จักรพรรดิมารหวนคืน

บทที่ 106 ไม่ก็คืนนี้เรามีลูกกันเถอะ



บทที่ 106 ไม่ก็คืนนี้เรามีลูกกันเถอะ

อะไร?

ใบสัญญาหนี้?

ลู่เฟยหยางผงะ

“ผลไม้ชื่อเย็น 3 ดอกเทียนชิง3 ดอก .

เฉินจิ้นพูดชื่อของเทียนช้ายตี้เป่ามาสิบกว่าอย่างในเวลาเดียว จากนั้น

ค่อยหยุดลง

ลู่เฟยหยางและลูเซียนโส่วมีเหงื่อเย็นไหนออกจากหน้าผาก

แม้แต่ลู่เฟยหยางซึ่งเป็นลูกสายโดยตรงของตระกูลซ่อนเร้นในเย้นเชี่ย ในนั้นมีวัสดุหลายอย่าง ซึ่งเขาไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ

แม้แต่สิ่งที่เคยได้ยิน สิ่งเหล่านั้นก็มีราคาแพงมาก แม้กระทั่งยังมีสิ่ง

ดำรงอยู่ในฐานะสมบัติสำคัญของตระกูลลู่

แม้ว่าเขาจะเป็นผู้สืบเชื้อสายโดยตรง แต่ตระกูลลู่ก็ไม่สามารถเอาของ เช่นนี้ออกมาได้ แม้แต่พี่ชายที่โรคจิตของเขาก็ไม่มีคุณสมบัตินี้

อย่างไรก็ตาม เพราะด้วยเหตุนี้ ลู่เฟยหยางจึงถอนหายใจด้วยความโล่ง

อกและตอบว่า “ไม่มีปัญหา!”

ก็แค่ใบสัญญาหนี้หนึ่งใบ?

แม้แต่ของธรรมดา ก็ไม่ให้เขาได้

นับประสาอะไรกับสมบัติล้ำค่าเหล่านี้

ตอนนี้ การอยู่รอดเป็นเรื่องสำคัญ
ในอนาคต หากเฉินจิ้นกล้าที่จะมาคิดบัญชีถึงบ้าน เช่นนั้นเขาจะไม่มี ทางรู้ว่าเขาตายอย่างไร

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตราบใดที่เขาออกจากที่นี่อย่างปลอดภัย ลู่เฟยหยาง จะหาทางแก้แค้นเฉินจิ้นแน่นอน

หลังจากตอบตกลง ลู่เฟยหยางหาปากกาและกระดาษเพื่อเขียนใบ

สัญญาหนี้

เฉินจิ้นส่ายหัว “ไม่จำเป็นต้องมีกระดาษหรือปากกา”

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็ยื่นมือขวาออกมา ยื่นนิ้วออกมา นิ้วเลื้อยไปมา เหมือนมังกรและงู ตามปลายนิ้วของเฉินจิ้น กลางอากาศ ก็มีประโยค ปรากฏขึ้นจากที่นั่น

เป็นชื่อและปริมาณของวัสดุที่เฉินจิ้นพูดถึง

หลังจากเขียนเสร็จ เฉินจิ้นก็สะบัดนิ้วของเขาอีกครั้ง ทันใดนั้น บนคำ เหล่านี้ดูเหมือนจะมีอักษรยันต์มากขึ้น เปล่งแสงประหลาดกระหายเลือด ออกมา

ทำให้คนอื่นกลัวจนตัวสั่น

“มานี่ หยดเลือดหนึ่งหยดลงที่นี่!”

เฉินจิ้นมองไปที่ลู่เฟยหยางและกล่าว

ลู่เฟยหยางเห็นคำเหล่านี้ที่ปรากฏกลางอากาศด้วยความกลัว

แม้ว่าเขาจะไม่เคยได้เห็นวิธีการของเฉินจิ้น ในฐานะทายาทสายตรง ของหุบเขาลู่ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เรื่องมากนัก แต่ความรู้ของเขาก็น่าที่งมาก

เขาก็นึกถึงคำสัญญาวิญญาณ

ตามตำนาน กล่าวว่าเมื่อมีการลงนามสัญญาวิญญาณประเภทนี้แล้วหากฝ่าฝืนสัญญา จะถูกลงโทษโดยการแยกวิญญาณออกจากกันและโดน กินหัวใจ ในที่สุดจิตวิญญาณก็จะแตกสลาย

เฉินจิ้น เขารู้วิธีแบบนี้ได้อย่างไร?

ในโลกปัจจุบัน มีเพียงตระกูลเกิ่งในหมู่บ้านหมู่บ้านหมอผีเท่านั้นที่ ศึกษาสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เหรอ?

ลู่เฟยหยางคิดว่ามันเป็นแค่ใบสัญญาหนี้ธรรมดา แต่เขาคิดไม่ถึงว่า เฉินจิ้นจะเซ็นใบสัญญาหนี้ด้วยวิธีนี้ ทันใดนั้น อัลปาก้าหมื่นตัวก็พุ่งผ่าน หัวใจของเขา

ในตอนนี้ ลู่เฟยหยางรู้สึกเสียใจทีหลัง

เดิมที่ต้องการปล้นเฉินจิ้น แต่ตอนนี้ ขโมยไก่ไม่ได้ เสียข้าวสารอีกกำ มือ เอาตัวเองเข้าไปด้วย

เป็นเพราะไอ้ขยะลูเซียนโส่วแท้ๆ แม้แต่เฉินจิ้นก็ไม่สามารถเอาชนะได้ ในขณะเดียวกัน ลู่เฟยหยางก็เกลียดลูเชียนโส่วไปด้วย

ผุ้!

ทันใดนั้น ก็มีหลุมเลือดอีกแห่งบนไหล่ของลู่เฟยหยาง

“อ๊าก!”

ลู่เฟยหยางกรีดร้องออกมา เจ็บจนใบหน้าบูดเบี้ยว

“ถ้ากล้าลังเลอีก หักแขนของคุณหนึ่งข้าง!”

เฉินจิ้นกล่าวอย่างเย็นชา

ลู่เฟยหยางไม่กล้าลังเลอีกต่อไป ก้าวไปข้างหน้าทันที กัดฟัน หยดเลือด เซ็นใบสัญญาหนี้ใบที่ไม่เท่าเทียมกันนี้ด้วยน้ำตา!

ทันทีที่เซ็นสัญญาหนี้เสร็จ ลู่เฟยหยางรู้สึกว่ามีบางอย่างที่แตกต่างในร่างกายของเขา

ราวกับว่า ด้านบนของจิตวิญญาณของเขาที่มองไม่เห็นนั้น ถูก

ใส่Cangueขึ้นไปหนึ่งชั้น

ลู่เฟยหยางร้องไห้ไม่ออก

แต่หวังว่า เฉินจิ้นอายุแค่นี้ สิ่งนี้จะเป็นเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้น ตระกูลเกิ่ง ในหมู่บ้านหมอผีจะสามารถปลดล็อคให้เขาได้

ไม่งั้น เขาคงตายแน่!

หลังจากบังคับให้ลู่เฟยหยางเซ็นใบสัญญาหนี้ เฉินจิ้นก็เดินกลับบ้าน พร้อมกับซ่งชิงเหย็น

ในใจของเฉินจิ้น เขาอดคิดไม่ได้ว่า ตระกูลที่ช่อนเร้น หวังว่าจะไม่ทำให้ เขาผิดหวัง

เฉินจิ้นใช้ ทำตรงข้ามกับฟ้า ฝืนทำเรื่องเปลี่ยนสภาพร่างกายของซ่งชิง เหย็น เอาความคิดนี้วางไว้ให้กับตระกูลซ่อนเร้น

การต่อสู้ระหว่างเฉินจิ้นและกงเปิ่นอู่ สร้างความตกตะลึงให้กับบูโดอีก

ครั้ง

ตามที่พลังที่ยิ่งใหญ่บางอย่างเผย ความแข็งแกร่งของกงเปิ่นอู่ หากได้ รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในปรมาจารย์แห่งปรมาจารย์เย้นเซี่ย จะต้อง ติดใน20 อันดับแรกอย่างแน่นอน

แต่ในมือเฉินจิ้น เขากลับไม่สามารถแม้แต่จะรับดาบเดียว ได้ยืนยันอีก ครั้งถึงความน่ากลัวของเฉินจิ้น

วิดีโอของเฉินจิ้นที่เฉือนกงเป็นอู่ ได้รับการเผยแพร่ในโลกบูโดปรมาจารย์จากต่างที่ ต่างศึกษาดาบนั้นของเฉินจิ้น

ในโลกของคนธรรมดา วิดีโอที่กงเปิ่นอู่ขอความเมตตากับเฉินจิ้น ซึ่ง เผยแพร่ไปทั่วอินเทอร์เน็ต

ทันใดนั้น ไม่ว่าจะในโลกของคนธรรมดาหรือในโลกบูโด ชื่อของเฉินจิ้ นก็ดังก้องเหมือนฟ้าร้องในเย็น เซี่ย

หลังจากที่กงเป็นอู่เห็นวิดีโอเหล่านั้นแพร่กระจายบนโลกอินเทอร์เน็ต

กัดฟันอย่างขมขื่น

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของเขาซีดมาก

มือขวาขาด สภาพจิตใจได้รับการกระทบกระเทือน

ความแข็งแกร่งของเขา ได้ตกลงมาจากครึ่งแดนเสินชั้นสูงสุด

ปรมาจารย์ มาถึงชั้นต้นปรมาจารย์

ยิ่งไปกว่านั้น พลังรบยังลดลงอย่างมาก

ตั้งแต่ที่กงเปิ่นอู่ขอความเมตตาและหนีไป เขาก็ซ่อนตัวทันที

ไม่กล้ากลับไปที่ญี่ปุ่น

เขารู้ว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะเป็นคนบาปในญี่ปุ่น

อย่างไรก็ตาม เพื่อความอยู่รอด เขาต้องทำเช่นนี้

ทำได้แค่อยู่ในเย้นเชืี่ย อาจารย์ของเขา ถึงจะไม่กล้าเข้าสู่เย้นเชี่ยได้ อย่างง่ายดายและมาจัดการเขา

สิ่งเดียวที่ต้องระวังคือ ศิษย์พี่ของเขา ซางชิว!

อย่างไรก็ตาม เมื่อกงเป็นอู่กำลังคิดเรื่องนี้ เตรียมตัวจะเปลี่ยนหน้าตา ใช้ชีวิตแบบไม่ระบุตัวตนในเย้นเชี่ย
ด้านหลังเขา ก็มีร่างปรากฏขึ้น

ร่างกายของกงเป็นอู่กกตเล็งอยู่ครูหนึ่ง ในหน้าของเขาก็ชิดมาก

“กงเป็น ธุ์ คุณในฐานะศิษย์ของอาจารย์ ได้รับการสอนดาบของอาจารย์ อย่างแท้จริง พ่ายแพ้ให้กับผู้ที่แข็งแกร่งคนอื่นๆ ไม่เป็นไร คุณสามารถ ยอมรับความพ่ายแพ้หรือตายในสนามรนได้ แต่ คุณไม่สามารถข้องขอ ความเมตตาได้ ยิ่งไม่สมควรทำให้บูโดญี่ปุ่นของเราอับอาย เพื่อให้อยู่ รอด นี่เป็นเรื่องน่าอับอายสำหรับประเทศของเราและยังเป็นความอัปยด ของอาจารย์ด้วย”

“เห็นแก่ที่เราเคยเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน คุณฆ่าตัวตายเองแถอะ!

“ผมจะไปล้างความอัปยศนี้เพื่อคุณเพื่ออาจารย์เพื่อญี่ปุ่น” เมื่อได้ยินเสียงจากด้านหลัง วิญญาณของกงเปินอู่กีฬายไปหมด

” ศิษย์ … ศิษย์พี่ ”

ก็สั่น กงเป็นอู่หันไปมอง ร่างกำยาที่อยู่ข้างหลังเขาและเสียงของเขาก็สั้น

สิ่งที่เขากังวลที่สุดก็ได้เกิดขึ้น

อาจารย์ของเขาอยู่ในแดนเส้น ไม่สามารถเข้ามาเย้นเซี่ย แต่ศิษย์พีของ เขา ชางชิว ซึ่งเป็นอันดับแกร่งครึ่งแดนเส้น ไม่มีข้อจำกัดนี้ กงเป็นอู่กำลังครุ่นคิดหาวิธีหลีกเลี่ยงชางชิว แต่เขาคิดไม่ถึงง่าชางซิวจะ

มาเร็วขนาดนี้

“คุณ ผ่านตัวตายเถอะ

ทางชิวมองไปที่กงเป็น อู่ ดวงตาของเขาเย็นชาและให้ค มปชาน

* ศิษย์พี่ ผมไม่อยากตาย พี่ปล่อยผมไปเลa

* แต่ถือว่าผมด ยไปแล้ว จากนี้ไปผมจะไม่ปw on] สปริง
“ผมรู้ว่าอาชญากรรมที่ผมก่อนั้นไม่น่าให้อภัย”

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้ คงเป็นอู่ก็ชกหมัดออกไป ด้วยหมัดซึ่งใช้พลังทั้งหมดใน

ร่างกายของเขา

จากนั้น หันกลับและหนีไป

เขารู้ว่า ชางชิวไม่มีวันปล่อยเขาไป

อย่างไรก็ตาม ซางซิวไม่หลบเลย ปล่อยหมัดเข้าใส่เขา

ในสายตา ผิดหวังมากขึ้นกว่าเดิม

เมื่อเห็นร่างของกงเป็นอู่ที่กำลังหมุนตัวและหลบหนี ซางชิวไม่ได้ไล่ตาม

เขาเช่นกัน

มีดในมือ ออกจากฝัก

เอามีดใส่ฝักอีกครั้ง!

ในพริบตา กงเป็นอู่ที่หนีไปแล้วเกือบ 20 เมตร หยุดวิ่ง จากนั้นก็ล้มลง กับพื้นด้วยความงุนงง

“ตายภายใต้มีดเล่มนี้ เหลือศพสมบูรณ์ให้คุณ ถือว่าเห็นแก่การที่คุณ เรียกผมว่าศิษย์พี่มาหลายปี”

ขณะชางชิวพูด เขาเดินไปทางนั้น แล้วยกร่างของกงเปิ่นอู่ขึ้น ราวกับว่า เขากำลังอุ้มลูกไก่ ยกขึ้นมา แล้วก็หายไปจากสถานที่นั้น

ในเวลากลางคืน ตระกูลซ่ง

หลังจากรู้ว่าเฉินจิ้นแสดงพลังที่ยิ่งใหญ่ เอาชนะกงเปินอู่ ได้ชูชื่อเสียง ของเย็นเซีย
แม่ยายฉินเฝิ้งเจียว ปรุงอาหารอร่อยๆเต็มโต๊ะ เรียกเฉินจิ้นและซ่งชิง เหย็นกลับมา

“จิ้นเอ๋อ วันนี้ คุณทำให้เย็นเซี่ยของเรา มีใบหน้า เยี่ยมมาก!”

ซึ่งเจี้ยนหยวน มีความสุขอย่างไม่เคยมีมาก่อน

ฉินเฝิ้งเจียวก็ยิ้มอย่างสดใส “เพื่อนของฉันเหล่านั้น อิจฉาฉันแทบ

ตาย!”

เฉินจิ้นตอบด้วยรอยยิ้ม

สิ่งเหล่านี้ เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา

“พี่ใหญ่ เก่งจังเลย กั่วกัวก็อยากเก่งแบบนี้จังเลย!” กั่วกัวนั่งอยู่ในอ้อม แขนของเฉินจิ้น กระพริบตาแล้วกล่าว

เฉินจิ้นเกาจมูกเล็กน้อยของเธอและพูดด้วยรอยยิ้ม “กั่วกัวจะเก่งกว่านี้ ในอนาคต”

ในฐานะที่เป็นร่างกายอากาศธาตุ ในอนาคต ชื่อเสียงกั๋วกัวต้องดังทะลุ ฟ้าอย่างแน่นอน

แน่นอนว่า จนถึงตอนนี้ เฉินจิ้นยังไม่ได้ให้กั่วกัวฝึกฝน

หลังจากพากั่วกัวกลับบ้าน ซ่งชิงเหย็นก็ยุ่งกับงาน ส่วนเฉินจิ้นเองก็ไม่มี เวลาเธอ จึงพากั่วกัวไปที่บ้านพ่อตาแม่ยายของเขา

หลังจากที่ซ่งเจี้ยนหยวนและฉินเฝิ้งเจียวเห็นกั่วกัว หัวใจของพวกเขาก็

ละลาย

ในช่วงเวลานี้ ทั้งสองคนไม่ได้ทำอะไรเลย หมุนรอบกั๋วกัวทุกวัน

อาจกล่าวได้ว่า ถือในอ้อมแขนก็กลัวจะทำให้ตกลงไป อมไว้ในปากก็ กลัวมันจะละลาย
ฉินเฝิงเจียวเห็นเฉินขึ้นสนิทสนมกับกัวกั่วเช่นนี้ ซ่งชิงเหย็นก็รักกั่วกัว มากเช่นกัน เวลาที่เงินจิ้นไม่อยู่จะกลับไปหาพวกเธอทุกวันเพื่อมาเล่นกับกั วัว

มองดูทั้งสอง แล้วมองไปที่ท้องของช่งชิงเหย็น เขาก็พูดอย่างช้าๆว่า “ฉันเห็นว่าพวกคุณสองคนก็ชอบเด็กมากเหมือนกัน อายุทั้งสองคนก็ไม่ น้อยแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องมีสักคน!”

ซึ่งเจี้ยนหยวนที่อยู่ข้างๆก็พยักหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง

เมื่อซ่งจื่อหารได้ยินหัวข้อนี้ เขาก็กระโดดขึ้นด้วยความตื่นเต้น “พี่สาว ไม่ก็คืนนี้พวกพี่ก็เอาสักคนเถอะ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ