จักรพรรดิมารหวนคืน

บทที่ 244 การสนทนา



บทที่ 244 การสนทนา

“ปล่อยให้คุณอวดดีอีกสักพัก!”

เย้นซงมองไปที่ด้านหลังของหลงเฉียน และคนอื่นๆที่จากไป พลางกัดฟันและพูด

สีหน้าเย็นชา!

จากนั้นมองไปที่เผิงกู่ ด่าว่า”ขยะ!”

เผึ้งกันหน้าไม่พูดอะไร!

จับตาดูผู้หญิงคนนั้นให้ดี ผมเอาแน่ผู้ หญิงคนนี้!”

ต่อมา เย้มบงกล่าวอีกครั้ง

หลังจากพูดจบ เขาก็ทําหน้าเย็นชา

สะบัดมือและจากไป

เผิง ถอนหายใจ

เมื่อเทียบกับเจ้าเมืองเล็กหลงเฉียน เย้ นซง… ไม่ใช่ เทียบไม่ได้เลย!

คุณ พาคนสองคน ไปจับตาพวกเขาให้ ดี คุณแค่ต้องรู้ความเคลื่อนไหวของพวกเขาก็ พอ อย่าทําผลีผลาม ยิ่งไม่ต้องไปมีเรื่องกับ พวกเขา!

เพิ่งคู่กล่าวกับผู้ช่วยของเขา ที่เป็นชั้น สุดของแดนฝึกลม

หลังจากพูดเสร็จ เผิงก็รีบนําคนไปไล่ ตามเย้นซง

“พี่เฉิน คุณมาที่นี่เพื่องานเลี้ยงใหญ่ที่ ร้านเดี่ยวหรี่ในสามวันข้างหน้าหรือไม่?”

หลังจากหลงเฉียนพาเฉินจิ้นพวกเขา สองคนจากไป ทันใดนั้นเขาก็ถาม

เฉินจิ้นพยักหน้า “ใช่ แต่ว่า ผมมีข้อ สงสัยอย่างหนึ่ง!” พีเฉันพูดเลยไม่เป็นไร!” หลงเฉียน

หัวเราะและพูด

” เมืองหลงหัว ซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างไกล จากเมือง ไม่ใช่สถานที่ที่เจริญรุ่งเรืองในภาค ตะวันออก เหตุใดร้านเมี่ยวหวี้จึงมาที่เมือง หลงหัว”

เฉินจิ้นรู้สึกงงงวยจริงๆเกี่ยวกับเรื่องนี้

จากความรู้ของชายวัยกลางคน เฉินจิ้น ได้รู้ว่าทุกๆ 20 ปี ร้านเดี่ยวหวี้จะเริ่มจากจงโจว เดินทางผ่านสี่ภูมิภาค เหนือใต้ออกตก นำโดย ธิดาเทพแห่งพรรคเพื่อจัดงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่ เช่นนี้ .

รวบรวมชายหนุ่มรุ่นเยาว์ที่มีความ สามารถจากทั่วทุกมุม เลือกผู้ที่เก่งกาจที่สุด ในนั้น และทําความรู้จักกับพวกเขา!

แต่ตัวเลือกล้วน แต่เป็นเมืองใหญ่

นี่ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เมืองหลงหัว ได้รับเลือกให้เป็นเมืองขนาดกลางที่มีเพียง แตนเส้นทงเป็นผู้ดูแล!

ประเด็นนี้ผมยังไม่ชัดเจน แต่ดูเหมือน ” จะมีข่าวลือกันว่า ธิดาเทพแห่งพรรคของร้าน เบี้ยวหนี้เป็นคนตัดสินใจ!”

หลงเฉียนกล่าว

เมื่อพูดถึงธิดาเทพแห่งพรรคของร้าน เมี่ยวหวี้ หลงเฉียนอดไม่ได้ที่จะกะพริบตาด้วย ความปรารถนา

เมื่อเห็นว่าหลงเฉียนดูเหมือนจะไม่ได้ โกหก เฉินจิ้นก็ไม่ได้ถามอะไรอีก

“พี่เฉิน คุณมีป้ายบัญชาการหยกสําหรับ คำเชิญจากร้านเบี้ยวหนี้หรือไม่?

หลงเฉียนถามอย่างกะทันหัน

เฉินจิ้นไม่ได้เป็นแค่ผู้ฝึกเดี่ยว แม้ว่า ความแข็งแกร่งของเขาจะไม่เลว เป็นชั้น สูงสุดของแดนฝึกลมแล้ว

แต่สถานะของผู้ฝึกเดี่ยว ไม่ใช่คนที่มีชื่อ เสียงในภาคตะวันออก เป็นไปไม่ได้ที่ ร้าน เมี่ยวหวี้จะให้ป้ายบัญชาการหยกแก่เขา

“พอดีเลย มีหนึ่งอัน!”

กำลังพูดอยู่ ในมือเฉินจิ้นก็เผยป้าย บัญชาการหยกที่เขาได้มาจากชายวัยกลาง คน!

เมื่อเห็นเช่นนี้ สีหน้าของหลงเฉียนก็ เปลี่ยนไปเล็กน้อย” พี่เฉิน ป้ายบัญชาการหยก นี้แย่งมาจากคนอื่นหรือเปล่า?”

เฉินจิ้นไม่ได้ปิดบังเช่นกัน

เขาอธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้า นี้ โดยมีการปกปิดบางอย่าง

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลงเฉียนจึงถอน หายใจด้วยความโล่งอก แต่เขาก็ยังขมวดคิ้ว เล็กน้อย

กล่าวว่า “พี่เฉิน บอกคุณตรงๆนะว่า ป้าย บัญชาการหยกนี้เป็นของโม่หงถู หัวหน้าศิษย์ ของสํานักเงินจง ผมรู้สึกถึงร่องรอยของลม หายใจของเขาจากในนี้ หนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา โม่หงถูถูกใครบางคนโจมตีและสังหาร ได้รับ บาดเจ็บสาหัสและกำลังจะตาย แม้ว่าผู้อาวุโส จากสํานักจะมาถึงทันเวลาและช่วยชีวิตเขาได้ แต่แหวนเก็บของเขาก็ถูกกระชากไปและป้าย บัญชาการหยกนี้ก็ถูกแย่งชิงไปด้วย

แม้ว่าคนที่ทำร้ายเขาจะไม่ใช่พี่เฉิน แต่ หากโม่หงกูเห็น เขาจะต้องหาเรื่องพี่เฉินอ ย่างแน่นอน ”

เฉินจิ้นไม่แปลกใจ

เมื่อเขาได้รับป้ายบัญชาการหยกนี้ เขาก็

รู้สึกถึงลมหายใจเข้า

ในเวลานั้นเขาก็เดาได้แล้วว่า บางที สิ่ง นี้อาจถูกส่งไปยังบุคคลใดคนหนึ่งโดยร้าน เมี่ยวหวื

อย่างไรก็ตาม เฉินจิ้นไม่สนใจ

เขาสามารถลบลมปราณภายในและ แทนที่ด้วยลมหายใจของเขาเอง เพียงแค่ ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้สถานการณ์ ที่แท้จริง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ทำอะไรกับมัน

“ถ้าพี่เฉินไม่รังเกียจ ผมสามารถจัดหา ป้ายบัญชาการหยกใหม่ให้พี่เฉินได้!”

หลงเฉียนกล่าวอีกครั้ง

ร้านเดี่ยวหวี้ได้มอบป้ายบัญชาการหยก ประจําตัวให้กับบางคนโดยเฉพาะ แต่ยังมี สมบัติที่ไม่มีเจ้าของจากร้านเดี่ยวหวั่

จงใจให้โลกภายนอกแย่งชิงมัน ใครได้ มันใครก็ได้ ใครเก็บไว้ได้ ก็มีสิทธิ์เข้าร่วมใน งานเลี้ยงของร้านเดี่ยวหรื

และวิธีนี้ของร้านเดี่ยวหวี้ แม้ว่ามันจะ ทําให้มีสงครามการฆ่ากัน แต่ผลลัพธ์นั้น ดี มาก

ในท้ายที่สุด จะไม่มีคนไร้ความสามารถ ที่สามารถไปที่ร้านเดี่ยวหวีได้

อย่างไรก็ตาม ร้านเดี่ยวหวี่มีกฎว่า ผู้ที่ ถือป้ายบัญชาการหยกต้องมีอายุไม่เกิน 30 ปี มิฉะนั้นจะไม่มีผล!

ส่วนลูกหลานของกองกำลังขนาดใหญ่ และแม้แต่กองกำลังขนาดกลาง เช่นเมือง หลงหัวและสำนักเงินจง ขอแค่มีทายาทที่โดด เด่นในตระกูลหรือคนในสำนัก พวกเขาก็จะได้ รับป้ายบัญชาการหยกด้วย ดังนั้น พวกที่ต่อสู้ เพื่อป้ายบัญชาการหยกส่วนมากจะเป็นผู้ฝึก เดี่ยว

ดังนั้น แม้ว่าจะมีการฆ่ากันมากแค่ไหน ก็ ไม่มีใครออกมาตำหนิร้านเดี่ยวห

แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าวิพากษ์วิจารณ์

“ ไม่รบกวนพี่หลงละ

เฉินจิ้นยิ้ม

ลมปราณในป้ายบัญชาการหยก นักฝึก ในแดนฝึกลม ไม่สามารถลบและแทนที่ได้ ตามธรรมชาติ แต่สําหรับเขามันเป็นแค่เรื่อง เล็กๆ

หลังจากเยี่ยมชมเมืองหลงหัวกับหลง เฉียนได้สักพัก เฉินจีนก็แยกจากหลงเฉียน

หลงเฉียนต้องการเชิญเฉินจิ้นไปที่พัก อาศัยอยู่ของเจ้าเมือง แต่เฉินจิ้นปฏิเสธ

หลงเฉียนไม่ได้ยื้อ

เมืองหลงหัว บ้านเจ้าเมือง

” เฉียนเอ๋อ วันนี้ทำไมจู่ๆคุณถึงปะทะกับ เย้นซง ต้องการปกป้องสองคนนั้น?มีอะไร พิเศษหรือไม่?”

ในห้องโถงใหญ่ ด้านบน มีชายวัยกลาง คนนั่งอยู่ซึ่งดูเหมือนคนธรรมดา แต่ในความ เป็นจริงมันยากที่จะเงยหน้าขึ้นมอง

คนนี้เป็นเจ้าเมืองของเมืองหลงหัวและ พ่อของหลงเฉียน หลงหัว

เขารู้ดีว่า แม้ว่าลูกชายของเขาจะชอบ ชื่นชมความงาม แต่ก็เป็นความชื่นชมมากกว่า และเป็นไปไม่ได้เลยทีเขาจะแย่งผู้หญิง ขัด ขวางและยังทําร้ายเขาอย่างที่เย็นซงกล่าว

หลงเฉียนยิ้มเล็กน้อย “ตอบท่านพ่อ ใน วันธรรมดา ผมมั่นใจว่าผมสามารถมองทะลุ ผ่านระดับล่างและระดับเดียวกันกับผม ก็ไม่ สามารถปกปิดมันจากสายตาของผมได้ แม้แต่ ผู้แข็งแกร่งในแดนเส้นทง ผมก็อาจจะรู้สึกได้ นิดหน่อย แต่เฉินจิ้น ผมกลับมองเขาไม่ออก เลยและผมมีความรู้สึกว่า คนๆนี้คู่ควรแก่การมี มิตรภาพที่ดีต่อเขา! ”

หลงเฉียนได้ฝึกฝนวิชาที่เรียกว่า “โลก โลกีย์” ตั้งแต่เขายังเด็ก ดังนั้น ตั้งแต่เขายัง เป็นเด็กเขาจึงเดินทางไปทั่วทุกที่ เพื่อไปดู โลกกว้างและชีวิตบนโลกมนุษย์

ในโลกโลกีย์ เมื่อฝึกฝนไปจนถึงระดับ สูงที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ มีเส้นทงมากมายที่ไม่ อาจอธิบายได้

แม้กระทั่ง สามารถแอบส่องความลับฟ้า แต่วันนี้ เขาไม่เข้าใจเฉินจินเลย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลงหัวก็หัวเราะเสียง ดัง “ในเมื่อเฉียนเอ่อรู้สึกเช่นนี้ ดังนั้นอย่า ลังเลที่จะผูกมิตรและลงมือทำด้วยใจก็พอ”

แม้ว่าไอ้อ้วนจะปกป้องลูกชายของเขา มาก แต่ตอนนี้ เขาก็คงไม่กล้าทําอะไร”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ความกังวลก็ปรากฏขึ้น บนใบหน้าของหลงเฉียน”ท่านพ่อ แม่ทัพเย็น จะไม่ได้รับการเลื่อนขึ้นสู่ยอดแดนเส้นทงเมื่อ เร็วๆนี้ใช่ไหม?”

รอยยิ้มเหยียดหยามปรากฏบนใบหน้า ของหลงหัว เมื่อได้ยินเช่นนี้ “ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็น ไปไม่ได้ แต่ถ้าเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่ง ล่ะ?เขาคิดว่าเราจะไม่รู้การเคลื่อนไหวพวกนั้น ของเขาจริงๆเหรอ?”

“เขาต้องการใช้ประโยชน์จากงานเลี้ยงนี้ ในร้านเดี่ยวหวี่ เพื่อยึดตำแหน่งของเจ้าเมือง แต่เขาไม่รู้ว่าผมก็ต้องการใช้โอกาสนี้ในการ ถอนตัวเขาด้วย!”

“กลัวว่าร้านเดี่ยวหวี่จะเข้ามา แทรกแซง!” ความกังวลฉายขึ้นบนใบหน้าของ หลงเฉียน”ร้านเดี่ยวหวีมาที่เมืองหลงหัว ตอน นี้มีกองกำลังมากมายมาในเมืองแล้ว ในอีก สามวันข้างหน้าจะมีมากกว่านี้ด้วยซ้ำ กอง กำลังส่วนใหญ่ในเมืองหลงหัว ไม่ใช่สิ่งที่ เมืองหลงหัวของเราสามารถทำให้ขุ่นเคืองได้ เมื่อถึงตอนนั้น ลมพัดโหมกระหน่ำ หากสิ่งนี้ ทำลายงานเลี้ยงในร้านเดี่ยวหวี่ ผมก็กลัวว่า แม้ว่าร้านเดี่ยวหาไม่เอาเรื่อง กองกำลังใหญ่ที่ เข้ามามีส่วนร่วมจะไม่มีวันปล่อยเราไป! ”

“ เฉียนเอ๋อคิดได้รอบคอบ!” หลงหัวยิ้ม อย่างไม่ลดละ” อย่างไรก็ตาม ไม่จําเป็นต้อง กังวลเรื่องนี้ พ่อมีการจัดเตรียมของตัวเอง! ไอ้ อ้วนเน ก็คงไม่กล้าลงมือในตอนนั้นแน่นอน!

“ เฉียนเอ๋อ คุณต้องตั้งใจฝึกฝน ไม่ต้อง ยุ่งกับสิ่งเหล่านี้”

หลงหัวรู้ว่า ถูกทรัพยากรจำกัด ในชีวิต ของเขาอย่างมากก็แค่สามารถทะลุผ่านยอด แดนเส้นทง ส่วนเข้าสู่แดนเส้นไห่ นั่นจะเป็น จุดจบแล้ว

สําหรับลูกชายของเขา มีพรสวรรค์ที่เขา ไม่อาจเทียบได้ในอนาคตเขาก็อาจได้เข้าสู่ แดนวิญญาณ นี่คือจุดที่ความหวังของเขาอยู่

“นี่เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกฝนด้วย!” หลงเฉียนยิ้ม

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลงหัวก็ถึงกับผงะไป ชั่วขณะ “พ่อลืมไปเลย ฮาฮา!”

และเฉินจิ้น หลังจากแยกจากหลงเฉียน กับเซียวเสงี่ยนสองคนก็วางแผนที่จะหา โรงแรมพักอาศัย

แต่หาไปหลายร้านก็เต็มหมด

ในที่สุด ก็เจอโรงแรมที่มีห้องว่าง “ท่านเขียน ขออภัย ร้านเล็กๆ ของเรามี

แค่ห้องเดียว …


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ