บทที่ 41 ชุดใช้ค่าเสียหาย

เดิมที่กำลังพุ่งไปทางเฉินจิ้น ตงขุยกำลังคิดว่าจะ หักขาของเฉินจิ้นก่อน หรือว่าจะหักสองมือของเขาก่อน ดี

จู่ๆก็รู้สึกถึงกลิ่นอายแห่งความตาย

ด้วยสัญชาตญาณลางสังหรณ์ ทันใดนั้นตงขุยก็ แวบไปที่ด้านข้าง

สำหรับความรู้ด้านการต่อสู้ที่มีมาหลายปีนี้ ปฏิกิริยาของตงขุยไม่ถือว่าช้า

และก็ คนที่เขากำลังเผชิญหน้าอยู่คือเฉินจิ้น ที่มี ความเก่งเรื่องพลังดาบล่องหน

ในเวลาเดียวกันตงขุยก็ตระหนักถึงอันตรายที่จะ เกิดขึ้น ดาบสีเทา ก็เข้ามาอยู่ตรงหน้า

เขาไม่ทันได้มีปฏิกิริยาโต้ตอบ ดาบก็ทะลุเข้าไป ในร่างกาย

ไม่เอนเอียง เข้ามาที่ไหล่ขวาของเขาพอดี ! ตงขุยรู้สึกแค่ไหล่ขวาของตัวเอง จู่ๆก็เบาขึ้น

ต่อมา ทันใดนั้น เลือดก็สาดออกมา!

“เอื้อก ! ”

ทันใดนั้นก็มีความเจ็บปวดอย่างรุนแรงแผ่ออกมา ตงขุยกัดฟันแน่น ทำให้ตัวเองไม่มีเสียงความเจ็บปวดเปล่งออกมา แต่ ใบหน้าของเขา กลับบิดเบี้ยว

เพราะความเจ็บปวด

เกิดอะไรขึ้น?

มือของเขา หายไปแล้ว? ตงขุย ทั้งสิ้นหวังทั้งหวาดกลัว

“นี่เป็นเพียงบทลงโทษเล็กๆ ถ้าหากนายกล้า โวยวายอีก ฉันก็จะหักขานายอีก !

เฉินจิ้นพูดอย่างโหดเหี้ยม ทุกคนตะลึงกับฉาก ตรงหน้า

ตงขุยเป็นหนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์ของแก๊งมังกรดำ แขนข้างหนึ่ง จู่ๆก็ไม่มีแล้ว?

คนที่ต่อสู้เพื่อแก๊งมังกรดำหลายปีคนนั้น ดับชีวิต

ไปหลายคนอย่างตงขุยที่ทำให้คนอื่นหวาดผวา ที่ถูกหัก กำจัดได้ง่ายดายขนาดนี้?

ในสายตาของทุกคนที่มองไปที่เฉินจิ้น ต่างก็ หวาดกลัวไปกันทั้งหมด

กลัวจนหาที่เปรียบไม่ได้

การจัดการกับตงขุยได้ เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อสำหรับ พวกเขา แต่ก็ไม่ถึงกับหวาดกลัว

สิ่งที่ทำให้พวกเขากลัวก็คือ ตกลงตงขุยถูก จัดการได้ยังไง เฉินจิ้นทำได้ยังไง?

เขายังใช่คนไหม?
เวลานี้ ตงขุยเจ็บจนหน้าซีด ทั้งหน้าผากเต็มไป ด้วยเหงื่อ เกิดความเจ็บปวดจากการฉีกขาดอย่างรุนแรง

จากนั้น เขาไม่กล้าแม้แต่จะห้ามเลือดให้ตัวเอง

เขารู้สึกเหมือนตัวเองถูกยมทูตจ้องมอง ถ้าหาก ยังกล้าที่จะทำอย่างบุ่มบ่าม จะต้องตายโดยไม่มีที่ฝังศพ แน่นอน

เขารู้ดี คำนั้นของเฉินจิ้น ไม่ได้ล้อเล่นอย่าง

แน่นอน

แม้แต่พี่ใหญ่ของพวกเขา ก็ไม่ได้น่ากลัวเหมือน เฉินจิ้นขนาดนั้น !

เฉินจิ้นพันเสียงหัวเราะออกมา จากนั้นเดินไปที่ ละก้าวๆยืนอยู่ข้างๆเมิ่งจื่อจิ้น

เมิ่งจือจิ้นเห็นเฉินจิ้นเดินมาหาตัวเอง ทุกก้าว ดู เหมือนจะส่งเสียงเตือนแห่งความตาย

ทุกก้าวที่เข้ามาใกล้ของเฉินจิ้น เขาก็รู้สึกว่าเขา อยู่ใกล้ความตายอีกนาทีหนึ่ง

“บุก ไปฆ่ามัน ! ”

เมิ่งจือจิ้นออกคำสั่งกับเพื่อนพ้องของเขาเหล่า นั้นอย่างรีบร้อน

สมาชิกของแก๊งมังกรดำที่อยู่ข้างกายใส่เสื้อเชิต สีขาวกางเกงดำเหล่านั้น ทำได้เพียงแข็งใจพุ่งเข้าหา เฉินจิ้น

เฉินจิ้นมองดูสมาชิกของแก๊งมังกรดำที่พุ่งเข้ามาเหล่านั้น เปล่งเสียงหัวเราะออกมา คนเหล่านี้ก็แค่มีฝีมือ ธรรมดาเท่านั้น

เฉินจิ้นแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย พุ่งเข้าหาเฉิน จิ้น สองสามคนที่ใกล้กับเขาที่สุด ก็ลอยออกไปทีละคน มือเท้า กระเด็นกระดอน !

เลือดสดๆ กระเด็นไปทั่ว

สมาชิกของแก๊งมังกรดำทุกคน ทันใดนั้นก็หยุด อยู่กับที่ ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย

มองดูแววตาของเฉินจิ้น ราวกับเห็นปีศาจ

มันช่างน่ากลัวจริงๆ !

เมิ่งจื่อจิ้นมองไปที่เฉินจิ้น อดไม่ได้ที่จะกลืน

น้ำลาย พูดด้วยอาการเสียงสั่น “แก แกรู้ไหมว่าฉันเป็น ใคร? ฉันคือ…”

เมิ่งจื่อจิ้น เริ่มไม่มีความเย่อหยิ่งอีกต่อไป ออก

อาการติดอ่างเล็กน้อย

เพียงแค่ คำพูดของเขายังพูดไม่จบ ก็ถูกเฉินจิ้น ตัดบท “แกเป็นใครไม่สำคัญ ฉันรีบ อย่าพูดมาก ! ”

“ตอนนี้ ยื่นมือออกมา ตบฉันสิ ! ”

พอคำพูดนี้ของเฉินจิ้นพูดออกมาปีบ เมิ่งจื่อจิ้นก็ ตกตะลึง

ในเวลานั้น ในสมองของเขา ความคิดนับไม่ถ้วน แวบเข้ามา จินตนาการถึงความเป็นไปได้มากมาย
แต่ว่า

เขาคิดไม่ถึงว่า เฉินจิ้นจะกล้าท้าออกมาแบบนี้ ถ้าเป็นคนอื่น พูดคำพูดแบบนี้ออกมา เขาตบไป ฉาดหนึ่งนานแล้ว

แต่ว่า คนนี้ เขากล้าเหรอ?

เฉินจิ้นวาดนิ้วของเขาอย่างสบายๆ แขนของดง ขุยก็ขาดสะแล้ว ไม่เห็นว่าจะมีท่าทางอะไรมากมาย สมาชิกของแก๊งมังกรดำที่พุ่งเข้าหาเขาเหล่านั้น ก็มือ ขาดขาขาดแล้ว

ตอนนี้เมิ่งจื่อจิ้นเขาจะกล้าเข้าไปทุบตีเหรอ !

เห็นเมิ่งจือขึ้นเหม่ออยู่ที่เดิม มองดูตัวเองด้วย ความหวาดกลัว เฉินจิ้นขมวดคิ้วแน่น

พูดออกมาอีกครั้งว่า “บอกแล้วไงว่าฉันรีบ ตอนนี้ จะให้โอกาสแกครั้งสุดท้าย ยื่นมือออกมา ตบฉัน ! ” ไม่งั้น ฉันจะให้แกได้รู้ถึง อะไรที่เรียกว่าตายทั้ง

เป็น ! ”

ครั้งนี้ น้ำเสียงของเฉินจิ้น เต็มไปด้วยความที่น่า

กลัว

ดังก้องอยู่ในหูของเมิ่งจื่อจิ้น

เมิ่งจื่อจิ้นตกใจตัวสั่นไปทั้งตัว

“พี่ชาย ขอร้องล่ะไว้ชีวิตฉันเถอะ เป็นเพราะฉัน ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง…”
เมิ่งจื่อขึ้นแทบจะร้องไห้ออกมา เดิมทีก็ถูกเฉิน นขู่จนกลัวแล้ว ตอนนี้ถูกเฉินจิ้นทำให้สับสนมีนงงไป โดยปริยาย

ไอ้หมอนี้ เป็นบ้าหรือเปล่า ขอให้ทำอะไรประ หลาดๆ คือเขาไม่กล้าจริงๆ

เมื่อกี้ตงขุยแค่ด่าเขาประโยคเดียวว่ารนหาที่ตาย ก็เดี๋ยวไปแล้ว ถ้าหากเขาตบเฉินจิ้นจริงๆ คงไม่ถูกเฉิน จิ้นสับเนื้อเป็นชิ้นๆเหรอ !

เพียงแค่ คำพูดเมิ่งจื่อจิ้นยังพูดไม่จบ ก็เห็น ดวงตาที่เย็นชาและไร้ความปรานีของเฉินจิ้นแล้ว

หลังจากนั้น ปากของเขา จู่ๆก็ปิดสนิทแล้ว

เขารู้ว่า ถ้าตัวเองยังไม่เชื่อฟังอีกละก็ จะต้อง ลงเอยอย่างอนาถแน่ๆ

เมิ่งจื่อจิ้นหยิ่งยโสมาหลายปีแล้ว เคยทะเลาะ วิวาทกับคนก็ตั้งมากมาย แต่ครั้งนี้ เป็นครั้งที่เขาทะเลาะ

วิวาทที่น่าอับอายที่สุด

เขาไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟัง แต่ก็ไม่กล้าใช้แรงเลย

จริงๆ

เพียงแค่ ยื่นมือออกไป ตบลงบนตัวของเฉินจิ้น

เบาๆ

จะพูดว่าตบ ก็เป็นการอธิบายที่เกินไป

เขาก็แค่ยื่นมือออกไป แตะที่เสื้อผ้าของเฉินจิ้น ก็

รีบดึงมือกลับมา
หลังจากนั้น ก็อยากรู้ว่า ตกลงเฉินจิ้นต้องการจะ ทำอะไรกันแน่?

นี่เฉินจิ้นถึงได้พอใจแล้วพยักหน้า

หลังจากนั้นก็พูดต่อว่า “เมื่อกี้แกตบฉันแล้วเหรอ ดังนั้น แกต้องชดเชยค่ารักษาพยาบาลให้กับฉัน ค่าเสีย เวลา ค่าบำรุง…”

หลังจากที่เรียบเรียงออกมากองหนึ่ง เฉินจิ้นถึง ยิ้มออกมาแล้วพูดวา “ทั้งหมด 90ล้านหยวน ! ”

“ฉันต้องรีบกลับบ้านจ่ายสด ไม่ใช้เครดิต ! “มุม ปากของเฉินจิ้น รอยยิ้มยิ่งลึกมากขึ้น

แต่ในนั้น กลับมีกลิ่นอายของคำขู่อย่างรุนแรง !

เมิ่งจื่อขึ้นได้ยินแล้ว ร้องไห้อยู่ภายในใจ เขาจะมี เงินมาจากไหนเงินของเขา แทบทั้งหมดเอามาจ่ายค่า โสมพันปีแล้ว

พอนึกถึงโสมพันปีนั้น เมิ่งจือจิ้นจู่ๆก็เบิกตาโด

90ล้าน ไม่ใช่เป็นเงินที่ซื้อโสมพอดีเหรอ

จู่เขาก็เข้าใจเจตนาของเฉินจิ้น

เมิ่งจือจิ้นในตอนนี้เสียดายจะตายแล้ว

นั่นเป็นของขวัญที่เขาเตรียมให้กับคุณปู่ แต่ตอนนี้ หลังจากที่รู้เจตนาของเฉินจิ้น เขากล้า ที่จะไม่ให้เหรอ?

หัวใจของเมิงจื่อขึ้น ไหลเป็นเลือดออกมาแล้ว !
ยังมี เฉินจิ้นนี้ หน้าไม่อายจริงๆ คิดจะแย่งโสม ของเขา คิดไม่ถึงว่าจะใช้เหตุผลที่น่าฟังเช่นนี้

แต่เมิ่งจื่อจิ้น ตอนนี้ก็ได้แต่บ่นในใจ บนใบหน้ายังต้องยิ้มแย้มและส่งมอบโสมพันปีให้ กับเฉินจิ้น !

เขตเมืองเจียงหนาน สำนักงานใหญ่ของแก๊ง

มังกรดำ

“คุณปู่ คุณต้องทวงความยุติธรรมให้ผมนะ ! ”

“วันนี้ไอ้หมอนั่น ไม่เพียงแต่แย่งโสมพันปีของ คุณไป เขายังหักแขนของตงขุยไปข้างหนึ่ง ยังฆ่าคน ของแก๊งมังกรดำพวกเรา เห็นได้ชัดว่าไม่เห็นพวกเราอยู่ ในสายตาเลย”

เมิ่งจือจ้นมองไปที่คนแก่ที่นั่งอยู่บนตำแหน่งของ หัวหน้าแก๊ง ร้องไห้คร่ำครวญ

วันนี้น่าอับอายมาก

เขาขายขี้หน้ามาก

เรื่องนี้ จะต้องถูกคนที่มองเห็นเหล่านั้น ลือไปทั่ว เจียงหนาน !

เผชิญหน้ากับเฉินจิ้น เขาตกใจมาก

ตอนนี้ ได้แต่ขอความช่วยเหลือจากคุณปู่ มีเพียงหัวหน้าแก๊งมังกรดำ คุณปู่ของเขาเท่านั้น ถึงจะมีอำนาจ แก้แค้นได้

เขาต้องรับความอัปยศ !

“เกิดอะไรขึ้น?”

คนแก่ที่อยู่ข้างบน พูดเสียงเข้ม

อารมณ์ของเขา แย่มาก

ก่อนหน้านี้ที่เดินทางไปมณฑลเจียงเป่ย ถ้าไม่ใช่ เพราะเขาวิ่งเร็วพอ เขาอาจจะตายไปนานแล้ว

พอนึกถึงคนนั้น ชายชราตกใจกลัว

เห็นได้ชัดว่าไม่มีภาพลักษณ์ของปรมาจารย์เลย แต่เขากลับสามารถใช้วิธีการของปรมาจารย์ได้ ซึ่งน่า ตกใจมาก!

ทางเขากำลังอารมณ์เสีย เพิ่งกลับมาไม่นาน คิด ไม่ถึงว่าจะมีคนข่มขู่หลานชายที่รักที่สุดของเขา ยังหัก แขนหนึ่งในสี่ผู้พิทักษ์ของเขาด้วย ไม่เห็นแก๊งมังกรดำ ในสายตาเลย ไม่เห็นชายชราเฮยซินในสายตาเลย

เห็นได้ชัดว่ารนหาที่ตาย !

ไม่เลวเลย หัวหน้าแก๊งมังกรดำ เคยใช้อำนาจ ของตัวเอง ทำลายกองกำลังมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดสอง แห่งในเจียงหนาน

“เรียกตงขุยมาหาฉัน !

ชายชราเฮยซินจะดูว่า เป็นใคร มีฝีมือสามารถหักแขนของตกขุย ในขณะเดียวกัน เขาจะพิจารณาผ่าน อาการบาดเจ็บของตงขุย

หลังจากที่เห็นมือนั้นของเฉินจิ้น ชายชราเฮยซิน จ่าก็เปลี่ยนเป็นระมัดระวังขึ้นมา

“ลูกพี่ !”

เวลานี้ บาดแผลของตงขุย ไม่ได้เย็บ แต่ใช้ยา ประจำแก๊งมังกรดำทำแผล

“ให้ฉันดูแผลของของนายหน่อย ! “ชายชราเฮย ซิน สีหน้าเคร่งขรึมพร้อมกับพูด

หลังจากที่มองเห็นแขนขาดของตงขุยนั้น ชาย ชราเฮยซิน สั่นไปทั้งตัว

แผลนี้ คิดไม่ถึงแผลเหมือนกับที่ฝ่ามือของเขา ยังไงอย่างนั้น !

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ