอดี

หลังจากบะหมี่ถูกปรุงเสร็จ เธอเทบะหมีใส่ใน ชามเอาไปวางไว้บนโต๊ะเรียบร้อย พอดีกับภัสกรณ์นุ่ง ผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ พอได้เห็นบะหมี่ก็ยิ้ม ท่าทางดีใจยังกับเด็กน้อย น้ำ คุณนี่ช่างรู้ใจผมจริงๆ รู้อีกว่าผมอ่ะหิวแล้ว เตรียมของกินไว้ให้ผมซะเสร็จ สรรพ

นีรชาเหลือบไปมองท่อนบนอันเปลือยเปล่าของ เขา ” ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยเลย ! อย่ามาเบี่ยงเบน ความหิวของฉันสิ”

ภัสกรณ์เดินยิ้มร่าออกไปแต่งตัว เดินไปได้หน่อย ก็หันมาคุยกับนีรชา ” พรุ่งนี้ไปรับปาลมาเล่นที่นี่ดีมั้ย ? ผมจะพาพวกคุณออกไปปิกนิกที่สวน ไปทำบาร์บีคิวปิ้งย่างกินกัน ”

นีรชาตาลุกวาวด้วยความเซอร์ไพรส์ ” พรุ่งนี้ ไม่ใช่วันหยุดสะหน่อย ปาลไม่ต้องไปโรงเรียนเหรอคะ ?

11

ภัสกรณ์ทำท่ากางมือออก ” อาทิตย์นี้ผมต้องไป ทำงานที่เมือง B น่ะ คงไม่มีเวลาพาพวกคุณไปเที่ยว ”

น้ำเสียงของเขา ดูราวกับพ่อพาลูกๆเที่ยวเลยล่ะ นีรชาแอบรู้สึกตื้นตันใจ รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก คุณไม่ต้องพาไปก็ได้ เดี๋ยวฉันพาเขาไปเที่ยวเองค่ะ ” 11

ภัสกรณ์ได้ฟังก็รู้สึกกังวลใจขึ้นมา เขาเดินมาจับ ที่ไหล่ของนีรชา ” น้ำ ช่วงที่ผมไม่อยู่ คุณพยายาม อย่าออกไปข้างนอก และก็ไม่ต้องพาปาลออกไปไหน มาไหนตามลำพังโดยเด็ดขาด คุณเข้าใจมั้ย ?”

นีรชาพยักหน้ารับคำ รู้สึกใจห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที นี่นภนัยจะไม่ยอมรามือง่ายๆใช่มั้ย ?

เมือง B ห้องนั่งเล่นบ้านนภนัย

นภนัยถลึงตามองอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง คุณพ่อคะ ลูกถูกภัสกรณ์รังแกขนาดนี้ คุณพ่อยังจะให้ ลูกกลับไปญาติดีกับเขาอีกเหรอคะ ? ”

นอนขมวดคิ้ว ” ใช่ ลูกกลับไปคืนดีกับเขาซะ บอกกับเขาว่า ลูกไม่ติดใจถือสาเขา ถ้าเขาจะเล่นสนุก นอกลู่นอกทางไปบ้าง

เลศยาแม่ของนภนัยเองก็ถึงกับตกใจที่ได้ยิน
คุณนวิน ทำไมให้ลูกทำแบบนั้นคะ ? ไอ้คนเนรคุณ อย่างไอ้ภัสกรณ์ มันกล้ามารังแกลูกของเรา ฉันว่า คุณใช้เส้นสายที่คุณมี ทำให้บริษัทมันเจ๊ง ล้มละลาย ไปซะเลยจะดีกว่า !”

นวินโบกมือไปมา ” ผู้หญิงก็คิดง่ายๆอยู่แค่นี้ รากฐานของตระกูลภัสกรณ์ก็ใช่ว่าจะขี้เหร่ คิดจะล้มเขา

คุณคิดว่าง่ายรึไง ? มันต้องค่อยๆวางแผนอย่าง แยบยล แต่จะว่าไป ผมก็มองว่าภัสกรณ์ก็เป็นผู้ชายที่ ไม่เลว ถ้าจะให้เลือกมาเป็นลูกเขยของผม ถึงเค้าจะ หยิ่งจองหอง แต่เป็นคนที่มีพรสวรรค์หาตัวจับได้ยาก ดูได้จากบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัดในวันนี้ รุ่งเรืองมาได้จนถึงวันนี้ก็เพราะเขานี่ล่ะ ลูกแต่งกับเขา ก็ไม่เลวนะ นักการเมืองกับนักธุรกิจเป็นดองกัน ต่อไป เราก็จะได้ฟอกเงินกันสะดวกขึ้น

เลศยาได้ฟังถึงกับโกรธจนตัวสั่น ” คุณนวิน ทำไมคุณถึงเอาความสุขชั่วชีวิตของลูกมาล้อเล่นแบบ นี้ ! นี่ขนาดยังไม่ได้ตบแต่งกันนะ ภัสกรณ์ยังไปมีบ้าน เล็กบ้านน้อย ถ้าแต่งกันไปแล้วจะเป็นยังไง ?”

นวินพูดอย่างสบายใจ” เขาแค่เล่นสนุกๆก็ เท่านั้นเอง ! ไม่นานก็คงเบื่อ ภัสกรณ์เป็นนักธุรกิจ คง ไม่เลือกทั้งนภนัยลูกสาวเรา แล้วไปคว้าเอายัยเด็กนั่น หรอก คุณว่าจริงมั้ย ? ”

นวินหันไปมองที่ลูกสาว พูดกับเธอว่า ” นภนัย ถ้า ลูกอยากแต่งกับภัสกรณ์ อยากเป็นนั่งแท่นภรรยาของ ประธานบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ป จำกัด ชีวิตนี้มีแต่ความมั่งคั่ง มีเกียรติศักดิ์ศรี ลูกก็ต้องอดทนนะ

นภนัยครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเอ่ยกับผู้เป็นพ่อ คุณพ่อ ลูกเองก็ชอบคุณภัสกรณ์เค้าจริงๆค่ะ ลูกอยาก แต่งกับเขา แต่ว่าลูกก็อดที่จะเคืองเขาไม่ได้ !