บทที่ 35 คารวะนายท่าน
อะไรนะ?
คนตระกูลเหอตาค้างไปชั่วขณะ ทุกสายตามอง
ไปยังพ่อบ้านพร้อมกัน
“แกว่าอะไรนะ?”
ทันใดนั้นเหอซิงหรุงหยุดชะงัก จ้องมองพ่อบ้าน เหมือนสายตานกเหยี่ยว
เมื่อพ่อบ้านถูกเหอซิงหรุงมองด้วยสายตาแบบ นั้นก็ตกใจตัวสั่น
ด้วยเสียงอันดัง เขาก็คุกเข่าลงบนพื้นทันที เขา ก้มศีรษะไม่กล้ามองหน้าเหอซิงหรุง
“เมื่อกี้อยู่ๆก็รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวมาจากด้าน นอก ผมจึงรีบพาคนออกไปดู ปรากฏว่า….ปรากฏว่าข้าง นอกมีคนสี่คนนอนอยู่บนพื้น ทั้งหมดเป็นสูชิ่งหรุงและ พรรคพวก ตาย…ตายกันหมดแล้วครับ”
พ่อบ้านพูดด้วยความหวาดกลัว
พอนึกถึงภาพที่เห็นไปเมื่อกี้นี้ เขาแทบจะ อาเจียนออกมา
เขาไม่เคยเห็นภาพที่น่าสลดใจเช่นนี้มาก่อน น่าสังเวชยิ่งกว่าตอนที่คุณชายใหญ่เหอเช่าเสีย
ชีวิตเสียอีก
คำพูดของพ่อบ้านทำให้คนตระกูลเหอตกใจไป
ชั่วขณะ
ความรู้สึกแบบนี้คืออะไร?
หรือว่าสูบซิ่งหรุงและพรรคพวกล้มเหลว?
“ไปออกไปดูข้างนอก”
เหอซิงหรุงพยายามระงับความโกรธในใจจากนั้น ก็โบกมือเรียกคนในตระกูลเหอออกจากห้องโถง
พอมาถึงด้านนอก ตอนที่พวกเขาเห็นศพทั้งสี่ นอนเรียงกัน ทุกคนต่างขนหัวลุก
ยิ่งกว่านั้นพวกเขาอดไม่ได้ที่จะอาเจียนออกมา
เมื่อเห็นภาพนี้ เหอซิงหรุงก็จ้องตาเขม็ง
ด้วยความโกรธที่เร่าร้อนไปทั่วหน้าอก
“แม่งเอ๊ย เศษสวะ พวกเศษสวะเศษสวะกัน ทั้งหมด”
เหอซิงหรุงตะโกนด่า
ตระกูลเหอสูญเงินมหาศาลเพื่อเชิญผู้มีศิลปะใน การต่อสู้ขั้นสูงอย่างสูงหรุงและกลุ่มทหารรับจ้าง กระหายเลือดมา
ทว่าตอนนี้ สูซึ่งหรุงกลายเป็นสวะที่ตายไปแล้ว
ภารกิจนี้ไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการนำตัวศัตรูที่ ต้องการสังหารกลับมาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเงินจำนวน มหาศาลที่เขาจ่ายไป เหมือนเป็นการโยนหินกระดอนบนผิวน้ำโดยที่ไม่ได้อะไรกลับมาเลย
ไอ้เหอสามที่อยู่อีกด้านหนึ่งได้ยินดังนั้นก็กัมหน้า ลง สายตาเหอซิงหรุงกำลังโกรธแค้นก็มองมาที่เขาเช่น กัน
ในความเป็นจริง สมควรใช้คำว่าสวะเรียกเขาถึง จะถูกที่สุด
เขาเป็นผู้คุ้มกันเหอเซ่าตลอดเวลา ซึ่งรับผิดชอบ เรื่องความปลอดภัยของเหอเซ่า เหอเซ่าเสียชีวิตไปแล้ว แต่เขากลับมามีชีวิตอีกครั้ง เหอซิงหรุงพยายามระงับ ความโกรธ
ในที่สุดตอนนี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว
ในเวลาเดียวกันไอ้เหอสามก็กลัวจนขนหัวลุก แต่นั่นไม่ใช่เพราะตกใจกลัวกับฉากที่เห็นอยู่ตรง หน้า แต่เป็นเพราะเฉินจิ้น
ผู้บรรลุบูโดขั้นสูงสุดอย่างสูงซิ่งหรุงถูกเฉินจิ้น สังหารโหด
เห็นได้ชัดว่าเฉินจิ้นไม่ยอมวางมือง่ายๆแน่!
เมื่อความคิดนี้ส่งประกายในใจของไอ้เหอสาม มี เสียงดังมาจากระยะไกล
“คืนนี้ตระกูลเหอ จะถูกฆ่าโดยไม่ละเว้น!”
เสียงนี้มาพร้อมกับเงาผอมบาง และชายร่างบาง หลายสิบค่อยๆปรากฏตัวในสายตาของทุกคนจากความ มืดในระยะไกล
ไอ้เหอสามส่งเสียงครวญคราง
รีบหันไปมองคนพวกนั้น ลูกศิษย์ของเขาย่อตัว ลงทันที
เพียงแค่พริบตาเดียว เมื่อกี้เขาเห็นอะไร? ดูเหมือนว่าเขาจะเห็นซากศพเป็นภูเขากองอยู่ใน ทะเลเลือด
เห็นราชาปีศาจตัวใหญ่ที่กวาดล้างทั่วโลกด้วย ความตั้งใจที่จะฆ่าด้วยความก้าวร้าว เขาไม่สามารถกลั้นหายใจได้ในระยะทางที่ไกล
ขนาดนี้
“ไอ้ลูกผสม แกยังกล้ามาหาถึงหน้าประตูเชียว หรือ คืนนี้ฉันจะถลกหนัง สับแกเป็นชิ้นๆ ใช้เลือดของแก
มาเซ่นลูกชายฉัน!”
เหอซิงหรุงจ้องเงาร่างที่มาจากระยะไกลจนฟัน
แทบหลุด
“จริงหรือ? ดีเลย ฉันก็คิดแบบนั้นอยู่พอดี!”
เฉินจิ้นยิ้มมุมปากเหมือนกำลังกระหายเลือด
คืนนี้ ตระกูลเหอจะต้องชดใช้ด้วยเลือดเพื่อ เป็นการไถ่โทษ
“ไอ้เด็กเมื่อวานซืน แกคิดว่าตระกูลเหอของเรา
เป็นสถานที่แบบไหน ถึงกล้าพูดแบบนั้น”
“ในเมื่อแกกล้ามา งั้นแกก็ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่เสียเถอะ!”
ทายาทและผู้อาวุโสของตระกูลเหอหลายคนมอง เฉินจิ้นด้วยความโกรธแค้น
“เหอเซ่ากล้าลักพาตัวผู้หญิงของฉัน กระทำ ความผิด ตอนนั้นฉันคิดว่ามันเป็นความผิดของมันเพียง คนเดียวจึงให้มันชดใช้ความผิด ถึงไม่ถามหาความรับ ผิดชอบจากตระกูลเหอของพวกแก แต่พวกแกกลับไม่ รักษาไว้เอง!”
เฉินจิ้นพูดช้าๆ
ในเรื่องแบบนี้ เขาเป็นคนใจกว้างอยู่แล้ว
หากกองกำลังหลักของจักรวาลรู้เรื่องพวกนี้เข้า คงต้องประหลาดใจมากแน่ๆ เมื่อเทพปีศาจเป็นคนมี คุณธรรมเสียแบบนี้
แต่โอกาสมีแค่เพียงครั้งเดียว
แต่ทว่าตระกูลเหอกลับไม่รักษาโอกาสนี้ไว้ให้ดี
ยิ่งไปกว่านั้นยังกล้ากระตุกขนเขา
พอคิดว่าตอนนี้ซ่งซึ่งเย็นจะเป็นตายร้ายดี อย่างไร เฉินจิ้นก็ยิ่งโมโหมากขึ้น
“ในเมื่อไม่รักษาไว้ให้ดี อย่างงั้นพวกแกก็ตามเห เซ่าไปถนนหวางฉวนซะเถอะ!”
“สี่คนนี้ก็มีจุดจบเดียวกับพวกแก!”
ในขณะที่พูด เฉินจิ้นก็เดินไปทางกลุ่มคนคืนนี้เป็นคืนแห่งการสังหาร!
“ในเมื่อไอ้สวะสุซิ่งหรุงคนนั้นฆ่าแกไม่ได้ พวก ฉันจะฆ่าแกด้วยมือฉันเอง!” เหอซิงหรุงมองเฉินจิ้นที่ กำลังสาวเท้าเข้ามาด้วยใบหน้าถถึงทึ้ง
เดิมที่เขาจัดการปัญหาได้สองเรื่อง
ดังนั้นการทำธุรกิจ
ก็เช่นเดียวกันกับการฆ่าคน
สิ่งที่ทำให้ไอ้เหอสามกลัวคู่ต่อสู้ก็คือ….แม้ว่าเหอ ซิงหรุงจะฝากฝังความหวังที่ยิ่งใหญ่ไว้กับสูชิ่งหรุง แต่ เขาก็ไม่ได้โง่ถึงขนาดฝากความหวังทั้งหมดไว้กับสูซิ่งห
รุ่ง
เพราะไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถดำรง ตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเหอได้
“ออกมาเลยไอ้ลูกผสมออกมาให้ฉันถลกหนัง
เลาะกระดูกแก!”
เหอซิงหรุงร้องตะโกนขึ้นมาทันใด
ด้วยเสียงน่ากลัว
เมื่อคำพูดของเขาเงียบลง ผู้คนจำนวนมากในชุด
ดำก็ปรากฏตัวขึ้นรอบตัวเขา
แต่ละคนรูปร่างสูงใหญ่
ท่าทางดุร้าย
ทุกคนต่างก็เคยเห็นเลือดและเคยฆ่าคน
และทุกคนถือปืน
นี่คือการสนับสนุนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเหอซิงหรุง
ตระกูลเหอของเขามีบริษัทรักษาความปลอดภัย ที่ไม่ระบุชื่อในระดับยอดเยี่ยมอยู่หลายแห่ง เขาซื้อปืนเหล่านี้จากสูซึ่งหรุงและทหารรับจ้าง
กระหายเลือดของเขา
ไม่ว่าคุณจะเป็นใครไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ตาม
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับกระบอกปืนจำนวนพวกนี้ เห็นได้ว่าร่างกายคงต้องแตกซ่าน
“ทำไมล่ะ ไอ้ลูกผสม แกกลัวหรือไง?”
เหอซิงหรุงจ้องมองเฉินจิ้น ลูกชายสุดที่รักของ เขาต้องตายในเงื้อมมือเฉินจิ้น สีหน้าของเหอซิงหรุงจึง โหดเหี้ยมมากขึ้น
“กลัว?” เฉินจิ้นหัวเราะเย็นชา “แน่นอนฉันกลัว
แล้ว!”
“ฉันกลัวว่าแกจะสิ้นหวังต่างหาก!”
น้ำเสียงเฉินจิ้นเต็มไปด้วยคำพูดเสียดสี
“ฮ่าฮ่าฮ่า ความตายมาจ่อถึงหัวแล้วยังกล้าทำ ปากแข็งอีก แต่แกไม่ได้ตายไปอย่างโดดเดี่ยวหรอก หลังจากที่แกตาย ฉันจะฆ่าเมียของแก น้องเมียแก พ่อตาแม่ยายของแกให้ตายอย่างทรมาน ส่งให้พวกมัน ไป ถนนหวางฉวนเป็นเพื่อนแก!” หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“ฆ่ามัน!”
หลังจากหัวเราะเสร็จ เหอซิงหรุงก็โบกมือสั่งการ ลูกน้องชุดดำที่อยู่ล้อมรอบ
ทว่า
เมื่อสั่งการลงไป
ชายชุดดำที่ล้อมรอบกลับไม่มีใครขยับมือ
ไม่มีใครสนใจคำพูดเหอซิงหรุง!
หม?
เหอซิงหรุงเบิกตากว้าง ลางสังหรณ์ไม่ดีก็ผุดเข้า
มาในใจเขา
คนอื่นๆในตระกูลเหอก็เต็มไปด้วยความสงสัย
คนชุดดำเหล่านี้มักจะฟังคำสั่งจากหัวหน้าตระกูล โดยตรง นอกจากหัวหน้าตระกูลแล้วก็ไม่มีใครสามารถ
ชั้นำพวกเขาได้
ทำไมวันนี้เป็นแบบนี้เสียล่ะ?
“เสฉวน!”
เหอซิงหรุงตะโกนเสียงดัง
ด้วยสีหน้าไม่ดี
ในเวลาเดียวกันเขามีลางสังหรณ์ที่แย่มาก
เมื่อคำพูดของเหอซิงหรุงเงียบลง ก็มีชายคน หนึ่งเดินออกมาจากท่ามกลางชายชุดดำ
เขาสวมเสื้อยืดสีดำและแขนเผยออกมาเต็มไป ด้วยกล้ามเนื้อเหมือนกล้ามเนื้อมังกร ราวกับว่ามีพลังที่
ไม่สามารถจินตนาการได้
“ฆ่ามัน!”
พอเห็นเถ่ฉวนเดินออกมา เหอซิงหรุงก็สั่งการอีก
ครั้ง
เถ่ฉวนมองเหอซิงหรุงแค่แวบเดียวก็ก้มหน้าลง
“ขออภัย คุณเหอ!”
หม?
ปฏิกิริยาของเถ่ฉวนคนนั้นเกินความคาดหมาย
ของทุกคน
เหอซิงหรุงจ้องหน้าเถ่ฉวนอย่างเอาเป็นเอาตาย จ้องไปที่ชายชุดดำคนนี้
หลังจากที่เห็นเขาก้มหัวขอโทษ เขาก็รีบเดินไป
ทางเฉินจิ้น
จากนั้นพอเดินไปตรงหน้าเฉินจิ้น ก็คุกเข่าเข่า ข้างหนึ่งในสายตาที่เหลือเชื่อของทุกคน
“เสฉวน คารวะนายท่าน!”
เถ่ฉวนมองตาเฉินจิ้นที่กำลังเต็มไปด้วยไฟแค้น
จากนั้นเขาก็มองชายที่แข็งแกร่งด้านหลังเฉิน นอีกครั้ง
“เสฉวน คารวะพี่ใหญ่!”
ชายร่างแกร่งมองเถ่ฉวน เผยรอยยิ้มอ่อนโยน
จากนั้นก็ออกนอกแถว!
นอกจากนี้เขายังเดินไปตรงหน้าเฉินจิ้นและอยู่ แถวเดียวกับเถ่ฉวน พลางนั่งคุกเข่าข้างเดียว “ฮุยโสง คารวะนายท่าน!”
ชายร่างแกร่งกว่าสิบคนที่อยู่เบื้องหลังเฉินจิ้น ตามมาคุกเข่าเข่าข้างเดียวพร้อมกัน “คารวะนายท่าน”
จากนั้น
ชายชุดดำทั้งหมดที่กำลังล้อมรอบคนตระกูลเหอ ต่างก็คุกเข่าข้างเดียวโดยหันไปทางเฉินจิ้น
พร้อมทั้งพูด “คารวะนายท่าน!”
ด้วยพลังเสียงแซ่ซ้อง!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ