จักรพรรดิมารหวนคืน

บทที่ 26 คำพูดนำกฎหมาย



บทที่ 26 คำพูดนำกฎหมาย

หลังจากมีควันสีดำเข้าไปในร่างกาย หวางฮ่าว และเหอเซ่าก็สั่นขึ้นมาทันที

พวกเขาแค่รู้สึกเหมือนว่า มีมดกินคนนับไม่ถ้วน ไต่อยู่ภายในร่างกายของพวกเขา และกำลังกัดกินเนื้อ ของพวกเขา!

“โอ๊ย!”

พวกเขากรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

ในร่างกาย เจ็บ จนสุดขั้วหัวใจ

นอกร่างกาย ก็คันจนถึงที่สุด!

ผ่านไปไม่นาน ทั้งสองก็กลิ้งลงกับพื้นด้วยความ

เจ็บปวด

ในขณะเดียวกัน ก็เอามือเกาตัวเองไม่หยุด

มีรอยขีดข่วนทั่วร่างกาย

พอเอามือข่วนลงไป เลือดก็ออกมา

แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถหยุดอาการคัน

ยิ่งคันยิ่งเกา

ยิ่งเกายิ่งคัน!

ยิ่งกลิ้งยิ่งเจ็บ

แต่ยิ่งเจ็บก็ยิ่งกลิ้ง!
ท่าทางพวกเขามันช่างน่าเวทนาจนทนดูแทบไม่

ได้!

น่าอนาถมาก!

ท่าทางที่น่าเวทนาของหวางฮ่าวและเหอเซ่า ทำ ให้เล่ยเป้าและไอ้เหอสามรู้สึกคับแค้นใจอย่างมาก

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่กล้าขยับเพราะคำขู่ของ เฉินจิ้น แต่ว่าสายตาของพวกเขาจับจ้องอยู่ที่เฉินจิ้น ตั้งแต่ต้นจนจบ

ไม่ว่าเฉินจิ้นจะขยับไปทางไหน พวกเขาก็คอย มองอยู่ตลอด

แต่ว่า ตอนที่เฉินจิ้นโบกมือขวา แล้วมีควันสีดำ ลอยเข้าไปในร่างกายของคุณชายทั้งสอง

หลังจากนั้นพวกเขาก็มีท่าทางที่น่าอนาถถึง ขนาดนี้

มันคือวิธีการอะไรกันแน่?

ความกลัวเฉินจิ้นในใจของพวกเขาก็ยิ่งเพิ่มมาก ขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าเกิดว่าพวกเขาโดนวิธีแบบนี้เล่นงานเหมือนกัน จะทำยังไง คนที่อยู่ด้านหลังทั้งสองคนกำลังรู้สึกหนาว

สั่น!

เฉินจิ้นมองคนสองคนที่กลิ้งไปมาที่พื้นอย่างเจ็บ

ปวด แล้วก็หัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น จิตใจของเขาไม่มีความเมตตาเลยแม้แต่นิดเดียว
ต้องรู้ไว้ว่า หัวหน้าของโลกปีศาจนั้นยิ่งใหญ่ ขนาดไหน

แต่ว่าการที่ทิ้งชื่อเสียงไว้แบบนี้ ก็คงจะไม่ใช่เรื่อง ที่ดีเท่าไหร่!

เหมือนทุกคนก็รู้อยู่แก่ใจว่า ยอมไปหาเรื่องโลก อื่นที่แข็งแกร่งกว่าโลกปีศาจซะยังจะดีกว่า ยังไงก็ไม่

ควรไปแตะต้องโลกปีศาจเลยแม้แต่นิดเดียว

นั่นมันก็เป็นเพราะว่าหัวหน้าของโลกปีศาจนั้น จำเป็นตนเองแก้แค้นเพื่อระบายความโกรธเพียงเท่านั้น

“เธอไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม?”

เฉินจิ้นเดินมาหาซ่งซึงเหย็น แล้วก็แก้เชือกที่มัด เธอไว้ออก

แต่ว่า สิ่งที่ซ่งซึงเย็นตอบสนองต่อเขาก็คือ หลังจากพยายามลุกขึ้น เธอก็โผเข้าไปที่อกของเฉินจี้ นทันที

น้ำตาของเธอไหลออกมาจากแก้มไม่หยุดเหมือน กับเขื่อนแตก

ซึ่งชึ่งเย็นตัวสูง เตี้ยว่าเฉินจิ้นเพียงนิดเดียว เท่านั้น

เธอพิงหัวลงไปที่ไหล่ของเฉินจิ้น จนถึงตอนนี้ ซึ่งชึ่งเห็นถึงได้รู้สึกปลอดภัยขึ้นมา

“เฉินจิ้น ทำไมนายซื่อบื้อขนาดนี้ คนเยอะขนาดนี้ ถ้าเกิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับนายจะทำยังไง?”
ซึ่งซึ่งเหย็นสะอื้นออกมา น้ำตาของเธอไหลออก มาจนไหล่ของเฉินจิ้นเปียกไปหมด

พอเฉินจิ้นรู้สึกได้ถึงไหล่ของตัวเองที่กำลังเปียก เขาก็ถอนหายใจอยู่ในใจ

ที่แท้ ผู้หญิงก็น่ารำคาญจริงๆด้วย!

แต่ว่าพอนึกถึงผู้หญิงคนนี้แล้ว เธอเป็นคนที่สวย

แถมยังเป็นห่วงเขาอีก เฉินจิ้นก็เลยไม่ได้รู้สึกไม่ชอบใจ อะไร

“วางใจเถอะ ถ้าเกิดว่าฉันไม่อนุญาติ ก็ไม่มีใคร ทำร้ายฉันได้ทั้งนั้น!”

เฉินจิ้นพูดออกมา

นี่มันทำให้ซ่งซึ่งเห็นได้สติขึ้นมา เธอเงยหน้า ขึ้นมาแล้วมองหน้าเฉินจิ้น “นาย นายเปลี่ยนมาไปเป็น เก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“ฉันก็เก่งมาตลอดนั่นแหละ!” เฉินจิ้นหัวเราะออก มา ตอนแรกเขาก็อยากจะบอกว่า รอให้เรื่องนี้จัดการ เสร็จ แล้วตอนบ่ายเราก็ไปทำเรื่องหย่ากัน

แต่ว่าคำพูดของเขาก็หยุดอยู่ที่มุมปาก แล้วเฉิน นก็กลืนคำพูดนั้นกลับไป

สำหรับเขาแล้วนั้น ซึ่งชึ่งเหย็นก็ไม่เลวเลย เหมือนกัน

ถ้าเกิดว่าเขาพูดเรื่องพวกนี้ออกไปใน สถานการณ์แบบนี้ ก็คงจะใจร้ายเกินไปแล้ว
พออารมณ์ของซ่งซึ่งเหย็นเย็นลง เธอก็ถึงได้ รู้ตัวว่า ตอนนี้เธอพิงเฉินจิ้นอยู่ทั้งตัว ตอนนี้ร่างกายของ ทั้งสองคนใกล้ชิดกันมาก

เป็นความใกล้ชิดที่พวกเขาทั้งสองคนไม่เคยเป็น

มาก่อน

เธอผลักตัวเองออก

ใบหน้าของซ่งซึงเหย็นก็แดงก่ำ

หลังจากนั้น เธอก็รีบก้าวถอยหลังไปครึ่งก้าว ตอนนั้นเธอไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงดี

ตอนนี้เธอรู้สึกว่า เธอไม่อยากหย่ากับเฉินจิ้นแล้ว

การที่เฉินจิ้นมาช่วยเธอโดยไม่สนชีวิตของตัวเอง ในสายตาของเธอมองว่า เฉินจิ้นยอมเสี่ยงชีวิตสู้กับคน หลายสิบคน ก็เพื่อช่วยเธอ

มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่า เธอไม่อยากจะหย่ากับเขา

เฉินจิ้น ตอนนี้ในใจของเธอเขาคือเจ้าชายขี่ม้า ขาว และก็คือสามีของเธอตามกฎหมาย

แต่ว่าตอนที่เธอยังไม่ทันเตรียมใจนั้น เธอกับเฉิน จิ้นก็ได้ใกล้ชิดกันขนาดนี้ ทำให้ซ่งซึ่งเหย็นหน้าแดงหู แดงไปหมด

มันทำให้เธอรู้สึกอาย มากกว่าตอนเฉินจิ้นเห็น ร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอเมื่อคราวที่แล้วอีก!

จนถึงตอนนี้ ซึ่งจื่อหารที่อยู่ข้างๆถึงได้พูดออกมา ว่า “เฉินจิ้น ถ้าเกิดว่าสวีทกับพี่สาวฉันเสร็จแล้ว ก็มาช่วยแก้มันให้ฉันด้วยได้ไหม ฉันรอนานแล้วนะ แต่ไม่อยาก ขัดคอ”

ตอนนั้นเอว ซึ่งจื่อหารก็มองหน้าเฉินจิ้นด้วย สายตาเป็นประกาย

เมื่อกี้เฉินจิ้นทำได้ยอดเยี่ยมมาก สามารถเอาชนะ

ผู้ชายร่างกายแข็งแกร่งหลายสิบคนได้

แถมยอดฝีมือทั้งสองคน ยังต้องถอยให้กับเขา

ไม่กล้าแม้แต่จะขยับด้วยซ้ำ!

แถมคุณชายทั้งสองคนแห่งเมืองเจียงโจวเฉิน จิ้นแค่โบกมือทีเดียว ก็ทำให้พวกเขาเจ็บปวดจนแทบอยู่

ไม่ไหว แต่ก็ตายไม่ได้เหมือนกัน

พระเจ้า!

นี่คือเฉินจิ้นที่ฉันรู้จักงั้นเหรอ?

ก็ได้ ฉันยอมรับ พักนี้เฉินจิ้นเปลี่ยนไปมาก เขา เก่งกาจขึ้นเรื่อยๆ

แต่ นี่มันก็เก่งเกินไปแล้วไหม

มันเกินกว่าที่คนคาดหมายไว้เยอะมาก

นี่มัน เจ้าชายขี่ม้าขาวชัดๆ

แต่น่าเสียดาย เขาเป็นสามีของพี่สาวเธอ

เขาคือพี่เขย เธอรู้ดี

แต่คำว่าพี่เขยสองคำนี้ เธอกลับพูดไม่ออก ซึ่งจื่อ หารก็เลยเรียกชื่อเฉินจิ้นเหมือนเดิม แต่ว่าน้ำเสียงของเธอนั้น ไม่ได้รู้สึกรำคาญเขาเหมือนเมื่อก่อน แต่ว่ามัน เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมาก

คำพูดของซ่งจื่อหารดังขึ้นข้างหูของเฉินจิ้นและ ซึ่งซึ่งเย็น

เฉินจิ้นไม่ได้ตอบกลับอะไร

ส่วนใบหน้าของซ่งชึ่งเหย็นก็แดงขึ้นยิ่งกว่าเดิม บนใบหน้าที่งดงามและน่ารักมันเต็มไปด้วย

สีชมพูทันที

“จื่อหาร เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

ซ่งซึ่งเห็นรีบเดินไปหาซ่งจื่อหาร แล้วก็แก้เชือก

ให้เธอ

เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย

เมื่อกี้ตัวเองลืมน้องสาวไปซะสนิท แถมยังโผ กอดเฉินจิ้นต่อหน้าเธออีก ยิ่งคิดซ่งชึงเหย็นก็ยิ่งรู้สึก ละอายใจ แล้วก็เขินด้วย

“เฉินจิ้น ฉันขอร้อง ปล่อยพวกฉันไปเถอะ ฉันรู้ แล้วว่าผิด ขอแค่แกปล่อยฉันไป ฉันสัญญาว่าจะทำทุก อย่างตามที่แกต้องการโอ๊ย…ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไป

เถอะ..

หวางฮ่าวกลิ้งมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของเฉินจิ้นพร้อมกับคุกเข่าขอร้องวิงวอน

ภาพลักษณ์ในตอนนี้มันไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว

เขาไม่อยากตาย แต่เขาไม่อยากจะทนเจ็บปวด

อีกต่อไป

เขารู้สึกเสียใจ

เสียใจมากจริงๆ

เขาไม่ควรจะไปแก้แค้นเฉินจิ้นเลย

เขาไม่ควรจะไม่เชื่อคำพูดของหวางเม่ยอวเลย ทั้งๆที่หวางเม่ยอวก็เตือนเขาแล้ว บอกว่าเขาไม่ ควรจะไปยั่วแหย่เฉินจิ้น แต่ว่าเขาก็ไม่ฟัง

เขาปิดบังหวางเม่ยอว ใช้สถานการณ์เป็นผู้รับ ชอบของตระกูลหวางต่อ แถมยังไปรวมพลเล่ยเป้ากับ แก๊งมาเฟียฝู่โถว แล้วก็ร่วมมือกับเหอเซ่า เขาคิดไปเอง ว่าเขาจะสามารถจัดการได้

แต่ว่าจนถึงตอนนี้ เขาถึงพึ่งเข้าใจว่าทำไมหวาง เม่ยอวถึงเตือนว่าไม่ให้ไปยั่วแหย่เฉินจิ้น แต่ว่า โลกใบนี้ไม่มียาแก้ความรู้สึกผิดได้หรอก!

“เฉินจิ้น ไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไขอะไร ฉันก็จะตกลง ทั้งหมด ขอแค่นายปล่อยฉันไปก็พอ”

“คนใหญ่คนโตอย่างคุณมีอำนาจมาก เห็นแค่ผม เป็นแค่ลมก็พอ ผมเป็นผู้รับช่วงต่อของตระกูลหวาง ตราบใดที่ผมได้รับช่วงต่อเมื่อไหร่ ผมจะให้คุณคอยควบคุมตระกูลหวาง ขอแค่คุณปล่อยผมไป ไม่ว่า เงื่อนไขอะไรผมก็ยอมทั้งนั้น”

หวางฮ่าวไม่สนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว

เขาคือลูกชายคนโตของตระกูลหวางแห่งเมือง เจียงโจว ถ้าเกิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาก็ต้องเป็นคนรับ ช่วงต่อแน่นอน

เขายังมีความเจริญก้าวหน้า และอำนาจรออยู่ เขา ไม่อยากจะต้องมาตายอย่างน่าอนาถแบบนี้

ตอนนั้น หวางฮ่าวละทิ้งแล้วก็มองความเย่อหยิ่ง และศักดิ์ศรีทั้งมหดของตัวเองไปแล้ว

“อยากจะให้ฉันปล่อยแกไปงั้นเหรอ?”

เฉินจิ้นก้มหน้าลงไป แงหวางฮ่าวที่นอนกลิ้งไป กลิ้งมาอยู่ที่พื้น ราวกับว่ากำลังดูมดที่ต่ำต้อยยังไงยังงั้น

หวางฮ่าวเห็นเหมือนกับว่าเฉินจิ้นเริ่มใจอ่อน เขา ก็รีบพูดต่อว่า “นายเก่งกาจขนาดนี้ จะต้องเป็นคนศิลปะ การต่อสู้อย่างแน่นอน ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ พี่สาว ของฉันมีร่างกายหยวนหยิน ขอแค่นายปล่อยฉันไป ฉัน ก็จะจับคู่ให้นายกับพี่สาวฉัน ไม่ใช่สิ ฉันจะช่วยนาย หลอกพี่สาวฉัน แล้วนายก็เอาพลังหยวนหยินไปจากเธอ ได้ แบบนี้นายก็จะสามารถเพิ่มทักษะของตัวเองได้อย่าง มาก แล้วนายก็จะเก่งขึ้นอีกมาก ขอแค่นายปล่อยฉันไป ฉันก็จะยอมช่วยนายทุกอย่าง”

“หวางฮ่าวนะหวางฮ่าว แกควรจะรู้ไว้นะว่า ตลอด ชีวิตของฉันเนี่ยเกลียดการโดนหักหลังมากที่สุด และแกเพื่อที่จะรักษาชีวิตของตัวเองไว้ กลับกล้าแม้แต่ยอม ขายพี่สาวตัวเอง แกนะสมควรตายแล้ว”

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” เฉินจิ้นถามออกมาอีก

ครั้ง

หวางฮ่าวตะลึงไป แล้วก็รีบตอบออกมาว่า “คุณ คือเจ้านายของผม ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปผมจะเป็นหุ่นเชิด ของคุณ!”

“อยากให้ฉันเป็นหัวหน้างั้นเหรอ? แก แกไม่มี คุณสมบัติอะไรแม้แต่จะเป็นคนรับใช้ฉันด้วยซ้ำ ตระกูล หวางงั้นเหรอ คิดว่าฉันเห็นมันอยู่ในสายตางั้นเหรอ?”

เฉินจิ้นหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น “ตอนนี้ ฉัน จะบอกแกว่าฉันเป็นใคร ฉันคือปีศาจ เป็นหัวหน้าของ โลกปีศาจ แกรู้ไหมว่าหัวหน้าของโลกปีศาจมันหมายถึง อะไร หัวหน้าโลกปีศาจ ก็หมายถึงว่าพูดอะไรแล้วก็ต้อง เป็นไปตามนั้น ในเมื่อฉันพูดแล้วว่า ใครกล้าแตะต้องผู้ หญิงของฉันมันต้องตาย! ถ้ายังงั้น แกก็ต้องตายแน่นอน แม้แต่พระเจ้า ก็ไม่สามารถขัดขวางเรื่องนี้ได้หรอกนะ”

“ถ้าจะโทษใคร ก็โทษตัวแกเองนั่นแหละที่หา เรื่องผิดคน!”

ข่าวของวันนี้หลุดออกไป ก็พาดหัวข่าวบนทุก หนังสือพิมพ์ของเมืองเจียงโจว

หวางฮ่าว ลูกชายคนโตของตระกูลหวาง และผู้ สืบต่อตระกูลเหอ เหอ เช่า นำลูกน้องหลายสิบคน สวน สนุกป้านเต่า ไปต่อสู้กัน ทำให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายอย่างมาก

วางฮ่าวและเหอเซ่า เสียชีวิตทั้งคู่!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ