บทที่ 243 ความขัดแย้ง
เมื่อเสียงของเผิงกู่ลดลง เจ้าหน้าที่ รักษาเมืองก็รีบเข้ามาปิดล้อมเฉินจิ้นและเขียว เสงี่ยนทันที
และเผิงกู่ก็พร้อมที่จะลงมือ
อย่างไรก็ตาม คู่ต่อสู้ก็เป็นชั้นสูงสุดของ แดนฝึกลม
แม้ว่าวิธีการฝึกและความแข็งแกร่ง โดย ทั่วไปแล้วจะด้อยกว่าพวกเขาที่มีภูมิหลังและ ทรัพยากร แต่ก็ไม่ควรมองข้ามไป
เมื่อเห็นพวกเขาล้อมรอบตนเอง เชียวเส วียนก็ยิ่งกังวลมากขึ้น
หมัดเล็กๆ บีบแน่น
แต่ใบหน้าของเฉินจิ้นนั้น เต็มไปด้วย ความเย็นชา ในดวงตา มีเจตนาฆาตกรรมระเบิดออก
มา
แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการเข้าสู่โลกเฉิน หนึ่งเดียว ยังไม่เข้าใจอะไรเลยก็มาสร้าง ปัญหา
แต่ถ้ามาหาเรื่องเขาถึงที่ เฉินจิ้นก็ไม่ รังเกียจที่จะบีบมดเหล่านี้ให้ตาย
อย่างมากก็แค่เปลี่ยนสถานที่
เพื่อนเก่า จงยินยอมในวันนี้ ด้วยความ แข็งแกร่งของคุณแล้ว คุณยังสามารถได้งาน ที่ดีในหน่วยรักษาเมือง แม้กระทั่งกลายเป็น คนที่ผู้บัญชาการเชื่อใจที่สุดก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็น ไปไม่ได้ ดีกว่าการเป็นผู้ฝึกเดี่ยวเยอะไม่ใช่เห รอ
ส่วนผู้หญิง หากมีกำลังและฐานะแล้ว จะเอาผู้หญิงอบบไหนก็ได้ไม่ใช่เหรอ? ”
ทันใดนั้น เผิงก็กระซิบ
พลังวิชาของเฉินจิ้นไม่ได้ ว อายุยัง น้อย พลังวิชาของเขาก็ถึงชันสูงสุดของแดน ฝึกลม ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ใดก็ตาม ถือได้ว่าเป็น อัจฉริยะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฐานะนักฝึกฝน ที่ฝึกเดี่ยวก็มาจนถึงระดับนี้ เมื่อเทียบกับการ พึ่งพาจงเหมิน ทรัพยากรของครอบครัว ถือว่า เขาเก่งมากแล้ว
เผิงภู่มีความคิดบางอย่าง ไม่เพียงแต่ เป็นการสรรหาผู้มีวามสามารถให้ผู้บังคับ บัญชาเท่านั้น แต่ยังเพื่อตัวเขาเองด้วย
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ถ้าเฉินเจิ้นเข้ามา เป็นทหารรักษาเมือง แม้ว่าเขาจะมีความ แข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังคงเป็นผู้มาใหม่ ยังไง เขาจะต้องพึ่งพาตัวเอง หากเขามีความ สัมพันธ์ที่ดีกับเฉินจิ้น ทั้งสองร่วมมือกัน จะ ต้องไต่ขึ้นไปให้สูงขึ้นแน่นอน
หลังจากพูดสิ่งนี้ออกมา เผิงคู่ก็มั่นใจ มากเช่นกัน
สิ่งที่ขาดที่สุดในผู้ฝึกเดี่ยวคือภูมิหลัง และทรัพยากร อีกอย่าง เพียงแค่เฉินจนเต็มใจ ที่จะมอบผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขา เขาจะแนะนำ เขาให้รู้จักกับผู้พิทักษ์เมือง หากเขาเข้ามาใน หน่วยพิทักษ์เมืองก็ไม่ใช่เล็กๆ อย่างน้อยก็ เท่ากับเขา ไม่มีเหตุผลว่าเขาจะไม่หวั่นไหว
อย่างไรก็ตาม ท่าทีของเฉินจิ้นนั้น เกิน ความคาดหมายของเพิ่ง
ในมุมมองของเผิงกู่ แม้ว่าเฉินจิ้น ต้องการปฏิเสธ แต่เขาก็จะปฏิเสธแบบอ้อมๆ แต่เขาไม่คาดคิดว่า เฉินจิ้นจะพูดด้วยน้ำเสียง เย็นชาโดยตรง
แค่คําเดียว
“ไสหัวไป!”
ใน าเสียง เจตนาฆ่ารุนแรง!
เผิงหู่ขมวดคิ้ว
เป็นแค่ฝึกเดี่ยว ให้หน้าไม่เอา
“จับมัน!”
ทันใดนั้น เผิงก็ตะโกนขึ้น จากนั้น ลมหายใจของเขาก็ล็อคเฉินจิ
นทันที
พลังจิตของร่างกายเคลื่อนไหว
แม้ว่าเฉินจิ้นและเขาต่างก็เป็นชั้นสูงสุด ของแดนฝึกลม แต่เขาก็ยังคงมีความมั่นใจ อย่างแท้จริง
ฝึกเดี่ยวและเขา จะอยู่ในอันดับเดียวกัน แต่ก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยฆ่าฝึกเดี่ยวระดับ เดียวกัน
แต่เดิม ผู้คนมากมายที่อยู่รอบๆมาดูพวก เขา
แต่เมื่อเห็นทั้งสองฝ่ายกำลังจะลงมือ ทันใดนั้นผู้คนทั้งหมดที่เฝ้าดูก็กระจัดกระจาย ไป
ถอยห่างออกไปไกล
เพราะกลัวว่าจะได้รับผลกระทบ “ชายหนุ่มหน้าโง่นโผล่ออกมาจากไหน กัน กล้ามีเรื่องกับเจ้าหน้าที่รักษาเมืองในเมือง หลงหัว ไม่กลัวตายเหรอ!”
ในระยะไกล นักฝึกที่อยู่ในชั้นสูงสุดของ แดนฝึกลมมองไปที่เฉินจิ้น ราวกับว่าเขาเป็น คนโง่
ทหารรักษาเมือง แบ่งออกเป็นสี่ส่วน
กองพิทักษ์เมืองฝั่งตะวันออก กอง พิทักษ์เมืองฝั่งเหนือ กองพิทักษ์เมืองฝั่งตะวัน ตก กองพิทักษ์เมืองฝั่งใต้
ผู้นําของแต่ละกองทัพคือผู้แข็งแกร่งใน แดนเส้นทง นตัน
และแต่ละกองทัพ แบ่งออกเป็นหลาย องครักษ์ ทุกคนนําโดยนักฝึกที่เป็นชั้นสูงสุด ของแดนฝึกลม
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหัวหน้าหน่วยรักษา เมืองของเมืองหลงหัว รองจากเจ้าเมืองและ เป็นแดนเส้นทงบนสุด หากใครกล้าที่จะมีเรื่องกับผู้คุมเมือง ถ้า ไม่ใช่ผู้มีอำนาจ คุณมีสิบชีวิตและนั่นยังไม่ เพียงพอที่จะตาย
ตอนนี้ ทางตอนเหนือของเมืองยังคงมี ศพของ นสุดของแดนฝึกลมที่แขวนอยู่กลาง แดด
เมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งที่เฉินจิ้นกับเชียวเส วียนเจอ บางคนก็เยาะเย้ยและบางคนก็เห็นใจ
แต่เห็นได้ชัดว่า ไม่มีใครกล้าออกมาช่วย
ผู้ที่มีกำลังอ่อนแอ ภูมิหลังไม่เพียงพอ ไม่กล้าออกไปพูด
ผู้ที่มีความแข็งแกร่งและมีภูมิหลัง ล้วน รอดูความสนุก!
ทั้งสองฝ่ายเตรียมจะลงมือ
เฉินจิ้นได้ตัดสินใจที่จะฆ่าทุกคนทันที เขาคิดที่จะฆ่าพ่อของเย็นซงที่เป็นผู้ บัญชาการทหารรักษาเมืองอะไรนั่นด้วย จู่ๆก็มี เสียงดังมาจากด้านหลัง “กำลังทำอะไร?
มีการวางแผนที่จะฟาดฟันเฉินจิ้นอย่าง กล้าหาญ พยายามทําให้เขาได้รับบาดเจ็บโดย หนึ่งกระบวนท่า จากนั้นก็จับตัวเขาได้ เผิงกู่ที่ คิดแบบนี้ก็หยุดทันทีเมื่อได้ยินเสียงนี้
จากนั้น ดูไปคนที่มา
ทันใดนั้นเขาก็พูดด้วยความเคารพว่า
“เจ้าเมืองเล็ก!”
เฉินจิ้นหรี่ตาลงเล็กน้อย เมื่อได้ยินคํา พูดนั้นและหันไปมองไปคนที่มา
เห็นผู้ที่มานั้น แต่งกายด้วยชุดสีขาว ดวงตาแวววาว คิ้วเข้มดั่งดาบ!
สง่า!
ชายหนุ่มในชุดสีขาวหรือที่เรียกว่าเจ้า เมืองเล็ก ไม่ได้มองไปที่เผิงกู่ แต่ตรงไปที่เฉิน จิ้น ยกมือทั้งสองและคารวะว่า “ผมหลงเฉียบ ไม่รู้ว่าเพื่อนเต๋าชื่อว่าอะไร?
เฉินจิ้นได้ยินก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่ คนๆนี้ไม่ได้แนะนำตัวเองว่าเป็นเจ้าเมืองเล็ก แห่งเมืองหลงหัว
อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายสุภาพและเกรงใจ เฉินจิ้นก็ตอบกลับด้วยความสุภาพ “เฉินจิ้น”
หลังจากพูดจบ เขาแนะนำเชียวเสวี่ย นอีกครั้งและกล่าวว่า “นี่คือน้องสาวของผม เชียวเสงี่ยน!”
เมื่อเชียวเสงี่ยนได้ยินเฉินจิ้นแนะนำตัว เธอ เป็นน้องสาว ร่องรอยแห่งความเศร้าก็ ฉายอยู่ในใจของเธอ
แต่แล้วก็มีรอยยิ้มที่สวยงามบนใบหน้า ของเธอ เธอมองไปที่หลงเฉียน “เขียวเสงี่ยน คารวะคุณชายหลง!”
เมื่อหลงเฉียนเห็นเขียวเสงี่ยน สีที่น่าทึ่ง ก็เปล่งประกายในดวงตาของเขา
*เมื่อสามปีก่อน บทที่ผมไปฝึกซ้อมที่จง โจว ผมได้พบกับผู้คนจากภูมิภาคตะวันตกใน จงโจว แต่ไม่มีใครเทียบได้กับคุณเซียวเสงี่ยน วันนี้ได้พบ เป็นลิขิตฟ้าจริงๆ
หลงเฉียนกล่าว
เขียวเสงี่ยน สวยจริงๆ
“การพบกันคือโชคชะตา ผมคิดว่าทั้ง สองมาที่เมืองหลงหัวเป็นครั้งแรก ไม่รู้ว่าพวก คุณว่างหรือเปล่า ให้ผมนำทั้งสองเที่ยวเล่นใน หลงหัวได้ไหม?”
หลงเฉียบมองเฉิน นอีกครั้ง เขารู้ว่า เฉินจิ้นคือคนที่พึ่งพาได้
” งั้นก็รบกวนแล้ว!”
เฉินจิ้นไม่ได้ปฏิเสธ
เขาคนนี้คือเจ้าเมืองเล็กของเมืองหลง หัว ยังเคยไปจงโจว มีความรู้มากมาย เฉินจิ้น สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมจากเขาได้ พอดีเลย พอดี สามารถจัดการปัญหาของที่นี่ได้ แม้ว่าเฉินจิ้นจะไม่กลัว แต่ถ้าเป็นไปได้เขาก็ไม่ อยากจะมีเรื่องในตอนนี้
เมื่อเห็นเฉินจิ้นยอม หลงเฉียนก็ดีใจมาก
“เชิญ!”
หลงเฉียนทำท่าทางเชิญ
“หลงเฉียบ!”
ในขณะนี้ เย้นซงกัดฟันและเดินขึ้นไป ขวางทางของพวกเขาไว้
ความเมาของเมื่อกี้ ณ เวลานี้ ไม่มีเหลือ แม้แต่น้อย
หลงเฉียนขมวดคิ้ว “ออกไปให้พัน!”
รู้สึกถึงการกดขี่จากร่างกายของหลง เฉียน เย้นซงตกใจ แต่ในทันที เขากลับแข็ง กระด้าง นอีกครั้ง แม้ว่าพลังวิชาของหลง เฉียนจะสูงกว่าเขา และยังเป็นเจ้าเมืองเล็ก แต่พ่อของเขาเป็นผู้บัญชาการกองพิทักษ์ เมือง สถานะไม่ต่ำกว่าหลงเฉียนมากนัก หรือ ว่าหลงเฉียนกล้าที่จะลงมือกับตัวเขาเหรอ?
“ผู้หญิงคนนี้ผมเห็นก่อน คุณหมายความ ว่าอย่างไร คุณบุกออกมากลางทางแบบนี้?”
ในเวลานี้ ดวงตาของเย็นซงแทบจะลุก เป็นไฟ
หลงเฉียบขมวดคิ้วลึก “คุณคิดว่าทุกคน เป็นเหมือนคุณเหรอ ในหัวมีแต่ความคิดที่ สกปรกและ
โสโครกอย่างคุณ?”
“หล็กทาง!”
ในวันธรรมดา เพียงแค่เย็นซงไม่คิดจะ หาเรื่องเขา หลงเฉียนก็จะไม่สนใจหรือถือสา ลูกชายคนเดียวของผู้บัญชากองพิทักษ์เมือง แต่วันนี้ หากเย็นซงยังเป็นแบบนี้ หลงเฉียนก็ ไม่รังเกียจ ที่จะให้บทเรียนแก่เขา
เฉินจิ้นมองไปที่หลงเฉียนที่ดื้อด้าน ดวงดาทั้งคู่ เผยสีสันที่รู้สึกสนุกสนานขึ้นมา ไอ้หนุ่มคนนี้ วิชาการฝึกฝน น่าสนใจไม่
น้อย!
ถ้าเขาเอาไม่ผิด หลงเฉียนน่าจะฝึกวิชา ที่คล้ายกับการมองดูปริศนา น่าจะเห็นอะไร จากร่างกายของเขา? ก็เลยคิดที่จะมาตีสนิท กับเขา?
เฉินจิ้นก็ดูไม่ออกเล็กน้อย
ถ้าหลงเฉียนจริงใจ เฉินจิ้นก็จะยอมมี มิตรภาพที่จริงใจต่อเขา
หากหลงเฉียนแสร้งทําเป็นดี มีความคิด ที่ไม่ดีต่อเฉินจิ้น เฉินจิ้นก็สามารถลงมือฆ่าเขา ได้อย่างง่ายดาย
” ถ้าผมไม่ยอมแล้วจะเป็นไงล่ะ?ผู้หญิง ที่ผมชอบ ใครก็ไม่สามารถแย่งไปได้!
เย้นบงยังคงขบเขี้ยวเคี้ยวฟ้น หากหลง เฉียนแย่งผู้หญิงของเขาในที่ส่วนตัว ก็ช่างมัน แล้ว
แต่ตอนนี้ มีกี่ตาที่จ้องมองมาที่นี่? หากเขาวันนี้เขายอมแพ้ ชีวิตต่อจากนี้ เย้น งอย่างเขาต่อหน้าหลงเฉียนเขาจะไม่ สามารถยกศีรษะขึ้นได้อีกต่อไป
” ‘คุณชาย อย่าขัดแย้งกับเจ้าเมืองเล็กใน ตอนนี้เลย เพื่อไม่ให้พลาดเรื่องสําคัญ มี ฉะนั้นผู้บัญชาการก็จะลงโทษคุณชายอย่าง หนักแน่นอน”
ทันใดนั้น เผิงคู่ก็พูดกับเย็นซงด้วยน้ำ เสียงที่จริงจัง
สีหน้าของเย็นซงเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้ง เล่า!
สีหน้าของหลงเฉียนก็เย็นชาเช่นกัน
กลิ่นอายของชั้นสูงสุดของแดนฝึกลม ในร่างกายของเขา ก็ปะทุขึ้นในทันที
เย็น งบินถอยออกไปในทันที
“จากนี้ไป ถ้าผมเห็นคุณทําชั่วในเมือง อีก แม้แต่ผู้บัญชาการก็ไม่สามารถปกป้องคุณ ได้!” หลงเฉียนกล่าวด้วยน่าเสียงเย็นชา
จากนั้น เขาก็มองไปที่เผิงกู่ “จากนี้ไป ผู้ คุมเมืองจะต้องไม่สร้างปัญหากับคุณเฉินและ คุณเขียวเสงี่ยนโดยเจตนา!”
หลังจากพูดจบ ก็ไม่ได้ไปสนใจเย็นซ และคนอื่นๆอีกต่อไป
เดินจากไปกับเฉินจิ้น
ก่อนจากไป เฉินจิ้นเหลือบมองไปที่เย้ นซงด้วยสายตาเย้ยหยัน ขยับนิ้วเพียงเล็ก น้อย พลังที่มองไม่เห็นได้แทรกซึมเข้าไปใน ร่างกายของเย้น งอย่างเงียบๆ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ