ตอนที่ 166 อยากจะควบคลุมเธอ

ถิรากำลังเดินมาตามทางมือของเพื่อนร่วมงานที่ ชี้มาพอเห็นนีรชาที่ยืนอยู่ข้างประตูน้ำเสียงของเธอก็ แหลมขึ้นมา “นีรชา ไม่เจอกันตั้งนานเธอก็ยังหน้าไม่ อายเหมือนเดิม”

นีรชายืนตัวตรง หน้าซีดไปหมดแต่เสียงของเธอ นั้นยังมีสติอยู่ “ถิรา ขอให้เธอพูดให้สุภาพหน่อย ให้ เกียรติคนอื่นก็คือการให้เกียรติตัวเอง!”

ถิรายิ้มอย่างเยือกเย็น “ฮ่าๆ ตลกจริงๆ คนที่เป็น เมียน้อยอย่างเธอยังมีหน้ามาพูดเรื่องเกียรติกับฉัน?ถ้าพี่ ชายฉันไม่มีเงินเธอจะอยู่กับพี่ชายฉันเหนอ?รู้ทั้งรู้ว่าพี่ ชายฉันมีคู่หมั้นก็ยังจะมาแทรกว่าเธอหน้าไม่อาย

พูดน้อยไปด้วยซ้ำเธอมันไร้ยางอายชัดๆ!” คนรอบข้างเดือดขึ้นมาทันที

นี่คืออะไรเนี่ย?คนที่มาหาเรื่องไม่ใช่เมียหลวงแต่ เป็นน้องสาว?นี่ก็โหดเกินไปละมั้ง?

พรยศทนฟังไม่ไหวแล้วเขารีบโทรไปหาผู้รักษา ความปลอดภัยให้ขึ้นมา

ขาของนีรชาสั่นไม่หยุด สายตาจิกไปทางถิรา “ถิรา ขอให้เธอทำความเข้าใจให้ถูกต้องนะ!คนที่ตามดื้อ ฉันคือพี่เธอ กลางคืนดึกๆมารอหน้าบ้านฉัน ไล่ยังไงก็ไม่ไปเธอเอาเวลามาหาเรื่องที่นี่ทำไมไม่ไปเตือนพี่ชาย เธอให้เขาไม่ต้องมาตามตื้อฉันอีก!”

นีรชาหัวเราะดังๆ”ฮ่าๆๆๆเธอสร้างเรื่องต่อเลย! ฐานะของพี่ชายฉันจะตามตื้อเธอ?อย่าพูดให้ตัวเองได้ หน้าเลย เธอก็แค่เมียน้อย!ห้าปีก่อนขายตัวแลกเงิน ห้า ปีหลังเปลี่ยนมาเป็นเมียน้อย!”

“พระเจ้า!ที่ผู้หญิงคนนี้พูดเป็นเรื่องจริงเหรอ? นีรชาเป็นเมียน้อยคนอื่นมาตลอด?”

คนที่อยู่รอบข้างเริ่มไม่นิ่งกันแล้ว

นีรชากัดริมฝีปากแน่นๆ เดินไปตรงหน้านีรชาพูด ทีละคำว่า “ถิรา ถ้าเธอกล้าก็พูดอีกครั้งดู”

ถิรามองไปทางนี้รชาที่เตี้ยกว่าตัวเอง น้ำเสียง เต็มไปด้วยความดูถูก “ทำไมจะไม่กล้าคิดว่าฉันไม่กล้า พูดเหรอ”

“เพี้ยะ!”มีมือตบไปที่หน้าของถิราแรงๆ สายตา ของนีรชาเฉียบคม “ถ้าเธอคิดว่าฉันยังเป็นนีรชาที่โง่ๆ ในห้าปีก่อนเหรอ?เธอคิดว่าใส่ร้ายฉันแล้วฉันก็จะอยู่นิ่งๆ เหรอ?วันนี้ฉันตบเธอ ถ้าเธอไม่ยอมก็ตบคืนมาเลย!หรือ ว่าแจ้งตำรวจ!”

เมื่อก่อนนีรชาก็เป็นเทควันโดสายดำตอนที่อยู่ เมืองนอกห้าปีก็ได้ออกกำลังกาย จัดการผู้ชายสามคน คงจะลำบากนิดๆแต่ถ้ากับคุณหนูแบบถิรา โทษทีนะ so easy !

ถิราไปจับแก้มของตัวเองที่ร้อนๆ เธอทำหน้าไม่น่าเชื่อ “นีรชาเธอกล้าตบฉันเหรอ?”

เธอซ่าจนชินแล้ว เคยโดนแบบนี้เมื่อไหร่?เธอ เดินขึ้นไปจะไปตบนีรชา

พรยศทำตาให้ผู้ชายคนนึงในหน่วยงาน ก็มีผู้ชาย สองคนไปจับตัวถิราและในเวลาเดียวกันผู้รักษาความ ปลอดภัยก็ได้มาถึง

พวกเขาผลักดันให้ถิราเดินออกไป

ถิรารู้สึกโมโหมากเธออ้าปากด่าไม่หยุด “นีรชา เธอมันนางชั่วรอไว้ก่อน!เธอจะไม่ตายดีแน่ๆ!”

ถึงแม้ว่าจะโดนจับตัวออกไปแล้ว ทั้งบริษัทก็พูด กันทั่วแล้วว่านีรชาคือมือที่สาม และโดนน้องสาวของ ฝ่ายชายมาหาเรื่อง

“คุณพรยศ นี่คือ…”นีรชาเอาซองจดหมายที่เธอ เตรียมไว้ให้กับ พรยศแล้วพูดเบาว่า

“นีรชา ฉันกำลังจะหาเธอพอดี” พรยศพูดแทรก เธอก่อน น้ำเสียงของเขาแปลกมากเหมือนกำลังอิจฉา เธอ “เมื่อกี้หัวหน้าปยตโทรมาหาฉัน บอกว่าโปรเจ็คที่ ร่วมมือกับบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปให้เธอรับผิด ชอบทั้งหมด ต่อไปเธอคือคนที่รับผิดชอบโปรเจ็คนี้”

“อะไรนะ?”นีรชาตกใจหมดเลย เรื่องที่รับผิดชอบ โปรเจคแบบนี้ส่วนใหญ่เป็นแต่หัวหน้าฝ่ายรับผิดชอบ เธอก็แค่หัวหน้ากลุ่มเล็กๆเอง อีกอย่างเธอจะลาออก แล้วด้วย
พรยศถูที่แก้มของตัวเอง “ทางบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปขอแบบนี้มา ภัสกรณ์เป็นคนโทรหาหัว หน้าปยตเอง”

พรยศตกใจหมดเลย เมื่อกี้นีรชาเรียกผู้หญิงคน นั้นว่า “ถิรา”ถิราฟังแล้วเหมือนจะเป็นพี่น้องกับภัส กรณ์……

“น้ำ ฉันอยากจะถามเรื่องส่วนตัวของเธอหน่อย ถิราในเมื่อกี้คือน้องสาวของภัสกรณ์ใช่ไหม?”พรยศถาม ออกมาอย่างลืมตัว พอถามเสร็จก็รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะ สม “เธอจะไม่ตอบก็ได้ ไม่เป็นไร”

นีรชาสุดหายใจเข้าลึกๆ “ใช่ ทายถูกแล้ว”

มองไปทางหน้าของพรยศที่ตกตะลึง นีรชายิ้ม อ่อนๆ “อีกอย่าง ถิราก็ไม่ได้พูดโกหก ฉันเกี่ยวข้องภัส กรณ์จริงๆ”

พรยศไม่รู้จะทำตัวยังไงและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ

ด้วย

นีรชาเอาซองจดหมายลาออกไว้ตรงหน้าเขา “นี่ คือเอกสารลาออก ฉันขอลาออกอย่างเป็นทางการขอให้ คุณอนุญาต”

พอพูดจบนี้รชาก็รู้สึกว่าตัวเองโล่งอกไปเลย

พรยศก็รู้สึกมันงงแล้ว เขาคิดไปสักแป็บแล้วพูด ว่า “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับบริษัทบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้ กรุ๊ปฉันต้องรายงานกับหัวหน้าปยต เธอกลับไปทำงาน ต่อเลย”
นีรชาเดินผ่านสายตาที่แปลกประหลาดของเพื่อน ร่วมงานแล้วไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง แต่ยังนั่งไม่ นานสายของพรยศก็โทรมาหาเธอแล้ว “น้ำมาที่ห้อง ทำงานฉันหน่อย”

น่าจะอนุญาตละมั้ง นารีชารีบไปที่ห้องทำงานพร ยศ

“น้ำ หัวหน้าปยตไม่อนุญาตให้เธอลาออก ตอนนี้ เป็นช่วงสำคัญที่ร่วมมือกับบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้ กรุ๊ป ไม่สามารถเปลี่ยนคนช่วงกลางๆของงาน เดือน หน้าจะเพิ่มเงินเดือนให้เธอ”ในใจของพรยศมีความรู้สึก ที่พูดไม่ถูก ตอนนี้เขาอยากให้นีรชาไปจากที่นี่มากๆ

ถ้านิ้วชายังอยู่หน้าเขาจะได้เป็นหัวหน้าต่อไหมก็ ไม่รู้ เพราะบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปเป็นเพื่อนร่วม งานที่สำคัญมากที่สุดในบริษัท

คำพูดคำเดียวของภัสกรณ์ก็สามารถทำให้นีรชา บินขึ้นฟ้าทันทีเลย

นีรชาขมวดคิ้ว “เป็นแบบนี้ได้ไง?ฉันยังไม่ได้เป็น พนักงานอย่างทางการ แค่ฉันกายไปสามวันก็ถือว่าลา ออกเองแล้วใช่ไหม?”

พรยศรีบสายมา “อย่า!วงการนี้แคบเกินไป ถ้าเธอ ทำแบบนี้ต่อไปจะหางานยังไง?ฉันว่าเธอไปหาภัสกรณ์ โดยตรงจะดีกว่านะ หัวหน้าปยดไม่ปล่อยเธออาจจะเป็น เพราะภัสกรณ์สั่งไว้”

ภัสกรณ์อีกแล้ว!ทำไมเขาคิดที่จะมาควบคุมเธอตลอด?ชีวิตของเธอ ทำไมเขาต้องแทรกตลอดด้วย?

“หัวหน้าพรยศฉันขอลางานหนึ่งชั่วโมง ฉันจะไป หาภัสกรณ์ตอนนี้!”

นีรชาเดินไปทางบันไดหนีไฟแล้วโทรหาภัสกรณ์ ทันทีเลย “ภัสกรณ์ฉันรอคุณที่ร้านกาแฟสตาร์บัค ลงมา หาฉันเดี๋ยวนี้”

พูดจบ ไม่รอภัสกรณ์ตอบเธอก็วางสายเลย