บทที่ 211 พวกคุณ สมควรตายจริงๆ
เมื่อเชียวเสวี่ยนเห็นเย่อู๋เฉิน เคลื่อนไหวอย่าง กะทันหัน
เธอต้องการเตือนเฉินจิ้นให้ระวังโดยด่วน อย่างไรก็ตาม เธอยังไม่ทันพูด เธอก็ตระหนักถึง จุดประสงค์ของเย่อู่เฉิน!
เป้าหมายของเขาไม่ใช่เฉินจิ้น แต่เป็นวิมานเทพ
หิมะ!
เฉินจิ้น ในขณะนี้กำลังเผชิญหน้ากับการโจมตี ของเพลิงแก่นทอง เชียวเสวี่ยนไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ เคลื่อนไหวร่างกายของเธอ รีบไปยังทิศทางของวิมาน เทพหิมะทันที
ขวางเย่อู่เฉินไว้
แม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นเทพหิมะ แต่เชียวเสวี่ยนผู้ ซึ่งสืบทอดมรดกของเทพหิมะ ก็มีความรู้สึกใกล้ชิด สนิทกับเทพหิมะในใจของเธออย่างอธิบายไม่ได้
เธอไม่ยอมให้สองคนนี้ที่ไม่รู้ว่าเป็นใครมาพราก ร่างของเทพหิมะไปอย่างเด็ดขาด
“กล้ามาขวางทางผม อย่าโทษผมที่รักหยกถนอม
บุปผา !” เย่อู่เฉินก็ตะโกนขึ้น
จากนั้น โมเมนตัมก็ระเบิดออกมาอย่างกะทันหัน
เชียวเสวี่ยน เป็นเพียงแดนเหนี่ยวนำ เทียบกับ ความแข็งแกร่งของเย่อู่เฉิน ช่องว่างนั้นใหญ่เกินไป
เพียงแค่ออร่าที่ระเบิดออกมา ก็ทำให้เชียวเสวี่ย นกระเด็นออก
” คุณกล้า!”
เมื่อซาควนเห็นฉากนี้ ดวงตาแทบแตกออก!
ทันทีที่ร่างกายของเขาเคลื่อนไหว เวลาต่อมา เขา ก็ปรากฏตัวขึ้นในอากาศ รับเชียวเสวี่ยนที่ยังไม่ได้ล้ม ลงกับพื้นไว้
” เชียวเสวี่ยน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”
ซาควนรู้สึกปวดใจมาก
เชียวเสวี่ยนส่ายหัว แต่สายตาของเธอจ้องไปที่ เย่อู่เฉิน
หน้าของซาควนเย็นชา
แม้ว่าความแข็งแกร่งจะแตกต่างกันมาก แม้ว่าจะ ถูกเย่อู่เฉินสังหารด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว แต่ซาควนก็รีบพุ่งขึ้นไป
เตรียมสกัดกั้นเย่อู่เฉิน!
“ถอยออกไป!” อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้มีเสียงในหูของซาควน! เห็นเฉินจิ้นที่ถูกล้อมรอบไปด้วยเพลิงแก่นทอง
เผชิญหน้ากับการโจมตีอีกครั้งจากจูอู่เต้า
จู่ๆเฉินจิ้นก็ชกอู่เต้าด้วยฝ่ามือ จากนั้นก็พยายาม ดิ้นรนออกมาจากการล้อมของเพลิงแก่นทอง แม้จะได้ รับบาดเจ็บจากเพลิงแก่นทองก็ตาม
ในทันใดนั้น เขาก็ปรากฏตัวที่หน้าห้องเทพหิมะ!
ขวางทางเย่อู่เฉินที่กำลังจะเข้ามาในวิหาร!
เมื่อเห็นเฉินจิ้น ท่าทางบ้าคลั่งฉายไปทั่วใบหน้า ของเย่อู่เฉิน!
แต่ในขณะเดียวกัน หัวใจก็ยังคงระมัดระวังสุดๆ !
คนบ้าคลั่งอย่างเขา ที่เขายอมเชื่อฟังคำพูดของ ศิษย์พี่จูอู่เต้า นอกจากที่จอู่เต้าเป็นศิษย์พี่ของเขา อีก อย่างเขาก็สนิทกับศิษย์พี่ด้วย แต่ที่สำคัญยังเป็น
เพราะจอู่เต้าแข็งแกร่งกว่าเขา
และเฉินจิ้น แข็งแกร่งกว่าจูอู่เต้าอีก!
เย่อู่เฉินยิ่งระวังเป็นพิเศษ
ไม่ได้พุ่งเข้าไปโดยตรง!
ในเวลานี้ จู่ๆจูอู่เต้าก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆเยอู่เฉิน
สีหน้าก็ดูเคร่งขรึมมาก
เมื่อกี้ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินจิ้นบุกออกไป เพื่อ ต้องการมาห้ามไว้ เพลิงแก่นทอง ก็ไม่อาจทำ ร้ายเฉินจิ้นได้
สิ่งนี้ เขาเห็นได้ชัดเจน!
พวกคุณ สมควรตายจริง!”
เฉินจิ้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา รู้สึกถึงความเจ็บ ปวดอย่างรุนแรงที่หน้าอกและด้านหลังของเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้รับบาดเจ็บ ตั้งแต่เขาเกิด ใหม่บนโลก!
เมื่อพูดจบ เฉินจิ้นก็ระเบิดออกมาพร้อมกับเจตนา
ฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว
เจตนาฆ่านี้ ช่างทรงพลังมาก!
แม้แต่จูอู่เต้าและเย่อู่เฉินต่างก็ใจสั่นทันที!
เจตนาฆ่าแบบนี้ ชี่พิฆาตแบบนี้
ต้องฆ่าคนไปกี่คน ถึงจะมีออร่าแบบนี้?
” ศิษย์น้อง ดูเหมือนว่าเขายังคงหวงร่างกายของ เทพหิมะ เดี๋ยวผมจะโจมตีเป็นหลัก คุณยังคงคิดหาวิธี ที่จะบุกเข้าไปในห้องเทพหิมะ สามารถเจาะทะลุเข้าไป และนำร่างของ เทพหิมะออกไป ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็น สิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ถ้าคุณทำไม่ได้ นั่นก็สามารถทำให้เฉิน จิ้นเดือดร้อนเช่นกัน
ตราบใดที่เขาไม่ต้องการให้คุณบุกเข้าไปในห้อง เทพหิมะ เขาจะต้องซ่านเพื่อป้องกันคุณ ผมจะคว้า โอกาสนี้ไว้ แม้จะฆ่าเขาให้ตายไม่ได้ อย่างน้อยก็ สามารถทำลายเขาได้ ”
ในตอนนี้ อู่เต้าได้ส่งเสียงไปยังเยอู่เฉินทันที
เย่อู่เฉินเข้าใจทันที!
จากนั้น ร่างกายก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง!
เฉินจิ้นปิดกั้นทางเข้าหลักของห้องเทพหิมะ แต่ เขายังสามารถเข้าจากที่อื่นได้
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ร่างของเย่อู่เฉิน เคลื่อนไหว
เฉินจิ้นก็เคลื่อนไหวตามไปด้วย!
ความเร็วพุ่งถึงขีดสุด!
“ตาย!”
เฉินจิ้นพ่นคำที่เย็นชาและไร้ความปรานีออกมา
โดยตรง
เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างแรง!
เมื่อมีการต่อสู้เพียงพอแล้ว ก็ถึงเวลาฆ่าคนแล้ว! หลังจากที่พูดจบ เฉินจิ้นก็ชกฝ่ามือของเขาไปที่
หัวของเย่อู่เฉินทันที!
เย่เฉินตกตะลึง!
ความเร็วของเฉินจิ้น เร็วมากจนเขาไม่สามารถ
หลบได้เลย แต่ในเวลานี้ เขาไม่สามารถอนุญาตให้ตนเองตก ตะลึงแล้ว
ทำได้เพียงกัดฟันและชกหมัดของเขาทันที เผชิญ หน้ากับฝ่ามือของเฉินจิ้นจากล่างขึ้นบน!
อย่างไรก็ตาม อาการใจสั่นของเย่อู่เฉิน กลับเต็ม
ไปด้วยความสุข
เพียงแค่เขายืนกรานที่จะรับมือหมัดนี้ของเฉินจิ้น การโจมตีขอศิษย์พี่จูอู่เต้าก็จะมาถึง
เฉินจิ้น จะต้องโดนศิษย์พี่จูอู่เต้าโจมตีอย่างหลีก เลี่ยงไม่ได้
ไม่ตาย ก็ต้องบาดเจ็บหนัก!
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เย่อู่เฉิน ไม่เพียงแค่ต้องการปิดกั้น ฝ่ามือของเฉินจิ้น แต่มืออีกข้างของเขากลายเป็นกรง เล็บ จู่โจมร่างกายส่วนล่างของเฉินจิ้น!
ตูม!
จู่ๆก็มีเสียงดังระเบิดหน้าห้องเทพหิมะ!
ตรงประตูห้องเทพหิมะ ล้วนตกตะลึงและมีการสั่น
สะเทือน!
เห็นเย่อู่เฉินบินกลับหัวออกไปทันที
มีรอยแตกหลายเส้นบนศีรษะ
เยอู่เฉิน รู้สึกเพียงว่าในขณะนี้ หัวทั้งหัวของเขา
แทบจะระเบิด มีเสียงทึ่งในหัวดังก้อง
แม้แต่ความรู้ ก็แทบระเบิด!
“พรู้ส!”
เยอู่เฉิน ฟนเลือดออกมาโดยตรง
ช่างสยองขวัญยิ่งนัก!
เขามองไปที่ร่างของเฉินจิ้น เต็มไปด้วยความกลัว!
เมื่อกี้ เขาต้องการที่จะทำสองแง่สองง่าม ในขณะ ที่ต่อต้านการโจมตีของเฉินจิ้นไปด้วย เพื่อที่จะลาก เฉินจิ้นไว้ เพื่อสร้างโอกาสให้ศิษย์พี่อู๋เต้าและทำให้ เฉินจิ้นได้รับบาดเจ็บสาหัส
อย่างไรก็ตาม เย่อู่เฉินไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลย ว่า แผนของเขาจะไร้ผล!
ความคิดของเขานั้นถือว่าดี
แต่เขาคิดไม่ถึงว่าความแข็งแกร่งและความเร็ว ของเฉินจิ้น จะเกินความคาดหมายของเขาอีกครั้ง
ก่อนที่เขาเปลี่ยนมือซ้าเป็นกรงเล็บ ยังไม่ทันโจม ตีเฉินจิ้น ฝ่ามือของเฉินจิ้นก็มาถึงบนศีรษะของเขา แล้ว
แม้ว่าเขาจะบีบกำปั้นด้วยมือขวา พยายามขัด ขวางด้วยกำลังทั้งหมดของเขา
อย่างไรก็ตาม มือขวาทั้งมือของเขา ระเบิดลงใต้ ฝ่ามือของเฉินจิ้นโดยตรง จากนั้น ฝ่ามือของเฉินจิ้นยังคงพิมพ์รอยฝ่ามืออยู่ บนศีรษะของเขา
รอยแตกหลายจุด ปรากฏขึ้นจากการปะทะที่
ศิรษะของเขา
เกือบระเบิด .
ในตอนนี้ เย่อู่เฉินรู้สึกหวาดกลัวมาก ในเวลา เดี๋ยวกัน เขารู้สึกขอบคุณเล็กน้อย ดีใจที่เขาแข็งแกร่ง พอ มิฉะนั้น ถ้าเขาอ่อนแอกว่านี้ เขาจะต้องตายภายใต้ ฝ่ามือของเฉินจิ้นในตอนนี้แน่นอน
อย่างไรก็ตาม เย่อู่เฉินเกือบตายภายใต้ฝ่ามือของ
เฉินจิ้น
แต่แดนของเย่อู่เฉินนั้นสูงกว่าเฉินจิ้น แม้ว่าในมุม มองของเฉินจิ้น เย่อู่เฉินจะเป็นเพียงแดนเสินไห่ปลอม แต่ก็ทะลุยอดแดนเสินทง ไม่ใช่แดนเสินทงเทียบได้
เฉินจิ้น ก็ได้จ่ายราคาที่ควรจ่ายไป! ถูกจูอู่เต้าโจมตีที่ไหล่ด้วยหมัด!
โชคดีที่เฉินจิ้นได้ระมัดระวัง อาการบาดเจ็บจึงไม่ ร้ายแรง!
” คุณเฉิน!”
ในขณะนี้ เชียวเสวี่ยนเกือบจะร้องไห้ออกมา
ในดวงตา น้ำตาคลอและเสียงสั่นเล็กน้อย!
ในความคิดของเธอ เฉินจิ้นได้รับบาดเจ็บเพราะ เธอ และเป็นเพราะคำขอของเธอ จึงทำให้เฉินจิ้น ปกป้องห้องเทพหิมะอย่างสุดกำลัง ไม่ให้ทั้งสองคน เข้าไปในห้องเทพหิมะ เพื่อแย่งร่างกายของเทพหิมะ
“ไม่เป็นไร!”
เฉินจิ้นขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูด!
โดยไม่คำนึงถึงอู่เต้าที่อยู่ข้างหลังเขา เขาก้าว ออกไป ปรากฏตัวตรงข้างๆเย่อู่เฉิน
ในตอนนี้ หัวซึ่งใกล้จะพังทลายของเย่อู่เฉิน ไม่ว่า จะเป็นจิตเสินหรือพลังจิต เขาก็ไม่กล้าที่จะใช้มัน
กลัวว่าไม่โดนเฉินจิ้นตบจนตาย แต่ตายเพราะ ตนเองทำให้มันระเบิด!
อย่างไรก็ตาม เยอู่เฉินไม่กล้าขยับตัว แต่ก็ไม่ สามารถต่อต้านเฉินจิ้นได้อีก
เมื่อเห็นเฉินจิ้นเข้ามา เย่อู่เฉินก็ตกใจอีกครั้ง!
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เขาไม่รู้สึกถึงเจตนาฆ่า จากเฉินจิ้น
ในระดับความแข็งแกร่งของเขา การรับรู้เฉียบ แหลมมาก!
หรือว่า เฉินจิ้นไม่ได้จะมาฆ่าตัวเขาเหรอ?
เย่อู่เฉินมีความสงสัยปรากฏขึ้นในใจของเขา ใน ขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกโชคดีเล็กน้อย!
เขาไม่อยากตาย! อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาถัดมา ทันใดนั้น เสียง ของศิษย์พี่จูอู่เต้าก็ดังขึ้น
” เฉินจิ้น คุณกล้า?”
ร่างของจูอู่เต้า ในสายตาของเย่อู่เฉินก็ขยายใหญ่ ขึ้นเรื่อย ๆ
เฉินจิ้น เขาไม่ได้ตั้งใจจะฆ่าตัวเองเหรอ?
เย่อู่เฉินเกิดความสงสัยทันที แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า ทำไมเฉินจิ้นที่เคยเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าก่อนหน้านี้ ใน ตอนนี้ ทำไมถึงไม่มีเจตนาฆ่าต่อเขา
แต่ในเวลาต่อมา เขาก็เข้าใจทันที
“อ๊าก
เสียงกรีดร้องดังไปทั่ววิมานเทพหิมะทันที! ทันใดนั้น เย่อู่เฉินก็ส่งเสียงร้องโหยหวนราวกับ
เสียงฆ่าหมู !
เห็นเฉินจิ้นก้าวออกไป มาถึงตรงหน้าเขา ก้าวขา ออกไป
เหยียบบนขาทั้งคู่ของเขาอย่างรวดเร็ว!
จากนั้น ก็เหยียบออกไปเรื่อยๆ
ในพริบตา แขนขาทั้งสี่ของเขาก็ถูกเฉินจิ้นเหยียบ จนแตกหัก!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ