บทที่ 13 ปีศาจที่แท้จริง

ไม่เพียงแค่นั้น ในมือของเขากำลังยกร่างชายที่ แข็งแกร่งคนหนึ่งเอาไว้อยู่

ซึ่งเป็นคนที่ให้ซุ่มโจมตีอยู่รอบๆ

ฮุยโสงพอเห็นพี่น้องของตัวเองดูเหมือนลูกไก่ ตัวเล็กๆถูกชายชุดดำคนนี้ยกเอาไว้ ในสายตาเต็มไป ด้วยความโกรธจัด

“มาซ่อนตัวอยู่ที่นี่ มันทำให้ผมต้องใช้เวลาหาอยู่ พักหนึ่งเลยทีเดียว”

เสียงของชายชุดดำนั้นแสบแก้วหูเล็กน้อย

“ใครเป็นคนสั่งคุณมา แล้วตกลงต้องการจะทำ อะไรกันแน่”

เกาผิงเห็นชายชุดดำปรากฏตัวขึ้น จิตใจที่ว้าวุ่น กระสับกระส่าย ก็เปลี่ยนเป็นสงบนิ่ง

มนุษย์เรากลัวสิ่งของที่ไม่เคยเจอมาก่อน แต่ใน เมื่อชายชุดดำปรากฏตัวขึ้นแล้ว งั้นก็ไม่มีอะไรต้องกลัว แล้ว

และยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังมีคนที่ทักษะสูงอย่างฮุ ยโสงอยู่ที่นี่ด้วย

“ผมเป็นใครน่ะเหรอ เฮอๆ คุณไม่จำเป็นต้องรู้ หรอก แต่ต่อไปต้องการจะเอากับภรรยาของคุณ งั้นผม จะบอกคุณให้รู้ไว้แล้วกัน”
ชายชุดดำพูดอย่างเลือดเย็นว่า “เว่ยอูซิน ปีศาจ

ลามก”

เอากับภรรยาของคุณ !

ถึงแม้ว่าเกาผิงจะอยู่ในวงการข้าราชการมานาน ความโกรธหรือความดีใจก็สามารถควบคุมได้ไม่ให้ แสดงออกมามานานแล้ว หลังจากได้ยินประโยคนี้ ก็รู้สึก โกรธมากจนอยากจะพุ่งไปฆ่ามันให้ตาย

ซูนอว์เซียงได้ยินประโยคนี้ที่น่าอับอายที่พูดถึง ตัวเอง ก็ถลึงตามองด้วยความโกรธ

เมื่อฮุยโสงได้ยินสี่คำนี้ที่บอกว่า “ปีศาจลามก” นั้น ในใจก็ตะลึงไปใหญ่เหมือนกัน

เกาผิงและซูนอวู้เซียงไม่รู้ว่าสี่คำนี้นั้นหมายถึง อะไร แต่เขาประทับใจอย่างไม่ลืมเลือน

ปีนั้นความพินาศย่อยยับของ “กุหลาบดำ” ที่ ทำให้ทั้งโลกใต้ดินช็อก ได้ยินว่าก็เป็นเว่ยอูซินที่ ประกาศตัวเองว่าเป็น “ปีศาจลามก”นั้นทำ

กุหลาบดำเป็นแก๊งผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง หัวหน้าแก๊ง ชื่อว่า”กุหลาบดำ” เป็นผู้หญิงที่โด่งดังด้วยความสวย ซึ่ง เป็นที่จดจำของเหล่าพี่ใหญ่ของกลุ่มต่างๆนับไม่ถ้วน แต่กุหลาบดำนั้นเป็นคนที่ใจดำอำมหิตมาก มีเล่ห์เหลี่ยม กลอุบายหลายวิธี และเธอได้สร้างเขตอิทธิพลในโลก ใต้ดินของท้องถิ่นขึ้นมา ผู้ชายทุกคนที่จะคิดร้ายกับเธอ ท้ายที่สุดก็ตายอย่างน่าสังเวช

เวลานั้น ชื่อเสียงของกุหลาบดำโด่งดังถึงที่สุด
แต่เมื่อสามปีก่อน ทั้งแก๊งกุหลาบดำรวมถึง กุหลาบดำก็หายสาบสูญไปจากโลกมนุษย์

หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ ถึงถูกคนพบเจอ

เพียงแต่ในตอนนั้นร่างกายของพวกเธอก็ได้ กลายเป็นศพที่ร่วงโรยไปแล้ว

และคนที่ทำลายคนของกุหลาบดำให้พินาศ ย่อยยับ มีข่าวลือมาว่าเป็นเว่ยอูซิน ปีศาจลามกที่กำลัง ฝึกฝนวิชาดูดพลังทำ

ผู้หญิงที่ถูกเขาหมายหัวเอาไว้ ท้ายที่สุดก็ถูกเขา ทำเตาเล่นแร่แปรธาตุใส่ ยากที่จะหลบหนี

ความแข็งแกร่งของเขานั้นช่างน่ากลัวมากยิ่งขึ้น หลังจากที่ได้รู้ตัวตนของชายชุดดำ ฮุยโสงก็เริ่ม มีเหงื่อผุดขึ้นมาเต็มหน้าผาก

“เว่ยอูซิน คุณรู้ไหมว่าคุณซูนนั้นเป็นใคร คุณกล้า แตะต้องคนของตระกูลซูนแห่งเมืองซ่างจิง ถึงแม้คุณจะ หลบหนีไปจนสุดขอบโลก ตระกูลซูนคงไม่ปล่อยคุณ เอาไว้แน่”

เวลานั้นฮุยโสงทำได้แค่พูดถึงตัวตนของตระกูล ซูนแห่งเมืองซ่างจิงออกมาเท่านั้น และหวังว่าจะสามา รถหยุดเว่ยอูซินได้

“ตระกูลซูนอย่างนั้นเหรอ เฮอๆ ในเมื่อผมพอใจซู นอวู้เซียงแล้ว นั่นก็หมายความว่าผมรู้ตัวตนของเธอ อย่างชัดเจนแล้วแน่นอน”
“ถ้าหากเธอเป็นลูกหลานสายตรงของตระกูลซุน ผมคงไม่กล้าที่จะคิดอะไร แต่ผู้หญิงตระกูลซูนที่ แต่งงานกับผู้ชายต่างถิ่นได้ นั่นก็ไม่มีอะไรน่ากลัวแล้ว หี่นี.”

เว่ยอูซินหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น

ทำไมเขาถึงต้องรอสามเดือนแล้วค่อยมาหาซูนอ วู้เซียงด้วย นอกจากตอนนี้กำลังต้องการเสริมพลังอีก ครั้ง และก็จะทดลองดำเนินการขึ้นอีกครั้งด้วย

ถ้าตระกูลซูนนั้นให้ความสำคัญกับซูนอว์เซียง ส่งคนมีฝีมือเยี่ยมมา แม้ว่าซูนอวูเซียงจะเป็นเตาเล่นแร่ แปรธาตุที่ดี เขาก็จะไม่ลงมือบังคับเธอ

แต่ถ้าไม่ให้ความสำคัญกับซูนอวูเซียงขนาดนั้น งั้นซูนอวี่เซียงคนนั้นเขาเอาแน่นอน

แรงกดดันของตระกูลซูนในเมืองซ่างจิง คนที่อยู่ ข้างหลังเขาจะช่วยเขาแบกรับมันไว้ได้

ได้ยินคำนี้ ฮุยโสงก็กรีดร้องอยู่ภายในใจ

ดูแล้วปีศาจลามกคงตัดสินใจไปแล้วว่าต้องการ จะลงมือกับซูนอวู้เซียง

“ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นก็ให้ผมลองความร้ายกาจของ ปีศาจลามกสักหน่อยแล้วกัน”

ฮุนโสงพูดด้วยความหัวรั้น

เวลาเดียวกันก็ทำสัญญาณมือให้เกาผิงและซูนอ วู้เซียง เมื่อเขาและเว่ยอูซินเริ่มต่อสู้กัน ก็ให้พวกเขารีบหนีไป

เขามั่นใจว่าจะสามารถยื้อเว่ยอูซินไว้ได้สักพัก หนึ่ง

เกาผิงและซูนอวูเซียงพอได้เห็นการแสดงเจตนา ให้รู้ของฮุยโสง ก็ตะลึงงันเล็กน้อย

ราชาแห่งทหารอย่างฮุยโสง ไม่ว่าจะมาสักสิบคน ก็ไม่รู้สึกกดดันเลยสักนิด แต่ตอนนี้กลับแสดงสัญญาณ ให้พวกเขาหลบหนึ่งั้นเหรอ

หรือว่าชายชุดดำคนนี้จะมีพลังที่ร้ายแรงงั้นเหรอ

เกาผิงไม่กล้าเสี่ยง เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ ภรรยาของเขา ถ้าหากไม่ฟังคำพูดของฮุยโสงล่ะก็ ถึง ตอนนั้นซูนอว์เซียงคงจะตกไปในมือของชายชุดดำคนนี้ เกาผิงไม่กล้าคิดตื้นๆ

ซูนอว์เซียงก็มีสีหน้าซีดขึ้นมา

พวกเขามองไปทางเฉินจิ้น เรื่องนี้ท้ายที่สุดแล้ว เป็นเรื่องที่เฉินจิ้นเสนอมาว่าต้องการจะล่อให้ชายชุดดำ ออกมา

ตอนนี้ชายชุดดำก็ออกมาแล้ว แต่ความอันตราย สูงกว่าที่พวกเขาคาดคิดเอาไว้มาก แม้แต่ฮุยโสงเองก็ ไม่มั่นใจว่าจะรับมือกับอีกฝ่ายได้ไหม

“ไม่ต้องตื่นตกใจไป เชื่อผม มันจะผ่านไปด้วยดี”

เฉินจิ้นยิ้มเบาๆ

แต่เขาก็รู้ว่าคำพูดลอยๆของเขาเพียงอย่างเดียวไม่เชื่อถือได้

ยังซูนอวู้เซียงก็เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ และ เกาผิงที่เป็นสามีของซูนอวูเซียง พวกเขาก็ต้องกังวลใจ

กันอยู่แล้ว เห็นเฉินจิ้นสงบนิ่ง ไม่มีท่าทางตกใจอะไรเลยสัก

นิด ใบหน้าของเกาผิงก็รู้สึกสงสัยขึ้นมา

เขาไม่กล้าเอาความปลอดภัยของภรรยาตัวเอง ไปเสี่ยงจริงๆ

ในเมื่อชายชุดดำออกมาแล้ว เฉินจิ้นก็ลุกขึ้นยืน อยากจะใช้การกระทำจริงๆ เพื่อให้เกาผิงและซูนอว์เซี ยงนั้นสบายใจ

เขารู้สึกว่าตรงฝ่ามือเขามีไข่มุกพิเศษหวนตัวน สั่นไหวไปมา

เดาไม่ผิดจริงๆ พลังที่อยู่บนตัวของชายชุดดำ สามารถทำให้ไข่มุกพิเศษหวนตัวเกิดการขยับได้

“แม่งถึงสิ คุณนี่มันเป็นไอ้โง่ใช่ไหม”

ฮุยโสงที่เห็นว่าเฉินจิ้นยังให้เกาผิงและซูนอว์เซี ยงไม่หนีไป เขาที่เดิมที่ไม่รู้สึกดีกับเฉินจิ้นนั้น ก็ด่าออก มาทันที

สีหน้าเฉินจิ้นเย็นชาขึ้นมาทันที

ในสายตาแสดงออกแสงแห่งความสังหาร

เจ้าแห่งโลกปีศาจ จะต้องไม่ทำให้เสียศักดิ์ศรี
แม้ว่าเขาจะมาเพื่อปกป้องเกาผิงและซูนอว์เซียง ก็เป็นคนกันเอง แต่เฉินจิ้นก็ยังมีความคิดจัฆ่าเขาไป

เขาที่เตรียมลงมือก็หยุดลง

“กลอุบายเล็กๆน้อยๆเหล่านั้นของคุณ อย่ามา แสดงต่อหน้าผมวางใจได้ ยังไงพวกคุณก็หนีไปไหนไม่ พ้น หึหึ….”

เว่ยอูซินยกคนที่อยู่ในมือขึ้น แล้วโยนไปเบาๆ คน นั้นถูกโยนเหมือนเส้นโค้งพาราโบรา ลอยออกไปหลาย ร้อยเมตร

คนที่หนักห้าสิบกว่ากิโลกรัม ตอนที่กำลังอยู่ใน มือเขาราวกับว่าของเบาๆ

“การฆ่าที่ทำไปก่อนหน้านั้นร้ายแรงเกินไป วันนี้ ผมไม่มีกะจิตกะใจจะฆ่าคน ถ้าพวกคุณเชื่อฟังและให้ผม พาตัวซูนอวูเซียงไป และถ้ากล้าขัดขวางผมล่ะก็ ผมจะ ฆ่าให้ตาย”

เว่ยอูซินพูดไปด้วย และก็เดินไปเข้าไปในศาลา ไปด้วย

“ถ้ากล้าทำอะไรตระกูลซูนล่ะก็ คุณจะต้องเสียใจ ทีหลังแน่”

ฮุยโสงรู้ว่าวันนี้ยากที่จะจัดการให้เรียบร้อยได้น้ำ เสียงเต็มไปด้วยความโกรธ ชั่วขณะนั้นเขาก็กระโดดขึ้น มาแล้วพุ่งไปที่เว่ยอูซินทันที

กล้ามเนื้อของเขาแน่นไปทั้งตัว ต่อยออกไปหนึ่งหมัดด้วยแรงทั้งหมดที่มี

ฮุยโสงเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องความแข็งแกร่ง เขา ที่ต่อยออกไปหนึ่งหมัด แม้แต่วัวหนึ่งตัวก็สามารถต่อย ให้ล้มได้

เว่ยอูซินหัวเราะออกมาแปลกๆ แต่ยังคงเดินหน้า ต่อไป ก้าวเท้าตรงไปที่ศาลา โดยไม่มีวี่แววจะหลบเลย

สักนิด

ศิลปะการต่อสู้ที่เหมือนฝีมือเด็กแบบนี้ ไม่ว่าจะ แข็งแกร่งขนาดไหน เขาก็ไม่สนใจสักนิด

เพียงแค่สัมผัส ฮุยโสงก็สั่นสะเทือนไปทั้งตัว จาก นั้นร่างกายก็ลอยออกไปกระแทกกับขอบศาลาทันที

หลังจากนั้นก็มีเลือดไหลออกมา

เพียงแค่กระเด็นออกไป เขาก็ได้รับบาดเจ็บ ภายในอย่างสาหัส

นี่มันเป็นสิ่งที่เกินความคาดหมายของฮุยโสงมาก นัยน์ตาของเขาต่างก็เต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดผวา

เว่ยอซิน ปีศาจลามกองอาจห้าวหาญได้ถึงเพียง

นี้เลยเหรอ

“ผมก็บอกแล้วว่าถ้ามาขวางผม คนนั้นจะต้อง

ตาย”

“ผม ปีศาจลามก เป็นคนพูดคำไหนคำนั้น”

น้ำเสียงของปีศาจลามกนั้นเยือกเย็น และดังก้อง

ไปทั่วทั้งศาลา
และประโยคนี้ ไม่ต้องถามเลยสักนิด เพราะความ ตายของฮุยโสงก็เด่นชัดเช่นกัน

ฮุยโสงจะยอมตายได้ยังไงกัน

เพียงแค่ตอนที่เว่ยอูซินพูด คนของเขาก็เข้ามา ใกล้ถึงตัวของฮุยโสงไว้เรียบร้อย

ฝ่ามือที่ผอมเหลือแต่กระดูกและดูเหมือนกรงเล็บ ผีทันใดนั้นก็ปรากฏอยู่บนเหนือศีรษะของเขา

ต้องการเพียงแค่หนึ่งวินาทีเท่านั้น

มือที่เหมือนเล็บผีข้างหนึ่งก็จิกลงไปบนหัวของฮุ

ยโสง

ด้วยความรวดเร็ว

การกระทำที่เร็วขนาดนั้น ฮุยโสงไม่ทันได้มี ปฏิกิริยาตอบสนองอะไรออกไป

ความหนาวเย็นแพร่กระจายไปตั้งแต่หัวของฮ ยโสงไปจนทั่วร่างกาย

เงาแห่งความตายได้ล้อมรอบตัวเขาไว้อย่าง สมบูรณ์

“ฆ่าคนต่อหน้าผม เคยถามความคิดเห็นของผม

ไหม”

ฮุยโสงคิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆ และรู้สึกหมด หวังที่จะต่อต้าน

แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งดังเข้าไปในหูของเขา

ทันใดนั้นเขาก็เบิกตากว้างทั้งสองข้าง เพียงแค่ เห็นเงาคนที่ดูผอมบางอยู่ในสายตาเขา และมายืนอยู่

ข้างๆเขา และห้ากรงเล็บของเว่ยอูซิน ที่เกือบจะโดนถึงหัว ของเขา เพียงแค่ต้องการให้เข้าไปอีกนิด ก็จะสามารถ

ทำให้สมองของเขามีเลือดไหลออกมาห้ารูได้

แต่ฝ่ามือข้างนี้ก็ยากที่จะลงมือเข้าไปอีกครั้ง

ไม่เพียงแค่นี้

กรอบ

เสียงกระดูกหัก

กระดูกมือของปีศาจลามกก็แตกขึ้นมาทันที

“อ๊ะ”

รู้สึกถึงความเจ็บปวดบนมือ ปีศาจลามกหน้าเดิม นั้นดูผอมบาง ก็มีใบหน้าที่บิดเบี้ยวไปชั่วขณะ

ในสายตาเต็มไปด้วยความหวาดผวา

เขาฝึกฝนร่างกายให้กลายเป็นเหล็กและ ทองแดงไปแล้ว มือคู่นี้ก็สามารถเจาะได้แม้กระทั่งแผ่น เหล็ก

แต่ทันใดนั้นกลับถูกคนบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย

“ตรงหน้าผมเรียกตัวเองว่าเป็นปีศาจ ใครมัน ทำให้คุณมีความกล้าเช่นนี้”
น้ำเสียงของเฉินจิ้นเย็นชามากโดยไม่มีความรู้สึก อะไรเลย

ได้ยินคำนี้ เว่ยอูซินก็รู้สึกสั่นไปทั้งตัว ราวกับว่า เดินตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง

“คุณเป็นใคร”

เว่ยอูซินเห็นว่าคนสามารถหักมือได้อย่าง ง่ายดาย กลับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง มันช่างน่าเหลือเชื่อ

จริงๆ

ฮุยโสงที่อยู่ข้างๆ ก็ตะลึงงันไปแล้วเรียบร้อย

ปีศาจลามกที่ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้ กลับ เป็นเฉินจิ้นที่หักมือเขาได้ในคราวเดียว

นี่.. นี่มันเป็นไปได้ยังไง

“ผมเป็นใครนะเหรอ” เฉินจิ้นยกยิ้มมุมปากอย่าง โหดร้าย “ผมคือปีศาจราชาแห่งปีศาจ เทพแห่งโลก ปีศาจ ปีศาจตัวจริง”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ