บทที่ 339 คนรู้จัก
หนูอ้วนที่หลังจากกลืนกินมังกร น้ำดำเข้าไป ร่างกาย ก็ไม่เป็นภาพมัว เหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป
เมื่อก่อน แม้ร่างกายจะแน่นแค่
ไหน
แต่ก็ยังสามารถเห็นได้ว่าหนูอ้วน นั้นดำรงอยู่เป็นหนูอ้วนร่างจิตร และไม่มีร่างกายที่แท้จริง แต่ตอนนี้ หนูอ้วนมีร่างกายที่แท้
จริง
“ใครให้คุณกลืนกินมังกร า า ของผม?” เฉินจิ้นถาม
มังกรน้ำดำนี้ มีประโยชน์อย่าง มากสําหรับเขา
กำลังเตรียมขัดเกลากระบี่เลี่ยนห ยู้ กลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับ วิญญาณของเขา
“ผม…ผมเพิ่งตื่นขึ้นมา หิวมาก เลย!”
หนูอ้วนพูดด้วยรอยยิ้ม
“อีกอย่าง ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผม จะหลับไปนานขนาดนี้ได้ยังไง กิน มังกรน้ำดำของคุณแค่ตัวเดียว ทำไม เหรอ?”
จากนั้น หนูอ้วนก็ถามกลับอีกครั้ง เฉินจิ้นถาม
มังกรน้ำดำนี้ มีประโยชน์อย่าง มากสําหรับเขา
กำลังเตรียมขัดเกลากระบี่เลี่ยนห ยู้ กลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสําหรับ วิญญาณของเขา
“ผม…ผมเพิ่งตื่นขึ้นมา หิวมาก เลย!”
หนูอ้วนพูดด้วยรอยยิ้ม
“อีกอย่าง ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผม จะหลับไปนานขนาดนี้ได้ยังไง กิน มังกร ดาของคุณแค่ตัวเดียว ทำไม เหรอ? ”
จากนั้น หนูอ้วนก็ถามกลับอีกครั้ง เฉินจิ้นแทบรอไม่ไหวที่จะบีบคอ หนูอ้วนทันที
แต่สุดท้าย ก็ไม่ลงแรงไปที่มือ
ปล่อยหนูอ้วนไป
ในประเด็นนี้ หนูอ้วนไม่ได้พูดผิด จริงๆ
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา หนูอ้วนคงไม่ หลับนานขนาดนั้น
แต่
“ในเมื่อคุณกลืนกินมังกรน้ำดำ ของผมแล้ว คุณต้องคืนวิญญาณให้ ผม ผมคิดว่าคุณ กลืนกินมังกร ดำ ไปนั้น ค่อนข้างเหมาะสมที่จะเป็น วิญญาณ” เฉินจิ้นมองไปที่หนูอ้วนด้วย ดวงตาที่เปล่งประกาย
“คุณ…คุณสายตาอะไรในของ คุณ?” หนูอ้วนถามด้วยความตกใจ
ถ้าจะบอกว่าให้เขาเป็นวิญญาณ
เขา เหมาะสมมากจริงๆ
อย่างไรก็ตาม เขาเต็มใจที่จะให้ เฉินจิ้นปรับเขาให้เป็นวิญญาณได้ อย่างไร
นอกจากว่าสมองมีปัญหาเท่านั้น ที่จะยอมถูกควบคุมโดยผู้อื่น
“ถ้าคุณไม่ชดเชยวิญญาณซึ่งมี ค่าไม่ต่ำกว่ามังกรน้ำดำ ผมจะปรุงคุณ ให้กลายเป็นวิญญาณ” เฉินจิ้นมองไปที่หนูอ้วน ดวงตา ของเขาเป็นประกาย
“ผมไม่มี”
หนูอ้วนเอามือกอดอกและพูด อย่างโกรธเคือง
เฉินจิ้นทำให้เขาหลับไปนาน
ขนาดนั้น
กินมังกร ดู๋าของคุณไปหนึ่งตัว
แล้วไง?
แม้ว่าจะเป็นสิบตัว หนึ่งร้อยตัว ก็ ไม่ได้เกินไป
“พูดมา ที่มาของคุณคืออะไร
เฉินจิ้นไม่สนใจอีกต่อไป แต่ถาม
แทน “ผมเป็นที่รักที่เกิดจากสวรรค์และ โลก เกิดมาพร้อมกับร่างจิตร
หนูอ้วนได้ตอบกลับ
“พูดความจริง”
เฉินจิ้นถามอีกครั้ง
หนูอ้วนคนนี้ ไม่ใช่ร่างจิตที่แท้
จริงอย่างแน่นอน
“อยากฟังจริงๆ?”
หนูอ้วนขมวดคิ้ว
“พูด!”
เฉินจิ้นจับตัวหนูอ้วนไว้ เพื่อ ป้องกันไม่ให้เขาหลบหนีไป
“ปล่อยผมนะ ผมไม่หนีหรอก ผม จะบอกให้” หนูอ้วนดิ้นอย่างแรง
หลังจากครุ่นคิดสักพัก เฉินจิ้นก็ ปล่อยเขาไปอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ก็ได้เตรียมการมา อย่างดีเช่นกัน
หนูอ้วนคนนี้ ไม่ซื่อสัตย์
บางที มันอาจจะวิ่งหนีไปจริงๆ
ตอนนี้ เฉินจิ้นจะไม่มีวันยอมให้ หนูอ้วนจากเขาไปแน่นอน
เพราะหนูอ้วนรู้ถึงการมีอยู่ของ ลูกปัดหวนตัวน
แม้กระทั่งตอนนี้ นอกจากตัวของ เฉินจิ้นแล้ว เขายังเป็นเพียงคนเดียว ในโลกที่รู้ว่าลูกปัดหวนตัวนอยู่ในมือ ของเฉินจิ้น
หรือ อาจพูดไม่ได้ว่าเป็น มนุษย์? !
“ผมไม่รู้”
หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง หนูอ้วน ก็พูดอย่างช้าๆ
“คุณไม่รู้?”
เฉินจิ้นจ้องไปที่หนูอ้วน ราวกับ เห็นทะลุเขา
“ผมไม่รู้จริงๆ ผมรู้สึกว่าผมไม่ใช่ ร่างจิตบริสุทธิ์จริงๆ แต่ผมไม่มีความ ทรงจําอื่นใด แม้กระทั่ง ก่อนที่คุณจะ ไปที่เขตสามเหลี่ยม ผมยังไม่เคยไป จากที่นั่น” หนูอ้วนทำอะไรไม่ถูก เขาไม่รู้ตัวเองจริงๆ ว่าเกิดอะไร
ขน
ดูเหมือนความทรงจำบางอย่างจะ เลือนราง แต่เมื่อลองคิดดูดีๆ ความ ทรงจำทั้งหมดกลับว่างเปล่าอีกครั้ง
“อย่างไรก็ตาม คุณอย่าทำให้ผม ขุ่นเคืองละกัน ผมขอบอกคุณนะ บางทีผมอาจเป็นปรมาจารย์บางคน มากลับชาติมาเกิด ตอนนี้คุณไม่เพียง แต่อย่าทำให้ผมขุ่นเคือง คุณยังควร ประจบผมและทำให้ผมมีความสุข หากวันหนึ่งผมฟื้นคืนความจำ ได้ สถานะที่น่าเหลือเชื่อกลับคืนมา บางที ผมจะให้โอกาสที่ดีแก่คุณทันทีที่ผมมี ความสุข”
หนูอ้วนได้ใจเล็กน้อย
“แม้ว่าพรสวรรค์ของคุณจะด้อย ไปหน่อย แต่ผมก็สามารถยอมรับคุณ เป็นศิษย์อย่างไม่เต็มใจได้ และสอน วิชาสูงสุดแก่คุณได้”
“ดังนั้น ผมขอแนะนำว่า ตอนนี้ คุณควรรีบทำพิธีศิษย์บูชาอาจารย์ดี กว่า”
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เสียง ของเขาลดลง
ถูกตบและกระแทกกับพื้น
แม้แต่พื้นดินที่ไม่บุบสลายของ แดนทอดทิ้ง แข็งแกร่งกว่าพื้นดิน ภายนอกหลายเท่า
อย่างไรก็ตาม พื้นดินก็ยังแตก
สลาย
หลุมรูปร่างคนขนาดเล็กปรากฏ
หนูอ้วนถูกเฉินจิ้นตบลงไปในดิน
โดยตรง
“คุณไม่บูชาอาจารย์ก็ไม่บูชาสิ จะ ผมทําไม!
ในไม่ช้า หนูอ้วนก็วิ่งออกมาอีก ครั้ง
ล่องลอยอยู่ในอากาศ
โกรธเล็กน้อย
เป็นการดีที่กลืนกินมังกรน้ำดำ แต่ก็ให้ร่างกายเขาด้วย
มิฉะนั้น จะถูกเฉินจิ้นตบลงไปใน ดินได้อย่างไร อับอายขายหน้า! เซ็งจริงๆ!
“แล้วบอกผมสิ คุณมีความ สามารถอะไร?” เฉินจิ้นถามอีกครั้ง “ผมไม่ขอเลี้ยงคนไร้ประโยชน์นะ”
“โธ่!
หนูอ้วนส่งเสียงเย็นชา
“มากับผม ผมรู้สึกว่ามีสมบัติอยู่ ทางนี้”
แล้วหนูอ้วนก็พูดอีกครั้ง
จากนั้นเขาก็ไปยังทิศทางที่หลิน เทียนหัวหนีไป สีแปลกๆ แวบเข้ามาในดวงตา ของเฉินจิ้น
ตามหนูอ้วนมุ่งหน้าไปทางนั้น
เดินมาเป็นชั่วโมง
เฉินจิ้นไม่พบสมบัติใดๆ
ไม่ได้เจอใครทั้งนั้น
กลับพบกับกระแสโกลาหลของ ความว่างเปล่าหลายต่อหลายครั้ง
ในเวลาที่เฉินจิ้นกำลังสงสัยหนู อ้วนคนนี้ว่าเชื่อถือได้หรือไม่
ทันใดนั้น สีหน้าของเฉินจิ้นก็ เปลี่ยนไป
จิตเสินที่เขากระจายออกไปนั้น รู้สึกถึงลมหายใจที่รุนแรงและ อันตราย
ในขณะเดียวกันก็มีคนรู้จักหนึ่ง
สีหน้าของเฉินจิ้น เปลี่ยนไปเล็ก
น้อย
มุมปาก มีความขี้เล่น
ไม่เพียงแต่ไม่หลีกเลี่ยงอันตราย กลับมุ่งหน้าไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว เดินทางไม่กี่กิโลเมตรอีกครั้ง เฉินจิ้นเห็นร่างที่สง่างาม
เพียงแต่ว่า บนเสื้อผ้าสีขาวยาว เลือดจํานวนมากยังเปื้อนอยู่
ดูแล้ว มีความงามที่น่าสงสาร
คน มันคือหนานกงเซียนเอ๋อ
และตอนนี้ หนานกงเซียนเอ๋อ กําลังหลบหนี
ข้างหลังเธอ มีมนุษย์หมาป่าสูง และแข็งแกร่งนับไม่ถ้วน คํารามและ ไล่ตามเธออย่างต่อเนื่อง
และขณะที่เฉินจิ้นพบหนานกง เขียนเอ๋อ หนานกงเซียนเอ๋อก็พบร่าง ของเฉินจิ้นด้วย
“เฉินจิ้น!”
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้เห็น เฉินจิ้น ใบหน้าของหนานกงเซียนเอ๋อ ไม่เพียงแต่ไม่มีความสุขเท่านั้น
กลับมีแววตาระแวดระวังแทน จู่ๆก็เปลี่ยนทิศทาง
ไม่ได้มาทางเฉินจิ้นอีก
ได้เหยียบรุ้งเสสินและมุ่งหน้าไป อีกฝั่งหนึ่งแทน
ในเวลาเดียวกัน ได้ส่งเสียงกับ เฉินจิ้นว่า “มนุษย์หมาป่าเหล่านี้ เป็น หมาป่านรกในแดนทอดทิ้ง พวกมัน ถูกสร้างขึ้นหลังจากการกลายพันธุ์ และวิวัฒนาการนับพันปี พวกมัน แข็งแกร่ง ที่สำคัญคือ เอาชนะฝูง หมาป่าทั้งหมดไม่ได้ หนีไปคนละ ทาง”
ได้ยินคำพูด
เฉินจิ้นพยักหน้าและตอบว่า “ตกลง!” อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา ร่าง ของเฉินจิ้นก็พุ่งตรงไปยังหนานกง เซียนเอ๋อ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ