บทที่ 124 น้องชาย ช่วยพี่หน่อยได้ไหม?
“อะไร?”
ดวงตาของชาควนแน่น เขาลุกขึ้นนั่งและมองไปที่ญาชิง
ทันที
“เมื่อกี้มีข่าวว่าทีมทหารรับจ้างเลือดปีศาจ นอกจาก100คนที่อยู่ที่สำนักงานใหญ่ ส่วนอีก 500 คนภาย ใต้การนำของข่าม่ายจีเกือบทั้งกองทัพถูกส่งไป!”
“ไม่เพียงแค่นั้น ข่าม่ายจียังส่งเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธสอง ลำ รถถังหกคันและบาซูก้าและอาวุธอื่นๆ”
สายตาของชาควนเคร่งขรึม
การจัดการเตรียมการด้านการรบเช่นนี้ ในพื้นที่ สามเหลี่ยม ถือว่ามีความหรูหรามากแล้ว
แม้ว่ามันจะด้อยกว่าเขามาก แต่นอกจากซาควน มีเพียง ข่าม่ายจีเท่านั้นที่สามารถเอาออกมาได้
การวางแนวรบแบบนี้ หากได้รับการประสานงานอย่าง เหมาะสม อาจเป็นภัยคุกคามระดับหนึ่งได้
เป็นครึ่งแดนเสิน ก็ยิ่งมีโอกาสตายได้!
“สิ่งที่คุณเพิ่งพูดคือ ทีมทหารรับจ้างเลือดปีศาจถูกทำลายอย่างสมบูรณ์?” ซาควนกล่าวด้วยเสียงทุ้มต่ำ
ญาซึ่งก็รู้หนังศีรษะชา พูดด้วยความเคารพ” ใช่ครับ นาย
พล”
“ผมได้ไปดูที่เกิดเหตุแล้ว สภาพนั้น น่าเวทนาเกินกว่าที่จะ ทนดูได้ จะบอกว่าเป็นการชำระล้างนรกในมนุษย์โลกก็ได้!”
แม้แต่ญาชิงที่เติบโตในพื้นที่สามเหลี่ยม เคยชินกับการ ฆ่าคนมาตั้งแต่เด็กและมีคนมากมายที่ตายในมือของเขานับ ไม่ถ้วน เมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของเขาก็ซีดเซียว
“ไม่เพียงแค่นั้น เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธสองลำของข่าม่าย จีก็กลายเป็นชิ้นๆ รถถังหกคันก็ถูกทำลายไป ..
ญาชิงรายงานสิ่งที่เขาเห็นในที่เกิดเหตุตามความเป็นจริง
“เป็นไปได้ไหมที่ไอ้หนุ่มคนนั้นทำ” นิ้วของชาควนแตะบน เข่าของเขา แววตาฉายความสงสัย
เขารู้สึกว่าเฉินจิ้นแปลกเล็กน้อย เขาไม่ใช่ครึ่งแตนเสิน ธรรมดาแน่นอน แม้แต่เขาก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ใน กระบวนท่าเดียว
แต่ ก็คงไม่แข็งแกร่งถึงขั้นนี้
อย่างน้อยก็ต้องเป็นแดนเส้นอันดับแข็งแกร่ง จึงจะ สามารถทำเรื่องนี้ได้
“คุณปู่ เฉินจิ้นเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?” ดวงตาของเชียน เสวี่ยนเปล่งประกาย หลังจากได้ยินเรื่องนี้
“อาจจะใช่!”
ดวงตาของชาควนดูเคร่งขรึมเล็กน้อย
เขาไม่ได้รู้สึกถึงแดนเสินอันดับแข็งแกร่งอื่นๆ ที่ปรากฏตัว
ในพื้นที่สามเหลี่ยม
ในขณะเดียวกัน ชาควนรู้สึกเสียดาย แค่ลงมือ ก็ทำลาย ล้างทีมทหารรับจ้างเลือดปีศาจ เฉินจิ้น เป็นแบบที่เขาชอบ
มาก
เชียนเสวี่ยนอดไม่ได้ที่จะสนใจในตัวเฉินจิ้นมากขึ้น เมื่อ เธอได้ยินเรื่องนี้
หลังจากทำลายล้างทีมทหารรับจ้างเลือดปีศาจ เฉินจิ้น และตู้เทียนโย่วก็กลับไปที่เย็นเซี่ย
ไม่มีอุปสรรคใดๆมาขัดขวาง
ถ้าไม่ใช่เพราะเฉินจิ้นมีสิ่งที่สำคัญกว่านี้ต้องทำ ด้วยนิสัย ของเขา เขาจะต้องบุกเข้าไปในญี่ปุ่นทันทีท่ำลายอิจิ่งซานสื่อ หลงจากนั้นค่อยไปทำลายแดนเสินที่อยู่เบื้องหลังหลี่เฉิงส้วน
หลังจากกลับไปในเยันเซี่ย ตู้เทียน โย่วตารวะเฉินจิ้นและ กล่าวว่า “พี่เฉิน อีกสิบวัน ในภูเขาเขียว จะมีการพบปะแลก เปลี่ยนระหว่างทายาทของตระกูลที่ซ่อนอยู่ นอกเหนือจาก การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ในเรื่องบูโดแล้ว ถึงตอนนั้น คงจะมีของหายากและล้ำค่ามากมายในโลก หากคุณสนใจ ถึงเวลานั้น คุณสามารถใช้สิ่งนี้ไปเข้าร่วมได้! ”
ตอนที่กำลังพูดอยู่ ตู้เทียนโย่วจึงหยิบป้ายหยกที่มีค่าว่าตู้ แกะสลักอยู่
เฉินจิ้นรับป้ายนั้นมา มองไปที่วัสดุนั้น เป็นหยกที่ใช้ใน การสร้างค่าย มีคุณภาพสูง ตระกูลที่ซ่อนอยู่นั้นก็ยังคงมี ระดับอยู่เหมือนกัน
เฉินจิ้นพยักหน้า “ได้ ผมจะไปแน่นอน ถึงตอนนั้น ผมจะได้ คืนยาครอบจักรวาลที่ติดคุณไว้ด้วย!”
เฉินจินค่อนข้างสนใจในการประชุมแลกเปลี่ยนของ
ตระกูลซ่อนเร้นที่ตู้เทียน โย่วพูดถึง
หวังว่า ตระกูที่ซ่อนอยู่ จะไม่ทำให้เขาผิดหวัง จะมีสิ่งที่เขา ต้องการจริงๆ
ในขณะเดียวกัน สามารถใช้โอกาสนี้ในการติดต่อกับ คนในตระกูลที่ซ่อนอยู่
ผ่านตู้เทียนโย่วและสู่เฟยหยางทุกสิ่งที่เฉินจิ้นได้คาดเตาคนของตระกูลซ่อนเร้น แม้ว่าจะยังคงฝึกฝนบูโดอยู่ พวกเขา ก็มีความใกล้เคียงกับไม่มากก็น้อยในบางแง่ อาจจะ สามารถทำให้เฉินจิ้นได้ค้นพบอะไรมากขึ้น
เฉินจิ้นเดาว่า บนโลกนี้ อาจมีอารยธรรมแห่งการบ่มเพาะ ผู้เป็นอมตะมาก่อน
“พี่เฉิน เจอกันในภูเขาเขียวนะ!”
ตู้เทียนโย่วก็ไม่ได้เกรงใจ ยาครอบจักรวาลเหล่านี้ เป็น ทรัพย์สมบัติส่วนใหญ่ของตระกูลเขา เขาจะไม่แสร้งทำเป็น เป็นคนใจกว้าง
เดิมที่เขาคิดว่า เขาจะอยู่ในพื้นที่สามเหลี่ยมเป็นเวลาเจ็ด วัน จากนั้นก็รีบกลับไปที่เย็นเซี่ยเพื่อเข้าร่วมการประชุมแลก เปลี่ยนในภูเขาเขียว
แต่ตอนนี้ ตู้เทียนโย่วไม่รีบร้อนแล้ว
เตรียมตัว เดินทางไปเมืองหรุงโดยการเที่ยวเล่นไปด้วย เพื่อไปเปิดหูเปิดตาและความเจริญรุ่งเรืองของตัวเมือง
เพราะยังไง ตระกูลที่ซ่อนอยู่อย่างพวกเขา แม้ว่าสถานะ ของพวกเขาจะห่างไกล จะอยู่สูงส่ง แต่คนส่วนใหญ่ โดย เฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความสามารถด้านบูโดที่โดดเด่นเช่น พวกเขานั้น ส่วนมากจมอยู่กับการฝึกฝน ไม่ค่อยมีโอกาสได้ ออกมาสนุก
หลังจากเฉินจิ้นและตู้เทียนโย่วแยกทางกัน
กลับไปยังเจียงโจวโดยตรง
หลังจากกลับไปเจียงโจว เฉินจิ้นได้รู้ว่า หวางเม่ยหวูได้ ออกจากเจียงโจวระหว่างที่เฉินจิ้นเดินทางไปยังพื้นที่
สามเหลี่ยม
มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้
ไปหาญาติของเธอ เพื่อค้นหาตัวตนของเธอ
โซคดีที่เลือดของร่างกายหยวนหยืนที่เฉินจิ้นได้มาในครั้ง
ที่แล้วยังเหลืออยู่อีกเล็กน้อย เฉินจิ้น โทรหาซ่งชิงเหย็นและไปที่บ้านของตระกูลเสิ่น
โดยไม่รอช้า
ภายในค่ายจูหลิง!
“ในที่สุดก็ปล่อยผมออกมา อึดอัดจะตายแล้ว!” หมูอ้วน ถูกเฉินจิ้นพาออกจากมุกหวนตัวนที่แห้งแล้ง ด้วยใบหน้าที่ โกรธทันที
จ้องไปที่เฉินจิ้น ดวงตาของเขาลุกเป็นไฟ
ทันใดนั้น หมูอ้วนดูเหมือนจะค้นพบบางสิ่งบางอย่าง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที ความโมโหก็หายไป
แต่กลายเป็นสีหน้าที่น่ารัก
บินไปข้างหน้าซ่งชิงเหยิน จ้องมองไปที่ร่างกายที่อวบอิ่ม ของซ่งชิงเหยืน จากนั้นก็พุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของซ่งชิงเหย น”พี่สาวผู้นี้ คุณช่วยกอดผมหน่อยได้ไหม?”
บวกกับเสียงของเขา คนทั้งคนดูน่ารักมากๆ
ระหว่างทางมาที่นี่ ซ่งชิงเหย็นเคยได้ยินเฉินจิ้นพูดเกี่ยว กับเรื่องลูกสวรรค์ จึงมีการเตรียมใจไว้แล้ว
หลังจากที่ได้เห็นหมูอ้วนแม้จะประหลาดใจ แต่เธอก็ ยอมรับความจริงนี้ได้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ เห็นหมูอ้วนน่ารักขนาดนี้ คำว่าพี่สาวที่เขาเรียก จน แทบจะทำให้เธอใจละลาย
“ได้แน่นอน มาๆ ให้พี่สาวกอต!”
ซึ่งชิงเหย็นยื่นมือของเธอออกทันทีและจะกอดหมูอ้วนไว้ ในอ้อมแขนของเธอ
หลังจากเคยกอดกั่วกัวมาแล้วหลายครั้ง อุ้มเด็กแบบนี้ ซึ่ง ซึ่งเหยืนมีประสบการณ์แล้ว
เมื่อเห็นซึ่งชิงเหยินยื่นมือออกไป ทิวทัศน์บนหน้าอกของ เธอ ก็ยิ่งปั้นป่วนมากขึ้น ดวงตาของหมูอ้วนมีดาวเต็มไป หมด เขาพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของชิงชิงเหย็นทันที
จากนั้น วินาทีที่หมูอ้วนกำลังจะสัมผัสตัวซ่งชิงเหย็น
เขารู้สึกว่าตัวเขาไม่สามารถขยับได้อีกต่อไป
มือของเฉินจิ้นจับคอของเขาไว้ ดึงเขากลับมา สายตามี แสงวาบผ่าน “ผมพบว่า คุณประหลาดมากเลยนะ ไม่เหมือน ลูกสวรรค์ ที่เกิดจากเรกิแห่งดินฟ้าเลย!”
ในชีวิตครั้งก่อนของเฉินจิ้น ได้เลี้ยงลูกสวรรค์ที่ชื่อว่า” หลิงเอ๋อ” ในฐานะลูกสาว เกิดจากเรกิแห่งดินฟ้า บริสุทธิ์และ ไร้เดียงสาหมูอ้วนคนนี้ ร้ายกาจจะตาย!
“แน่นอนว่าผมไม่เหมือนอยู่แล้ว” เมื่อหมูอ้วนเห็นว่าเฉิน จิ้นได้ทำลายเรื่องดีของเขา ก็โกรธทันที เอามือเท้าสะเอว จ้องไปที่เฉินจิ้นด้วยสายตาที่โมโห”ผมเป็นอยู่แล้ว!”
ถ้าคุณคิดร้ายอีก ผมจะทำให้คุณกลายเพศเมีย!” เฉิน จิ้นยิ้มเยาะ
เขาจะดูไม่ออกได้อย่างไร ว่าหมูอ้วนจะฉวยโอกา สแต๊ะอั่งซ่งชิงเหยิน
คนอื่นจะเอาเปรียบผู้หญิงของเขาได้อย่างไร?
” เพศเมียอะไรกัน คือผู้หญิง ผู้หญิงต่างหาก”
“อีกอย่าง ผมเป็นผู้ชาย ผู้ชาย!”
หมูอ้วนแสยะยิ้มและไม่ได้โดนเฉินจิ้นจับไว้ แฉความ อัปยศของความคิดที่ไม่ดีของเขาออกมา
ซึ่งชิงเหย็นในเวลานี้ จะฟังความหมายนั้นไม่ออกได้ไงล่ะ
ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นทันที
สายตาของเธอมองไปที่เด็กน้อยที่ถูกเฉินจิ้นจับตัวไว้ เธอ ติดไม่ถึงจริงๆ ว่าเด็กคนนี้จะมีความคิดร้ายๆแบบนั้นได้ไง
เขาหดมือทั้งสองข้างกลับมาทันที ไม่ไปกอดเขาอีกต่อไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ หมูอ้วนก็มุ่ยปาก ดูไม่มีความสุข
ใบหน้าของเฉินจิ้นเย็นชา รู้สึกสั่นเล็กน้อยเมื่อเขาเห็น สภาพนี้ จากนั้นใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
“ก็แค่ ล้อเล่นเล็กๆเท่านั้นเอง!” หมูอ้วนพูดกับเฉินจิ้นด้วย ความออดอ้อน
“ถ้าไม่มีธุระอะไรผม .. ผมกลับไปที่นั่นเถอะ… ” ในเวลา นี้หมูอ้วนรู้สึกถึงอันตรายโดยสัญชาตญาณและต้องการกลับ ไปที่มุกหวนด้วน
เฉินจินส่ายหัว พร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นมิตรบนใบหน้าของ เขา “หมูอ้วน คุณชอบพี่สาวคนนี้หรือไม่?” เฉินจิ้นชี้ไปที่ซ่ง ซิงเหย็นด้วยนิ้วของเขาในขณะที่พูด
หมูอ้วนไม่พอใจอย่างมากกับชื่อ “หมูอ้วน” แต่ในตอนนี้ เขาไม่ได้ไปแก้ไขชื่อเรียกนี้ แต่พยักหน้าแรง ๆ
“งั้น… พี่สาวคนนี้ ต้องการการช่วยเหลือจากคุณ คุณช่วยใต้ไหม?” เฉินจิ้นพูดต่อ
ทันใดนั้น หมูอ้วนมองอย่างระแวดระวัง “ช่วยอะไร? เมื่อเห็นสิ่งนี้ ซ่งชิงเหยืนเดินเข้าไปแตะศีรษะของหมูอ้วน
แล้วยิ้ม
รอยยิ้มของเธอ ดูเหมือนจะเพิ่มสีสันให้กับห้องนี้
ซึ่งชิงเหยืนเปิดริมฝีปากสีแดงของเธอเบาๆ เสียงหวานลื่น หูดังมา “น้องชาย ช่วยพี่หน่อยได้ไหม?”
หมูอ้วนอึ้งไปสักพัก พยักหน้าให้ซ่งชิงเหย็น
หลังจากที่เขาพยักหัวเสร็จเขาก็มีปฏิกิริยาว่า เอ๊ะ … ดู เหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติ!
จากนั้น ก็ได้ยินเสียงของเฉินจิ้น แว่วมาในหู “ในเมื่อคุณ ยอมช่วย งั้นก็ขอยืมทรัพย์ลูกสวรรค์ของคุณมาใช้หน่อย ใช้ มันเพื่อช่วยให้พี่สาวคนนี้สร้างร่างวิญญาณ โดยกำเนิด ..
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ