บทที่ 81 ผลอันเลวร้าย

จนเจิงตงหยางลอยออกไปฉันงหลังประมาณเจ็ดแปดเมตร จนกว่าจะตกลงสู่พื้น

ระหว่างทางยังทิ้งร่องรอยเลือดสีแดงสดเอาไว้

หลังจากตกลงไปบนพื้นแล้ว เจิ้งตงหยางก็ทนไม่ได้ที่จะ กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นยังรู้สึกว่ามีชิ้นส่วน อวัยวะภายในแตกอยู่รำไร

การที่ถูกแทงในครั้งนี้ เจิ้งตงหยางได้รับบาดเจ็บสาหัส !

เห็นหน้าอกที่เต็มไปด้วยเลือดสดๆ ของตัวเอง มองเห็นแม้ กระทั่งกระดูกซี่โครงอยู่รางๆ มีความรู้สึกเจ็บปวดอย่าง รุนแรงจนส่งผลกระทบต่อเส้นประสาทของเจิ้งตงหยาง

ในตอนนี้เขาจะยังอยู่ในชุดสีขาวปลิวไสวและหน้าตาอัน หล่อเหลาเหมือนตอนแรกได้ซะที่ไหน

เจิ้งตงหยางได้รับบาดเจ็บสาหัส ส่วนทักษะ “ล็อกนภา” ของเขาก็ใช้การไม่ได้แล้ว

ทุกคนๆ ต่างก็เริ่มหายใจกระหืดกระหอบ และได้รับอิสระ กลับคืนมา

ยุทธวิธีของเจิ้งตงหยางนั้นช่างน่าหวาดกลัวเหลือเกิน !
ทว่าเมื่อสายตาของทุกๆ คนมองไปยังเฉินจิ้นก็ยิ่งหวาด กลัวเพิ่มขึ้นอีก

เฉินจิ้นน่ากลัวมากกว่าเจิ้งตงหยาง !

โดยเฉพาะอย่างยิ่งปรมาจารย์จ่วยหลายคนที่อยู่ในฝูงชน รู้สึกลึกซึ้งเป็นพิเศษ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่น่าจะประหลาดใจที่สุดคือ การที่ปรมาจารย์อีกหลายคนที่ยังซ่อนตัวอยู่ยังไม่ได้ปรากฏ

ตัวออกมา

เจิ้งตงหยางไปภาคใต้และดึงดูดสายตามากมายขนาดนี้

มากไปกว่านั้นคือเฉินจิ้นอาจจะเป็นปรมาจารย์หนุ่มแกร่ง กล้าผู้ลึกลับได้มาท้าประลองฝีมือด้วยชีวิตกับเจิ้งตงหยาง แล้วจะไม่มีปรมาจารย์สนใจได้อย่างไร

นอกจากปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ทางใต้ทั้งสองคนที่กลัวการ ท้าทายจากเจิ้งตงหยางแล้ว ยังรวมถึงซาโป๋หยิน เซินห ถึงเวย และเป็นหงอี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งซาโบ้หยิน เซินหมิงเวย และเวินหงอี้มี ความรู้สึกลึกซึ้งที่สุด

พวกเขาได้รับรู้ความร้ายแรงของยุทธวิธี “ล็อกนภา” ของ

เจิ้งตงหยาง

แม้แต่เงินหงอี้ที่เป็นถึงชั้นกลางปรมาจารย์ก็ยังได้รับผลกระทบบ้าง ยิ่งไม่ต้องไปพูดถึงชาโปหยินกับเซินหมิงเวยเลย

แต่การแสดงของเฉินจิ้นเมื่อกี้ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่ น้อย มันช่างน่าเหลือเชื่อ !

หลังจากนั้นเฉินจิ้นได้ใช้ยุทธวิธีนั้นกลืนการโจมตีที่ได้รับ แล้วบีบอัดอยู่ในร่างกายจนถึงที่สิ้นสุดสุด จากนั้นก็ระเบิด สะท้อนกลับไป ยุทธวิธีนี้พวกเขาไม่เคยพบเห็น ทางทฤษฎี มันอาจมีความเป็นไปได้ แต่มันสุดแสนจะยากในทางปฏิบัติ

แม้แต่ปรมาจารย์ที่ต้องเผชิญกับการโจมตีของปรมาจาร ย์จ่วยก็ไม่กล้าทำเช่นนั้น นับประสาอะไรกับระดับเดียวกัน

ปรมาจารย์เหล่านี้มองไปที่เฉินจิ้นด้วยสายตาที่เต็มไป ด้วยความหวาดกลัว

เจิ้งตงหยางยืนขึ้นและมองไปที่เฉินจิ้นด้วยสายตาที่

เปลี่ยนไป

เขาเป็นบุตรของพระคุณ

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนแรกที่เป็นปรมาจารย์ แต่เขาก็มั่นใจ ว่าเขาเป็นคนที่เก่งกล้าที่สุด

เขามีหัวใจอยู่ยงคงกระพัน ไม่ว่าจะเป็นใครหน้าไหนก็สู้

ฉันไม่ได้ !
ทว่าตอนนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเฉินจิ้นกลับได้รับความพ่าย แพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

โฉมหน้าอันหล่อเหลาของเจิ้งตงหยางเริ่มดุร้าย

“เฉินจิ้น นี่คือคุณบังคับฉันเองนะ วันนี้จะเอาเลือดของคุณ มาเช่นสังเวยหัวใจอยู่ยงคงกระพันของฉันให้สาสม !”

เจิ้งตงหยางพูดตะคอกขึ้นไปโดยมิได้สนใจความบาดเจ็บ ที่หน้าอก

ในตอนแรกความทรงพลังของเขาค่อยๆ ถดถอย แต่ ทันใดนั้นกลับมีความเปลี่ยนแปลงขึ้นมากะทันหัน แล้วจึง เหาะขึ้นสู่ยอดเขาอีกครั้ง

มิใช่เพียงเท่านั้น หลังจากไปถึงยอดเขาของตัวเองแล้ว มากไปกว่านั้นคือยังเพิ่มขึ้นอยู่รำไร

ทุกคนเห็น แต่เดิมที่เจิ้นตงหยางผู้หล่อเหลาไม่ได้ใคร เทียบ ตอนนี้ทั่วทั้งตัวมีเนื้อและเลือดจางๆ บางส่วนเหี่ยวแห้ง

ลิง

ผิวเอิบอิ่มและเต็มเปี่ยมกลายเป็นเหี่ยวเฉา !

“นี่…นี่คือการเผาไหม้ของเลือด”

เป็นหงอี้อุทานออกมาด้วยความตกใจ !

การเผาไหม้ของเลือด นี้เป็นเคล็ดลับอย่างหนึ่ง เป็นการแผดเผาเลือดของตัวเราเองแล้วจะถูกบังคับให้เพิ่มความ แข็งแกร่งของตนเอง หากใช้เคล็ดลับนี้ โดยสนใจสิ่งใด สำหรับผู้ที่พรสวรรค์อาจจะถูกบังคับให้ยกระดับตนเองให้สูง ขึ้น

และไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจิ้งตงหยางเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่หา ที่เปรียบมิได้

ม่านตาของเวินหงอี้หดลง หากเมื่อวานเจิ้งตงหยางได้ใช้ การเผาไหม้ของเลือดสู้กับเขา แม้แต่เขาก็อาจจะพ่ายแพ้อยู่ ในกำมือเจิ้งตงหยางก็เป็นได้

“นี่เขาบ้าไปแล้วเหรอ ?”

พวกเซินหมิงเวยต่างก็ตกอกตกใจไม่แพ้กัน

นี่มันแทบจะเหมือนการทำลายรากฐานของตนเอง

“สิ่งที่เจิ้งตงหยางต้องการมันยิ่งใหญ่มาก ทุกคนต่างก็คิด ว่าหัวใจอยู่ยงคงกระพันสำเร็จแล้ว แต่สิ่งที่เขาไล่ล่าคือ หัวใจอยู่ยงคงกระพัน ที่สมบูรณ์แบบ การที่เขามาทางใต้ใน ครั้งนี้ คือมุ่งมั่นที่จะมาสังหารปรมาจารย์ท่านหนึ่ง ! สำหรับ ปรมาจารย์ท่านอื่นๆ ต่างก็มีเบื้องหลังที่แข็งแกร่งมาก และมี ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่กว้างขวาง แม้แต่ตระกูลเจิ้งใน เมืองหลงก็มิกล้าที่จะไปมีปัญหาง่ายๆ เฉินจิ้นจึงกลายเป็น

ทางเลือกที่ดีที่สุดอย่างมิต้องสงสัย เขาปรากฏตัวออกมา อย่างกะทันหันและไม่ได้มีเบื้องหลังที่ใหญ่โต แน่นอนว่าจึงเป็นเป้าหมายที่ดีที่สุดสำหรับการสังหารของเจิ้งตงหยาง”

“กุญแจสำคัญคือตอนนี้มิได้เกี่ยวข้องกับเบื้องหลังแล้ว แต่ถ้าหากเจิ้งตงหยางพ่ายแพ้ในเงื้อมมือของเฉินจิ้น ถ้าเช่น นั้นการพยายามทุกวิถีทางก็จะเปล่าประโยชน์ทั้งสิ้น ดังนั้น แม้ว่าจะใช้การเผาไหม้ของเลือดที่ส่งผลกระทบต่อตนเอง เขาก็ต้องสังหารเฉินจิ้นให้ได้แน่นอน เพียงเท่านี้หัวใจอยู่ยง คงกระพันจึงจะสมบูรณ์แบบได้ ถ้าหากพ่ายแพ้แล้ว อย่าว่า แต่สมบูรณ์เลย หัวใจอยู่ยงคงกระพันของเขาจะต้องหักลง ในทันที”

เงินหงอี้กล่าวออกไป

เห็นได้ชัดว่าเขามองมันได้อย่างชัดเจนมากขึ้นไปอีก

“ยิ่งไปกว่านั้น จากประวัติของตระกูลเจิ้งในเมืองหลวง แม้ว่าจะยังมีอาการแทรกซ้อนของการเผาไหม้ของเลือดที่ยัง คงเหลืออยู่ แต่ก็สามารถชดเชยได้ มันจะไม่ทำลายรากฐาน ของเขามากเกินไป มากสุดก็เพียงแค่อ่อนแอไม่กี่เดือน เท่านั้น แต่เมื่อเทียบกับการที่สามารถบรรลุความสมบูรณ์ ของหัวใจอยู่ยงคงกระพัน แล้ว การเสียสละเหล่านี้ก็คุ้มค่า”

“แม้ว่าเฉินจิ้นจะเก่งกล้า แต่ในครั้งนี้ก็ตกอยู่ในอันตราย

แล้ว”

ปรมาจารย์มองเห็นมันอย่างละเอียดถี่ถ้วน ส่วนผู้อื่นที่ มองดูการสู้รบ แม้ว่าจะไม่เฉันใจสิ่งเหล่านี้
แต่เมื่อเห็นการเปลี่ยนอันทรงพลังที่ยิ่งน่าหวาดกลัวของ เจิ้งตงหยาง ทุกคนจึงรู้เจิ้งตงหยางดูเหมือนจะเก่งกล้ากว่า

เฉินจิ้นเสียอีก

“เฉินจิ้น ตายเสียเถอะ !”

เมื่อความทรงพลังมาถึงจุดสูงสุด เจิ้งตงหยางจึงตะโกนไป หนึ่งเสียง จากนั้นก็หายตัวไปจากที่เดิมในชั่วพริบตา

คราวนี้เขาจะสังหารเฉินจิ้นด้วยวิธีที่ง่ายและโหดที่สุด เมื่อเจิ้งตรงหยางปรากฏตัวต่อหน้าแล้ว ก็มีพลังมหาศาล โอบรอบกำปั้นของเขา แล้วกระแทกเฉันที่หน้าผากของเฉินจิ้ นอย่างรุนแรง

เพื่อระบายความเกลียดชังที่เฉินจิ้นทำร้ายเขา

“กล้าทำร้ายร่างกายของผู้รับใช้ปีศาจของฉัน ตายเสีย เถอะ !”

เฉินจิ้นก็ฮีไปหนึ่งเสียงอย่างเยือกเย็น เขาโปรดปรานกาย

หยาบของเจิ้น ตงหยาง และในตอนนี้เจิ้งตงหยางกล้ามาเผา

เลือดและทำร้ายเนื้อหนังมังสา มันเป็นอาชญากรรมที่มิอาจ ให้อภัยได้ ! เมื่อเผชิญหน้ากับหมัดของเจิ้งตงหยาง เขาก็ก้าวไปฉันง

หน้าแล้วเหวี่ยงหมัดออกไปอย่างสบายๆ ดูเหมือนจะเป็นกำปั้นธรรมดาๆ กำปั้นหนึ่ง แต่กลับเกิดเสียงระเบิดดังขึ้นในอากาศ

บั้ม !

มีเสียงดังโครมคราม

ทันใดนั้นเจิ้งตงหยางก็ลอยกลับหลังไปอีกครั้ง

“น้.”

แต่ละคนต่างก็ตกตะลึง

พวกเป็นหงอี้ก็หุบปากไป

ในแง่ของความทรงพลัง หลังจากเจิ้งตงหยางการเผาไหม้ ของเลือดกล่าวได้ว่าสามารถเอาชนะเฉินจิ้นอย่างขาดลอย แต่เพียงแค่ยุทธวิธีนี้กลับทำให้ใบหน้าของเจิ้งตงหยาง

ขาวซีดอีกครั้ง

เฉินจิ้นนี่เป็นปีศาจอะไรกัน ?

“ฉันให้คุณทำร้ายร่างกายของผู้รับใช้ปีศาจ !”

เฉินจิ้นหายตัวไปจากที่เดิม พร้อมกับวาจาอันเย็นชาของ

เฉินจิ้น

ขณะที่เจิ้งตงหยางลอยไปฉันงหลังแล้วยังไม่ทันได้ตกลง พื้น เฉินจิ้นก็ปรากฏตัวอยู่ในจุดที่เขาจะตกลงไปอย่าง กะทันหัน จากนั้นก็ใช้เท้าเตะไปบนร่างของเขา
เจิ้งตงหยางซึ่งยังไม่ทันได้ตกลงก็ได้ขึ้นไปบนท้องนภาอีก ครั้ง ที่ได้ขึ้นไปในอากาศสูงก็ด้วยเท้านี้

อย่างไรก็ตามวินาทีต่อมาเฉินจิ้นก็หายตัวไปจากที่เดิมอีก

ครั้ง

จากนั้นก็ปรากฏตัวบนอากาศ แล้วก้าวเหยียบลงไป

เหยียบไปบนอกของเจิ้งตงหยาง

ทันใดนั้นเจิ้งตงหยางก็เหมือนอุกกาบาตที่ตกลงสู่พื้นโลก อย่างรวดเร็ว

จากนั้นเฉินจิ้นก็หายตัวไปอีกครั้ง

ส่งผลให้ผู้คนที่อยู่ในสถานที่แห่งนั้นได้เห็นฉากที่ทำให้ พวกเขาตราตรึงไม่รู้ลืมไปชั่วชีวิต

เห็นเพียงแค่ร่างของเฉินจิ้นกะพริบอยู่ตลอดเวลา ส่วนร่าง ของเจิ้นตงหยางก็ลอยไปมาบนอากาศไม่หยุด

ช่างน่าอนาถเหลือเกิน !

เจิ้งตงหยางกรีดร้องโหยหวนมากขึ้นเรื่อยๆ

แต่ละฉากทำให้หนังศีรษะของผู้ชมรู้สึกเสียวซ่า

สำหรับผู้ที่มีคำกล้าหาญ ในใจก็ยิ่งอยากจะสบถไปหนึ่ง ประโยค

พ่อถึงสิ เจิ้งตงหยางใช้ การเผาไหม้ของเลือด จนทำให้เลือดเนื้อเหือดแห้งไป แล้วคุณคิดว่ากำลังทำร้ายร่างกาย ผู้รับใช้ปีศาจของคุณ

แล้วตัวคุณล่ะเฉินจิ้น ใช้ร่างกายนั้นมาเตะไปมาเหมือน ลูกบอลหนัง ตอนนี้ก็อาจจะเป็นร่างคนไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

ในใจไม่เพียงแต่สบถให้เฉินจิ้นเท่านั้น แต่ยังเห็นใจเจิ้ง ตงหยางอีกด้วย

บุตรของพระคุณต้องมารับชะตากรรมเช่นนี้ !

พวกปรมาจารย์เวินหงอี้ยิ่งรู้สึกเสียวซ่าที่หนังศีรษะ จากที่พวกเขามองแล้ว เห็นได้ชัดอย่างเป็นธรรมชาติ

เสียงกรีดร้องโหยหวนของเจิ้งตงหยางเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เสียงที่น่าสังเวชนี้ทำให้พวกเขาขนลุกขึ้นมา

ส่วนร่างกายของเจิ้นตงหยางไม่ได้ถูกทำลายเลย การควบคุมพลังของเฉินจิ้นอยู่ในระดับที่น่ากลัวมาก

จนถึงเวลานี้ ดูเหมือนเฉินจิ้นจะเล่นได้อิ่มพอสมควร จึงใช้ เท้าเตะเจิ้งตงหยางลอยไปอีกครั้ง

จากนั้นเฉินจิ้นก็ได้โบกมือขวา ทันใดนั้นฝาโลงศพที่ผู้ชม เกือบจะลืมไปก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้า

ร่างกายของเจิ้งตงหยางก็ลอยตรงมาแล้วตกลงไปในโลง ศพพอดี ไม่เอนเอียงเลยแม้แต่น้อย
จากนั้นฝาโลงศพก็ตกลงมาปิดโลงโดยตรง !

เสียงโหยหวนของเจิ้งตงหยางก็เงียบไปทันที

“เจิ้งตงหยาง วันนี้ช่วยเก็บศพให้คุณแล้วนะ !” เสียงพูดนี้ดังขึ้นอยู่ในหูของทุกๆ คนอีกครั้ง

สถานที่เกิดเหตุนั้นก็เงียบสนิท ไม่มีเสียงสิ่งใดสักอย่าง! ทันใดนั้นปรมาจารย์ที่ซ่อนตัวอยู่ก็เงียบไป ไม่กล้าแม้แต่ จะปริปาก !

“คุณเด็กสารเลว คุณนี่กล้ามากเลยนะ !”

ทันใดนั้นที่เกิดเหตุก็มีหนึ่งเสียงระเบิดขึ้นมาอย่าง กะทันหัน

จ่า ชายชราในชุดคลุมสีเทาก็ปรากฏตัวขึ้นในที่เกิดเหตุ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ