บทที่ 40 ฉันรีบ

อะไรนะ?

เมื่อทุกคนในห้องคิดว่าโสมพันปีนี้จะตกเป็นของ เมิ่งจื่อจิ้นแล้วก็ยังมีคนกัดฟันสู้งั้นหรือ?

ทุกคนหันมองไปที่ต้นเสียงเพื่อต้องการที่จะดูว่า ผู้กล้าคนไหนที่กล้าล้ำเส้นเมิ่งจื่อจิ้น และมีเงินมากมาย ขนาดนั้น!

พอเห็นแล้วทุกคนก็แทบกระอักเลือด

เด็กหนุ่มคนนั้นที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องจริงๆด้วย

ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเสียจริง หลายคนมองเหมือนกำลังดูละคร ในใจก็อดไม่ ได้ที่จะเพิ่มอรรถรสเข้าไป

เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องตรงนั้นจะกระเป๋า หนาสักเท่าไหร่กัน?

จะสามารถต่อกลอนกับคุณชายใหญ่อย่างเมิ่งจื่อ

จิ้นได้ไหม?

ทว่าผู้ดำเนินงานกลับยิ่งดีใจมาก หากราคานี้เพิ่ม สูงขึ้นอีก แน่นอนว่าเขาจะต้องดีใจมาก

หากใครประมูลสินค้าแล้วไม่มีเงินจ่าย ก็ต้องตาม

เช็กบิล

ห์นีหึ
เรื่องแบบนี้ตลาดประมูลเสินโจวย่อมไม่ปล่อยไว้

แน่

“ได้ งั้นมาลองดูกัน!” เมิ่งจื่อจิ้นหันไปมองเฉินจิ้น

และแอบพูดในใจ อย่างไรก็ตามที่นี่คือตลาดประมูลเสินโจว เขาจึง ไม่กล้าฝ่าฝืนกฎคุกคามเฉินจิ้น จึงทำได้เพียงใช้สายตา

น่าเกรงขามมอง!

เฉินจิ้นมองเมิน

“70 ล้าน!”

เมิ่งจื่อจิ้นกัดฟันพูดด้วยการเสนอราคาที่สูงขึ้นอีก

10 ล้าน

นี่ไม่ใช่เพราะเงิน ฉันแค่จะดูว่าคนที่อายุรุ่นราว คราวเดียวกันในเจียงนาน จะมีใครทำได้มากกว่าฉันอีก

ไหม!

ทันทีที่เสนอราคาออกมา ผู้คนที่อยู่ในงานต่างอยู่ ในอาการตื่นตะลึง คุณชายใหญ่เมิ่งจื่อจิ้นคนนี้ร่ำรวยเสีย

จริง

หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ เงินที่เขาครอบครองจะ ต้องมากมายมหาศาลอย่างแน่นอน

ในบรรดาคนแบบพวกเขาไม่ใช่ว่าจะไม่มีเงินเยอะ ขนาดนี้ แต่โดยสถานะของพวกเขาก็ไม่สามารถใช้จ่าย เยอะขนาดนี้ได้

อย่าว่าแต่พวกเขาเลย เพราะแม้กระทั่งหัวหน้าครอบครัวก็ไม่สามารถใช้เงินเป็นสิบๆล้านได้ตามใจชอบ

“71 ล้าน!”

เฉินจิ้นเสนอราคาอีกครั้ง

จากนั้นภายในงานก็เงียบจนได้ยินเสียงเข็มตกลง

มา

เห็นได้ชัดว่าพุ่งเป้าไปที่เมิ่งจือจิ้น

คนคนนี้เป็นใครกัน

ถึงไม่กลัวตายแบบนี้?

เป็นคนที่สามารถนั่งได้แค่มุมเล็กๆในงานยังกล้า

ยุ่งกับเมิ่งจือจิ้น

ช่างน่าชื่นชมจริงๆ

สายตาผู้คนมองไปที่เฉินจิ้นด้วยความรู้สึกซับ

ซ้อน

มีทั้งความรู้สึกชื่นชม เห็นใจ สงสารและละโมบ

“80 ล้าน!”

เมิ่งจื่อจิ้นตัดสินใจแล้วว่าจะคว้าโสมพันปีนี้มาให้

ได้

พ่อของเขาได้รับบาดเจ็บ เขาจะต้องได้โสมพันปี

นี้เพื่อเอาใจพ่อ

แต่เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องคนนั้น เมิ่งจื่อจิ้น คิดจะลงโทษให้ตาย
ไม่ใช่เพราะแกอยากได้หรอกหรืองั้นฉันจะให้แก

เอง

แต่ว่าฉันจะให้แก ในราคาที่แกรับไม่ไหว

จากนั้นเขาก็รอให้การประมูลสิ้นสุดลง

คนที่นั่งอยู่มุมเล็กๆตรงประตูกล้าแย่งของของฉัน งั้นฉันจะให้แกรู้เองว่าการหยามเมิ่งจื่อจิ้นจะมีจุดจบเช่น

ไร!

“81 ล้าน!”

ทุกคนได้ยินเสียงนี้และรู้สึกมึนงง

นี่ไม่ใช่เพราะปัญหาเรื่องเงินหรือความคุ้มค่าแล้ว

พวกเขาแค่จะรอดูว่าเจ้าเด็กนั่นจะตายอย่างไร

“90 ล้าน!”

เมิ่งจือจิ้นกัดฟันพูดราคานั้นออกมา

จากนั้นเขาไม่เตรียมจะเพิ่มราคาแล้ว แต่จะใช้วิธี

อยุติธรรมในการแย่งมา

ครั้งนี้กลับไม่มีเสียงเด็กหนุ่มที่นั่งตรงมุมห้องดัง

ขึ้นมา

“90 ล้าน ครั้งที่ 1!”

“90 ล้าน ครั้งที่ 2!”

“90 ล้าน เคาะราคา!”

มีความปีติยินดีในใจของผู้ดำเนินงาน เขามีความเป็นมืออาชีพสูงจึงระงับอารมณ์ของเขาได้ แต่ความตื่น เต้นนั้นไม่สามารถปกปิดได้ด้วยเสียงของเขา

หลังจากได้ยินว่า “เคาะราคา” เมิ่งจื่อจิ้นก็คิดขึ้น มาได้ว่าทำไมเด็กหนุ่มคนนั้นถึงไม่ตาม?

เขารอให้เจ้านั่นเพิ่มราคา แต่เจ้านั่นกลับไม่เสนอ ราคาตาม!

ผ่านไปสักพักเข้าก็เข้าใจเขาตกหลุมพรางเข้า แล้ว!

“อ้า!” เมิ่งจือจิ้นนึกโมโหในใจ

เดิมที่มันควรจะจบตั้งแต่ 60 ล้านแล้วแต่นี่กลับ งอกขึ้นอีก 30 ล้าน

แม้ว่าเขาจะมีเงินถึงร้อยล้าน แต่นี่ก็เกือบเข้า กระดูกเขาแล้ว

ประเด็นสำคัญก็คือมันเป็นความอัปยศที่เหมือน ลิงถูกหลอก!

ครั้งนี้เมิ่งจื่อจิ้นหันหน้าไปมองตำแหน่งที่เฉินจิ้น นั่งด้วยสายตาคับแค้นใจ

เมื่อทุกคนเห็นท่าทีของเมิ่งจือจิ้นในตอนนี้ ก็คิด ว่าสักพักคงมีอะไรสนุกๆให้ดู

แต่เฉินจิ้นกลับมองเขาและยิ้มอย่างเย็นชา

แม้ว่ามันเป็นการประมูลที่ยุติธรรมและดีตั้งแต่เริ่ม ตัน แต่ถึงกับใช้อำนาจคุกคามฉัน ดูซิว่าใครเป็นใคร
“นายท่าน ผมผิดเองที่ไม่ได้เตรียมเงินให้มาก

พอ!”

พอหลังจากออกจากงานประมูล ฮุยโสงมีสีหน้า รู้สึกผิด ในขณะเดียวกันก็กลุ้มใจว่าเฉินจิ้นจะให้เขารับ ผิดชอบอย่างไร

ด้วยวิธีการของเฉินจิ้น เขาเข้าใจอย่างกระจ่าง แจ้ง

สามารถทำให้คนสั่นสะท้าน

เขาเองก็ไม่คิดว่าโสมพันปีนั้นจะถูกเสนอราคา กว่า 90 ล้าน

ไม่เป็นไร ฉันไม่โทษนาย ใครจะไปคิดว่าโสม พันปีนั่นจะถูกประมูลไปในราคาที่สูงขนาดนั้น ยิ่งไปกว่า นั้นถ้าไม่ใช่เพราะฉันจ่ายเงินประมูลของก่อนหน้านั้น เงินที่เตรียมมาก็คงพอ”

การเดินทางมาเจียงนานครั้งนี้ เฉินจิ้นยังคงพอใจ กับผลงานของฮุยโสง

ภายในเวลาไม่นานเขาสามารถรวบรวมเงิน 100 ล้านมาได้ก็น่าเหลือเชื่อมากพออยู่แล้ว

“นายท่าน ต้องการให้พวกเราไปแย่งโสมพันปีมา จากมือไอ้หมอนั่นมาไหมครับ?” ทันใดนั้นเถ่ฉวนก็เอ่ย ปากพูด

ฮุยโสงพยักหน้าเห็นด้วย
โสมพันปีนั่นเกี่ยวพันกับความเป็นความตายของ นายหญิง ไม่อาจปล่อยไปได้

แม้ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นจะมาจากตระกูลสวรรค์ก็ ต้องคายโสมพันปีออกมา

ไม่ต้องไปแย่ง ถึงอย่างไรมันก็มาหาพวกเราเอง

แค่หาที่ทางสะดวกๆรอพวกมัน! ”

เฉินจิ้นยิ้มเรียบๆและเดินออกไป

เมื่อได้ยินดังนั้นฮุยโสงและเถ่ฉวนก็เข้าใจที่เฉิน จิ้นหมายถึง พวกเขาจึงรีบตามไป

ใช้เวลาไม่นาน เด็กหนุ่มที่ชนะการประมูลโสม พันปีคนนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น

ฮุยโสงกระพริบตาด้วยความตื่นเต้น

เมิ่งจื่อจิ้นมองคนที่ขุดหลุมพลางหลอกเขา และ

ยังเริ่มหาสถานที่ที่ไม่มีคนผ่าน เขากระหยิ่มในใจเขาได้

ส่งคนให้กลับไประดมคนในแก๊งมาที่นี่เพราะเขาเกรงว่า ไอ้หมอนั่นจะกลัวและหนีไป

เมื่อเป็นอย่างนั้นเขาจึงเสียเวลาให้คนไปตรวจ

สอบ

ตอนนี้เป็นเวลาแห่งการแก้แค้น ความรู้สึกแบบนี้ ช่างสุขใจยิ่งนัก!

เมิ่งจือจิ้นปรากฏตัวพร้อมกับชายกว่าร้อยคนใน เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงยีนส์สีดำ ในตอนนั้นพวกเขา สามคนถูกล้อมอยู่ตรงกลาง
วันนี้แกกล้ามากนักนะ ของที่เมิ่งจือจิ้นจับจ้อง ยังกล้าแย่งไปจากฉัน!”

เมิ่งจื่อจิ้นพูดถึงทึง เพื่อเห็นแก่หน้าตัวเองเขา จึงไม่ได้ยกเรื่องที่ตกหลุมพลางของเฉินจิ้นขึ้นมาพูด ผู้ที่ไม่ได้ออกจากการประมูลและตามมารอดูการ

แสดงดีดี ในเวลานี้พวกเขาแอบพูดอยู่ในใจ ในที่สุด

ละครสนุกๆก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว ไม่เสียแรงที่รอดูอยู่นาน

“เมิ่งจื่อจิ้นเป็นใคร? ไม่เห็นเคยได้ยิน”

“ไม่รู้จัก น่าจะเป็นคนฆ่าหมูคนหนึ่ง”

ฮุยโสงและเถ่ฉวนพูดรับส่ง อย่างไรก็ตามรอยยิ้มที่มุมปากเริ่มกระตุก

เมื่อเมิ่งจื่อจิ้นได้ยินคำพูดของสองคนนั้น ก็พูด ออกมาด้วยสีหน้าโมโห “ดี ดีมาก เดิมทีฉันคิดจะจัดการ พวกแกให้เหลือแขนสักข้าง แต่ตอนนี้ดูแล้วคงต้องตัด ขาทั้งสี่ของพวกแกซะแล้ว!”

“ฤย! พวกแกมันสวะ” เมิ่งจื่อจิ้นพูดเย้ย

พอพูดเสร็จก็มีผู้ชายรูปร่างแข็งแกร่งไม่แพ้ฮุยโส งและเถ่ฉวนออกมาจากฝูงชน

เมื่อผู้คนที่มาดูการแสดง เห็นชายร่างแกร่งที่เดิน ออกมาก็ถึงกับมึนงงไปชั่วคราว

และรู้สึกเสียขวัญแทนสามคนนั้น

เมิ่งจื่อจิ้นคือคุณชายใหญ่แห่งแก๊งมาเฟียเฮยหลงซึ่งเป็นแก๊งใต้ดินที่มีอำนาจมากที่สุดในพื้นที่เขต เจียงนาน

ภายในแก๊งแก๊งมาเฟียเฮยหลงมีผู้คุ้มครองหลักๆ 4 คนทั่วทั้งสี่ภาค ตงขุยก็เป็นหนึ่งในนั้นที่มีพละกำลัง แข็งแกร่ง ฝีมือเหี้ยมโหด คนในเมืองเจียงไม่มีใครไม่รู้ จัก

ครั้งหนึ่งเขาเคยต่อสู้ทำสงครามกับแก๊งแก๊ง มาเฟียเฮยหลงทางตอนใต้ และทำลายกองกำลังใต้ดิน ที่ไม่เชื่อฟังอีกมากมายจนได้รับชื่อเสียง

“กล้ายุงกับหลานชายสุดที่รักของนายพวกเรา พวกแกคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วล่ะสิ!”

รูปร่างตงขุยเหมือนดังสมญานามของเขาที่ดูสง่า งามและแข็งแกร่ง

ทุกตารางนิ้วของผิวหนังเต็มไปด้วยเส้นเอ็นและ กล้ามเนื้อราวกับว่าเต็มไปด้วยพละกำลัง

“บ้าเอ๊ย!”

เฉินจิ้นพูดเสียงเรียบ

“หาที่ตาย!”

ตงขุยรีบวิ่งไปที่เฉินจิ้นทันที เพื่อไม่ให้คนอื่นเห็น ว่าร่างที่แข็งแกร่งของเขาที่ดูเหมือนจะไม่สะดวกในการ เคลื่อนไหว แต่ในความเป็นจริงความยืดหยุ่นของเขาดี กว่าคนส่วนใหญ่

ฮุยโสงและเถ่ฉวนเตรียมพุ่งตัวออกไป
เฉินจิ้นยื่นมือไปห้ามพวกเขา

“ซึ่งเหย็นกำลังรออยู่ที่บ้าน วันนี้ฉันต้องรีบ ทำเวลา!”

พอพูดจบ เฉินจิ้นก็ยื่นมือขวาออกมาสามนิ้ว เพียงใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางเท่านั้นที่วางเคียงกันในรูปของ ดาบ!

จากนั้นก็หันหน้าไปทางตงขุยผู้มีความยืดหยุ่นสูง และใช้ดาบตัด

ในขณะนั้นประกายเงินบนดาบก็แผ่ออก และชี้ไป ทางตงขุย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ