ตอนที่ 174 หัวใจเจ็บขนาดนี้

ภัสกรณ์รู้สึกอิจฉาจนเกือบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว เขา จะต้องลงโทษผู้หญิงสำส่อนคนนี้ให้สาสม

นีรชามองดูภัสกรณ์ลงมือย่างเย็นชา ยิ้มมุมปาก ด้วยท่าทีแดกดัน

น่าขำแท้ เธอเชื่อคำพูดของผู้ชายคนนี้อย่าง แท้จริง คิดว่าในใจเขามีเพียงเธอคนเดียว คิดว่าเขา คงจะยินดีละทิ้งเรื่องราวในอดีตกับนภนัย มาแต่งงานกับ

ตน

ภัสกรณ์กำลังหมั่นเขี้ยว เหลือบไปเห็นรอยยิ้ม แดกดันบนใบหน้านีรชา เก็บอารมณ์โกรธไว้ไม่อยู่ จับ คางเธอหันมาสบสายตาอันแหลมคมคู่นั้นมองลึกเข้าไป ในตาของเธอ “นีรชา เธอหัวเราะเยาะฉันรี”

“ใช่” นีรชาตอบแบบไม่มีเยื่อใย ในตาแสดงความ สิ้นหวังชัดเจน

ใจของภัสกรณ์ค่อยๆเย็นลงทันที

จนถึงตอนนี้ เขาจึงตระหนักแล้วว่า เขาเอง ไม่ เคยเข้าใจถึงจิตใจของนีรชาเลย

ความแข็งกร้าวของเธอ ความสวยงามของเธอ ความใสชื่อในบางครั้งของเธอ ความมีเหตุผลและอิสระ ในตัวเธอ ล้วนอยู่ในน้ำตาที่เหือดแห้งบนใบหน้าของ เธอ เดิมทีเขาไม่เคยรับรู้ว่าในกันบึ้งลึกๆของหัวใจเธอ

นั้นมีอะไรซ่อนเร้นอยู่บ้าง
เธอ คงไม่เคยรักเขาเลยสินะ

ความรู้สึกในตอนนี้ ไม่หยุดที่จะค้นหา ไม่หยุดที่ จะทดสอบ ไม่หยุดที่จะเป็นกังวล จนถึงวันนี้ ในที่สุดเขา รู้สึกว่าเขาเหนื่อยแล้ว

อุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศก็ไม่ต่ำมาก แต่ภัส กรณ์กลับรู้สึกหนาวลึกถึงกระดูกดังเช่นฤดูหนาว

นีรชาลุกขึ้นยืนอย่างเงียบๆ สวมเสื้อผ้าเสร็จอย่าง เงียบๆ ติดกระดุมเรียบร้อย

เสียงของภัสกรณ์ทั้งอ่อนและเย็นลง “นีรชา ตั้งแต่วันนี้ไป เธอไม่ต้องโกหกฉันอีก ไม่ต้องคอยหลบ หน้าฉัน ไม่ต้องกลัวฉัน และไม่ต้องเยาะเย้ยฉันอีกต่อไป ความสัมพันธ์ของเราจบลงเพียงเท่านี้ เธอชอบใคร เกลียดใคร ก็ไม่เกี่ยวกับฉันแล้ว”

บรรยากาศในห้องแสนจะอึมครึม เสียงของเขา

เบาราวกับเสียงหายใจ ถูกแสงสว่างจากดวงไฟลั้นออก มาเป็นคลื่นน้ำที่หมุนวนเป็นวงกลมซับซ้อน

รูปร่างที่สูงใหญ่ของเขาก้าวเดินออกไปอย่างช้า แต่ก็ดูคล่องแคล่ว

ๆ

นีรชานั่งลงบนเตียง ดึงเสื้อคลุมที่ถูกฉีกขาดที่ ข้างเตียงเอามาใส่ เช่นเดียวกับทารกที่ถูกห่อไว้ในผ้า อ้อม ใบหน้าของเธอปกปิดด้วยผ้าของเสื้อคลุมอาบน้ำ น้ำตาไหลออกมาด้วยความเป็นทุกข์

ในที่สุดภัสกรณ์ก็ยอมยุติเรื่องลงแล้ว นี่ไม่ใช่สิ่งที่ เธอหวังมาตลอดหรือจากนี้ไป สถานะของเธอก็ไม่ใช่มือที่สามที่น่าอาย แล้วยังไม่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆกลัว นภนัยจะจับได้อีก จะไปไหนมาไหนใต้แสงอาทิตย์อัน สว่างไสวได้อย่างเปิดเผย นี่ไม่ใช่ชีวิตที่เธอพอใจหรือ

แต่ว่าทำไม หัวใจถึงได้เจ็บปวดเช่นนี้