ตอนที่ 1 ผู้หญิงไม่ชอบเงิน

งานกะกลางคืนที่แสนวุ่นวายยุติลง นีรชาถอด ชุดพนักงานเสิร์ฟออก แล้วมองไปนอกหน้าต่างใน ค่ำคืนที่ฝนตก วันนี้ลูกค้าเยอะจึงปิดร้านช้าไปครึ่ง ชั่วโมง ทำให้เธอพลาดรถเมล์เที่ยวสุดท้าย

นั่งแท็กซี่ตั้งร้อยกว่าบาท พอซื้อเนื้อซี่โครงให้ พ่อได้เลย ช่างเถอะ คิดว่าเดินกลับน่าจะดีกว่า นีรชา มองดูรองเท้าคู่เก่าของตัวเอง ซึ่งมันเริ่มที่จะกรอบ ถ้าเอาไปแช่น้ำอีก ก็คงจะไม่เหลือ เฮ้อ…แล้วเธอจะ เอาเงินที่ไหนไปซื้อใหม่

จะทำยังไงได้ เธอต้องรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด เพราะพ่อรออยู่

สายฝนตกกระทบลงบนใบหน้า จนเธอแทบจะ ลืมตาไม่ขึ้น

ทันใดนั้นก็มีแสงไฟสาดส่องเข้ามา “เฮ้ย…รถสปอร์ตสีเงินเบรกอย่างกะทันหัน เสียงเบรกดัง สนั่น แสงไฟที่ส่องมาทำให้นีรชามองไม่เห็น และยัง ไม่ทันตั้งตัว เธอก็ถูกชนจนล้มไปกับพื้น

นีรชารู้สึกเจ็บที่หัวเข่าและแขน เธอพยายาม พยุงตัวเองลุกขึ้นยืนแต่ก็ล้มพับลงไปอีก

ชายคนหนึ่งรีบลงมาจากรถ แล้วตะโกนใส่เธอ ว่า “ข้ามถนนประสาอะไร จะรีบกลับไปเกิดใหม่หรือ ไง”

ทำไมถึงได้มีคนขับรถที่ไร้เหตุผลแบบนี้นะ เมื่อ กี้ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าเป็นไฟแดง และเธอก็เดินอยู่บน ทางม้าลายแท้ๆ

“คุณเป็นคนขับรถฝ่าไฟแดง ยังกล้ามาด่าคนอื่น อีกเหรอ” พอมองดูรถสปอร์ตคันหรูที่จอดอยู่ตรง หน้า นีรชาก็โกรธจนตัวสั่น “มีเงินเยอะแล้ว ยังไง มีเงินแล้วจะขับรถไฟฝ่าแดงก็ได้อย่างนั้นเหรอ ฉันจำทะเบียนรถคุณได้ คุณเชื่อไหมล่ะว่าฉันแจ้ง ตำรวจจับคุณแน่”

คนขับคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะต่อปากต่อคำ เขากำลังจะอ้าปากพูด กระจกรถก็เลื่อนลงและมี เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายดังออกมา “สองแสนบาท แล้ว ให้เธอไป”

“ครับ คุณหนู” คนขับเปลี่ยนน้ำเสียงทันควัน “ปั๊บ” ธนบัตรก้อนหนาที่โยนลงบนตัวของนีรชา

กระทบบริเวณที่เธอได้รับบาดเจ็บ คนขับได้แต่มอง แล้วปัดมือไล่ เขาหัน หลังกลับเตรียมที่จะขึ้นรถ

นีรชารู้สึกโกรธมาก น้ำตาแห่งความโกรธไหล ซึมอยู่ในดวงตา เธอแหงนหน้าขึ้นไม่ให้น้ำตาไหล ออกมา แล้วหยิบธนบัตรจากพื้น ฝืนความเจ็บปวดที่ หัวเข่าและแขนใช้กำลังทั้งหมดของเธอ ทุบลงไปที่ หลังของคนขับรถคนนั้น

“แม่งเอ้ย” คนขับรถไม่ทันตั้งตัวจึงโดนนีรชา ทุบหลังไปเต็มๆ เขาหันกลับมาด้วยความโกรธ และ เหมือนจะทำร้ายเธอ

“สุทินทร์” เสียงทุ้มต่ำของชายที่อยู่ในรถทำให้ คนขับหยุดชะงัก นีรชามองเข้าไปภายในรถ แสง จากโคมไฟบนท้องถนนสาด ส่องเข้าไปทางหน้าต่าง รถและส่องให้เห็นใบหน้าของชายคนหนึ่ง

ชายหนุ่มรูปงามที่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องหลงใหล กับเสน่ห์อันดึงดูด มีรัศมีความเป็นคุณชายผู้เย่อหยิ่ง ขณะนี้กำลังจ้องมองเธอด้วยสายตาดูถูก

“มานี่สิ” เขากระดิกนิ้วเรียกเธอ น้ำเสียงเหยียด หยันจากปากเขาดูมีพลัง ไม่อาจต้านทานได้

ผู้ชายคนนี้ชักจะหล่อเกินไปแล้ว นีรชามองหน้าเขาแล้ว เหมือนกับตกอยู่ในภวังค์ เดินไปทาง หน้าต่างรถของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้

“โอ๊ย….เจ็บนะ” ฝ่ามือร้อนของชายหนุ่มจับไป ที่คางของนีรชา เธอร้องอุทานขึ้นมา “คุณจะทำ อะไร ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ”

ชายหนุ่มจ้องราวกับว่าเธอเป็นเหยื่อให้เขาขย้ำ ฝ่ามือใหญ่สัมผัสกับผิวแก้มที่บอบบาง เขายิ้ม เยาะที่มุมปาก “ผู้หญิงที่ไม่รักเงิน มีจริงเหรอ”

คางเรียวถูกบีบจนรู้สึกเจ็บ พยายามเบี่ยงหน้า หนี แต่ชายหนุ่มกลับยิ่งบีบแรงขึ้น จนเธอดิ้นไม่หลุด

ตากลมโตของเธอจ้องไปที่ไอ้คุณชายเย็นชา นั่นด้วยความเกลียดชัง “เงินสกปรกแบบนี้ ไม่เห็นจะ น่าสนตรงไหน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้นฉัน จะแจ้งตำรวจจับคุณ ไม่ใช่แค่ข้อหาขับรถฝ่าไฟแดง แต่รวมถึงล่วงละเมิดทางเพศด้วย

ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ ฝ่ามือใหญ่ยิ่ง แข็งกร้าว นีรชารู้สึกเหมือนคางของเธอกำลังจะถูก บดขยี้ให้แหลกคามือ ใบหน้าซีดเผือดของเธอเต็ม ไปด้วยความเจ็บปวด

“คุณมันโรคจิต….” นีรชาเจ็บจนแทบจะพูดไม่ออก

ชายหนุ่มสะบัดมือออกอย่างแรง จนนีรชาที่ ไม่ทันได้ตั้งตัว ล้มลงกระแทกพื้น

เขาโยนบัตรสีทองลงมาจากหน้าต่างรถ พร้อม กับน้ำเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความภาคภูมิใจ “นามบัตรของฉัน เชิญเธอเอาไปแจ้งความได้เลย และถ้าต้องการค่ารักษาพยาบาล ไปหาฉันได้ที่ บริษัท ที ที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด