บทที่ 50 ที่รัก คุณว่าฉันสวมชุดนี้ดูดีไหมคะ?

ซึ่งซึ่งเหย็นกะพริบตาสวยคู่นั้น พร้อมทั้งยังกัดริม ฝีปากสีแดง แล้วถามว่า “การเปลี่ยนแปลงของตระกูล เหอ คุณก็เป็นคนทำเหรอ?”

เฉินจิ้นพยักหน้าอีกครั้ง

นี่ก็ยิ่งไม่มีอะไรที่จะต้องปิดบังแล้ว

“ตระกูลเหอกล้าส่งคนมาฆ่าพวกเราและแล้ว ทำให้คุณถูกยิง จะต้องตายอย่างแน่นอน!” เฉินจิ้นพูด ด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

ขณะที่ซ่งชีงเหย็นฟังอยู่ กลับทำให้ภายในใจ ของเธอมีคลื่นที่โหมซัดสาดขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

เธอรู้ว่าเฉินจิ้งสุดยอดมาก แต่นี่มันสุดยอดเกินไป แล้ว!

สามารถสังหารอาชญากรที่เป็นที่ต้องการของ นานาชาติเช่น สูบซิ่งหรุง แต่นี่ไม่ได้หมายความว่า เขามี ความแข็งแกร่งพอที่จะฆ่าสองตระกูลติดต่อกัน

ตระกูลเหอเป็นตระกูลที่มีเงินและสูงศักดิ์ในเจียง โจว โดยมีอุตสาหกรรมอยู่ทั่วเจียงเป่ย แม้จะอยู่ทางตอน ใต้ของแม่น้ำแยงซีในฐานะหุ้นส่วนของบริษัทซ่งชื่อกรุ๊ป ซึ่งซึ่งเหย็นก็เข้าใจอย่างชัดเจนถึงพลังงานอำนาจของ ตระกูลเหอไปโดยปริยาย

และตระกูลหวาง มีชีวิตที่เป็นอยู่ที่แข็งแกร่งกว่าตระกูลเหอ ไม่ว่าจะเป็นความแข็งแกร่งทางด้านธุรกิจ หรือจะเป็นพลังที่ซ่อนอยู่ใต้ดิน ตระกูลเหอต่างก็ด้อย กว่า

อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เธอได้รับบาด เจ็บและหมดสติ เฉินจิ้นเอาสมาชิกของสองตระกูลนี้โยก ย้ายตำแหน่งกัน

ซึ่งซึ่งเห็นมองไปที่ดวงตาของเฉินจิ้นด้วยแวว ตาที่เป็นประกาย มีความคิดแวบหนึ่งเข้ามาในสมอง “นี่ ใช่ผู้ชายของฉันเหรอ!”

“ขึ้นรถเถอะ!” ซึ่งชึงเหย็นกล่าวกับเฉินจิ้น เฉินจิ้ง : “ไปไหน?”

“พาคุณไปซื้อเสื้อผ้าหน่อย” ซึ่งซึ่งเหย็นกล่าว พร้อมยิ้มหวาน

เดิมที่เธอวางแผนที่จะไปที่บริษัท แต่ระหว่างทาง พบเฉินจิ้นเข้า ก็เลยเปลี่ยนใจ

“ซื้อเสื้อผ้าเหรอ?”

เห็นได้ชัดว่าเฉินจิ้นคิดไม่ถึง เขาไม่เคยให้ความ สนใจกับสิ่งนี้มาก่อน เสื้อผ้าที่สวมใส่ ล้วนแล้วก่อนหน้า นี้เฉินจิ้นทั้งเอาไว้ในความคิดเขา สะอาดและพอดีตัว สวมใส่ได้ก็พอแล้ว ที่เขาแสวงหาก็คือ อำนาจที่ แข็งแกร่ง!

“ใช่ มะรีนนี้งานฉลองโรงเรียนของเรา ได้เชิญเรา เข้าร่วม ฉันจะพาคุณไปซื้อเสื้อผ้า!” ซ่งซึงเหย็นมองเฉินจิ้นด้วยความคาดหวัง

ที่จริงแล้ว ยกเว้นเหตุผลนี้แล้วนั้น ซึ่งชีึ่งเหย็นยัง คงมีความคิดที่อยู่ในใจซึ่งไม่ได้พูดออกไป

ระหว่างเธอกับเฉินจิ้น แต่งงานกันเพียงแค่ใน นามเท่านั้น ไม่มีความรัก

ตอนนี้ เธอยังคงต้องการให้เธอและเฉินจิ้นมี ความสุขกันเหมือนคู่สามีภรรยาทั่วไป ไปเดินช้อปปิ้งกัน ในห้างอย่างสนุกสนานเบิกบานใจแบบนี้

เฉินจิ้นคิดดูแล้วก็พยักหน้า เปิดประตูรถและก็ เข้าไปนั่ง

เจียงโจว ถนนการค้า

สถานที่แห่งนี้เป็นย่านที่เจริญที่สุดใน เจียงโจว และเป็นศูนย์กลางการค้า ตอนนี้ ซ่งซีนเหยินพาเฉินจิ้นมาถึงห้างสรรพ สินค้าขนาดใหญ่ในถนนการค้า

ตั้งแต่เฉินจิ้นเกิดมา นี่เป็นครั้งแรกที่มาห้างสรรพ สินค้าที่สูงใหญ่เช่นนี้ ซึ่งเขาอดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยาก เห็นเกี่ยวกับห้างหรูบนโลกแบบนี้ !

อดไม่ได้ที่จะดูซ้ำสองครั้ง

ซึ่งซีนเห็นมองเห็น เธออดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มที่มุมปากออกมา

เฉินจินมีความสามารถและเด็ดขาดมากที่จะฆ่า ตัวเอกของตระกูลเหอในชั่วข้ามคืนและเพียงชั่วข้ามคืน ทำให้หัวหน้าตระกูลหวางต้องสละตำแหน่ง!

ก็ยิ่งทำให้หัวกะทิของหวาเสี้ย ด.ร.ติงกราบไหว้ ครู หมอเทพซูนโก๋่อานยอมรับเป็นหัวหน้า

ตอนนี้ กลับเหมือนเป็นคนบ้านนอกเข้ากรุง ความ แตกต่างที่ชัดเจนแบบนี้ ทำให้ซ่งซึ่งเห็นรู้สึกประหลาด ใจเล็กน้อยและในเวลาเดียวกันก็รู้สึกน่าสนใจ

เฉินจิ้นสังเกตเห็นท่าทางของซ่งชิงเหย็น แต่ กลับไม่ได้พูดอะไร

ในจักรวาล มีบางอารยธรรมแห่งดวงดาว แต่เดิม ใช้เส้นทางเทคโนโลยี เปรียบกับพื้นโลก ไม่รู้ว่าก้าวหน้า ไปกว่ากี่เท่า ไม่ใช่ว่าเฉินจิ้นไม่เคยเห็นมาก่อน เขาเพียง แค่อยากรู้อยากเห็นรูปแบบของโลกก็เท่านั้น

จากนั้น ก็หมดความสนใจแล้ว

สินค้าฟุ่มเฟือยมากมายขนาดนี้ การตกแต่งที่น่า มองนี้ แต่ทั้งหมดมันก็แค่เมฆหมอกผ่านตา มีเพียงแค่ ฝึกฝนเท่านั้นและแสวงหาความแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง เดินตามสายธรรมะ ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เราจะยืนหยัดอยู่ใน โลกได้และเป็นอมตะได้ตลอดไป!

หลังจากที่ซ่งซึงเหย็น และเฉินจิ้นเดินเข้าไปใน ห้างสรรพสินค้า พวกเขาก็ดึงดูดความสนใจของคนรอบ

ข้างทันที
เพราะซ่งซึ่งเหย็้น สวย สูงส่ง เลิศเลอ งดงาม และละเอียดอ่อน ๆ

และมีนางฟ้าที่ดีที่สุดแบบนี้อยู่ข้างกาย แต่ผู้ชาย ที่ตามมานั้น แต่งตัวชนิดที่ว่าธรรมดาพื้นๆ เหมือนสินค้า แผงลอยทั่วไป พบเห็นได้ทั่วไป

ผู้คนมองไปที่เฉินจิ้น ต่างก็มีสีหน้าท่าทางที่ แปลกๆ

เฉินจิ้นไม่สนใจสายตาเหล่านี้ และซ่งชึงเหย็น ไม่เห็นสายตาพวกนี้เลยด้วยซ้ำ

เมื่อเธอเข้ามา ก็ปรึกษากับพนักงานแนะนำสินค้า ว่าเธอควรให้เฉินจิ้นสวมเสื้อผ้าแบบไหน

แต่ทว่า ระหว่างที่กำลังปรึกษากัน ซึ่งซึ่งเย็น และพนักงานแนะนำสินค้า เดินจากบริเวณเสื้อผ้าบุรุษไป ยังบริเวณเสื้อผ้าสตรี

เธอก็เริ่มเลือกเสื้อผ้าให้ตัวเองโดยที่ไม่รู้ตัวแล้ว เฉินจิ้นเห็นฉากนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะจำใจยอม

ผู้หญิง เป็นสัตว์ที่แปลกจริงๆ

ทั้งๆที่คุยกันดีแล้ว ว่าจะเลือกเสื้อผ้าให้ตัวเอง ผล สุดท้ายเสื้อผ้าของเขาก็ยังไม่ได้เลือก ซ่งชึงเหย็นกลับ เริ่มไปเลือกเสื้อผ้าให้ตัวเองเสียแล้ว และดื่มดำกับความ สุขในการเลือกเสื้อผ้า ไม่สามารถถอนตัวได้เลย ถึง ขนาดว่าลืมเป้าหมายของตัวเองตอนแรกเลยด้วยซ้ำ

เฉินจิ้นได้แต่รออย่างเงียบๆ ซึ่งชึงเหย็นซื้อเสื้อผ้าเสร็จค่อยว่ากัน

ความอดทนของเฉินจิ้นที่มีต่อคนของตัวเองนั้นดี

มาก

ในขณะที่เฉินจิ้นกำลังรอก็ได้ยินเสียงคุยถากถาง เหน็บแนม : “โอ้ นี่ไม่ใช่ลูกเขยคนดังของตระกูลซ่งเห รอ ทำไมเขามาที่นี่คนเดียวล่ะ?”

เฉินจิ้นได้ยิน หันหน้าไปมอง เห็นชายหนุ่มในชุด สูทและรองเท้าหนัง ค่อยๆเดินไปที่เขาแล้ว

บนใบหน้านั้นเผยรอยยิ้มเย้ยหยัน

เฉินจิ้นจำเขาได้ในพริบตา ไม่มีทางเลือกอื่น ที่ จริงแล้วเป็นเขาที่ได้สร้างความประทับให้กับเจ้าของร่าง คนก่อน ไว้อย่างลึกซึ้งอย่างมากมาย

เฉินจิ้นคนเดิมตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยนั้น ยากจนจริงๆ

เพื่อที่จะซื้อ iPhone ให้กับอดีตแฟนสาวหยางอวู้ ถึง เขาต้องกินอย่างอดออมทำงานพาร์ทไทม์ทุกที่ เพื่อ สร้างรายได้

คนที่เดินไปหาเฉินจิ้นในตอนนี้ ชื่อว่าอู๋ฉินเวย

เป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนมหาวิทยาลัยกับเฉินจิ้น ครอบครัวของเขาร่ำรวยมาก เมื่อรู้ว่าเฉินจิ้นต้องการเงินดังนั้นทุกครั้งที่เขา

จงใจโทรหาเรียกใช้เฉินจิ้นเพื่อให้ไปทำธุระต่าง ๆ หลัง

จากนั้นก็จะให้ค่าตอบแทนนิดๆหน่อยๆ
ตอนแรกเฉินจิ้นคิดว่าอู่ฉินเวยจะดูแลเขา โดยใช้ รูปแบบที่จะไม่ทำร้ายความนับถือของตัวเขาเอง เพื่อให้ เฉินจิ้นรับเงินค่าตอบแทนง่ายขึ้น

ดังนั้น ตอนแรกเฉินจิ้นรู้สึกซาบซึ้งใจต่ออู่ฉินเว ยอย่างมาก !

จนกระทั่งวันหนึ่ง เฉินจิ้นได้ยินอู่ฉินเวยบอกกับ เด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ในชั้นเรียนว่าเขาแค่ต้องการทำให้ เฉินจิ้นขายหน้า แต่ เฉินจิ้นก็รู้สึกเป็นพระคุณ เหมือนคน โง่

แม้ว่าเฉินจิ้นจะไม่มีเงิน แต่เขาก็ยังมีความภาค ภูมิใจในตนเอง หลังจากได้ยินเรื่องนี้เขาก็หยุดที่จะทำ ธุระให้อู่ฉินเวยแล้ว

สิ่งนี้ทำให้ อู่ฉินเวยคนเก่งที่เพิ่งคุยโม้ต่อหน้า สาว ๆ เสียหน้าไปเลยล่ะ

หลังจากนั้นยังพูดอีกว่า เพียงแค่เขาพูด ไม่ว่า เมื่อไหร่ที่เขาเรียกเฉินจิ้นก็ต้องมา จากนั้นเฉินจิ้นก็หยุด ทำ ซึ่งทำให้ผู้หญิงเหล่านั้นรู้สึกว่าอู่ฉินเวยคนเก่งเป็น เพียงแค่คนขี้โม้ก็เท่านั้น

สิ่งนี้ทำให้อู่ฉินเวยไม่พอใจ

จากนั้น อู่ฉินเวยก็เริ่มตั้งเป้าโจมตีเฉินจิ้นทุกหน ทุกแห่ง ถึงขั้นที่เรียกพวกอันธพาลในสังคมมาจัดการ เฉินจิ้นอย่างหนักหน่วง แย่งเงินที่เขาทำพาร์ทไทม์ที่ เหน็ดเหนื่อยในแต่ละวันไป

เฉินจิ้นมีความทรงจำเหล่านี้อยู่ในใจ
ทันใดนั้นเขากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เสือก อะไรของมึงวะ!”

สีหน้าของอู่ฉินเวยกลับกลายเป็นเย็นชาทันที เห็นได้ชัดว่าไม่ได้คาดคิดว่าผู้ชายที่เคยจนธรรม ดาๆคนหนึ่ง ตอนนี้กล้าอวดดีเสียแล้ว

“แกคิดว่าได้เป็นลูกเขยของตระกูลซ่ง คิดว่ามี เงินแล้วกล้าอวดดีสินะ? แกคงไม่เคยตักน้ำใส่กระโหล กชะโงกดูเงาสินะ คุณธรรมอะไร แต่จัดงานมงคลขึ้นมา นั้นก็เพื่อขจัดเสนียดจัญไรเพราะงี้ถึงยอมให้แกแต่งเข้า มา แกคิดจริงๆเหรอว่าผู้หญิงอย่างซ่งซึ่งเหย็นจะเห็นค่า แกจริงๆน่ะ?”

อู่ฉินเวยกล่าววาจาอย่างเย้ยหยันอีกครั้ง

เฉินจิ้นมองไปที่ อู่ฉินเวย และยิ้ม: “อย่างน้อย เขา ก็ไม่เห็นค่าแกและตอนนี้เทพธิดาของแกก็เป็นเมียของ ฉันแล้ว!”

สีหน้าของอู่ฉินเวยยิ่งไม่น่ามองแล้ว

เฉินจิ้น ก่อนหน้านี้จัดการเขา แม้แต่ตดก็ยังไม่

กล้าตดเลย

เดี๋ยวนี้อวดดีเกินไป!

“ดูแกสวมชุดเหมือนพวกตลาดแผงลอยนี่สิ คงจะ ใช้ชีวิตในตระกูลซ่งลำบากสินะ? หรือไม่แกก็ขอร้องฉัน ให้ฉันทำเหมือนตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยสิจะหางานให้ แกทำและให้เงินเป็นค่าตอบแทน วางใจได้ รายได้เยอะกว่าตอนที่อยู่มหาวิทยาลัยแน่นอน อย่างน้อย ก็ทำให้แก ซื้อเสื้อผ้ามีแบรนด์ดังสักกี่ชุด ไม่มีปัญหาอะไรหรอก ว่า ยังไงล่ะ?

อู่ฉินเวยจงใจหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมา เขาพยายามที่ จะเปิดเผยรอยแผลเป็นที่น่าอับอายของเฉินจิ้น และเห็น ท่าทางโกรธและน่าอับอายของเฉินจิ้น

แต่ทว่าเฉินจิ้นตอบกลับเขา เพียงแค่ 2 คำ: “หนวกหู!”

“ทำไมฉันพูดจี้จุดแกแล้วใช่ไหม? พาลโกรธเอา ดื้อๆเลยเหรอ? คงจะไม่หรอก แกไม่เพียงแต่ใช้ชีวิตใน ตระกูลซ่งอย่างลำบาก แต่แกยังถูกซ่งซึ่งเหย็นสวมเขา ให้แกด้วยใช่ไหมล่ะ?”

อู่ฉิงเวยหัวเราะชอบใจ

ในสายตาของเขา คนธรรมดาอย่างเฉินจิ้น ซึ่งซึ่ง เห็นจะไปเห็นค่าอะไรได้

เขายิ่งสงสัยมากขึ้น ว่าถึงตอนนี้แล้วเฉินจิ้งเคย นอนกับซ่งซึ่งเหย็นหรือเปล่า

ถ้าไม่อย่างนั้น ในฐานะที่เป็นสามีของซ่งซึ่งเหยี น ทำไมเฉินจิ้งยังสวมใส่ชุดตามตลาดแผงลอยอยู่นะ

แต่ทว่า เมื่ออู้ฉินเวยพูดจบ เขาพยายามจะ เปิดโปงใบหน้าที่แสร้งทำเป็นเย่อหยิ่งนี้อยู่นั้น กลับมี เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลังของเขา

ที่รัก คุณว่าฉันสวมชุดนี้ดูดีไหมคะ?
เสียงนี้พูดด้วยความอ่อนโยนและอ่อนหวาน ท่าทางดูมีความสุขเลยทีเดียว

อู่ฉินเวยหันหน้าไปมองและเขาก็เห็นร่างที่ สวยงามในชุดเดรสยาวแบบดอกบัว เดินมาช้าๆราวกับ นางฟ้าเดินออกมาจากภาพวาด

เมื่อเขาเห็นเขากลับตะลึงในความงามเสียแล้ว!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ