บทที่ 191 เทพหิมะ

“ได้รับบาดเจ็บตายเหรอ?”

สายตาของเฉินจิ้น เพ่งไปที่สาวงามที่อยู่ในบ่อน้ำทิพย์อีก

ครั้ง

จากนั้น เฉินจิ้นมองไปที่เชียวเสวี่ยนอีกครั้ง “เชียวเสวี่ยน คุณอยู่ที่นี่ สัมผัสถึงอะไรบางอย่างได้ไหม?”

เชียวเสวี่ยนพยักหน้า

“เธอ….ดูเหมือนว่าเธอกำลังเรียกฉัน…”

เชียวเสวี่ยนพูด

สายตา หยุดอยู่ที่เชียวเสวี่ยนตลอดเวลา

“งั้นคุณไปเถอะ”

เฉินจิ้นพยักหน้า

ก่อนหน้านี้เขามีความกังวลเล็กน้อย เจ้าของของที่นี่ เทพ หิมะนี้ หรือว่ายังไม่ตาย ต้องการที่จะแย่งชิงอะไรบางอย่าง

แต่หลังจากเห็นเธอแล้ว เฉินจิ้นสามารถมั่นใจว่า เจ้าของ ของเทพหิมะที่น่าสงสัยคนนี้ได้ตายไปแล้ว

เทพหิมะ?
ทลายถึงแดนเสินไห่ ที่จริงก็สามารถเปิดสำนักได้แล้ว

โดยเฉพาะในที่ที่กันดาร แม้ว่าจะเป็นแค่แดนเสินทง ก็ สามารถเป็นที่เคารพนับถือได้

แต่ว่า ที่เรียกว่าเทพ เกียรติยศนี้ ไม่ใช่เกียรติยศที่ยิ่งใหญ่

ธรรมดา

หลังจากที่ได้ยินเฉินจิ้นพูดว่า ไปได้นั้น เชียวเสวี่ยน ก็ได้

ก้าวเดินออกไป

เมื่อเดินไปที่ข้างๆบ่อน้ำทิพย์ ซึ่งไม่ห่างจากเทพหิมะนัก เชียวเสวี่ยนก็ได้หยุด แล้วมองไปที่เทพหิมะ พูดเบาๆว่า: “พี่เทพหิมะ สวัสดีค่ะ จะให้เชียวเสวี่ยนทำอะไรเหรอ?”

ขณะที่พูด เขียวเสวียนจ้องไปที่เทพหิมะอย่างไม่กะพรีบตา

เธอเป็นผู้หญิง และเป็นหญิงงามในโลกมนุษย์ ก็ยังถูก ความงามของเทพหิมะดึงดูดได้

รู้สึกว่านี่ไม่ใช่ความงามในโลกมนุษย์

หลังจากที่เชียวเสวี่ยนพูดจบ เทพหิมะที่อยู่ในบ่อน้ำทิพย์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

แต่ว่า ในบ่อน้ำทิพย์ กลับว่ามีแสงกลมๆ เปล่งประกาย

ออกมา
แล่นมาทางเขียวเสวี่ยนโดยตรง

เฉินจิ้นสังเกตเห็นแสงกลมๆนี้นานแล้ว และไม่ได้มีอันต รายใดๆ เป็นการถ่ายทอดของเทพหิมะ

ดังนั้น เขาไม่ได้ขัดขวางแต่อย่างใด

เชียวเสวี่ยน เห็นว่าเฉินจิ้นไม่ได้ขัดขวาง จึงยอมให้ ประกายแสงนั้น พุ่งมาที่ตัวเอง

จากนั้น เข้าไปตรงกลางระหว่างคิ้วของเชียวเสวี่ยน

โดยตรง

ทันใดนั้น ร่างกายของเชียวเสวี่ยนก็สั่นเล็กน้อย

ในดวงตาที่สวยงามของเธอ มีประกายแสงสีขุ่นสว่างวาบ ขึ้น ทันใดนั้น สติได้กลับคืนมาอีกครั้ง

จากนั้น ได้หลับตาลงช้าๆ

อีกทั้งยัง นั่งขัดสมาธิลงโดยอัตโนมัติ

เฉินจิ้นมองไปที่เชียวเสวี่ยน แววตาขยับเล็กน้อย

เชียวเสวี่ยน ในอักษรชื่อนั้น ก็ได้มีตัวอักษรหิมะด้วย

แม้ว่า ชื่อนี้ ไม่ใช่เชียวเสวี่ยนตั้งเอง แต่นี่เป็นโชคชะตาที่ ถูกกำหนดจากเบื้องบน

เฉินจิ้นไม่รับไปที่อื่น
และอยู่ตรงนี้ตลอด มองดูเซียวเสวียนรับการถ่ายทอดของ

เทพหิมะ

ผ่านไปนาน

เชียวเสวี่ยน จู่ๆก็ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมา

“คุณชายเฉิน ฉัน….ดูเหมือนฉันจะสามารถบำเพ็ญได้

แล้ว..”

วินาทีนี้ เชียวเสวี่ยนตื่นเต้นเล็กน้อย

เธอไม่สามารถฝึกฝนบูโดได้โดยตรง นี่เป็นเรื่องที่เธอ

เสียใจอย่างมาก

แต่ว่า ก่อนหน้านี้ ในสมองของเธอ มีความคิดมากมายผุด ออกมา เธอ เธอไม่สามารถฝึกฝนบูโด แต่ดูเหมือนจะ

สามารถฝึกฝนอย่างอื่นได้

ฝึก..ฝึกฝนเชียน?

ใช่

ก็คือฝึกฝนเซียน

มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเฉินจิ้น ชั่วพริบตาเดียว ไม่คาดคิดว่าเชียวเสวี่ยนจะสัมผัสถึงพลังแดนเสินอันดับ

สูงสุด

เพียงแค่ก้าวเดียว ก็สามารถเข้าสู่แดนฝึกลมแล้ว
ถ้าหากว่านี่ถูกคนภายนอกรู้เข้า เสวี่ยนที่ไม่สามารถ ฝึกฝนได้ ชั่วพริบตาเดียวก็เป็นปรมาจารย์จ่วย ตลอดจน ห่างจากปรมาจารย์เพียงแค่เส้นเดียวแล้ว คาดว่า ต้องทำให้ หลายคนบ้าคลั่งได้

เนื่องจากในชั่วพริบตาเดียว ก็เข้าถึงอันดับสูงสุด นั้นเป็นเพราะว่า เธอรับการถ่ายทอดจากเทพ หิมะ บวกกับร่างกายอยู่ในบ่อน้ำทิพย์ สามารถพูดว่า เรก แรงถึงที่สุด ในขั้นตอนนี้ เธอได้ดูดซับแห่งดินฟ้าจำนวน มาก

แต่ว่า สิ่งนี้ในสายตาของเฉินจิ้น มันค่อนข้างธรรมดา

ก่อนที่เทพหิมะจะเกิด คาดว่าก็มีเพียงแค่พลังแดนเสิน

เท่านั้นเอง

ถ้าหากว่าเป็นเงินจิ้นชาติก่อนมีพลังแบบนั้น การถ่ายทอด แบบนี้ ชั่วพริบตาเดียวก็ทำให้พลังของเชียวเสวี่ยน พุ่งทะลุ ถึงแดนเส้นให้ ได้อย่างราบรื่นแน่นอน

“คุณฝึกฝนที่นี่แหละเวลาหนึ่งวัน เท่ากับ โลกภายนอกสิบ วัน อาจจะ ไม่ต้องใช้เวลานาน คุณก็สามารถเป็นเหมือนคุณ ปู่ของคุณได้”

เฉินจิ้นพูด

เมื่อได้ยินแล้ว สีหน้าของเชียวเสวี่ยนเผยถึงความดีใจสามารถแข็งแกร่งเหมือนกับคุณปู่เหรอ?

เมื่อก่อน คุณปู่ก็คือไอดอลของเธอ

หัตถ์ของพระเจ้า ซาควน

ในสายตาของเธอ ไร้เทียมทาน โดยเฉพาะหลังจากที่ชา ควนเกือบจะถูกโอ้ลาฟูทำร้ายจนระเบิดนั้น ภาพลักษณ์ที่ซา ควรไร้เทียมทาน ในสายตาของเชียวเสวี่ยน ได้เพิ่มขึ้นจนถึง จุดที่ไม่สามารถเพิ่มได้อีก

แม้ว่า ในช่วงนี้ ชาควนและโอ้ลาฟูได้ต่อสู้กันอีกแล้วครั้ง หนึ่ง ยังสู้ไม่ชนะ แต่ในสายตาของเชียวเสวี่ยน นั่นเป็นเพราะ ว่าก่อนหน้านี้คุณปู่ได้ถูกคนลอบท่าร้าย ไม่มีผลอะไรต่อภาพ ลักษณ์ของซาควนไร้เทียมทานที่อยู่ในใจของเธอแม้แต่น้อย

แต่ว่า เวลานี้ สีหน้าของเชียวเสวี่ยนกลับเผยความลังเล

ออกมา

ไม่ ฉันไม่อยากแข็งแกร่งเหมือนคุณปู่

แม้ว่าคุณปู่จะแข็งแกร่ง แต่น่าจะไม่สามารถเอาชนะคุณ ชายเฉินได้

คุณชายเฉิน ต่างหากที่ไร้เทียมทาน

เงินจิ้น เป็นอัศวินที่อยู่ในใจเธอ คนเดียวสามารถเอาชนะแตนเงินทั้งเจ็ดใด้ ตัดหัวโอ้ลาฟูได้ในสามกระบวนท่า เพียง ช่วงเวลายกมือขึ้น เป็นอัศวินที่ดับชีวิตคนของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ และสำนักเฮยอ้าน

คำพูดนี้ เชียวเสวี่ยนไม่ได้พูดออกมา

แต่ว่า เวลานี้ อีกด้านหนึ่งของตำหนักนั้น กำลังรวบรวม สมาธิอยู่

ชี่กงที่อยู่ในมือของซาควนชุดนั้น ทันใดนั้นก็ได้จามออก มา

หมวดคิ้ว แล้วมองไปรอบๆ

ไม่พบความแตกต่างอะไร จากนั้น มองไปที่หนังสือ โบราณในมือต่อไป

ถึงแม้ว่าในนี้จะมีหนังสือชี่กงหลายเล่มวางอยู่ มีเพียงเล่ม เดียว ที่เขาสามารถอ่านอักษรด้านในได้

“ใช่แล้ว เชียวเสวี่ยน หลังจากที่ได้รับการถ่ายทอดแล้ว นอกจากเกี่ยวข้องกับการบำเพ็ญแล้ว ยังมีอย่างอื่นอีกหรือ เปล่า?”

เฉินจิ้นถาม

เชียนเสวียนคิดแล้ว ก็สายหน้า
เขาไม่อยากทำให้เฉินจิ้นผิดหวัง

แต่ว่า ดูเหมือนจะไม่มีอะไรจริงๆ

แต่ว่า วินาทีต่อมา เชียวเสวี่ยนได้พยักหน้าอีกครั้ง ใบ หน้าเล็กๆ เผยสีหน้าที่ตื่นเต้นออกมา: “แม้ว่านอกจาก ถ่ายทอดการบำเพ็ญแล้ว ไม่มีอย่างอื่นเลย แต่ฉันรู้สึกอะไร บางอย่าง พี่เทพหิมะ อาจจะไม่ได้ตายจริงๆ”

คิดๆดูแล้ว เชียวเสวี่ยนรีบพูดขึ้นมาอีกทันทีว่า “วิญญาณของเธอ อาจจะยังไม่ได้ดับไปโดยสิ้นเชิง! ”

ผ่านการถ่ายทอด เชียวเสวี่ยนพอเข้าใจความหมายของ ศัพท์ในโลกฝึกเซียนบ้างแล้ว ได้อธิบายให้เฉินจิ้นฟังทันที

วิญญาณ?

หลังจากที่ได้ยินศัพท์นี้แล้ว แววตาของเฉินจิ้นขยับ

เทพหิมะ แม้ว่าจะตายแล้ว แต่ร่างกายยังมีลมหายใจของ แดนเส้นใหญ่

แดนเสินไห้ แต่ไม่สามารถกำเนิดวิญญาณได้

หลังจากแตนเสินให้ เปลี่ยนเป็นโลกของแดนเสิน จึงจะ สามารถกำเนิดวิญญาณขึ้นมาได้ แม้ว่าร่างกายจะสลายไป แล้ว วิญญาณก็ยังสามารถดำรงอยู่โดยไม่มีร่างกายได้ ใน ระยะสั้นๆไม่น่าจะตาย
แต่ว่าถ้าวิญญาณอยู่อย่างไร้กายสังขารไปโดยตลอดแล้ว ละก็ สุดท้ายก็ยังต้องสลายไป ในเวลานี้เชียวเสวี่ยนพูดออกมาแบบนี้ นั่นก็พิสูจน์แล้วว่า

มีความเป็นไปได้สูงมากกว่า วิญญาณของเทพหิมะยังไม่ตับ

จริงๆ

ทันใดนั้น ความคิดของเฉินจิ้น กระจายออกไปอีกครั้ง

ในขณะเดียวกัน ได้ใช้ตำราท่อนหนึ่ง ตรวจสอบวิมาน เทพหิมะอย่างละเอียด โดยเฉพาะในตำหนักเทพหิมะ แต่ก็ ไม่พบความผิดปกติใดๆ

ถ้าหากว่าเทพหิมะยังไม่ตายแล้วละก็ งั้นวิญญาณของเธอ ตอนนี้อยู่ที่ไหน?

ร่างกายของเธอ เป็นเพียงแค่แดนเสินไห่ จะกำเนิด วิญญาณขึ้นอีกได้อย่างไร?

น่าสนใจดี

เฉินจิ้นฉีกยิ้มที่มุมปาก

ดูเหมือน หลังจากที่ออกไปจากวิมานเทพหิมะแล้ว เฉินจี้ นรู้สึกว่า เขาจำเป็นต้องไปดูที่สถานที่ทางประวัติศาสตร์อีก สองสามแห่ง หรือว่า คิดหาวิธี ขุดโบราณสถานใหม่ๆออก มา ลองดูว่าจะได้อะไรหรือเปล่า

ฉินขึ้นเหลือบมองร่างที่สง่างามในบ่อน้ำทิพย์ครู่หนึ่ง จากนั้นมองไปที่เชียวเสวี่ยนอีกครั้ง : “เซียวเสวียน คุณฝึกฝน

อยู่ที่นี่ไปก่อน”

หลังจากที่พูดจบ เฉินจิ้นก็ได้เตรียมจะไปดูที่ต่ำหนักเทพ

หิมะบริเวณอื่นๆ

และในขณะเดียวกัน เฉินจิ้นยกมือขึ้น บนนิ้วมือหยกที่ขาว ดุจดั่งหิมะของเทพหิมะนั้น สวมใส่แหวนเก็บของวงหนึ่ง ก็ได้ ตกมาอยู่ในมือของเฉินจิ้น

ตราประทับแดนเสินไห่?

แหวนเก็บของมีตราประทับ

แม้ว่าตอนนี้เฉินจิ้นเพิ่งจะเป็นแดนเสินทง แต่ในฐานะที่ เป็นเจ้าแห่งโลกปีศาจ วิธีการมีมากมาย คิดจะเปิดแหวนเก็บ ของนี้จริงๆ สามารถใช้ความรุนแรงในการเปิดได้

แต่ว่า เฉินจิ้นกลับไม่อยากที่จะทำอย่างนั้น แบบนี้มีความ เสี่ยง ถ้าหากว่าของที่อยู่ด้านในแหวนเก็บของพัง จะได้ไม่ คุ้มเสีย

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็รอให้เขาเข้าสู่แดนเสินให้แล้ว ค่อย เปิดก็แล้วกัน หลังจากที่พูดจบ เฉินจิ้นได้วาดมืออย่างสบายๆ

ทันใดนั้น แหวนเก็บของของเทพหิมะ ก็ได้หายไปจากมือ ของเฉินขึ้น
วินาทีต่อมา

แหวนเก็บของ ได้เข้าไปในมุขหวนตัวนที่แห้งแล้ง

เวลานี้ หนูอ้วนกำลังงีบหลับอยู่ในมุขหวนตัวน

หลังจากที่ออกมาครั้งก่อน หนูอ้วนได้ทำของบางอย่าง

เข้าไป

ในมุขหวนด้วน ได้ทำเตียงนอนนุ่มสบายอันหนึ่งให้ตัวเอง

ด้านข้าง มีเทียนซ้ายเป่าหลายประเภทวางอยู่

นั่นคือเฉินจิ้นเคยรับปากเอาไว้ ต้องเอาขนมให้กับเขาทุก

วัน

ตอนนี้เขา ใช้ชีวิตเหมือนเทพเซียนยังไงอย่างนั้นเป็นการ

ชั่วคราว

อยากกินก็กิน

อยากนอนก็นอน

น่าเสียดายเพียงอย่างเดียวก็คือ ที่นี่ขาดสาวงาม

ถ้าหากว่ามีสาวงาม สามารถมาปรนนิบัติอยู่ข้างกายเขา

เหนื่อย ก็บีบๆใหล่ เคาะๆหลัง นวดๆขา

กระหาย ก็ป้อนน้ำทิพย์ให้เขา
หิว ก็ป้อนขนมให้เขา

ชีวิตแบบนี้ ถึงจะเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ

ในขณะที่หนูอ้วนเพ้อฝัน

ทันใดนั้น แหวนวงหนึ่ง ก็ลอยมา

เติมทีหนูอ้วนที่กำลังนอนอยู่บนเตียง อย่างสบายๆ

ทันใดนั้นมันก็ลอยขึ้นไปในอากาศ

กลิ่นอายที่คุ้นเคย?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ