จักรพรรดิมารหวนคืน

บทที่ 319 นักฝึกที่นามสกุลเฉิน



บทที่ 319 นักฝึกที่นามสกุลเฉิน

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าอลิซจะ เปลี่ยนสีหน้าเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ ทำให้เธอตกใจ

สำนักชิงเหลย ในสายตาของนัก ฝึกและสำนักส่วนใหญ่ ถือว่าเป็นสัตว์ ประหลาดขนาดใหญ่

เพราะยังไงแล้ว เจ้าสำนักสำนัก ชิงเหลย เป็นผู้แข็งแกร่งในแดน วิญญาณ

แต่เมื่อเทียบกับแคว้นเทพซีหลัน แล้ว ถือว่าด้อยกว่ามาก แคว้นเทพซีหลันนั้น มีตำราระดับ สวรรค์ มีอำนาจเทียบเทียนกับสำนัก กระบี่เจินเซียน ในทั้งโลกเซียน มี เพียงสำนักกระบี่เจินเซียนเท่านั้นที่ เหนือกว่า

ไม่พูดถึงแคว้นเทพซีหลัน ผู้หญิง อีกสามคนที่อยู่ในนี้ ไม่ว่าจะเป็นร้าน เมี่ยวหวี้ที่หนานกงเซียนเอ๋ออยู่ สำนัก ว่านสือที่สือเยาเอ๋อร์อาศัยอยู่ หรือวิ มานพิวเสวีที่เสว่หลันอยู่นั้นล้วนดีกว่า สำนักชิงเหลย

เพียงแต่ว่า อลิซและจงหูเคยพบ กันหลายครั้ง และจงหูก็เป็นหนึ่งในผู้ เก่งกาจร่วมสมัยเช่นกัน หลังจากพบ กันระหว่างทาง พวกเขาจึงเดินทางมา ที่สำนักกระบี่เจินเซียนด้วยกัน หลังจากมาถึงสำนักกระบี่เจิน เซียนแล้ว อลิซกับจงหูก็แยกทางกัน

จงหูรู้ดี สถานะของเขา ยังไม่ถึง ระดับของอลิซ ดังนั้น โดยธรรมชาติ แล้วเขาจะไม่ไปเดินตามอลิซตลอด เวลา ทำให้คนอื่นรำคาญ

ในเวลานี้ จงหูกำลังรวมตัวกับ เพื่อนๆชาวภาคตะวันออกอีกหลายคน

ภาคตะวันออก ศิษย์หลักของเขา แสงม่วง โม่หลีเต้า มีความสัมพันธ์ที่ดี กับจงหู

คุณจง ได้ยินมาว่าครั้งนี้ คุณ เดินทางมาพร้อมกับองค์หญิงอลิซ คุณรู้สึกยังไงบ้าง?”

“ ได้ยินมาว่า องค์หญิงอลิซ ใน อนาคต เป็นไปได้ที่เธอจะรับสมัคร ลูกเขยเข้าสู่แคว้นเทพซีหลัน อย่างที่ คำโบราณกล่าว ใกล้น้ำมักได้จันทร์ ก่อน…

โม่หลีเต้า ถือแก้วสุราวิญญาณ หมุนไปมาอย่างติดตลก

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ มีแสงแวบใน ดวงตาของจงหู

เรื่องนี้ เขาเคยได้ยินมาบ้าง

หากเป็นไปได้จริง แม้ว่าจะแต่ง เข้าไปในแคว้นเทพซีหลัน กลายเป็น สามีองค์หญิง เขาก็เต็มใจอย่างยิ่ง

แน่นอน เขารู้ด้วยว่า มีความเป็น

ไปได้น้อยมาก อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้เป็น อุปสรรคในการโอ้อวดของจงหู “ผมก็ คิดไม่ถึงว่า ระหว่างทางจะได้พบกับอ ลิซ และเธอก็ชวนผมมาพร้อมกับเธอ ได้พูดคุยกับองค์หญิง ซึ่งทำให้ผมได้ ความรู้เพิ่มจริงๆ!

จงหูกล่าวจางๆ

โม่หลีเต้าและคนอื่นๆอีกสามคน สายตาเต็มไปด้วยแสงสว่าง ยากที่จะ ซ่อนความอิจฉาริษยาในดวงตาของ พวกเขาได้

อลิซในบรรดาผู้หญิงสี่คน ถ้าเธอ ได้อันดับหนึ่งในด้านความงาม อาจไม่ ได้การยอมรับจากทุกคน

แต่เมื่อพูดถึงฐานะของอลิซ คือที่ หนึ่งแน่นอน

องค์หญิงแห่งแคว้นเทพซีหลัน มี สถานะสูงส่ง

แม้แต่พวกเขาทั้งห้าคน เป็น หัวหน้าของแต่ละสำนัก อีกอย่าง ใน โลกเซียน พวกเขาก็มีชื่อเสียง มากมายเช่นกัน

แต่รวมกันแล้ว ก็ยังคงด้อยกว่า แคว้นเทพซีหลันมาก

หากสามารถเป็นที่ชื่นชอบของอ ลิซ ได้รับการสนับสนุนจากทรัพยากร และชี่กงของแคว้นเทพซีหลัน ไม่ว่า จะเป็นสถานะหรือความสำเร็จใน อนาคต ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่สามารถนำมา เทียบกันได้เลย ไม่เพียงแค่นั้น สามารถโอบกอด สาวงามได้อีกด้วย!

อลิซเต็มไปด้วยความงามของ ร้ายๆที่ผู้หญิงคนอื่นๆในภาคอื่นไม่มี ทําให้ผู้คนมีความปรารถนาที่จะพิชิต!

ในขณะที่พวกเขาพูดถึงเรื่องนี้ หญิงสาวที่แต่งตัวแปลกๆ และมี ใบหน้าคมลึกที่สวยงามมาถึงพื้นที่ที่ จงหูพวกเขาอยู่

“ลูน่าคารวะพี่ๆ! ”

พวกเขาประหลาดใจ

ลูน่า พวกเขาทุกคนรู้ เธอเป็นสาว ใช้ส่วนตัวของอลิซ

พลังวิชา ไม่อาจหยั่งรู้ได้! น่ามาหาพวกเขาทําไม!

พวกเขา ไม่กล้าที่จะละเลย

“ลูน่ามาแทนองค์หญิง เพื่อเชิญ จงหูไปพบกับองค์หญิงของฉัน!”

ลูน่ากล่าวด้วยรอยยิ้ม

โม่หลีเค้าและคนอื่นๆ ตกใจ

ไอ้เหี้ย ไม่ใช่มั้ง!

พวกเขาแค่ล้อจงหูขำๆเท่านั้น หรือว่า องค์หญิงอลิซ จะสนใจจงหู

จริงๆ?

จงหู ผงะไปชั่วขณะ จากนั้นก็ดีใจ

มาก

อลิซกลับได้เชิญเขาอีกครั้ง ต้องรู้ว่า อลิซ ในเวลานี้ อยู่กับ หนานกงเขียนเอ๋อ เสวีหลันและอ เยาเอ่อร์แม้แต่อีกสามคนที่มีตารา ระดับสวรรค์เหมือนกัน มีสถานะเช่น เดียวกับอลิซ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้เข้า ร่วมงานของสตรีทั้งสี่คน

จงหูมองไปจากระยะไกล

ในเวลานี้ เซวียญ ศิษย์หลักของ ” สำนักเซียนว่านฝ่า” ของภาคตะวัน ออก ซึ่งมีตำราระดับสวรรค์

เช่นกัน

ศิษย์พี่ใหญ่ อี้เจียง”สถานศึกษา ชิงเยว่”ภาคใต้

ไปเจียนสิง บุรณศักดิ์สิทธิ์ แห่ง“สำนักเซียนเป่ยเต่า”! พวกเขาทั้งสาม รวมตัวกันที่ สถานที่นี้เช่นเดียวกับหญิงสาวทั้งสี่ อย่างอลิซพวกเธอ ไม่ให้คนอื่นมาร บกวน

เมื่อเห็นพวกเขาทั้งสามคน มุม ปากของจงหูก็มีรอยยิ้ม

พวกคุณทั้งสาม ไม่มีโอกาสได้ รับเชิญจากพวกเธอ

องค์หญิงอลิซ กลับเชิญผมอีก

ครั้ง

ในขณะนี้ หัวใจของจงหู ฟูขึ้นจน

ไร้ขอบเขต

ใจทั้งดวง พร้อมที่จะเคลื่อนไหว หรือว่า องค์หญิงอลิซมีความรู้สึก ดีพิเศษกับเขา?

หากเป็นเช่นนั้นจริง ต้องรักษา โอกาสนี้ไว้ให้ดี

แม้ว่าจะต้องยอมทิ้งตำแหน่ง ศิษย์หลักของสำนักชิงเหลย หรือสละ ตำแหน่งเจ้าสำนักคนต่อไปของสำนัก ชิงเหลยก็ไม่เป็นไร

หากสามารถเป็นสามีขององค์ หญิงอลิซได้ ในอนาคต ไม่ใช่ว่าจะ ไม่มีโอกาสได้ดูแลแคว้นเทพซีหลัน

ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้ จงหูก็ยิ่งตื่นเต้น จงหูรีบยกมือคารวะโม่หลีเต้า พวกเขา พยามหักห้ามความตื่นเต้นใน

“ทุกคน ผมขอตัวก่อนนะ!” ใจและพยามให้ตนเองสงบ

สติอารมณ์

จากนั้น เขาเดินตามลูน่าและมุ่ง หน้าไปยังทิศทางที่อลิซและคนอื่นๆ อยู่

เหลือเพียงโม่หลีเต้าพวกเขา ยืน จ้องหน้ากัน

แววตาของพวกเขา เต็มไปด้วย ความอิจฉา

เมื่อมาถึงพื้นที่ที่อลิซพวกเธออยู่ พวกเธอทั้งสี่ต่างก็มองไปที่จงหู พร้อมกัน

วินาทีนั้นทำให้จงหูรู้สึกดีจน

ทำตัวไม่ถูก แม้ว่าเขาจะเป็นศิษย์หลักของ สำนักชิงเหลย แต่เขาจะมีโอกาส เผชิญหน้ากับอลิซ หนานกงเซียนเอ๋อ และสาวทั้งสี่คนตามลำพังแบบนี้ได้ อย่างไร

“ไม่รู้ว่าองค์หญิงอลิซเรียกผมมา มีเรื่องอะไรรึเปล่า?”

จงหูคารวะและพูด

พยามทำตัวให้สงบที่สุด และไม่ แสดงอะไรไว้บนสีหน้า

แม้กระทั่ง เขาก็ยังคงคิดว่า ใน เมื่อเชิญเขามา เขาควรได้รับเชิญ เข้าไปในศาลา จงหูยังคงคิดว่า เดี๋ยว จะทำตัวยังไง จึงจะสามารถแสดง ความไม่ธรรมดาของตนเองออกมา โดยไม่ตั้งใจ ทำให้ผู้หญิงเหล่านี้ ชื่นชมในตัวเขา

“ นี่ คุณดูสิ!”

อลิซโยนอาวุธวิเศษที่ใช้สำหรับ ส่งข่าวสาร ไปให้จงหู

จงหูดีใจมาก

องค์หญิงอลิซ ได้มอบอาวุธ วิเศษส่วนตัวของเธอ ไว้ในมือของเขา

อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา การแสดงออกที่สงบของจงหู ก็เฉื่อย ชาอย่างสมบูรณ์

“ศิษย์ชั้นยอดทั้งหมดของสำนัก ชิงเหลย ตายหมดแล้ว!

“ตายด้วยน้ำมือของนักฝึกที่มี ” สกุลเฉิน ที่เดินทางมากับหลันเหอ!

ประโยคสองประโยค ตกลงไปใน ดวงตาของเขา

ครั้งแรกที่จงหูเห็นข่าวนี้ เขารู้สึก ว่า เป็นไปได้อย่างไร?

ใครจะกล้าฆ่าศิษย์ชั้นยอดของ สำนักชิงเหลย?

อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้า จงหูก็เชื่อ ข่าวนี้

หากไม่แน่ใจในความถูกต้อง อ ลิซจะเชิญเขามาโดยเฉพาะและบอก ข่าวให้เขาทราบได้อย่างไร

ในขณะเดียวกัน เขาก็จำได้ว่าใคร

คือหลันเหอ! นักฝึกนามสกุลเฉิน นั่นคือคนที่ ทำให้เขาขุ่นเคือง

แต่ว่า เขาจะสามารถสังหารศิษย์ ชั้นยอดของสำนักชิงเหลยได้อย่างไร ฆ่าทั้งหมดอีกด้วย!

ใบหน้าของจงหูดูแย่มาก

“เชื่อว่าข่าวนี้จะมาถึงที่สำนัก กระบี่เจินเซียนเร็วๆนี้ ก่อนหน้านั้น คุณ สามารถเตรียมการบางอย่างได้”

อลิซเก็บป้ายบัญชาการหยก สำหรับส่งข่าวสารกลับ และให้คำ เตือน

เพราะว่า องครักษ์ของตน ซึ่งเดิน ทางมากับศิษย์ของสำนักชิงเหลย ได้ เห็นฉากนี้และส่งข่าวให้เธอทราบ อ ลิซรู้สึกว่า จำเป็นที่เธอจะต้องแจ้งให้

จงหูรู้

“ขอบคุณมากองค์หญิง! ”

จงหูคําหมัดแน่นและขอบคุณเขา จากนั้น หมุนตัวและจากไป กัดฟัน!

นักฝึกนามสกุลเฉิน หลันเหอ! กล้าที่จะฆ่าศิษย์สำนักชิงเหลย

ของผม

กล้าทำให้ผมเสียหน้าขนาดนี้ ต่อ หน้าเทพธิดาทั้งสี่

คุณสองคน ต้องตาย!

ในตอนนี้ จงหูรู้สึกว่าตนเอง เหมือนคนโง่ ยังไปคิดว่าองค์หญิงอ ลิซสนใจในตัวเขา

หลังจากจงหูจากไป

บนพื้นที่นั้น สือเยาเอ๋อร์เลียริม ฝีปากสีแดงอันน่าหลงใหลอีกครั้ง เผยให้เห็นรอยยิ้มร้ายๆ “สำนักชิง เหลย ความแข็งแกร่งโดยรวม แม้ว่า จะไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก แต่ปรมา จารย์เหลยหมิง อย่างน้อยก็เป็นผู้ อาวุโสแดนวิญญาณ ในโลกเซียน ก็ ติดอันดับต้นๆเช่นกันยกเว้นกองกำลัง และผู้แข็งแกร่งบางคนแล้ว ใครจะ กล้าฆ่าศิษย์ชั้นยอดของสำนักชิง เหลย ต่อหน้าสาธารณชน?มันน่า สนใจมาก ” อลิซครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและพูดว่า “ถ้าฉันเดาไม่ผิด ฉันเคยเห็นคนที่ฆ่า ศิษย์ชั้นยอดที่อยู่ในแดนเสินทงของ สำนักชิงเหลย พลังวิชาไม่ได้ แข็งแกร่งนัก อย่างมากความ แข็งแกร่งก็ประมาณแดนเสินทงชั้น กลาง อย่างไรก็ตาม สามารถฆ่าศิษย์ ชั้นยอดทั้งหมดที่อยู่ในแดนเสินทง ของสำนักชิงเหลยด้วยตัวคนเดียว บุคคลนี้ ความแข็งแกร่งไม่เลว ”

“ความแข็งแกร่งนั้นไม่เลว” เสว่ หลันพูดจางๆ อย่างไรก็ตาม ในสายตา ของพวกเธอ มันก็แค่ไม่เลวเท่านั้น อย่างน้อยพวกเธอก็สามารถทำสิ่งนี้ ได้ “อย่างไรก็ตาม ที่สำคัญคือ ความ กล้าหาญ! ” กล้าฆ่าศิษย์ชั้นยอดของสำนักชิง เหลย ต่อหน้าสาธารณชน ความ แข็งแกร่งไม่ได้อยู่ในอันดับแรก แต่ เป็นความกล้าหาญ

กล้าที่จะทำให้สำนักชิงเหลยขุ่น เคือง!

ฉันอยากรู้แล้วว่า คนที่นามสกุล เฉินคนนี้เป็นใคร?”

สือเยาเอ๋อร์หยิบแก้วสุรา วิญญาณขึ้นมาดื่ม ดื่มจนหมดแก้ว พูด ด้วยความสนใจ

“ บางที ฉันรู้แล้ววว่า นักฝึกนาม สกุลเฉินคนนี้เป็นใคร!

หนานกงเซียนเอ๋อกะพริบตา มี ความแข็งแกร่งและความกล้าหาญ เช่นนี้ นามสกุลคือเฉินอีก ตัวตนของ เขา ดูเหมือนจะชัดเจนแล้ว!

“ใคร?”

สือเยาเอ๋อ พวกเธอทั้งสาม มอง ไปที่หนานกงเขียนเอ่อพร้อมกัน

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หนานกง เขียนเอ๋อจะตอบ ดวงตาที่สวยงาม ของสื่อเยาเอ๋อร์ที่มีสีแปลกๆก็เบิก กว้างขึ้นและอุทานออกมา “เฉินจิ้น!
192832587_234072354716026_7988963125849470488_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ