จักรพรรดิมารหวนคืน

บทที่ 340 ทำการใหญ่



บทที่ 340 ทำการใหญ่

เมื่อหนานกงเขียนเอ๋อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเธอมีสีเย็น ชา

แต่ในทันใด มันก็กลับคืนสู่สภาพ

เดิม

“เซียนจื่อ เราเคยสร้างพันธมิตร ขึ้นมาแล้ว เวลาเจอปัญหา แน่นอนว่า เราต้องร่วมมือกัน เราจะเพิกเฉยได้ อย่างไร!

เฉินจิ้นพูดจางๆ

“แน่นอน ไม่อย่างนั้นฉันจะบอก ให้คุณหนีไปอีกทางได้อย่างไร เพราะ ฉันกลัวว่าคุณต้องมาเจออะไรแบบนี้ เหมือนฉัน”

หนานกงเขียนเอ๋อกล่าว

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ กลุ่ม มนุษย์หมาป่าด้านหลังที่แข็งแกร่ง หนานกงเซียนเอ๋อไม่เหมือนเมื่อก่อน มีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์บนใบหน้า

“คุณไปขโมยอะไรจากพวกมัน จึงทำให้มนุษย์หมาป่าเหล่านี้ตามล่า คุณโดยสุดแรงแบบนี้?

สักพัก เฉินจิ้นก็ตามหนานกง เซียนเอ่อท้น

เดิมทีหนานกงเซียนเอ๋อต้องการ จะบอกว่าเธอเผลอไปยั่วยมนุษย์ หมาป่าเหล่านี้โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมัน แม้ว่าเธอจะพูดแบบนั้น เฉินจิ้นก็คงไม่ เชื่อ

จากนั้น หนานกงเขียนเอ๋อก็พูด ตามความจริงว่า “ฉันเก็บผลไม้ชีวิต ของพวกมัน!”

“ผลไม้ชีวิต?”

ในดวงตาของเฉินจิ้น แสงสลัว แวบวาบ

ผลไม้ชีวิต คือต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ผล ไม้ที่ต้นผลไม้ออกดอกเกิดผล ดอกไม้นับพันผลิบาน เกิดผล

พันปี

หลังจากผลไม้ชีวิตเติบโตเต็มที แล้ว ต้องใช้เวลาอีกพันปีจึงจะผลิบาน อีกครั้ง

กล่าวคือ ต้องใช้เวลาอย่างน้อย สามพันปีจึงจะเกิดผลไม้ชีวิตหนึ่งผล

และผลของผลไม้ชีวิต

ถือว่าสุดยอดมาก

เพียงแค่วิญญาณยังไม่ถูกทำลาย อย่างสมบูรณ์ ต่อให้เหลือเพียงร่อง รอยของวิญญาณ เมื่อมีผลไม้ชีวิต มัน ก็สามารถฟื้นคืนชีพได้

เมื่อมองไปที่จักรวาล สิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นขุมทรัพย์ชั้นยอด

ในชีวิตชาติที่แล้ว เฉินจิ้นก็เคยมี ผลไม้ชีวิตเช่นกัน อย่างไรก็ตาม หลังจากต่อสู้เพื่อ แย่งชิงลูกปัดหวนต้วน เผชิญกับการ ล้อมโจมตีของหัวหน้าสิบดาว เฉินจิ้น ไม่มีโอกาสใช้ผลไม้ชีวิตและเขาก็เสีย ชีวิตไปก่อน

หลังจากนั้น ก็บังเกิดใหม่บนแผ่น ดินโลก

จนถึงขณะนี้ เฉินจิ้นยังไม่ สามารถทราบได้ว่า การเกิดใหม่ของ เขา เป็นเพราะอะไร

เฉินจิ้นทำได้เพียงเป็นเพราะลูก ปัดหวนต้วนเท่านั้น

นอกจากนี้ เพราะการยกระดับสูง ขึ้นของพลังวิชา ลูกปัดหวนต้วน ยัง คงไม่แสดงผลมากนัก จนถึงตอนนี้ เฉินจิ้นก็ใช้ลูกปัด หวนต้วนเป็นอาวุธวิเศษในการจัดเก็บ เท่านั้น

รวมถึง สามารถเปลี่ยนเรกิเป็น พลังหวนต้วนได้

แม้ว่า มันจะสามารถเปลี่ยนเรกิ เป็นพลังหวนต้วน แต่ทั้งจักรวาล ก็มี ลูกปัดหวนต้วนสามารถทำได้ ซึ่งเป็น สมบัติล้ำค่า

แต่เฉินจิ้นมั่นใจว่า ลูกปัดหวนต้ วน มีผลมากกว่านี้อย่างแน่นอน

มิฉะนั้น มันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะ เป็นหนึ่งในสมบัติหวนตัวนอันยิ่งใหญ่ สี่ประการ ขวานเปิดสวรรค์ บัวเปิดโลก แผ่นดิสก์หยกธรรมชาติ ที่เฉินจิ้นคิด ต้องการค้นหาร่าง หวนต้วนเมื่อห้าร้อยปีที่แล้ว นอกจาก เฉินจิ้นต้องการเอาลมพลังหวนตัวน จากเขาแล้ว แต่ยังเป็นเพราะเฉินจิ้น ต้องการดูว่าร่างหวนต้วนจะมีผลต่อ ลูกปัดหวนต้วนหรือไม่

จากนั้น ค้นหาความลับของลูกปัด หวนตัวน

บุกเบิดฟังก์ชั่นที่แท้จริงของมัน ออกมา

หลังจากคิดดูแล้ว มุมปากของ เฉินจิ้นก็เป็นรอยยิ้มที่ขี้เล่น “เซียนจื่อ เกรงว่ามันจะไม่ใช่แค่เด็ดผลไม้ชีวิต หนึ่งลูกใช่ไหม?”

ทันทีที่เฉินจิ้นพูดเช่นนี้ สีหน้า มองหนานกงเขียนเอ๋อก็เปลี่ยนไปเล็ก น้อย

“ของศักดิ์สิทธิ์แบบนี้ สามารถ เด็ดได้หนึ่งลูก ถือว่าโชคดีที่สุด แล้ว…”

หนานกงเซียนเอ๋อกล่าวจางๆ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินจิ้นก็ ขัดจังหวะหนานกงเขียนเอ่อโดยตรง “เซียนจื่อไม่ต้องปกปิดผม ไม่ว่าคุณ จะมีมากแค่ไหน ผมก็จะไม่แย่งคุณ”

บนตัวของหนานกงเซียนเอ๋อ มี ผลไม้ชีวิตมากกว่าหนึ่งผลแน่นอน เฉินจิ้นมั่นใจ แต่ไม่มากแน่นอน เฉินจิ้นคาดว่า สามผล เป็นขีด

จํากัด

แม้กระทั่ง อาจมีเพียงสองผล เพราะว่า การเด็ดผลไม้ชีวิต

กําบากมาก

ต้องใช้เวลามาก

เป็นไปไม่ได้อย่างยิ่งที่มนุษย์ หมาป่าเหล่านั้น จะให้เวลาแก่หนาน กงเซียนเอ๋อ และปล่อยให้เธอเด็ด ตามสบาย หรือพูดอีกอย่างก็คือ ขโมยผลไม้ชีวิต

ต้นผลไม้ เกิดผล ล้วนเป็นเลข

“เก้า”

ทุกสามพันปีจะเกิดผลไม้ชีวิตเก้า ผล

คิดว่า ที่มนุษย์หมาป่า ยังมีผลไม้ ชีวิตมากมาย

อย่างไรก็ตาม เป้าหมายของเฉิน จิ้น ไม่ใช่แค่ผลไม้ชีวิต

ในเมื่อสามารถพบสมบัติล้ำค่า ของจักรวาลได้

ถ้า แค่เด็ดผลไม้ จะไม่เสียโอกาส

นี้ไปเปล่าๆเหรอ!

ย่อมต้องถอนรากถอนโคน

ขุดต้นไม้ชีวิตออกไปทั้งต้น นั่น คือทางที่ถูกต้อง!

อย่างไรก็ตาม หนานกงเซียนเอ๋อ ได้ยินคำพูดนี้ แต่ก็ยังพูดว่า “ไม่ว่าคุณ จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม มีเพียงหนึ่งผล เท่านั้น”

“ก็ได้!” เฉินจิ้นพูดจางๆ “เซียนจื่อ ลาก่อน!”

พูดจบ เฉินจิ้นก็หันกลับมาทันที แยกทางจากหนานกงเซียนเอ๋อ

ไปทางอื่น

หนานกงเซียนเอ๋อประหลาดใจ เล็กน้อย

แม้กระทั่ง เธอได้เตรียมพร้อมที่ จะผิดใจกับเฉินจิ้น

เพราะว่า ผลไม้ชีวิตนั้น สําค่าเกิน

เธอไม่เชื่อ เฉินนจะไม่อยากได้

ไป หนานกงเซียนเอ๋อ ได้แอบเตรียม การอย่างลับๆ ถ้าเฉินจิ้นลงมือ แม้ว่า เธอจะพยายามดิ้นรนจากการพัวพัน กับมนุษย์หมาป่า เธอก็ต้องหันมาสู้กับ เฉินจิ้น

เฉินจิ้นหันกลับไปและจากไปโดย

ไม่ลังเล?

เฉินจิ้นรู้ว่ามีผลไม้ชีวิตมากกว่า หนึ่งผลในตัวเธอ ก็ยังยอมปล่อยและ จากไป?

หรือว่า เขาจะรอดูมนุษย์หมาป่า เหล่านี้ ไล่ตามฆ่าตัวเอง เมื่อทั้งสอง ฝ่ายบาดเจ็บสาหัส เขาก็มาเอาดีภาย หลัง?

หนานกงเซียนเอ๋อ ในใจระวัง มากขึ้น

ความเร็วใต้ฝ่าเท้าไม่ช้าเลย

เพราะมนุษย์หมาป่าพวกนั้น ไล่ ตามเธออีกครั้งแทบจะบ้าคลั่ง

แม้ว่าเฉินจิ้นจะเดินไปกับเธอสัก พักแล้ว จากนั้น เขาก็หันศีรษะและ จากไป

ไม่มีมนุษย์หมาป่าคนใดไล่ตาม เฉินจิ้นเลย

ในอีกด้านหนึ่ง หลังจากที่เฉินจิ้น

จากไป

ไม่สนใจหนานกงเซียนเอ๋ออีกต่อ

ข้ามผ่านมนุษย์หมาป่า

ไป เอาหนูอ้วนออกมาอีกครั้ง

“สมบัติล้ำค่าที่คุณกำลังพูดถึง คือผลไม้ชีวิต?”

เฉินจิ้นถาม

“ไม่รู้สิ แต่ทางนี้มีสมบัติ นั่นก็ถูก

แล้ว”

หนูอ้วนพูดอย่างภาคภูมิใจ

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีสีหน้าปีติ ยินดี ดวงตาของเขากําลังเป็นประกาย และเขามองไปที่เฉินจิ้น “คุณบอกว่า นี่ คือ…ที่นี่มันผลไม้ชีวิตงั้นหรือ?”

“มันอยู่บนต้นไม้หรือเด็ดลงมา แล้ว?”

ดวงตาของหนูอ้วนเป็นประกาย “ถ้าเดาไม่ผิด มันก็ควรจะอยู่บน ต้นผลไม้”

เฉินจิ้นพูดจางๆ

“แล้วมัวรออะไรอยู่ล่ะ? เร็วเข้า อย่าให้คนอื่นเหยียบพื้นก่อน” หนูอ้วน ร้องอย่างบ้าคลั่ง “คราวนี้ เราขุดตัน ผลไม้ไปกันเถอะ น่าจะสามารถปลูก ไว้ในลูกปัดหวนตัวนของคุณ

เฉินจิ้นแตะหน้าผาก

หนูอ้วน ทําไมคุณนิสัยแบบนี้? เหมือนกับความคิดของเขาเลย

“คุณไปขุดต้นไม้ ผมจะจัดการ พวกมนุษย์หมาป่าให้

เฉินจิ้นกล่าวทันที แบ่งงานและร่วมมือกันลงมือ ลงมือพร้อมกัน! คราวนี้ ทําการใหญ่
201067864_5940686692638335_6916668720753229347_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ