บทที่ 36 อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว

ทุกคนในตระกูลเหอตกตะลึงโดยฉากต่อหน้า

พวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหอซิงหรุงที่ไม่อยากจะเชื่อ

นี่ นี่เป็นไปได้อย่างไร

เฉินจิ้นจะเป็นนายของเถ่ฉวนได้อย่างไร?

เก่ฉวนหักหลังเขาอย่างงั้นหรือ?

“เป็นไปได้อย่างไร?” เหอซิงกรุงคำราม

การหักหลังของเถ่ฉวนทำให้เขาตกใจอย่างมาก ก่อนหน้าฮุยโสงเกือบจะเสียชีวิตเพื่อช่วยเขาไว้

“พี่ใหญ่เป็นคนช่วยชีวิตผมไว้!” เถ่ฉวนพูด

นับแต่นั้นมาชีวิตของเถ่ฉวนจึงกลายเป็นของฮฺ ยโสงไปเรียบร้อยแล้ว

แค่เพียงพี่ใหญ่สั่งมา ไม่ว่าจะบุกน้ำลุยไฟที่ไหน เขาไม่ลังเลที่จะทำ

หลังจากรู้จักฮุยโสงแล้ว เถ่ฉวนก็ไม่เคยถามพี่ ใหญ่เลยสักครั้งว่า ทำไมถึงยอมให้คนอื่นเป็นนายตัว เองเพราะเขาเองก็ต้องการให้เฉินจิ้นเป็นนายเหมือ นกับฮยโสง

ในอดีตฮุยโสงทำงานให้กับตระกูลซูนที่เมืองจึง เฉิง เขาไม่มีทางเลือกจึงเข้าสู่ตระกูลซูน
แต่ตั้งแต่วันนี้เขาสามารถต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่

กับฮุยโสง

“ลุกขึ้นมา!”

เฉินจิ้นมองภาพชายชุดดำที่กำลังคุกเข่าข้าง เดียว และเริ่มอุ่นใจเล็กน้อย

สิ่งนี้มันทำให้เขานึกถึงพวกพ้องในโลกปีศาจ

คิดถึงเหล่าทหารปีศาจที่คอยติดตามเขา

คิดถึงในวันที่รอนแรม เต้นรำทำเพลง ฆ่าพระ ปราบเซียนร่วมกัน

“จากนี้เป็นต้นไป พวกแกเป็นคนของสำนักหวง ฉวย ติดตามฉัน และต่อสู้ไปพร้อมกับฉัน!”

เสียงเฉินจิ้นดังก้อง

เมื่อได้ยินดังนั้น ฮุยโสง เถ่ฉวนและคนอื่นๆก็หาย

ใจด้วยแรงฮึด

ประโยคที่เฉินจิ้นกล่าวนั้นเต็มไปด้วยพลังปีศาจ กระตุ้นเลือดในกายของทุกคนให้ฮึกเหิม ยังไม่มีอะไรเลย แต่พวกเขาดูเหมือนจะเห็น

อนาคตที่เต็มไปด้วยเลือด ที่สามารถดื่มกินไปได้ชั่วกัป ชั่วกัลโดยไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้

“สำนักหวงฉวย!”

“สำนักหวงฉวย!”

“สำนักหวงฉวย!”
เสียงเรียกสำนักหวงฉวย กึกก้องไปทั้งบ้านตระ กูลเหอ

เหอซิงหรุงเห็นภาพดังนั้นจึงรู้สึกโมโหจนแทบ กระอักเลือด

ราวกับมีม้าหญ้าโคลนนับพันวิ่งอยู่ภายในใจของ

เขา

นี่ คนพวกนี้ เป็นคนที่เขาจ่ายเงินทองเพื่อเลี้ยงดู ตอนนี้ได้กลายเป็นคนของเฉินจิ้นไปแล้ว

ทำไมกัน?

นี่มันอะไร?

เหอซิงหรุงแทบอยากจะระเบิดออกมา

เฉินจิ้นมองคนตระกูลเหอ ยิ้มมุมปากอย่าง

ร้ายกาจ

เขายกมือห้าม เหล่าชายชุดดำเงียบเสียงลงทันที คำสั่งนั้นถูกห้ามและผ่านการฝึกอบรมมาอย่างดี เมื่อเห็นภาพนี้ เหอซิงหรุงก็โมโหมากขึ้น โมโห จนเลือดขึ้นหัว

เขารู้ว่าวันนี้เขาต้องจัดการเฉินจิ้นให้สิ้นซาก เพราะไม่อย่างนั้นตระกูลเหอจะต้องจบสิ้น! “เชิญอาจารย์ลงมือจัดการกับไอ้ลูกผสมคนนี้ และทุกคนที่อยู่ข้างมัน ไม่ว่าด้วยเงื่อนไขอันใด ฉันจะ

ตอบตกลง!”
ในช่วงเวลาที่ทุกคนในตระกูลเหอมองเห็นการ เปลี่ยนแปลงกะทันหันนี้ หัวใจของพวกเขาก็หมดหวัง อยู่ๆเหอซิงหรุงก็พูดกับชายชราคนหนึ่งที่ไม่มีความ หมายในฝูงชน

ชายชราผู้นี้ไม่ได้เป็นคนในท้องที่นี้ แต่เป็นชาย ชราเฮยซินที่มีชื่อเสียงในเรื่องความอำมหิตในเขตเจียง นาน

ก่อนหน้านี้ชายชราเฮยซินผู้นี้บุกมาหาที่ประตู และบอกว่าเขาสามารถช่วยจัดการกับเฉินจิ้นได้ แต่สิ่งที่ เขาอยากได้ก็คือธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเหอในเขต เจียงนาน

เพราะชายชราเฮยซินคนนี้เป็นคนโหดร้ายและ ตระหนี้เกินไป เหอซิงหรุงจึงไม่กล้าทำอะไรเขา แต่ก็ไม่ ได้ปฏิเสธเขาไปโดยตรง

จึงต้อนรับอย่างเป็นมิตรและให้เขาอยู่ที่นี่ในฐานะ แขกของบ้าน

ถ้าสิ่งต่างๆเกินความคาดหมายของเขาและ พัฒนาไปสู่จุดที่คาดเดาไม่ได้อย่างสมบูรณ์

ชายชราเฮยซินคนนี้จึงเป็นตัวเลือกสุดท้ายของ

เขา

เรื่องมันร้ายแรงจนถึงขนาดไม่สนธุรกิจทั้งหมด ในเขตเจียงนานแล้ว

แม้ว่าจะเป็นการสร้างบาดแผลให้กับตระกูลเหอ แต่ธุรกิจหลักของตระกูลเหออยู่ในพื้นที่เจียงเป่ยเมืองเจียงโจวเป็นหลัก ถึงอย่างไรก็คงไม่ได้สร้างแผลลึกให้ พวกเขามากเท่าไหร่นัก

เหอซิงหรุงไม่เคยคาดคิดว่าชายชราเฮยซินที่เขา ไม่เคยคิดจะใช้จะกลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่อยู่ในมือ

ในขณะเดียวกัน ภายในใจเหอซิงหรุงก็แทบ กระอักเลือด

เขารู้ว่าในเวลานี้ ชายชราเฮยซินคงกำลังยึกยื้อ เพื่อเพิ่มราคาอย่างแน่นอน

แต่…ไม่ว่าเขาจะต้องจ่ายด้วยเงินเท่าไหร่ เขาก็

ยินยอม

เพื่อฆ่าเฉินจิ้นให้ได้!

ยังมีคนทรยศอย่างเถ่ฉวนและชายชุดดำทั้งหมด ที่อยู่ในที่แห่งนี้ ทุกคนจะต้องตาย!

เขาจะเล่าะกระดูกถลกหนังคนพวกนี้ เพื่อบรรเทา

ความคับแค้นใจ

เหอซิงหรุงเตรียมตัวไว้แล้ว รอเพียงให้ราชสีห์ อย่างชายชราเฮยซินคนนี้พร้อมเอ่ยปาก

อย่างไรก็ตาม เขากลับไม่คิดว่าชายชราเฮยซินจะ

ค่อยๆเดินออกมาอย่างช้าช้า

เดิมไม่ได้ให้ความสนใจเขา

เขามองไปทางเฉินจิ้นและพยักหน้ายิ้มว่า “ฉัน เป็นแค่แขกที่บ้านตระกูลเหอ ไม่ได้มีความแค้นพยาบาท

ใด!”
อะไรนะ?

เหอชิงหรุงเห็นฉากนี้ก็ตะลึงไปชั่วขณะ

ด้วยสายตาที่น่าเหลือเชื่อ

ยิ่งกว่าการทรยศของเถ่ฉวน ทำให้เขารู้สึกเหลือ เชื่อยิ่งกว่า

นี่เป็นใคร หากคนอื่นๆในตระกูลเหอ ไม่ได้มีเรื่อง ติดต่อกันที่เจียงนาน บางทีอาจจะไม่รู้

แต่เขากลับรู้อย่างชัดเจน

นี่คือชายชราเฮยซินที่มีชื่อเสียงในเขตเจียงนาน

ในค่ำคืนหนึ่งในเขตเจียงนาน แม้แต่แก๊งใต้ดินที่ ใหญ่ที่สุดสองแก๊งยังถูกถอนรากถอนโคลน

ฆ่าคนไม่เหลือรอด เลือดท่วมเป็นแม่น้ำ

เป็นผู้มีสกิลที่แข็งแกร่งอย่างแน่นอน

แทนที่ราชสีห์จะเอ่ยปากสังหารคนที่คิดร้ายต่อ ตระกูลเหอ แต่เขาไม่ได้ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ กลับ

แสดงท่าทีนอบน้อมต่อเฉินจิ้น

แบบนี้หมายความว่าอย่างไร?

ความรู้สึกนี้มันคืออะไร?

เหอซิงกรุงตกใจเล็กน้อย!

“ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าสนใจ!”

“คิดอยากจะไปก็ไปซะแต่ตอนนี้ อยากเห็นสงครามก็ไปยืนอยู่ข้างๆ !”

เฉินจิ้นมองไปที่ชายชราเฮยซินและพูด เมื่อชายชราเฮยซินได้ยินดังนั้นก็เริ่มขุ่นเคืองใน

ใจ

เขาอายุมาจนถึงปูนนี้แล้วยังไม่เคยมีใครกล้าพูด กับเขาแบบนี้ คนที่กล้าล่วงเกินเขาล้วนแล้วแต่ถูก รายงานส่งรัฐบาลท้องถิ่น

แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาจะยอมทน

เพราะเขารู้สึกได้ถึงพลังร้ายกาจที่อยู่ในตัวเฉิน

จิ้น

ในช่วงชีวิตเขาเคยฆ่าคนมานับไม่น้อย แต่พลังที่ อยู่ในตัวเขาเมื่อเทียบกับเฉินจิ้นนับว่ายังห่างไกลกันมาก

คนธรรมดาหรือคนที่มีพลังงานต่ำอาจรู้สึกถึง

ท่าทางดุร้ายของเฉินจิ้น และรู้สึกว่าบุคคลนี้ไม่ใช่เรื่อง ง่ายที่จะยั่วยุ แต่พวกเขาจะไม่มีความหยั่งรู้

แต่เขากลับรับรู้ได้อย่างชัดแจ้ง

ยิ่งผู้คนมีพลังมากเท่าไร ก็จะรู้สึกชัดเจนมากขึ้น

พลังงานที่อยู่ในตัวเฉินจิ้นนั้นรุนแรงเกินไปและ น่ากลัวมาก ซึ่งมากที่สุดในชีวิตที่เขาเคยพบเห็น ความจริงเขาไม่ได้มองทะลุไปถึงตัวเฉินจิ้น

แม้ว่าไม่มั่นใจถึงพลังงานในตัวเฉินจิ้นว่าเป็น อย่างไรกันแน่ แต่เขารู้สึกได้ว่าไม่ได้ต่ำไปกว่าตัวเขาอย่างแน่นอน

เฉินจิ้นยังหนุ่มยังแน่นแต่พลังงานกลับน่ากลัว

แบบนี้

หากเฉินจิ้นไม่จัดการเอาชนะได้หรือไม่ลงมือทำ อะไรสักอย่าง หากเขาไม่ฆ่าฝ่ายตรงข้ามหรือตัวเองไม่ ได้ถูกฝ่ายตรงข้ามฆ่า นั่นจะกลายเป็นศัตรูที่น่ากลัวและ

มีศักยภาพความแข็งแกร่งมาก

ได้คุ้มไม่เท่าเสีย!

“อาจารย์…”

เหอซิงหรุงมองไปทางชายชราเฮยซิน น้ำเสียง สั่นเล็กน้อย

ชายชราเฮยซินไม่ได้ปฏิเสธเขาไปโดยตรง เพียงแค่ยืนกอดอกอยู่อีกด้านหนึ่งราวกับว่ากำลังดู รายการโทรทัศน์อยู่

เหอซิงหรุงยังไม่ตัดใจ แต่นี่ก็เป็นความหวัง

สุดท้าย

“อาจารย์ หากท่านยินยอมลงมือจัดการ ฉันจะยก ธุรกิจทั้งหมดในเขตเจียงนานให้ท่าน พร้อมให้เงินเพิ่ม อีกสิบล้าน”

ชายชราเฮยซินยังคงไร้เสียงตอบรับ

“ธุรกิจในเขต เจียงนาน และธุรกิจอีกครึ่งหนึ่งใน เจียงเป่ย บวกกับเงินอีก 20 ล้านเป็นอย่างไร?” เหอซิงหรุงกัดฟัน ทั้งหมดนี่มากกว่าธุรกิจครึ่งหนึ่งของเขา

“พ่อ นี่มัน…เหอหย่วน ลูกชายคนรองของเหอ ซิงหรุงรู้สึกว่ามันแปลกๆ

ในขณะเดียวกันก็เป็นเรื่องยากที่จะยอมรับ

เหอเซ่าพี่ชายของเขาก็ตายไปแล้ว เขาจึงเป็นผู้ สืบทอดของตระกูลเหอ ในอนาคตทุกอย่างของตระกูล เหอล้วนตกเป็นของเขา

ในตอนนี้เหอซิงหรุงนำของพวกนี้ยกให้ชายชรา เฮยซินไป ของที่ยกให้ไปก็เท่ากับว่าเป็นทรัพย์สมบัติ เขา!

“แกหุบปากซะ!”

เหอซิงหรุงตบหน้าเหอหย่วน

จากนั้นชายชราเฮยซินยังคงไม่มีการเคลื่อนไหว

เฉินจิ้นปราดตามองสถานการณ์

“เป็นอย่างไร หมดหวังหรือยัง?”

“ทำผิดก็ยอมรับผิด กล้ายืดอกยอมรับ”

“ลูกชายแกกล้ามายุ่งกับผู้หญิงของฉัน มันทำผิด เอง ฉันแค่คิดบัญชีให้พวกแกจ่ายเพียงเล็กน้อย แต่พวก แกก็ไม่ยอม ยังทำผิดมากกว่าเดิม”

เฉินจิ้นพูดช้าๆ

ในช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมา ใครก็ตามที่กล้าที่ยั่ว ยุทำให้เขาขุ่นเคือง ไม่เคยมีใครพบจุดจบที่ดีเลยสักคน
เมื่อเขามีพลังงานแข็งแกร่งมากพอก็มาถึงจุดที่ ต้องแก้แค้น

เมื่อพลังงานไม่มากพอ เขาจะรอให้มีพลังงาน มากพอแล้วค่อยชำระแค้นอย่างโหดเหี้ยม สรุปก็คือใครทำร้ายเขาก่อนย่อมไม่มีจุดจบที่ดี

นี่คือความจริงที่รู้กันในจักรวาล

เทพปีศาจสมัยใหม่จะรายงานข้อบกพร่องและไม่ ถูกยั่วยุได้ง่ายๆ

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนที่กล้าส่งคนมาฆ่าเขา ไป

จนถึงการทำร้ายผู้หญิงของเขา นี่เป็นความอาฆาตพยาบาทไม่มีที่สิ้นสุด

“คืนนี้เป็นค่ำคืนแห่งการนองเลือด!”

“ฆ่ามัน สายเลือดเหอเช่าอย่าให้เหลือแม้แต่คน

เดียว!”

เฉินจิ้นเอ่ยเสียงเย็นยะเยือก

ทันทีที่คำสั่งออกมาชายชุดดำของสำนักหวงฉวย

ก็พุ่งไปจัดการกับตระกูลเหอ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ