บทที่ 104 เงินซื้อชีวิต

“สามี คืนนี้อยู่กับฉันหน่อยได้ไหม?”

ซึ่งชิงเหย็นกัดริมฝีปากสีแดงของเธอและพูดเบาๆ

ทันทีที่เธอพูดสิ่งนี้ออกมา สีชมพูก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของ เธอ ทำให้เธอดูเขินมาก

แต่สายตาของเธอ กลับมองไปที่เฉินจิ้นอย่างแน่วแน่

เฉินจิ้นผงะไปชั่วขณะ คิดไม่ถึงว่าซ่งชิงเหย็นจะพูดเช่นนั้น

อันที่จริง เวลาที่เขาใช้ร่วมกับซ่งชิงเหย็นนั้นน้อยจนน่าสงสาร

เฉินจิ้นแตะจมูกของเขาและพูดว่า “โอเค!”

พอดีเลย เฉินจิ้นวางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในคืนนี้ เพื่อบอก ตัวตนนักฝึกฝนของเขาให้กับซ่งชิงเหย็น เพื่อให้ซ่งชิงเหย็นจะได้เตรียม พร้อมทางจิตใจ เพราะท้ายที่สุด ถ้าซ่งชิงเหยินต้องการอยู่กับเฉินจิ้นตลอด เวลา เธอก็ไม่สามารถเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาได้

เมื่อซ่งชิงเหย็นเห็นเฉินจิ้นตอบตกลง ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ยิ้ม เหมือนดอกไม้

เธอควงแขนของเฉินจิ้น

แอบตัดสินใจว่า คืนนี้ต้องได้ตัวเฉินจิ้นให้ได้

ทำเรื่องที่ตอนคืนแต่งงานของสามปีที่แล้วไม่ได้ทำ เป็นคู่สามีภรรยา

อย่างแท้จริง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ใบหน้าของซ่งชิงเหย็นก็เปลี่ยนเป็นสีแดง ดวงตาของเธอ หลบเล็กน้อย ไม่กล้าแม้แต่จะมองไปที่เฉินจิ้น
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบสังเกตการณ์แสดงออกของเฉินจิ้น

เมื่อเฉินจิ้นเห็นเธอเป็นแบบนี้ เขาก็รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ในใจ รู้สึกตลก เล็กน้อย คืนนี้ กลัวว่าจะทำให้เธอผิดหวังแล้วล่ะสิ

อย่างน้อย เฉินจิ้นจะไม่มีวันทำลายร่างกายบริสุทธิ์ของเธอก่อนที่ซ่งชิง เห็นจะได้รับการฝึกฝนจนถึงแดนทงเสิน

แต่ครั้งนี้ ซึ่งชิงเหย็นไม่ได้ขับรถ

แต่กลับควงแขนของเฉินจิ้นแล้วเดินไปที่บ้านของพวกเขา

ซึ่งชิงเห็นชอบความรู้สึกนี้มาก

นี่ ถึงจะเป็นความรู้สึกรักที่เธอจินตนาการไว้ ทั้งคู่เดินคุยกันอย่าง

สบายๆ

” สามี มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเดินผ่านสถานที่ที่ค่อนข้างเงียบสงบ ซ่งชิงเหย็นเห็นเฉินจิ้นก็หยุดลง เงยหน้าขึ้นแล้วถาม

เฉินจิ้นยิ้มและกล่าวว่า “ไม่มีอะไร รอสักครู่”

หลังจากคุยกับซ่งชิงเหย็นเสร็จ เฉินจิ้นก็เก็บรอยยิ้มกลับไปและพูด จางๆ “เดินตามมาตลอดทางแล้วออกมาเถอะ!”

ซึ่งชิงเหย็นผงะ ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีคนตามรอบพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ในเมื่อเฉินจิ้นพูดแบบนั้น ก็ต้องมีใครบางคนเดินตามพ วกเขาแน่นอน

สำหรับเฉินจิ้น ตอนนี้ซ่งชิงเหยืนเชื่อมั่นและบูชาเขาโดยไม่มีเงื่อนไข

จากนั้น ซ่งชิงเหยืนยืนอยู่ข้างๆอย่างเชื่อฟัง ไม่พูดอะไร
“สมแล้วที่เป็นอันดับสามในอันดับปรมาจารย์ น่าสนุก!”

ในตอนนี้ ชายหนุ่มสวมชุดสูทสีขาวตัวเล็ก เดินออกมาอย่างช้าๆ มีรอยยิ้มที่ท้าทายบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา!

“วันนี้ ถ้าคุณให้เหตุผลที่ทำให้ผมพอใจไม่ได้ งั้นผมคงต้องส่งคุณไป

นรกเท่านั้น!”

เฉินจิ้นกล่าวจางๆ

ในน้ำเสียง มีพลังที่ไม่อาจต้านทานได้

เมื่อชายหนุ่มได้ยินคำพูดเหล่านี้ ก็เหมือนกับว่าเขาได้ยินสิ่งที่ตลกที่สุด ในโลก “คุณอวดเก่งเหมือนพี่ชายที่โรคจิตของผมเลยนะ แต่น่าเสียดายที่ ผมเกลียดคนที่อวดเก่งกว่าผม”

“แต่เห็นแก่นความโง่ของคุณ ผมจะไม่ถือสา ผมจะให้ความโชคดีอันยิ่ง

ใหญ่แก่คุณหนึ่งอย่าง!”

ชายหนุ่มเผชิญหน้ากับเฉินจิ้น ด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง แม้ว่าเขาจะเห็นเฉิน จิ้นในสนามต่อสู้ เอาชนะกงเปิ่นอู่ได้ แต่เขาก็ไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตา

“โอ้?ผมอยากลองฟังดู ความโชคดีแบบไหน?” เฉินจิ้นดูเหมือนจะสนใจ

” ถ้าผมเดาไม่ผิด ร่างกายของคุณมีที่เก็บของใช่มั้ย?”

เมื่อชายหนุ่มพูดถึงตรงนี้ มีแสงฉายผ่านแววตาของเขา การหายใจของ เขาก็ร้อนรนขึ้นเล็กน้อย อุปกรณ์จัดเก็บ หายากเกินไป แม้ว่าเขา ถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีคุณสมบัติที่จะมี รุ่นของพวกเขา ก็มีแค่พี่ชายที่เรียกได้ว่าโรคจิต เพียงคนเดียวที่มีหนึ่งอัน พี่ที่มีความแข็งแกร่งและพรสวรรค์

แววประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของเฉินจิ้น
ไอ้หนุ่มคนนี้ รู้จักอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลได้ไง

ตามความเข้าใจของเฉินจิ้น ไม่มีใครในบูโดเย้นเซี่ยที่รู้จักอุปกรณ์จัด เก็บข้อมูลนี้

แม้ว่าแหวนเก็บของ ถุงเก็บของ สิ่งเหล่านี้มีอยู่มากในจักรวาล แต่ก็เป็น

ของแห่งโลกฝึกฝน หรือว่าบนโลกนี้ มีนักฝึกฝนจริงหรือ?

แต่เฉินจิ้นไม่รู้สึกถึงความผันผวนของเรกิ ยังคงเป็นพลังภายในและ เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าเฉินจิ้นไม่มีความสงสัยใดๆ หลังจากได้ยินอุปกรณ์

กำลังจิต

จัดเก็บข้อมูล เขาก็เข้าใจทันทีว่า เฉินจิ้นเข้าใจเรื่องอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูล

จริงๆ

ต้องมีอะไรบางอย่างในตัวเขา

มิฉะนั้น จะไม่มีทางอธิบายความจริงที่ว่า เฉินจิ้นคว้ามันออกมาจาก ความว่างเปล่าและดาบก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

ทันใดนั้นชายหนุ่มไม่สามารถอดกลั้นได้ การหายใจของเขาก็เริ่มเร่ง “ตอนนี้ ถ้าคุณมอบอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูลให้ผม ผมสามารถให้นามสกุลลู่ แก่คุณ ให้คุณสามารถกลายเป็นคนรับใช้ของตระกูลลู่คุณมีสิทธิ์เข้าไป ฝึกฝนที่หุบเขาลู่”

เมื่อซ่งชิงเหย็นได้ยินเช่นนี้ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที คนๆนี้กล้าพูดจริงๆ จะ ให้สามีของเธอกลายเป็นคนรับใช้ ยังทำหน้าเหมือนมอบความโชคดีอัน ยิ่งใหญ่ให้กับเฉินจิ้น ซ่งชิงเหย็นโมโหมาก

บนใบหน้าที่สวยงาม เต็มไปด้วยความโกรธ

แต่กลับเป็นเฉินจิ้น หลังจากได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ไม่โกรธเลยและถามว่า “หุบเขาลู่?”
เรื่องสำคัญ จะไม่เข้ามาในเย้นเชี่ยเลย

หากเข้าเข้ามาในเย้นเซียโดยไม่ได้รับอนุญาต คุณจะต้องเผชิญกับ อันตรายจากการตกลงมา กองกำลังยับยั้งเหล่านี้ มาจากตระกูลที่ซ่อนตัว ในเย้นเชี่ย

” ในเมื่อคุณเป็นลูกหลานของตระกูลช่อนตัว คาดว่า ของดีบนตัวของ %3D คุณก็มีไม่น้อยเช่นกัน?” จู่ๆเฉินจิ้นก็พูดขึ้น

ลู่เฟยหยางยิ้มที่มุมปาก” เพียงแค่คุณมอบอุปกรณ์จัดเก็บข้อมูล กลาย เป็นคนรับใช้ของตระกูลลู่ จะเป็นไรไปถ้าจะมอบสิ่งดีๆแก่คุณ?ขอแค่คุณ ภักดีต่อตระกูลลู่ของผม ในอนาคต สิ่งดีๆจะเป็นของคุณ!”

เมื่อพูดจบ สายตาของลู่เฟยหยางก็เหลือบไปที่ซ่งชิงเหย็นที่อยู่ด้านข้าง โดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นใบหน้าที่งามสง่า รูปร่างที่มีส่วนโค้งส่วนเว้า ความโลภก็เปล่ง ประกายในดวงตาของเขา “ตอนนี้ ผมยังมีเงื่อนไขอีกอย่างหนึ่ง ผม ต้องการให้เธอ อยู่กับผมหนึ่งคืน!”

ในตระกูล เขาอยู่ในบ้านที่มีระเบียบวินัยเข้มงวดเกินไป กว่าจะได้มี โอกาสออกมาแบบนี้ในวันนี้ เขาก็อยากจะทำตามใจเขาสักครั้ง เขาจะไม่ ยอมเหมือนพี่ชายโรคจิตของเขา ที่เอาแต่ฝึกฝน แต่ไม่รู้จักมีความสุขกับ ชีวิต

น่าเสียดาย ที่เขาไม่กล้าเอาไว้ข้างกาย ผู้หญิงที่เขาถูกใจ ทำได้เพียงให้ พวกเธออยู่กับเขาหนึ่งคืน

“คุณ…”

ใบหน้าของซ่งชิงเหย็นเต็มไปด้วยความโกรธ

สีหน้าเฉินจิ้นเย็นชาทันที “ในเมื่อคุณมีของดีมากมายในตัวของคุณ ก็ จงเอามันออกมา ถ้าคุณทำให้ผมพอใจ ผมสามารถไว้ชีวิตคุณ มิเช่นนั้นจากสิ่งที่คุณเพิ่งพูด ผมจะทำให้คุณตายทั้งเป็น!”

เมื่อลู่เฟยหยางได้ยินคำพูดของเฉินจิ้น เขาก็ถึงกับผงะ

จากนั้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “ไอ้หนุ่ม ผมเห็นแก่พรสวรรค์ของ คุณ ผมจึงคิดที่จะให้นามสกุลลู่แก่คุณ ให้โอกาสคุณเป็นคนรับใช้ตระกูลลู่ ของผม ในเมื่อคุณไม่รู้จักรักษาโอกาสนี้ ดังนั้นผมจึง ทำได้เพียงฝ่าฝืนกฎ ระเบียบ ฆ่าคนและครอบครองของของพวกเขา! %3D

” พอดีเลย ผมก็คิดแบบนี้เช่นกัน!” เฉินจิ้นมองเขาราวกับกำลังมองหา

สมบัติ

สีหน้าของลู่เฟยหยางเย็นชาลง “ในเมื่อคุณมองหาที่ตาย ผมจะทำให้ คุณสมหวัง!”

หลังจากพูดจบ บนร่างกายของลู่เฟยหยาง กำลังชี่ก็เริ่มกระเพื่อม

รอบกาย มีภาพนิมิตมากมาย

เมื่อเฉินจิ้นเห็นฉากนี้ เขาก็พบว่า แม้ว่าสิ่งที่ลู่เฟยหยางฝึกฝนจะเป็น กำลังจิตภายใน แต่เขาใช้ชี่กง แต่งก็เหมือนชี่กงเซียน

อย่างไรก็ตาม มันก็แค่ชี่กงขยะก็เท่านั้น

ไม่ได้อยู่ในสายตาเฉินจิ้นด้วยซ้ำ

“ความสามารถอันน้อยนิด!”

หลังจากพูดจบ เฉินจิ้นก็สะบัดนิ้วของเขา ทันใดนั้น ภาพรอบตัวลู่เฟย หยางก็หายไป

ลู่เฟยหยางพ่นเลือดออกมาโดยตรง

“วันนี้ คุณจะมีชีวิตอยู่หรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีเงินเท่าไหร่สำหรับซื้อ

ชีวิตของคุณ!”
เฉินจิ้นพูดอย่างเย็นชา จากนั้น ก้าวเดินไปหาลู่เฟยหยางทีละก้าว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ