จักรพรรดิมารหวนคืน

บทที่ 86 สังหารคุณด้วยยุทธวิธีเดียว!



บทที่ 86 สังหารคุณด้วยยุทธวิธีเดียว!

หลังจากผ่านไปครึ่งวัน เฉินขึ้นก็ปรากฏตัวอย่างตรงเวลาอยู่

ที่นอกวิลล่าเทียนชินอีกครั้ง

“เจิ้งหยางโป ออกมารับความตายเสียเถอะ !”

เฉินจิ้นตะโกนออกไปเสียงดัง

เสียงที่ส่งออกไปนี้เฉกเช่นคลื่นเสียงที่ทรงพลังพุ่งไปยัง วิลล่าเทียนชิน

เพียงแค่เสียงนี้ก็ท่าให้เกราะป้องกันสุดท้ายของวิลล่า เทียนซินสั่นสะเทือน !

เมื่อกัวเทียนเวยเห็นสถานการณ์เช่นนี้ สีหน้ากีชมขื่นมาก เวลาครึ่งวันนี้ เขาทำทุกวิถีทางเพื่อเพิ่มพลังชั้นสุดท้ายนี้ แต่ต่อหน้าของเฉินจิ้นก็ยังคงเป็นฝีมือต่ำต้อย

“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน อย่ากำเริบเสิบสานนักเลย วันนี้มันคือ วันตายของคุณ !”

เจิ้งหยางโปปรากฏตัวขึ้น แล้วจ้องมองเฉินจีิ้นด้วยดวงตา

ที่ดุร้าย

เวลาครึ่งวันนี้ อาการบาดเจ็บของเขาก็ฟื้นฟูขึ้นมาบ้าง

แล้ว
อีกอย่างกำลังเสริมของตระกูลเจิ้งจะมาถึงในไม่ช้า พ่อ ของเขาเป็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์และเป็นผู้ที่มีตำนานว่าและ ถึงประตูแดนเส้น เขาก็เลยไม่ได้รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย

“พูดสาปแช่งฉันเช่นนี้ ไม่มีเป็นหมื่นก็มีเป็นพัน แต่จุดจบที่ พวกเขาได้รับมันนำสังเวชยิ่งนัก !”

เมื่อเฉินจิ้นพูดจบ ก็ปรากฏดาบเล่มยาสีดำนั้นออกมาอีก ครั้ง ดาบเล่มนี้ได้รับการขนานนามจากเฉินจึ้นว่า “นิรย” เป็น ดาบเล่มหนึ่งที่เขาเองก็ไม่สามารถประเมินได้ว่าเป็นอาวุธ วิเศษระดับใด !

ของชิ้นนั้นจะเป็นทองก็ไม่ใช่ จะว่าเป็นหินก็ไม่เชิง โดยได้ รับการหลอมให้กลายเป็นดาบนี้โดยเฉินจิ้น แต่จนถึงวันนี้ เฉินจิ้นก็ยังไม่เข้าใจว่าเป็นสารอะไร !

“ดังนั้น คุณก็ไปตายเสียเถอะ !

เมื่อคำพูดนั้นจบไปเฉินจิ้นก็ฟาดตาบเฉียงๆ จากนั้นก็มี พลังวิญญาณดาบตัดผ้านท้องฟ้า

ทว่าพลังวิญญาณดาบไปได้ไปทางค่ายปกป้องจวน แต่ กลับไปทิศทางที่ตรงกันฉันม ไปด้านหลังเฉินจิ้นทันที

“คุณเด็กเลว เก่งพอตัวจริงๆ เลยนะ !”

วิญญาณดาบนั้นเฉันไปใกล้สถานที่แห่งหนึ่ง จู่ๆ ก็หายไป ในอากาศ
จากนั้นก็มีสองร่างปรากฏขึ้น

คือเจิ้งเจี้ยนหัว บรรพบุรุษของตระกูลเจิ้ง และชั้นกลาง ปรมาจารย์ผู้ยอดเยี่ยมของตระกูลเจิ้งทำหนึ่ง เจิ้งซินเจ

“ท่านพ่อ !”

เมื่อเจิ้งหยางโปเห็นเขามาถึงแล้วก็รีบพูดขึ้นอย่างเคารพ ในทันที แท้จริงแล้วผมขาวดุจขนกระเรียน ใบหน้าเปล่งปลั่ง ดุจทารกของเจิ้งเจี้ยนหัวดูอ่อนวัยกว่าเจิ้งหยางโป๊

เจิ้งเจี้ยนหัวพยักหน้าให้กับเจิ้งหยางโป๊

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ ในที่สุดกัวเทียนเวยก็โล่งใจ จากนั้นจึงรีบถอนคายปกป้องจวนของวิลล่าเทียนชิน กลัวว่า เฉินจิ้นจะทำลายอีกครั้ง ถ้าเช่นนั้นค่ายปกป้องจวนของเขา จะต้องพังลงอย่างแน่นอน

หลังจากเกราะป้องกันหายไปแล้ว เจิ้งหยางโป๊ก็รับไป ปรากฏตัวที่ด้านฉันงเจิ้งเจี้ยนหัว

ส่วนกัวเทียนเวยก็คารวะเจิ้งเจี้ยนหัว จากนั้นก็คารวะเฉิน จิ้นแล้วพูดขึ้น ขอคารวะคุณเจ๋ง ตอนนี้หยางโป๊ก็ปลอดภัย แล้ว ถ้าเช่นนั้นเรื่องนี้ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับวิลล่าเทียนชินแล้ว ขอตัวลาไปก่อน”

การที่เขาช่วยเจิ้งหยางโบ๋ก็เพื่อทดแทนบุญคุณ ไม่ได้ ต้องการเป็นคู่ต่อสู้ของเฉินจิ้นแม้แต่น้อย
เมื่อเจิ้งหยางโป๊เห็นสถานการณ์เช่นนี้แล้วก็ใต้พูดขึ้น “บุญคุณของเทียนเวยฉันจะจำใส่ใจไว้ พอสังหารคุณสัตว์ เครัจฉานนี้แล้ว เราค่อยว่ากันอีก !”

เจิ้งหยางโปรู้ตีว่ากัวเทียนเวยไม่ได้อยากมายุ่งกับเรื่องนี้ จึงไม่ได้บังคับ !

มีท่านพ่อของเขาอยู่ตรงนี้ทั้งคน แม้ มากเพียงก็ต้องยอมแพ้

ว่าเฉินจิ้นจะเก่งกล้า

“คุณเด็กสารเลว พรสวรรค์ของคุณสูงมาก แต่ฉันมิอยาก สังหารอัจฉริยะ ถ้าคุณยอมปล่อยตงหยางออกมา จากนั้น

กับถือฉันเป็นคุณนาย ฉันสามารถไว้ชีวิตของคุณได้

นอกจากนี้ยังจะให้อนาคตที่ดีแก่คุณ !”

หลังจากเจิ้งเจี้ยนหัวเห็นเฉินจิ้นแล้วจึงได้เปลี่ยนใจ กะทันหัน ได้กำจัดเจตนาที่ต้องการสังหารคนของเขา

“ไอ้เฒ่า ความแข็งแกร่งของคุณก็ไม่เลว ฉันเองก็ไม่อยาก สังหารคุณ ถ้าหากคุณยอมนับถือฉันเป็นคุณนายฉันก็ สามารถไว้ชีวิตของคุณได้ นอกจากนี้ยังจะให้อนาคตที่ดีแก่ คุณ !”

เฉินจิ้นพูดออกไปลอยๆ

“คุณนี่ไม่ยอมเชื่อฟัง รนหาที่ตาย ถ้าเช่นนั้นฉันจะมอบมัน ให้กับคุณ !”
สีหน้าของเจิ้งเจี้ยนหัวมีดครึ้มทันที เจตบาที่อยากจะ สังหารคนของเขาก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

แม้ว่ากัวเทียนเวยของวิลลำเทียนชินได้บ่งบอกว่าไม่อยาก ยุ่งกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่ได้จากไป

เขาต้องการดูว่าบรรพบุรุษของตระกูลเจิง เจิ่งเจี้ยนหัว จะ ลงมือและต้องการใช้โอกาสนี้ดูชั้นสูงสุดปรมาจารย์ใน ตำนานที่ได้แตะถึงธรณีประตูแดนเส้นว่าจะใช้ยุทธวิธีอะไร หวังว่าจะได้รู้สึกถึงอะไรบางอย่างเพื่อช่วยให้เขาก้าวหน้าไป ในเส้นทางของปรมาจารย์ต่อไป

แม้ว่าเขาไม่ได้ซ้ำเติม แต่กัวเทียนเวยก็รู้เป็นอย่างต่า แม้ ว่าเฉินจิ้นจะเก่งกล้ามากเพียงใด ก็ไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของเจิ้ง เจี้ยนหัวได้ แค่หวังว่าเฉินจิ้นจะสามารถอดทนได้สักพัก และ มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะทำให้เจิ้งเจี้ยนหัวใต้ใช้วิทยายุทธ เยอะขึ้นหน่อย !

“หนวกหูน่า !”

เฉินจิ้นตะโกนออกไป จากนั้นก็ไม่ได้ลังเลอีก เขาไว้ชีวิต ของเจิ้งหยางโป๊ก็เพื่อที่จะถึงดูดให้บรรพบุรุษของตระกูลเจี

งมา

เขาต้องสังหารปรมาจารย์ของตระกูลเจิ้งให้หมดสิ้น เพื่อ หลีกเลี่ยงภัยที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า !
“คนแรก ตาย”

เงินจีนได้ฟันดาบออกไปสังหารอีกครั้ง

การฟาดดาบในครั้งนี้มีเสียงฟ้าร้องขึ้นมาอย่างไม่คาดคิด เมื่อตาบนี้ฟาดฟันไปท้องฟ้ากับผืนดินก็วิปริตแปรปรวน ทันใด !

ช่วงเวลาที่ต้องเผชิญกับคาบที่ฟาดมาของเฉินขึ้น สีหน้า ของทุกคนก็เปลี่ยนไป รวมถึงเจิ้งเจี้ยนหัว

วินาทีต่อมา ชั้นกลางปรมาจารย์เจิ้งซิยเจว์ที่ได้ตามเจิ้ง

เจี้ยนหัวไปทางใต้ก็ได้แบ่งเป็นสองซีก !

เลือดสาดไปทุกหนทุกแห่ง !

ปรมาจารย์ท่านที่มีชื่อเสียงในด้านบูโดนี้ มาถึงที่นี่หัวกับ ตัวก็แยกกันอยู่โดยที่ยังไม่ทันใต้พูดสักคา

จนกระทั่งตายเขาก็ยังไม่ทันรู้ตัว

ตัวเองตายแล้ว ?

นี่ฉันเป็นปรมาจารย์นะ

ตาทั้งคู่เบิกโพลงจ้องตายตาไม่หลับ

“คุณเด็กสารเลว คุณรนหาที่ตายเสียแล้ว !”

ดาบที่เฉินจิ้นได้ฟาดไปเมื่อกี้มีอานุภาพที่ทรงพลังและ รวดเร็วมาก แม้ว่าจะเป็นเจิ้งเจี้ยนหัวก็ยังไม่ทันที่จะตอบสนองกลับมา

เขาเป็นชั้นกลางปรมาจารย์ผู้ยอดเยี่ยมของตระกูลเจิ้ง ท่านหนึ่ง กลับมาตายอย่างไม่รู้เรื่อง

ตายอย่างไร้ค่า

ความแข็งแกร่งอันทรงพลังที่อยู่บนร่างกายของเจื้งเจี้ยน หัวก็ระเบิดขึ้น จากนั้นจึงได้พุ่งเส้นไปหาเฉินขึ้นทันที

ในเวลาเดียวกันบนร่างกายของเจิ้งเจี้ยนหัวก็มีลมปราณ อันแข็งแกร่งป้องกันตัวไว้ไม่เพียงเท่านั้น ลมปราณอัน แข็งแกร่งที่ป้องกันตัวก็กลายเป็นเสื้อเกราะสีเทาเหมือนเสื้อ

ลุม

ถ้าไม่ใช่คนในบูโต เมื่อได้เห็นก็คงคิดว่าเจิ้งเจี้ยนหัวสวม ชุดสีเทาเท่านั้น จะไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ

เมื่อกัวเทียนเวยเห็นฉากนี้แล้วก็ได้เบิกตากว้างจ้องมอง ไม่ได้มีบุคลิกลักษณะอันดีงามที่บ่งบอกว่าเป็นชั้นสุด ปรมาจารย์แม้แต่น้อย

ในฐานะบรรพบุรุษของตระกูลเจิ้ง สมกับเป็นชั้นสูงสุด ปรมาจารย์ผู้เป็นปีศาจที่สัมผัสขอบแดนเสิน

เพียงแค่ลมปราณที่ป้องกันร่างกายไว้นี้เขาก็สามารถ อาละวาดไปได้ทั้งหวาเสีย แทบจะไม่มีคู่ต่อสู้
แม้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลเจิงจะเป็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ และเขาก็เป็นชั้นสุดปรมาจารย์ที่ห่างกันเพียงแค่หนึ่งชั้น แต่ ตัวเทียนเวอรู้ดีว่า แม้ว่าบรรพบุรุษของตระกูลเจิ้ง เจิ้งเจี้ยน หัวยืนอยู่ต่อหน้าของตัวเอง แล้วปล่อยให้ตนเองทำทุกวิถี ทางก็น่าจะทำร้ายเขาได้แม้แต่น้อย

ลมปราณป้องกันตัวของเขานี้ อย่าว่าแต่กระสุนเลย แม้ว่า

จะเป็นระเบิดส่วนหนึ่งก็อาจจะทำร้ายเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย พลังของคนที่สามารถทำได้ขนาดนี้อย่างไม่ตาดคิด แทบ

จะเป็นเช่นพระคุณ !

ส่วนเฉินจิ้นก็ประหลาดใจไปบ้าง

เจิ้งเจี้ยนหัวแข็งแกร่งมากอย่างที่คาดไว้

ถ้าหากเขายังอยู่ในระดับ แดนฝึกลม” ก็ไม่แน่ใจว่าเขา จะสามารถเอาชนะเจิ้งเจี้ยนหัวได้

ทว่าตอนนี้

เขาได้เฉันสู่แดนเสินทงแล้ว !

ยุทธวิธีของเจิ้งเจี้ยนหัวนี้ ต่อหน้าเขาแล้วไม่เพียงพอที่จะ

มองเห็น

“ฝีมือต่ำต้อย !”
เมื่อเฉินจิ้นพูดจนก็ชนเฉันกับเจิ้งเจี้ยนหัว

การฟาดฟันในครั้งนี้ราวกับว่าโลกจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

บนอากาศก็มีเสียงระเบิดดังขึ้น

ลมปราณที่รั่วไหลออกมาระเบิดออกเป็นหลุมขนาดใหญ่ จำนวนนับไม่ถ้วน !

ฝุ่นคละคลุ้งไปทั่ว !

ในเวลาเดียวกัน กัวเทียนเวยกับเจิ้งหยางโป้ที่เป็นผู้ชมก็ ไม่สามารถมองเห็นอย่างชัดเจนว่าในสนามเกิดสถานการณ์ เช่นไร

แต่ไม่ต้องมองด้วยตาเปล่าทั้งคู่มั่นใจว่าเกิดอะไรขึ้นใน

สนาม

เจิ้งหยางโปมีความรู้สึกพึงพอใจกับความระทึกและการ แก้แค้น

ส่วนกัวเทียนเวยก็ถอนหายใจเล็กน้อย ในตอนแรกเขาคิด ว่าถ้าหากเฉินจิ้นต่อสู้กับเจิ้งเจี้ยนหัวได้นาน เขาก็จะมีโอกาส ได้สัมผัสถึงอานุภาพของเจิ้งเจี้ยนหัวผู้ที่ได้แตะธรณีประตู

แคนเซิล

ช่างน่าเสียดาย !

เขานึกไม่ถึงเลยว่ายุทธวิธีแรกของเจิ้งเจี้ยนหัวจะร้ายแรงถึงขนาดนี้ !

ตัวเทียนเวยยิ้มอย่างขมขึ้น จากนั้นก็สายหัว มันก็จริง เปิน ขั้นอายุเท่าไหร่เอง แม้ว่าจะแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่จะมา เป็นคู่ต่อสู้กับปีศาจเจิ้งเจี้ยนหัวได้อย่างไร

แต่วินาทีต่อมา ฝุ่นที่กระจายอยู่ก็ได้หายไปเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ปรากฏสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามออกมา

เมื่อกัวเทียนเวยได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในสนามแล้ว ลูกตาก็ แทบจะล้นออกมา

เขาเห็นอะไรฉันแล้ว ?

ตายห่า

เฉินจิ้นยืนอย่างภาคภูมิใจอยู่ตรงนั้น

ส่วนเจิ้งเจี้ยนหัวที่เป็นชั้นสูงสุดปรมาจารย์ที่ได้แต่ธรณี ประตูแดนเสินก็กระอักเลือกออกมาที่มุมปากอย่างไม่คาด

คิด

“คุณเด็กสารเลว นึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะแตะถึงธรเณีประตู แตนเงินเช่นเดียวกัน !” ในสายตาของเจิ้งเจี้ยนหัวเต็มไป ด้วยความหวาดกลัว!

คุณเด็กสารเลวนี้อายุเท่าไรกันจึงได้สัมผัสกับแตนเสินอ ย่างคิดไม่ถึง คุณนี่ต้องเป็นผู้ที่ประหลาดที่สุดในหวาเสี้ย !
ไม่เคยมีมาก่อน !

เป็นเพราะแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่อาจเอาเขาไว้อย่าง

แน่นอน

ถ้าปล่อยให้เขาเดินโตแบบนี้ต่อไป อย่าว่าแต่อีกไม่ที่สินปี ฉันงหน้าเลย แม้ว่าจะเพียงแต่ไม่กี่ปี เขาก็อาจจะเป็นคู่ต่อสู้ ของเงินนั้นไม่ได้แล้ว

เมื่อกี้เขาใช้ความแข็งแกร่งไม่ถึงห้าเปอร์เซ็นต์เพราะคิต ว่าจะสามารถสังหารเฉินจิ้นได้ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าเดือบจะเรือ

สมอยู่ในคลองระบายน้ำ !

ในครั้งนี้เขาจะใช้พลังอย่างเต็มที่ “สังหารคุณด้วยยุทธวิธีเดียว !”

เฉินจิ้นมองไปที่เจิ้งเจี้ยนหัวเหมือนก้มหัวมองไปที่มด !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ