บทที่ 72 เห็นหมดแล้ว
เฉินจิ้นกล่าวด้วยรอยยิ้มและขี้เล่น “คุณบอกว่าขอแค่ผมรับ คุณเป็นศิษย์ ทำอะไรก็ได้ไม่ใช่เหรอ?ทำไม กลัวแล้วเหรอ?”
เมื่อเสิ่นหัวได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของเธอก็แดงอย่างน่า
อาย
“ฉัน… นอกจาก… นอกจากสิ่งนั้น ทำอะไรก็ได้!”
เสิ่นหัวพูดติดๆขัดๆ
” อันนั้น มันคืออันไหน?” เฉินจิ้นถามอีกครั้งพร้อมกับรอย ยิ้มที่เพิ่มมากขึ้นบนใบหน้า
“ก็อันนั้นไง!” เสิ่นหรัวพูดอย่างหน้าทิ้งตึง จากนั้นก็เปลี่ยน เรื่องคุยทันทีและนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆเธอ”ถ้าคุณไม่ ยอมรับฉันเป็นศิษย์ คืนนี้ฉันก็จะไม่ไปไหนแล้ว …”
วินาทีนี้ เสิ่นหัวไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงกล้าหาญขนาดนี้ กล้า ที่จะขู่ปรมาจารย์
หลังจากพูดเสร็จ เธอก็ใช้หางตาแอบสังเกตสีหน้าของ เฉินจิ้น เพราะยังไงหากเฉินจิ้นไม่พอใจขึ้นมาจริงๆ มันไม่ใช่ เรื่องตลก
หากปรมาจารย์โกรธ เลือดไหลเป็นแม่น้ำ!
“ผมไม่ได้ขาดศิษย์ แต่ขาดสาวใช้ คุณคิดว่ายังไง? ใน ฐานะสาวใช้ คุณสามารถรับใช้ผมอย่างใกล้ชิด ผมสามารถ ให้คำแนะนำเกี่ยวกับบูโตแก่คุณได้”
เฉินจิ้นพูดต่อไปว่า แต่เขาไม่โกรธเพราะความหงองแหงง หรือคำข่มขู่ของเสิ่น หรัวว
นิสัยแบบนี้ของเสิ่นหรัว ทำให้เฉินจิ้นนึกถึงเพื่อนเก่าคน หนึ่ง รอยยิ้มบนใบหน้า เพิ่มความจริงใจมากขึ้น
“ได้เลย ถ้าพี่ซึ่งเหย็นไม่ว่าอะไร ฉันสามารถรับใช้คุณได้ ทุกอย่างที่คุณต้องการ รับใช้อย่างใกล้ชิดตามที่คุณ ต้องการ!”
ทันใดนั้นเสิ่นหรัวก็ยิ้ม แต่มีประกายความเจ้าเล่ห์เผยใน
ดวงตาของเธอ
เฉินจิ้นผงะ เขาคิดไม่ถึงว่าเสิ่นหัวจะรู้เกี่ยวกับการดำรง อยู่ของซ่งซึงเหย็น
แต่ด้วยความสามารถของตระกูลเสิ่น แค่สืบ ก็สามารถรู้ เรื่องของเขาในเจียงโจวได้อย่างง่ายดาย
“ไม่สามารถเรียนรู้จริตที่งดงามของสตรีของผู้อื่นได้ ก็ อย่ามาที่นี่เพื่อแสร้งทำเป็นเย้ายวนเลย คุณกลับไปเถอะ ผม จะไม่รับคุณเป็นศิษย์อย่างแน่นอน อย่างมากก็จะรับคุณเป็น แค่ศิษย์ที่มีชื่อเท่านั้น!”
เฉินจิ้นพูดอย่างหงุดหงิดและได้สั่งให้ออกไป
ทันทีที่เสิ่นหรัวได้ยินเช่นนั้น ศิษย์ที่ได้เป็นแค่ศิษย์ในนาม ก็ศิษย์ในนามเถอะ สิ่งนี้เกินความคาดหมายของเธอแล้ว
เธอเพิกเฉยต่อสองคำแรกและพูดว่า ต่อไปเธอก็จะเป็น ศิษย์ของปรมาจารย์แล้ว
“เสิ่น หัว ไม่ ลูกศิษย์ขอตัวไปก่อน อาจารย์โปรดพักผ่อน ให้เต็มที่ … การฝึกฝนพรุ่งนี้ลูกศิษย์ค่อยมาน้อมทักทาย!”
เสิ่นหรัวยืนขึ้นและโค้งคำนับให้เสินจิ้น
“เห็นหมดแล้ว!”
เฉินจิ้นมองไปที่เสิ่นหัวและพูดด้วยความไม่พอใจเล็ก
น้อย
หา?
เสิ่นหรัวรู้สึกสับสนเล็กน้อยในตอนแรก
จากนั้น
“อ๊ะ! อย่าดูนะ!”
เสิ่นหัวกรีดร้องออกมาโดยตรง จากนั้นก็รีบยื่นมือออก มาปิดหน้าอกของเธอ เพื่อปกปิดแสงยามฤดูใบไม้ผลิที่เผยอ อกมา
เพื่อที่จะได้มาอ่อยเฉินจิ้นในคืนนี้ หลังจากอาบน้ำเสร็จ,เธอจงใจสวมชุดสีขาวราวกับหิมะ โดยเผยให้เห็นไหล่อัน หอมกรุ่นเล็กน้อย เมื่อเธอก้มตัวเพื่อบอกลา เพราะร่างกาย ก้มลงไป สีของฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ได้ปิดเอาไว้
” อาจารย์ ลาก่อน!”
หลังจากปิดหน้าอกของเธอแล้ว เสิ่นหรัวก็ยืดตัวตรงและ รีบออกจากห้องของเฉินจิ้นทันที
เฉินจิ้นมองไปที่ด้านหลังของเสิ่นหรัวที่รีบออกไป ถึงกับ ลืมปิดประตูห้องของเขา ส่ายหัวเล็กน้อย จากนั้นเฉินจิ้นก็ยื่นมือออกมาและโบกมือ จากนั้น ไม่มีลมแต่ก็เคลื่อนไหว จากนั้นปิดอย่างสนิท
วันรุ่งขึ้น เสิ่นหรัวกลับมาน้อมทักทายแต่เช้า
ราวกับว่าเมื่อคืนเธอไม่ได้แอบมาเยี่ยมห้องของเฉินจิ้น ยังคงเป็นคุณหนูคนโตที่กล้าหาญของตระกูลเสิ่น
และคราวนี้ไม่เพียงแต่เสิ่นหรัวเท่านั้นเท่านั้นที่มา แม้แต่ ปรมาจารย์จ่วยอย่างเสิ่นเสี้ยงหรุงที่มักจะเก็บตัวถือศีลและ ไม่ปรากฏตัวง่ายๆ ในตระกูลเสิ่น เสิ่นหมิงเฟยซึ่งเป็นหัวหน้า ครอบครัวของตระกูลเสิ่นและเสิ่นหมิงเจิงและสมาชิกระดับสูงคนอื่น ๆ ของตระกูลเสิ่นก็มาด้วยจนหมด
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่หัวเอ๋อได้คุณเฉินมาเป็นอาจารย์!”
เงินเลี้ยงหรุงกล่าวด้วยรอยยิ้ม ค่าเรียก “เสี่ยวโหย่ว”ที่ เคยเรียกก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็น “คุณเฉิน” ท่าทีเคารพ
ถ้าได้ขึ้นมาถึงชั้นปรมาจารย์ เขาเข้าสู่ชั้นเทพ แตกต่าง จากพวกเขา ราวฟ้ากับดิน
เสิ่นหรัวสามารถเป็นศิษย์ของเฉินจิ้น มีความสัมพันธ์นี้ เช่นนั้น ตระกูลเสิ่น จะต้องทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าในเจียงเป่ย หรือแม้แต่ในเจียงหนานก็ตาม
” ในเมื่อคุณได้กลายมาเป็นศิษย์ที่มีแค่นาม ภายในหนึ่ง ปี หากคุณไม่สามารถฝ่าไปยังปรมาจารย์ช่วย งั้นผมก็จะขับ ไล่คุณออกจากสำนัก” เฉินจิ้นมองไปที่เสิ่นหรัวและพูดซ้าๆ
ในหนึ่งปี กลายเป็นปรมาจารย์จ่วย ในมุมมองของเฉินจิ้น ถือเป็นเงื่อนไขที่ต่ำมากแล้ว
ถ้าเป็นลูกศิษย์สามคนที่แดนปีศาจของเขา ไม่ว่าพวกเขา จะเป็นใคร แม้ว่าพวกเขาจะเริ่มต้นจากรากฐานที่เป็นศูนย์ ก็ตาม ภายในสามเดือนพวกเขาต้องกลายเป็นปรมาจารย์ บนโลกให้ได้ บดขยี้บุคคลแรกภายใต้ปรมาจารย์อย่างหลี่ เฉิงเย่
อะไรนะ?
เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของเฉินจิ้น ทุกคนต่างก็ตกตะลึง
หนึ่งปี?
พวกเขาได้ยินไม่ผิดใช่ไหม
“อาจารย์ ท่านแน่ใจใช่ใหมคือหนึ่งปี” เสิ่นหัวรู้สึกสับสน เล็กน้อย
เธอคารวะเฉินจิ้นในฐานะอาจารย์ ดังนั้นภายใต้การสอน ของเฉินจิ้น ภายในสิบปีเธอสามารถหวังที่จะฝ่าฟันและเข้าสู่ ขั้นปรมาจารย์จ่วย
ควรรู้ว่า แม้ว่าสิบปีต่อมา เธอจะมีอายุเพียง 30 ปีเท่านั้น ปรมาจารย์จ่วยในอายุสามสิบปี ถือเป็นคนรุ่นใหม่ที่มี พรสวรรค์แล้ว
“ทำไม สงสัยคำพูดของผมเหรอ?ถ้าไม่สามารถฝ่าไปถึง ปรมาจารย์จ่วยได้ในหนึ่งปี ก็แสดงว่าคุณไม่มีคุณสมบัติที่จะ เป็นศิษย์ในนามของผมด้วยซ้ำ”
เฉินจิ้นมองไปที่เส้นหัวและกล่าวอย่างเคร่งขรึม
เขาไม่ได้ล้อเล่น ถ้าอีกหนึ่งปีเสิ่นหรัวไม่สามารถเข้าสู่ปร มาจารย์จ่วยได้ เขาจะขับไล่ เสิ่นหัวออกจากสำนัก
ตอนนี้เฉินจิ้นเข้าใจแล้ว
ระดับการฝึกฝนในจักรวาลและระดับของบูโดบนโลกมันคือประมาณไหน?
ขั้นแรกของการฝึก “แดนเหนี่ยวนำ” สามารถสัมผัสกลิ่น อายเรกิแห่งดินฟ้า ค่อย ๆ นำเรกิแห่งดินฟ้าเข้าสู่ร่างกาย ซึ่ง เทียบเท่ากับปรมาจารย์จ่วยบนโลก
ส่วนดินแดนขั้นที่สองที่เขาอยู่ในตอนนี้คือ “แดนฝึกลม” กลิ่นอายเรกิแห่งดินฟ้าสามารถกลั่นเข้าสู่ร่างกาย เทียบ เท่ากับปรมาจารย์บูโด เพราะว่า ปรมาจารย์คนแรกในโลกที่ เขาฆ่า แทบจะเหมือนกับฆ่าไก่ฆ่าสุนัข
ในเวลาหนึ่งปี ให้คนที่มีพื้นฐาน ฝึกฝนสู่ดินแดนขั้นแรก “แดนเหนี่ยวนำ” และปรมาจารย์จ่วย นั่นมือคือเงื่อนไขที่ต่ำ ที่สุดแล้ว
“ได้ ภายในหนึ่งปี ฉันจะฝ่าฟันไปถึงขั้นปรมาจารย์จ่วย อย่างแน่นอน” เสิ่นหัวพูดทันที ไม่ว่ามันจะยากแค่ไหน เธอ ก็จะพยายามให้ถึงที่สุด
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอไม่มีความหวังใดๆ แต่ตอนนี้ตัวอย่าง อย่างเฉินจิ้นอยู่ตรงหน้าเธอ
ผู้ชายคนนี้ที่อายุไล่เลี่ยกับเธอนั้น เป็นถึงระดับปรมาจารย์ แล้ว ให้เธอกลายเป็นปรมาจารย์จ่วย จะมีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
ละ
เฉินจิ้นมองไปที่เสิ่นหรัวไม่เพียงแต่ไม่หมดหวัง แต่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและพยักหน้า
จากนั้น เฉินจิ้นก็หยิบขวดเล็กๆออกมาร่างกาย โยนให้ เส้นหรั่ว”ที่นี่มียารวมน้อยหนึ่งเม็ด คุณทำตามวิธีที่ผมเคย พูดเมื่อวานนี้ ภายใต้ฤทธิ์ยาของยาเพ้ยหยวน และรวม รากฐานของบูโดให้แข็งแกร่งอีกครั้ง หลังจากผ่านไปหนึ่ง สัปดาห์ คุณค่อยกินยารวมซี่น้อยนี้ แล้วคุณก็จะสามารถ บรรลุถึงบูโดทั้งสูงสุด”
ยายารวมซี่น้อยขนาดเล็กนี้ เป็นยาที่มีส่วนผสมต่ำสุดใน ยารวมซี่ ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยวัสดุยาหลายชนิด เฉินจิ้น ยังไม่เคยเห็นมันบนโลก วัสดุยาบางชนิดก็มีอยู่ แต่อายุยา ยังไม่ถึง
อย่างไรก็ตาม หลังจากได้ยินคำพูดของเฉินจิ้น เสิ่นเสี้ยงห รุงและคนอื่นๆก็ตกใจอีกครั้ง เสิ่นหรัวจะสามารถก้าวเข้าสู่บู โตขั้นสูงสุดในหนึ่งสัปดาห์?
มียาเพ้ยหยวนที่มีคุณภาพดีที่สุด ครั้งนี้ ไม่มีใครสงสัยที่ ฤทธิ์ยา “ยารวมชื่อน้อย” ที่เฉินจิ้นหยิบออกมา
ยิ่งไปกว่านั้น ในฐานะปรมาจารย์ เมื่อเฉินจิ้นกล้าพูดแบบ นี้ เขาต้องมีความมั่นใจแน่นอน
แม้แต่เสิ่นหมิงเจิงและคนอื่นๆ ต่างก็มองไปที่เสิ่นหรัวด้วย สายตาที่ร้อนแรง
เฉินจิ้นเห็นแววตาเช่นนี้ของพวกเขา ยิ้มเล็กน้อย “ผมยัง หลืออีกจำนวนหนึ่ง ให้พวกคุณละกัน ถือว่าเป็นการจ่ายค่า พื้นที่ที่จะยืมใช้กับพวกคุณ”
” ในเมื่อคุณเฉินเป็นอาจารย์ของขรัวเอ๋อ งั้นพื้นดินของ ตระกูลเสิ่น นอกจากศาลบรรพบุรุษของวงศ์ตระกูล ท่าน สามารถเลือกใช้เองตามใจชอบ เช่าซื้อ ค่าอะไรนั่น หวังว่า คุณเฉินไม่ต้องพูดถึงมันอีก”
เสิ่นเสี้ยงหรุงกล่าวทันที
เทพแห่งปีศาจ คำไหนคำนั้น
ก่อนหน้านี้เฉินจิ้นเคยบอกไว้ว่าจะให้ เขาก็จะไม่ผิดคำ
สัญญาของเขา
ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าคำพูดของพวกคุณจะดูดี แต่สายตา ของพวกคุณได้ทรยศคุณแล้ว เฉินจิ้นอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว จากนั้นก็เอายารวมชื่อน้อยที่เหลือไม่กี่เม็ดนั้นให้กับคนในตระ กูลเสิ่น
ทำให้ทุกคนในตระกูลเสิ่น รู้สึกขอบคุณยิ่งนัก
ในวันนั้น เฉินจิ้นก็ให้ปีศาจลามกเว่ยอูซินและฮุยโสง ตั้ง ค่ายรวมจิตที่พื้นที่ทางตะวันออกที่พวกเขาเลือกในตอนแรก
วินาที่ที่ค่ายรวมจิตตั้งเสร็จเรกิของหมู่บ้านเส้นก็ทยอยมา รวมตัวกันที่ค่ายรวมจิตของฝั่งตะวันออกของหมู่บ้าน
หลังจากรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ แน่นอนว่าเสิ่นเสี้ยงหรุ งก็ตกใจมาก
เขารู้ว่าเฉินจิ้นกำลังจะตั้งค่ายรวมจิต เขาก็เคยได้ฟังเฉินจี้ นพูดเกี่ยวกับผลของค่ายรวมจิต ดังนั้น เขาจึงสั่งให้คน รวบรวมวัสดุสำหรับการตั้งค่ายรวมจิต ขอให้เฉินจิ้นตั้งค่าย รวมจิตในสถานที่แข่งบูโดของตระกูลเสิ่น เพื่อเป็นสถานที่ ฝึกฝนในอนาคต
สามารถบรรลุผลคูณ
แต่แล้ว เสิ่นเสี้ยงหรุงคิดไม่ถึงว่า ผลของค่ายรวมจิตที่เฉิน จิ้นจัดขึ้นนั้นดีกว่าที่เขาจินตนาการไว้หลายเท่า
เติมที่เสิ่นเสี้ยงหรุงคิดว่า เฉินจิ้นจัดค่ายรวมจิต คือ สามารถเพิ่มความเข้มของเรกิของเขาได้เล็กน้อย แต่ใน ความเป็นจริงแล้ว ค่ายรวมจิตขนาดใหญ่ที่จัดโดยเฉินจิ้น ทำให้เรกิของเขาแข็งแกร่งและเข้มข้นขึ้นกว่าสิบเท่า .
สถานที่ที่เฉินจิ้นอยู่นั้น กลายเป็นเมฆและหมอกโดยตรง มันไม่มีอะไรอื่น แต่เรกินั้นเข้มข้นมาก มากจนเรกิกลาย
เป็นหมอก
เมื่อเสิ่นเสี้ยงหรุงมาถึง เขาตกตะลึงมากเมื่อเห็นฉากนี้
เรกิกลายเป็นหมอก!
นี่… นี่มันมีเพียงในแดนบูโดเท่านั้นจึงจะมี แดนใน ตำนาน
ทั้งสองถูกครอบครองโดยมหาอำนาจ
เสิ่นเสี้ยวหรุงคิดไม่ถึง หมู่บ้านเสิ่น จะมีสถานที่ดังกล่าวจะ
ปรากฏขึ้น
ทันใดนั้น เสิ่นเสี้ยงหรุงก็กระตือรือร้นขึ้นมา
เฉินจิ้นสามารถตั้งค่ายรวมจิตให้ตนเองได้ และเฉินจิ้นก็ ตกลงไว้แล้วว่าที่จะตั้งค่ายรวมจิตให้กับตระกูลเสิ่น ซึ่งนั่นก็ หมายความว่ารวมถึงเขาด้วย ลูกหลานตระกูลเสิ่นสามารถ ฝึกฝนวิชาภายใต้สภาพแวดล้อมเช่นนี้?
ดังนั้น ชีวิตนี้ การได้เป็นปรมาจารย์มีหวังแล้วใช่ไหม?
ส่วนตระกูลเสิ่น ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ฝึกฝนบูโด จะมี ยอดฝีมือบูโดชั้นต้นปรากฏขึ้นมาตั้งเท่าไหร่กันและจะมีนัก ยอดฝีมือที่ถึงบูโดขั้นสูงสุดเท่าไหร่กัน แม้กระทั่งปรมาจาร ย์จ่วย?
แม้ว่าเสิ่นเสี้ยงหรุงจะเป็นปรมาจารย์จ่วย ณ ตอนนี้ การ หายใจของเขาก็ไม่เป็นจังหวะไม่กล้าคิดจริงๆ ไม่กล้าคิด แม้แต่น้อย
เฉินจิ้น ถูกลิขิตให้สร้างความฮือฮาในแดนบโดเย็นเซี่ยความสำเร็จในอนาคตนั้นไร้ขีด จำกัด ในอนาคตตระกูลชั้น สูงเย็นเซี่ย อาจมีตระกูลเฉินในนั้นอย่างแน่นอน
และตระกูลเส้น ก็ถูกกำหนดให้ทะยานสู่ท้องฟ้า!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ