ตอนที่ 170 ความร้องเรียนที่หวานซึ้ง

สุดท้ายนีรชาก็ลาออกจากงาน ครั้งนี้เธอออก อย่างง่ายดาย ตอนนี่นีรชาลากับพรยศเขายังพูดมาว่า “น้ำ เธอเจอคนที่มีพระคุณในชีวิตแล้ว”

คนที่ทรยศว่าคงจะเป็นภัสกรณ์มั้ง ทุกการกระทำ ของเธอมีเงาของภัสกรณ์ตามติดตลอด แต่นีรชารู้สึก สงสัยอย่างมากว่าภัสกรณ์เป็นคนที่มีบุญคุณกับตัวเอง อย่างที่พรยศพูดไหม?

ในเวลาสามเดือนเธอจะจัดการทุกอย่างให้ลงตัว แล้วเลิกกับนภานัยไหม?

พอนึกถึงนภนัยเธอก็รู้สึกไม่สบายใจ รู้สึกผิดมาก ถ้าเธอไม่กลับมานภนัยกับภัสกรณ์ก็คงจะเดินไปด้วยกัน ตลอด มีลูกชายลูกสาวใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ไม่ว่ายังไงเธอก็มีความผิดอยู่ดี…

หลังจากที่กลับมาจากบริษัทนีรชาเห็นว่ายังเช้า อยู่ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยโทรไปให้จันทร์ฉายจะไปกินข้าว ตอนกลางคืน “จันทร์ฉายฉันลาออกจากที่ทำงานแล้วก ลางคืนกินข้าวฉลองด้วยกันหน่อยไหม?”

“ฮะ!เธอลาออกแล้วเหรอ?ทำไมเร่งรีบแบบ นิ้ว”จันทร์ฉายไม่เห็นด้วยอย่างมากที่นีรชาลาออกจาก งาน

นีรชาก็เลยเอาเรื่องราวทั้งหมดเล่าให้จันทร์ฉาย

ฟัง “คนในตระกูลภัสกรณ์เป็นบ้ากันทั้งบ้านแน่ๆเลย!ภัสกรณ์คือคนที่หลงตัวเองมากเกินไปถิราก็ไม่มีความเป็น สุภาพสตรีเลยสักนิด!ยังจะตระกูลผู้ดีอีก ศูนย์รวมคนบ้า ชัดๆ!”

นีรชายิ้มแล้วส่ายหัว ถ้าไปดาไปที่ทำงานฉันก็คง ไม่แปลกใจแต่ไม่คิดว่าถิราจะเป็นคนที่ไปเฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าพวกเธอทั้งสองได้ข่าวคราวมาจากไหน”

“ฉันก็เล่นกับนภนัยได้ดีนะ นิสัยก็ดีใจกว้าง มารยาทก็โอเค ถ้าเธอรู้ว่าภัสกรณ์ตามตื้อเธอแบบนี้ก็ คงจะไปพูดคุยกับภัสกรณ์ไม่ต้องตามยุ่งกับเธออีกไม่มี ทางมาด่าว่าเธอแน่นอน!”จันทร์ฉายก็รู้สึกดีต่อนภนัยอยู่

“แล้วกลางคืนเธอมีเวลาออกมากินข้าวด้วยกัน ไหม?”นาเปลี่ยนเรื่องคุยเวลาที่พูดถึงนภนัยเธอรู้สึก แปลกๆ

“เอ๋ พอดีเลยคืนนี้ฉันมีนัดไปทำสปาหน้าอกกับ นภนัยเลย!”

นีรชารู้สึกเสียดาย “อืม ก็ได้งั้นพวกเรานัดกันวัน หลังก็ได้ เธอไปเลย”

จันทร์ฉายฟังออกว่านีรชาเสียใจนิดๆ “น้ำ เธอก็ ไปด้วยกันไหม!วันนี้ฉันก็ไปครั้งแรก ได้ยินนภนัยพูดมา ว่าสปานั้นได้ผลจริงๆนะ นภนัยทำไปครึ่งปีจาก หน้าอกBกลายเป็นCเลยนะ!”

นีรชารู้สึกสงสัยมา “ได้ผลจริงเหรอ?เธอกำลัง ท้องอยู่ทำได้เหรอ?”

“ได้จริงสิ ฉันรู้จักกับนภนัยจะได้สามปีละนะหน้าอกของเธอเพิ่มขึ้นจริงๆ!”

“อืมก็ได้ ฉันไปดูพร้อมกับพวกเธอ”นีรชาก็พูด พร่ำเอง “อยู่ที่อเมริกาห้าปีฉันลืมเรื่องพวกนี้ไปตั้งนาน แล้ว วันนี้จะได้ออกไปดูโลกอันกว้างใหญ่อีกครั้ง”

ก่อนหน้านี้คิดจะหนีจากภัสกรณ์เธอเตรียมของ ย้ายบ้านพร้อมหมดแล้ว

ตอนนี้ทำข้อตกลงกับภัสกรณ์เรียบร้อยแล้ว บ้าน ก็ไม่ต้องย้ายแล้ว ตอนนี้ยังมีเวลานีรชาก็เลยรีบทำความ สะอาด

พอทำความสะอาดเสร็จเธอก็ออกไปตามนัด

พอนึกถึงว่าจะไปเจอกับนภนัยในใจของนีรชาก ตื่นเต้นอย่างไม่มีสาเหตุ เธอเปิดตู้เสื้อผ้าหายังไงก็หา เสื้อผ้าที่เหมาะสมไม่เจอ

ตอนที่เจอกับภัสกรณ์เธอยังไม่เครียดขนาดนี้เลย

ถึงสุดท้ายจันทร์ฉายโทรมาเร่งแล้วนีรชาถึงจะ ตัดสินใจเลือกใส่ชุดกกระโปรงตัวใหม่ที่ซื้อมา ผ้าสีขาวมี ไหมสีทองเย็บเป็นลายต่างๆ

เสื้อตัวนี้ดูสะอาดและสวยงามพอมาอยู่กับหน้าที่ สวยงามของเธอก็คงจะพอละมั้ง

พอไปถึงจุดหมายที่นัดกันไว้จันทร์ฉายกับนภนัย นั่งรอเธอที่ห้องพักผ่อนแล้ว

“อ้า ขอโทษนะที่ฉันมาช้า”นีรชายิ้มแล้วรีบเดินไป ตาของจันทร์ฉายเหมือนเห็นดาวบนท้องฟ้าเลย”น้ำ กระโปรงของเธอสวยจังเลย!นี่เป็นครั้งแรกที่เห็น ประโปรงสีขาวลายท้องฟ้าที่สวยขนาดนี้นะ”

นภนัยก็ยิ้มอ่อนๆชมกระโปรงของเธอพร้อมกับ

จันทร์ฉาย เธอใส่กระโปรงเขียวสีอ่อน รัดทุกสัดส่วนของเธอ

ทำให้หุ่นดูดีมากผิวพรรณก็เรียบเนียนแค่ดูก็รู้แล้วว่าได้ ทำการรักษาดูแลอย่างดี

แต่ข้างๆหูของเธอมีสีแดงชำๆดูดีๆแล้วเหมือน รอยจูบเลย..

นีรชารู้สึกบาดตาก็เลยรีบมองไปทางอื่น

นภนัยก็รู้สึกถึงสายตาของนีรชาก็เลยตั้งใจเอามือ ไปจับที่ข้างหูยิ้มแล้วพูดว่า “น้ำ ที่หูฉันมีอะไรเหรอ?”

จันทร์ฉายรีบเงยหน้าขึ้นมาดูก็หัวเราะเยาะเธอ เลย “ฮ่าๆๆๆนภนัยเมื่อคืนแอบไปกินมาอีกแล้วใช่ไหม? ข้างหูเธอแดงๆอ่ะเหมือนรอยจูบเลย!”

จันทร์ฉายเป็นคนที่คิดอะไรก็พูดอย่างงั้นเลยแต่ พอพูดเสร็จเธอถึงจะรู้สึกว่านีรชาก็มีความสัมพันธ์กับภัส กรณ์ก็เลยรีบหุบปากแล้วแอบมองไปทางนีรชา

นภนนัยเห็นการกระทำของทั้งสองทุกอย่าง ตา ของเธอเหมือนมีแสงแว๊บผ่านแต่หน้าก็ยิ้มแฉ่งและเขิน อาย “ขอโทษนะ ภัสกรณ์เขา…โอ้ย!”

พูดแล้วหยุดพูด บนเรื่องของความรัก นีรชารู้สึกว่าตัวเองปากแห้งมากแต่ก็พยายามยิ้มไม่ให้ตัวเองเสียมารยาท

แต่ในใจก็แอบเจ็บๆแสบๆอยู่

ภัสกรณ์เห็นตัวเองเป็นอะไรกันแน่?เมื่อวานทำ เรื่องที่สนิทสนมกับตัวเอง แค่แป๊บเดียวก็ไปจู่จี้กับนภนัย ต่อแล้ว

ไปเถอะพวกเราเข้าไปกัน!จองห้องเสร็จแล้ว”นภ นัยยิ้มแฉ่งมากแล้วมองไปทางนีรชาเป็นเวลานาน

สปาร้านนี้ดูอบอุ่นมากทั้งหมดสร้างมาจากไม้ ด้านซ้ายคืออ่างสีขาวใหญ่ๆส่วนด้านขวามือคือเตียง นอนระหว่างนั้นมีผ้าม่านสีเขียวอ่อนๆกั้นอยู่ตรงกลาง

ในอากาศที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ สีจาก แสงแดดอ่อนโยน อุณหภูมิก็สบายแค่เดินเข้าไปก็รู้สึก ผ่อนคลายแล้ว

พนักงานหญิงสามคนเดินเข้ามาแล้วเอาเสื้อคลุม ให้พวกเธอ “สาวๆจำเปลี่ยนเสื้อกันก่อน”

นภนัยคือลูกค้าเก่าก็อธิบายข้างๆ “ด้านนี้คืออาบ น้ำก่อนแล้วค่อยแช่จากนั้นก็ไปนวดทำแบบนี้ซ้ำๆสาม รอบ”

นภนัยยื่นมือไปทางกระโปรงยิ้มแล้วพูดกับจันทร์ ฉายและนีรชา “ถ้าพวกเธอสองคนเห็นแล้วห้ามหัวเราะ นะ!”