บทที่ 136 แก่ชรา

เมื่อได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของหยางอยู่ถึงก็เปลี่ยนไปทันที

“คุณพูดว่าอะไรนะ? ” หยางอวู้ถึงสีหน้าเย็นชา มองไปที่ หวางเม่ยอว พร้อมขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง

หลังจากที่หวางเม่ยอวูได้ยินแล้ว ใบหน้าก็สาดส่องรอย ยิ้มที่ถากถางเข้ามา แล้วเปิดริมฝีปากสีแดงอีกครั้ง : “ในเมื่อ คุณอยากจะฟัง งั้นฉันก็จะตอบสนองความต้องการของคุณ ถึงอย่างไร หยางอยู่ถึง คุณพี่หยาง ก็เคยขึ้นเตียงกับผู้ชาย มาแล้วหลายคน เส้นสายกว้างขวาง ก็ต้องไว้หน้าให้สัก หน่อย ! ”

“ครั้งนี้ คุณต้องฟังให้ดีดีนะ ฉันบอกว่า คุณคือ นังโสเภณี ที่ไปกับผู้ชายอย่างนับไม่ถ้วน ทำไมฉันจะไม่รู้จักล่ะ?

“ได้ยินชัดเจนหรือยัง? ”

น้ำเสียงของหวางเม่ยอวูพลางถากถางพลางหยอกล้อ
ผู้หญิงคนนี้ เคยกล้าทำร้ายเงินจีน หวางเม่ยอวแม้แต่ ความเป็นกุลสตรีของตัวเองก็ไม่ต้องการแล้ว พูดไม่ไว้หน้า เลยแม้แต่น้อย

เมื่อหยางอู้ถึงได้ยิน สหน้าก็ช่างดูแย่อย่างมาก และในตอนนี้ ด้านหลังของหยางอวู้ถึง มีเสียงหนึ่งแผ่ซ่าน

เข้ามา : “อยู่ถึง! ”

หลังจากที่ได้ยินเสียงนี้แล้ว สีหน้าที่ดูแย่ของหยางอวู้ถึงก็

หายไปในทันที

และเข้ามาแทนที่ด้วย ท่าทางที่อ่อนโยนและมีคุณธรรม

เธอเปลี่ยนสีหน้าได้อย่างรวดเร็ว แม้แต่ เฉินจิ้น ต่างก็ตกตะลึงกันเล็กน้อย

“หยวนห้าว คุณมาแล้ว! ”

หยางอวี้ถึงหันหลังกลับไป เดินไปยังหยวนห้าว

“ให้คุณรอนานแล้ว ขอโทษจริงๆนะ..”

บนใบหน้าของหยวนห้าวแสดงถึงความรู้สึกเสียใจ นัยน์ตา กลับเต็มไปด้วยความรักและทะนุถนอม

หวางเม่ยอวูและ
“ไม่เป็นไรๆ”

รถยิ้มบนใบหน้าของหยางอู้ถึงก็ยิ่งเพิ่มขึ้น พูดด้วยน้ำ เสียงที่นุ่มนวล

“สองท่านนั้นคือเพื่อนของคุณเหรอ? สายตาของหยวน ห้าวมองไปยังเงินขึ้นและหวางเม่ยอว สงสัยเล็กน้อย

เมื่อกี้ เหมือนว่าเขาจะเห็นตอนที่หยางอวู้ถึงกำลังพูดคุย กับสองคนนั้น

ถ้าเป็นเพื่อนกันละก็ เขาก็จะเสียมารยาทไม่ได้ เมื่อหยางอวูถึงได้ยินเข้า กลับว่าดึงแขนของเขาไว้ พร้อม

พูดด้วยเสียงเบาๆ : “ไม่รู้จักค่ะ เรารีบไปสร้างความโรแมน

ติกของเรากันดีกว่าค่ะ ฉันรอนานมากแล้วนะคะ…

โทนเสียง ยังคงนำมาซึ่งความออดอ้อน

เมื่อหยวนห้าวได้ยิน ก็ไม่ได้สืบหาความจริงอะไร ก็พาห ยางอวู้ถึงไปยังช่องทางวีไอพีอีกด้านหนึ่งเลยทันที

หยางอวู่ถึงฉวยโอกาสตอนที่หยวนห้าวไม่สังเกต หันกลับ ไปมองเฉินจิ้นแวบหนึ่ง มุมปากเผยรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยาม

หลังจากนั้น ก็หันหน้ากลับมาอย่างรวดเร็ว ไปคลอเคลีย กับหยวนห้าว

เธอตัดสินใจแล้ว ก่อนที่จะแต่งงานเข้ามายังบ้านตระกูล หยวน ต้องเจียมเนื้อเจียมตัว เพื่อที่จะไม่ให้โดนเปิดเผยกำ พีต

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลานี้ เสียงๆหนึ่ง กลับว่าจู่ๆก็ดัง ขึ้นมาในทันที

“คุณหยางอะวู้ถึง นี่คือกลัวโดนพวกเราเปิดเผยกำพืด ก็ เลยแสร้งทำเป็นไม่รู้จักงั้นเหรอ? ”

ได้ยินเสียงๆนี้แล้ว รูปร่างของหยางอวู้ถึงก็แน่นตึงขึ้นเล็ก น้อย

เรียกชื่อของเธอโดยตรง หากเธอจะแสร้งเป็นไม่ได้ยิน ไม่ ได้เรียกเธอ ก็คงจะเป็นไปไม่ได้

หยวนห้าวในตอนนั้นก็หันกลับมา มองไปยังหวางเม่ยอว

มีความสงสัยเล็กน้อย

ตอนที่หยวนห้าวเตรียมจะเอ่ยปากถาม หยางอยู่ถึงเอนตัว หูของเขาทันที ใช้เสียงที่พวกเขาได้ยินกันแค่สองคน ไปที่ข้าง พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ “เป็นเพื่อนสมัยเรียนของฉันค่ะ หลัง จากที่เรียนจบแล้ว ก็หลอกเงินไปทั่ว สองวันก่อนเพื่อนก็ยังโทรมา หาฉัน เดือนฉันให้ระวังพวกเขาสองคนหน่อย ถ้าหากเจอว่า พวกเขามาขอยืมเงิน ห้ามให้พวกเขายีมเด็ดขาด เพื่อนร่วม ห้องสมัยเรียนส่วนใหญ่ ต่างก็โดนพวกเขาใช้ข้ออ้างที่ไม่ เหมือนกัน หลอกเงินไปไม่น้อยเลย ฉันคิดว่าเป็นเพื่อนเก่า เพื่อนแก่กัน ก็ไว้หน้าให้สักหน่อย ไม่อยากให้เขายืมเงิน ก็ เลยแสร้งทำเป็นไม่รู้จัก คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะไม่มียางอาย อย่างนี้”

หยวนห้าวขมวดคิ้วแน่น

หยางอรู้ถึงยังคงพูดต่ออีก : “ซ่างมันเถอะค่ะ พวกเราอย่า ไปสนใจพวกเขาเลย ไม่อย่างนั้น อาจจะเล่นลูกไม้อะไรออก มาอีก อย่าให้คนสองคนที่ไม่มีความสำคัญอะไรมามีผลกระ ทบต่อเราเลยค่ะ”

น้ำเสียงของหยางอวู้ถึงทุ้มต่ำมาก มีเพียงเธอและหยวน

ห้าวที่ได้ยิน

หยวนห้าวพยักหน้า

มองไปยังนัยน์ตาของเธอ เต็มไปด้วยความรักทะนุถนอม เขายอมเชื่อฟังและคล้อยตามหยางอยู่ถึงทุกอย่างมาโดยตลอด

ตอนนี้ ก็ยอมเชื่อฟังหยางอยู่ถึงไปโดยปริยาย

ถึงอย่างไรก็ตาม หยางอวี้ถึงกลับไม่รู้ว่า เฉินจิ้นและหวาง เม่ยอว ความสามารถในการฟังของทั้งสอง ในตอนนี้ แข็งแกร่งมากแค่ไหน

คำพูดของหยางอยู่ถึง แต่ละคำแต่ละประโยค ไม่ขาด แม้แต่คำเดียว ข้อความทั้งหมดต่างก็เข้ามายังรูหูของทั้งสอง

แล้ว

หวางเม่ยอวูในตอนนั้น ในที่สุดก็ได้รู้ถึงความหน้าด้าน

ของผู้หญิงคนนี้แล้ว

อยากจะเอ่ยปากพูดอีก

เฉินจิ้นกลับยื่นมือมารั้งเธอไว้แล้ว

“ด้วยฐานะของคุณ ทำไมต้องไปฉีกหน้าเธอเองด้วย ทำ แบบนั้น ไม่ยิ่งจะยกระดับให้เธอดูสูงส่งเหรอ!

เฉินจิ้นเอ่ยปากพูด

หวางเม่ยเอวจะไม่รู้เหตุผลนี้ได้อย่างไรกัน แต่เธอไม่อาจจะ ทนดูผู้หญิงคนนี้ได้ โดยเฉพาะที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเฉินจิ้น
แม้ว่าจะต้องลดระดับตัวเองให้ดำลงก็ตาม เธอก็ยังคงทน ไม่ไหวอยู่ดี

แต่ในเวลานี้หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเฉินจิ้น หวางเม่ยอ วูฉีกยิ้มแบบฝืนๆ ก็ไม่ได้เปิดปากพูดอะไรอีก ฟังคำพูดของ เฉินจิ้นอย่างเชื่อฟัง

หลังจากนั้น เงินจิ้นก็มองไปทางหยางอวูถึงอีกครั้ง ในแววตาทั้งคู่ สาดส่องเจตนาฆ่าที่เสมือนจริงออกมา

ถ้าหากคุณยังกล้ามายั่วยุให้ฉันโมโหอีก งั้นจะมาโทษฉัน ไม่ได้นะ

เฉินจิ้นยื่นมือออกไปทันที นิ้วมืออยู่กลางอากาศ เหมือน ว่าเขียนพู่กันจีนอย่างงดงามและอ่อนโยนยังไงอย่างนั้น ยันต์เพียงสองสามตัว ทันใดนั้นปลายนิ้วของเฉินจิ้น วาด เป็นเค้าโครงออกมาแล้ว

“ไป! ”

น้ำเสียงของเฉินจิ้นเย็นชา

ทันใดนั้น ยันต์สองสามตัวนั้น พุ่งเข้าไปยังหยวนห้าว

“คุณดูให้ดีๆว่าเธอเป็นคนยังไงกันแน่ ! 4

เงินจีนพูดด้วยน้ำเสียงที่ยิ้มเยาะ

หยวนห้าวที่เดิมทีวางแผนจะพาหยางอวู้ถึงออกไป ภายในใจ จู่ๆก็ปรากฏภาพออกมาให้เห็นมากมาย

ในภาพแต่ละภาพ ต่างก็มีผู้หญิงคนเดียวกัน ผู้หญิงคนนี้ ก็คือหยางอวู้ถึงที่อยู่ข้างกายของเขา

แต่ว่า ความแตกต่างของแต่ละภาพนี้อยู่ที่ ข้างกายของ หยางอว์ถึง กลับมีผู้ชายที่ไม่ซ้ำหน้ากัน

อีกอย่างเธอกับผู้ชายทุกคน ต่างก็มีท่าทางที่แนบชิดสนิท สนมกันแบบนั้น เมื่ออยู่ด้วยกัน

ขอแค่เป็นคนปกติ ต่างก็ตัดสินได้ว่า ทั้งสองคนเป็นอะไร

กัน

ภาพเหล่านี้ อยู่ในใจของหยวนห้าว สาดส่องเข้ามาอย่าง ไม่หยุดหย่อน
สิหน้าของหยวนห้าว ยั่งอยู่ก็ยิ่งจะดูแย่มากขึ้น

“อวู้ถึง คุณ. จำหยวนท้าวก็หันหน้าไปยัง หยางอวู้กิด ที่ยังคงกอดแขนของตัวเองเอาไว้เช่นเดิม

หยางอวี้ถึงเงยหน้าขึ้น มองไปยังหยวนท้าว ใบหน้ากลับ เผยรอยยิ้มที่ชาญฉลาดออกมา : “เป็นอะไรไปเหรอตะ? ๆ

น้ำเสียงของเธอ ไพเราะเสนาะหู

“เมื่อกี้ ที่คุณพูดเป็นเรื่องจริงเหรอ? จู่ๆหยวนห้าวก็พูด ออกมา กล่าวถามอีกครั้ง

บนใบหน้าของหยางอวู้ถึง สีหน้าและท่าทางไม่ เปลี่ยนแปลงเลยสักนิด แต่ในใจกลับว่าตกตะลึงในทันที

แต่ว่า เขาก็กระซิบพูดเบาๆ ทันที : “ใช่นะสิคะ! ” แต่ทว่า สีหน้าของหยวนห้าว กลับยิ่งดูแย่ขึ้นไปอีก

“แต่ว่า พวกเขาสองคน ไม่ใช่สิบแปดมงกุฎ! ” หยวน ห้าวแกะมือของหยางอู้ถึงที่กอดแขนของเขาอยู่ออก ใบหน้าแสดงถึงความเจ็บปวดออกมา

ในเวลานี้ สีหน้าของหยางอวู้ถึง ท้ายที่สุดแล้วก็เปลี่ยนไป แล้ว เธอเริ่มตกตะลึงแล้วจริงๆ

“เมื่อกีฉันก็แค่รู้สึกว่า สองคนนั้นเหมือนว่าจะคุ้นตาเท่านั้น เอง”

“ตอนนี้ ฉันจำได้แล้ว ผู้ชายคนนั้น คือเฉินจิ้นผู้ที่มีชื่อเสียง โด่งดัง

ความเจ็บปวดบนใบหน้าของหยวนห้าวก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น “มีชื่อเสียงโด่งดัง? ” ในแววตาของหยางอวู้ถึง ปรากฏ

ความประหลาดใจอย่างมากออกมา

หยวนห้าวหลับตาลง พยักหน้าเบาๆ : “ในเจียงโจว สู้ชนะ ยอดฝีมือบูโดของกงเป็นอู่ เฉินจิ้น ชิงชัยเพื่อเกียรติยศให้เย้ นเชี่ย ยกย่องอ่านาจที่แข็งแกร่งของเย็นเชี่ย ขณะเดียวกัน ตอนนี้ก็เป็นปรมาจารย์ ระดับสูงสุด”

“ผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ข้างๆเขา ก็ไม่ได้เป็นคนโกหกหลอก

ลวงอย่างที่คุณพูดเลย”

“เธอคือหวางเม่ยอวูตระกูลหวางในเจียงโจว ตอนนี้เป็น หัวหน้าตระกูลหวาง ประธานคนสวยแห่งกรุ๊ปหวางที่มีมูลค่าทางตลาดมากกว่า 1000 ล้าน! ”

หยวนห้าวยังคงพูดต่อไป

ในฐานะที่เป็นผู้รับช่วงต่อของตระกูลหยวน แม้ว่าตอนนี้ เขาจะยังไม่ได้เข้าไปสัมผัสเรื่องงานที่บริษัทสักเท่าไหร่ แต่ เรื่องพวกนี้ เขาต่างก็รู้ดีเป็นอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ภายในใจ หลังจากที่จู่ๆก็เกิดภาพเหล่านั้น ขึ้นมา ก็ยิ่งจะยืนยันฐานะของเฉินจิ้นและหวางเม่ยอว หยวน ห้าวก็ยิ่งจะรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก

ผู้หญิงคนนี้ที่เขาคบหาด้วยใจจริง คิดไม่ถึงว่าจะเหลือทน เช่นนี้…..

“หยวนห้าว ฉัน…หยางอวูถึงถึงกับอึ้งไปเลยทันที ไม่ว่ายังไงเธอก็คิดไม่ถึงว่า จู่ๆหยวนห้าวจะรู้จักเฉินจิ้น

และหวางเม่ยอวได้

ที่เธอยิ่งคิดไม่ถึงก็คือ ผู้หญิงคนนั้น จู่ๆจะมีกิตติศักดิ์เหมือ นกับซงซึ่งเหย็น หนึ่งในสี่สาวงามแห่งเจียงโจวที่มีความ ลึกลับที่สุด หวางเม่ยอว ที่มาที่ไป ก็ยังคงยิ่งใหญ่

เฉินจิ้นจะเป็นยอดฝีมือแห่งบูโตได้อย่างไรกัน? ถึงแม้ว่า หวางเม่ยอวูจะไม่เข้าใจอย่างชัดเจนว่าจริงแล้วยอดฝีมือแห่ งบูดาหมายถึงอะไร แต่เสินขึ้น เห็นชัดๆ ว่าเป็นขยะไว้ ประโยชน์คนหนึ่ง

แล้วอีกอย่าง หากผู้หญิงคนนั้นคือหวางเม่ยอวละก็ ทำไม ถึงมาอยู่กับเฉินจิ้นได้ละ?

หยางอู้ถึง ภายในใจตอนนี้ สาดส่องความสงสัยออกมา

อย่างนับไม่ถ้วน “คุณไม่ควรไม่ควรเลยจริงๆ ไม่ควรมายั่วยุให้ฉันโมโห

อีก! ”

ในเวลานี้ น้ำเสียงของเฉินจิ้นแผ่ซ่านเข้ามา

เงาหลังของเฉินจิ้น ก็ค่อยๆปรากฏขึ้นมาในแววตาของ หยางอวี่ถึง

ทันใดนั้นหยางอวู้ถึงเงยหน้าขึ้นไปมองเฉินจิ้น ในแววตา เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“ทำไม? ทำไมคุณถึงต้องมาทำลายฉันอีก?

หยางอรู้ถึงขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง

ทันใดนั้นก็ไม่มีความอดทนเลย อยากจะพุ่งขึ้นไป ตบหน้า เงินจีนสักฉาด ระบายความโกรธที่มีอยู่ในใจตัวเอง

อย่างไรก็ตาม หยางอรู้ถึงก้าวขึ้นไปช้างหน้าหนึ่งก้าว ยัง ไม่ได้ทำอะไร ร่างกายของเธอ กลับว่าลอยออกไปเลย

“รนหาที่ตายแท้ๆ! ”

เฉินจิ้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

ในเวลาเดียวกัน ก็อดไม่ได้ที่จะข้าขันเล็กน้อย

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเธอเริ่มยั่วยุเฉินจิ้นอีกครั้งละก็ เฉินจิ้น จะไปสนใจเขาได้อย่างไรกัน

มดอย่างนี้ ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาหรอก

แต่ ถ้าหากมด เดินแกว่งไปมาตรงหน้าของเขา จนทำให้ เขาขยะแขยง เฉินจิ้นก็ไม่ถือสา ที่จะเหยียบให้ตาย

“วันนี้ คุณก็เรียนรู้ไว้ให้ดีดี อะไรที่เรียกว่าความสิ้น

หวัง! ”
น้ำเสียงของเฉินจิ้น ยิ่งเพิ่มความเยือกเย็น

จัดการผู้หญิงอย่างหยางอวู้ถึง เฉินจิ้นให้เธอได้มีชีวิตอยู่ ต่อ ดีกว่าที่จะให้เธอตาย มันยิ่งจะเจ็บปวดมากกว่า

เฉินจิ้นเผยรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมออกมาที่มุมปาก หลังจาก นั้น ก็ยื่นมือออกไปอีกครั้ง

“ตำราจิวมี ความลับครั้งที่ 5 กาลเวลา! ”

เฉินจิ้นพูดตะโกนอีกครั้ง หลังจากนั้น เงาร่างก็ปรากฎแสง วาบขึ้นทันที และปรากฏตัวอยู่ข้างกายหยางอวู้ถึงอีกครั้ง

ยื่นมือออกไปหาหยางอวู้ถึง

ทันใดนั้น รูปร่างอันผอมเพรียวของหยางอู้ถึงสั่นสะท้าน นัยน์ตาของเธอ ปรากฏความกลัวออกมาอย่างสุดขีด

เพราะว่า จู่ๆเธอก็รู้สึกถึงกาลเวลาที่หมุนเปลี่ยนไปยังไง อย่างนั้น

เห็นเพียงใบหน้าของหยางอยู่ถึง ผิวขาวผ่องเรียบเนียน นั้น ด้วยความรวดเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เริ่ม แก่ชราแล้ว ผิวพรรณที่ผ่องใสก็ค่อยๆหายไป จากทาวผ่องก็เปลี่ยนเป็นมีตคล้ำ ความเรียบดึงก็เปลี่ยนเป็นหย่อนคล้อย

ผมสีดำสลวยสวยงามของเธอ ก็เริ่มปรากฏ สีขาวเทาออก มาอย่างรวดเร็ว จนกระทั่ง เส้นผมสีดำทั้งหัวเปลี่ยนเป็นสี

เดิมที่รูปร่างสูงโปร่งที่อวบอั้นน่ารัก ก็ต่อยๆ ง่อนแง่นลง แล้ว ไม่มีสิ่งที่น่าดึงดูดอะไรอีกเลย

ไม่เพียงแค่เท่านั้น แม้แต่ลมหายใจของหยางอยู่ถึง ก็ เปลี่ยนเป็นหายใจลำบากมากขึ้น ในกระบวนการนี้ ก็มีไอออกมาเป็นบางครั้งบางคราว

จนกระทั่งสุดท้ายแล้ว ก็ยิ่งบ่อยครั้งขึ้น “คุณ..คุณ.. โฮะๆ….คุณทำอะไร…. โฮะๆ ..กับ

ฉัน? 4

หยางอรู้ถึงมองดูการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง สะดุ้งตกใจ

อย่างมากที่สุด

ภายใต้ความตกตะลึง ก็เริ่มไอออกมาอย่างไม่หยุดไม่ หย่อน แม้แต่จะพูดก็ยังพูดไม่จบเลย
ยิ่งเป็นแบบนี้ เธอก็ยิ่งตกใจ

“คุณก็ดื่มต่ำกับมันดีดี ชีวิตช่วงสุดท้ายของมนุษย์ ต้องจำ ไว้ให้ดี ชาติหน้า เบิกตามองหน่อย เห็นให้ชัดเจน คนไหนที่ คุณสามารถล่วงเกินได้ คนแบบไหน ที่คุณไม่อาจล่วงเกิน

ได้.”

เฉินจิ้นพูดอย่างยิ้มเยาะ

หลังจากนั้น ก็ไม่ได้สนใจหยางอยู่ถึงอีก

เฉินจิ้นคือใครเจ้าแห่งโลกปีศาจ!

เขาก็คงไม่ใช่คนดีอะไร

หยางอวู้ถึงกล้ามาสร้างเรื่องวุ่นวายให้เขา เขาก็สามารถ ทำให้เธอตายไปยังดีกว่ามีชีวิตอยู่ สิ้นหวังเจียนตาย

หลังจากที่ลิดรอนชีวิตของหยางอวู้ถึงมากว่าหลายปี เฉิน จิ้นก็มองไปยังหยวนห้าวอีกครั้ง : “คุณ ยังมีความคิดเห็น อะไรไหม? ”

สีหน้าที่ตกตะลึงของหยวนห้าว แทบจะไม่น้อยไปกว่า

หยางอวู้ถึงเลย

อยู่ดีๆก็ทำให้หญิงสาวหนึ่งคน จากที่ใช้ชีวิตอยู่ดีๆกลาย

เป็นหญิงชราไปแล้ว
อีกอย่าง ลักษณะรูปร่างที่แก่ชรานั่น ก็ไม่เหมือนกับเส แสร้งออกมา ยิ่งไม่ไข่การเติมแต่งออกมา

นี้เป็นสิ่งที่คนสามารถท่าได้เหรอ?

หยวนห้าวมองไปยังนัยน์ตาของเฉินจิ้น นอกจากตกใจ กลัวแล้ว ก็ยังคงตกใจกลัวอีก

เมื่อตะกี้ เขาก็เกลียดหยางอยู่ถึงมากจริงๆ เพราะว่า หยาง อรู้ถึงหลอกเขา แต่หยวนห้าวก็ไม่เคยติด จะทำให้หยางอวูถ งกลายเป็นเช่นนี้

แต่ว่า แม้ว่าเขาจะมีความคิดเห็นอะไรก็ตาม อยู่ตรงหน้า เฉินจิ้น หยวนห้าวก็ไม่กล้าแสดงออกมาเลยแม้แต่น้อย

“ไม่มีความเห็น ! ” หยวนห้าวก้มหน้าพูด

“ผู้หญิงแบบนี้ ไม่มีค่า! ”

เฉินจิ้นตบไปที่ไหล่ของหยวนห้าว แล้วก็หันหลังจากไป

“เฉินจิ้น..ขอ.ซอร้องคุณ..

”

เมื่อหยางอรู้ถึงเห็นเฉินจิ้น เดินออกไปแล้ว ทันใดนั้นเข่าก็

ทรุดลงทันที
เธอไม่อยากกลายเป็นหญิงชราเช่นนี้

เธอยังมีชีวิตที่สุขสบายดีอย่างมาก

หยางอวี่ถึง เป็นครั้งแรก เป็นเพราะการกระทำของตัวเอง ทำให้เสียใจภายหลังเป็นอย่างมาก!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ