ตอนที่ 184 เพื่อนเจ้าสาวที่ดี

ตอนเช้า นีรชาแต่งตัวเรียบร้อย หยิบชุดเพื่อนเจ้า สาว และเรียกรถแท็กซี่ไปที่บ้านของจันทร์ฉาย

งานแต่งของจันทร์ฉายลงทุนมาก แม้แต่ชุดเจ้า สาวก็ราคาแพงมาก ลูกไม้ที่สลับซับซ้อน ไข่มุกเม็ดเล็ก จำนวน มาก กระโปรงลากยาวที่เดินไม่ค่อยสะดวกมาก นีรชาเองก็ไม่สามารถสวมเองได้ ต้องให้คนช่วยถึงจะ สวมได้

เมื่อมาถึงบ้านของจันทร์ฉาย เธอหวีผมล้าง หน้าเสร็จแล้ว กำลังพูดคุยเรื่องการแต่งหน้ากับช่างแต่ง หน้า เมื่อเธอ เห็นนีรชามาถึงแล้ว จึงรีบกวักมือเรียกนีรช า”น้ำ ฉันมีข่าวร้ายจะบอกเธอ เธอต้องตกใจมากแน่ๆ”

นีรชารู้สึกหลังชา”เรื่องอะไรเหรอ”

จันทร์ฉายสังเกตการณ์แสดงออกของเขา”ก่อน หน้านี้คุณภัสกรณ์เขาพูดว่าเขาจะไม่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว ใช่ไหม แต่เมื่อวานตอนเย็นเขากลับเปลี่ยนความคิด โทรมาหาคุณนรุตม์ว่าเขาจะป็นเพื่อนเจ้าบ่าว”

อะไรนะ ภัสกรณ์เขาก็จะมาด้วยเหรอ นีรชารู้สึก ตกใจมาก”เขามาได้ยังไงกัน ถ้าอย่างนั้นนภนัยยังเป็น เพื่อนเจ้า สาวอยู่ไหม”

จันทร์ฉายถอนหายใจ”เป็นสิ ก่อนหน้านั้นเธอยัง ไม่กลับจากต่างประเทศนภนัยก็พูดแล้วว่า ถ้าฉันแต่ งงานยัย ต้องเป็นเพื่อนเจ้าสาว ตอนนี้ถ้าเธอสามคนเจอกันจะมีปัญหาอะไรไหม”

นีรชาชะงักงัน จึงรีบตบเบาๆที่ไหล่ของจันทร์ ฉาย”เธอวางใจเถอะ ฉันหลบซ่อนคุณแทนก็ไม่เป็นอะไร แล้ว นภ นัยเธอก็จะเป็นมิตร ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเกิด ขึ้น”

จันทร์ฉายพยักหน้า”น้ำ ถ้าอย่างนั้นรบกวนเธอ แล้วนะ”

นีรชายื่นที่ออยู่ด้านข้าง เธอช่วยช่างแต่งหน้า แต่งหน้าให้กับจันทร์ฉาย เมื่อคิดถึงกันบุหรี่ที่อยู่บนพื้น ใจ ก็เริ่ม รู้สึกสับสนอีกครั้ง

ห้าวันเต็มๆแล้วที่ไม่ได้เจอหน้าภัสกรณ์ เขาตัวสูง สวมชุดเพื่อเจ้าบ่าวแล้วต้องหล่อมาก

ทันใดนั้นนีรชาก็ตกใจตื่นและหยุดกัดริมฝีปาก หล่อแล้วยังไงเขาร่วมงานแต่งของจันทร์ฉายในฐานะ แฟนของนภ นัย คนที่ยื่นข้างเขาก็ต้องเป็นนภนัยเท่านั้น

อีกอย่างเธอนั้นเป็นเพียงคนที่เดินผ่านไม่ได้ เกี่ยวข้องอะไร

จันทร์ฉายแต่งหหน้าเสร็จแล้ว เพื่อนจ้าสาวอีก สามคนก็มาถึงแล้ว นภนัยเธอสวมชุดเดรสสีแชมเปญ การแต่งหน้า นั้นละเอียดอ่อนเพื่อให้ทันกับจันทร์ฉาย

เมื่อมองเห็นนีรชา สายตาของนภนัยก็กระพริบ

นีรชาแต่งหน้าบางเบา แต่ทำให้เผยให้เห็นผิว ขาวใสของเธอ ในเพื่อนเจ้าสาวทั้งสี่คน ถือว่าเธอนั้นโดดเด่นที่สุด

ทางด้านนภนัยยื่นมือออกมากอดจันทร์ฉายและก็ มากอดนีรชาด้วยความเป็นมิตร”น้ำ ดูแล้วหน้าเธอทำไม ซีดจัง เมื่อคืนเธอตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเลยหรอ”

หน้าซีดเหรอ ไม่มีทาง ตอนเช้าเธอล้างหน้าเสร็จ

มองในกระจกสีหน้าเธอก็ปกติ นีรชาจับหน้าของตัวเอง

ยิ้มอย่าง มีมารยาท”เหรอ ถ้าอย่างนั้นฉันค่อยเติมหน้า

สักหน่อย” ระหว่างการสนทนา พ่อแม่ของจันทร์ฉายก็ ทักทายอย่างอบอุ่นและให้เพื่อนเจ้าสาวรีบทานอาหาร

เช้า

เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เสียงขบวนขันหมาก ของนรุตม์ก็มาแล้ว

เมื่อได้ยินเสียงดังของประทัดจากด้านล่าง มือ ของนีรชาก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

เธอหัวเราะตัวเองในใจ ไม่เจอกันเพียงห้าวัน เธอ ก็ตื่นเต้นขนาดนี้เลยเหรอ

เสียงเพื่อนเจ้าสาวดังเพื่อที่จะขอเงินผ่านประตู นีรชาเธอเป็นเพื่อเจ้าสาวหลักไม่ต้องเข้าร่วม เธอเพียง นั่งอยู่เงียบๆอยู่ในห้องกับจันทร์ฉาย

เธอช่วยจันทร์ฉายจัดชุดเจ้าสาว และช่วยเธอ

เปลี่ยนรองเท้า ตรวจสอบเสื้อผ้าและการแต่งหน้า เมื่อ

มั่นใจว่าทุกอย่างโอเคแล้ว นีรชามองหน้าจันทร์ฉาย

และยิ้มอย่างใจจริง“จันทร์ฉาย วันนี้เธอสวยมาก”
จันทร์ฉายมองนีรชาที่ช่วยเธอทำหลายอย่าง ไม่

พลาดรายละเอียดต่างๆประณีตมากกว่าตัวเอง ในใจเธอ นั้นรู้สุก ขอบคุณมาก เธอจับมือนีรชา”น้ำ ฉันขอบคุณเธอ มากนะ”

ทั้งสองมองหน้ากัน รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยมิตรภาพ

นรุตม์ให้เงินค่าผ่านประตูห้าหมื่น ทำให้เพื่อนเจ้า สาวรู้ยิ้มอย่างมีมีความสุข

ประตูเปิดออก นรุตม์และเพื่อนเจ้าบ่าวทั้งสี่คนก็ เข้ามา

ภัสกรณ์ยืนอยู่ข้างๆนรุตม์ ชุดสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาว และเนคไทโบว์สีดำ ขับให้เขานั้นเด่นหล่อเหลาราวกับ พระเจ้า ทำให้ทั้งห้องนั้นสว่างขึ้นมา

ในสายตาของนีรชานั้นมองเห็นเพียงภัสกรณ์ เงยหน้ามองเขา สายตานั้นก็ต้องรีบดึงกลับมาที่เดิม

นรุตม์ยิ้มให้กับจันทร์ฉาย ยื่นมือออกไปดึงจันทร์ เข้ามากอดอย่างรวดเร็ว

ภายในห้องปรบมืออย่างยินดี และส่งเสียงตะโกน “รีบจูบเลยจูบเลย”

นีรชาแอบมองภัสกรณ์ สายตากับไปตรงกับนภ

นัยพอดี

นภนัยจึงรีบเขยิบเข้าใกล้ภัสกรณ์มากขึ้น สายตา จ้องมองนีรชา

ใบหน้าเธอนั้นยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ในสายตาเธอนั้นกลับเย็นชาราวกับงูพิษ

นีรชาใจเต้น นภนัยต้องรู้อะไรแน่ ไม่อย่างนั้นเธอ จะใช้สายตาแบบนั้นมองเธอได้อย่างไร

นีรชารีบก้มหน้าลง ไม่กล้าเผชิญหน้ากับนภนัย ต่อหน้านภนัย เธอไม่มีเหตุผลที่พูดได้เต็มปาก เต็มคำ ในใจเธอนั้นมีแต่คำขอโทษและรู้สึกผิด

ภัสกรณ์มองนีรชาด้วยหางตา ใบหน้าเล็ก ขาว ไม่มีร่องรอยจุดบกพร่อง ขนตางอนยาว ปกปิดอารมณ์ใน สายตา รอยยิ้ม การเคลื่อนไหวของเธอล้วนเป็นสิ่งที่ เขานั้นชอบ

เวลานั้นเขาใจลอยอย่างช่วยไม่ได้

“แทน คุณใจลอยอะไรอยู่คะ”นภานัยคล้องแขน ของเธอไปที่เขนของภัสกรณ์ และถามเขาอย่างนุ่มนวล

ภัสกรณ์ยิ้มมุมปปาก “ไม่มีอะไรครับ วันนี้นรุตม์ หล่อมาก”

วันนี้นรุตม์หล่อมากอย่างนั้นเหรอ ในใจของนภ นัยหัวเราะอย่างเยือกเย็น ภัสกรณ์คุณอยากโกหกใครเห รอ เมื่อกี้ คุณนั้นไม่ได้มองไปที่นรุตม์เลย

ตาจ้องมองที่นีรชาที่กำลังก้มลงช่วยจันทร์ฉายจัด ชุดเจ้าสาว สายตาอำมหิตของนภนัยก็หายวับไป

นีรชาเธออย่าลำพองใจไป วันนี้ของปีหน้าก็จะ เป็นวันครบรอบวันตายของเธอ

จันทร์ฉาย ช่วยไม่ได้จริงๆ ก็เพราะเพื่อนของเธอไม่ระมัดระวังตัวเอง ดังนั้นงานแต่งงานจึงต้องกลายเป็น งานศพ ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เธอมีจุดดำไปตลอดชีวิตนะ

นภนัยคล้องแขนของภัสกรณ์ กระซิบข้างหู เขา”ในสายของฉัน คุณหล่อที่สุดในโลกเลยค่ะ”

ภัสกรณ์ยิ้ม และจูบในที่หน้าของเธออย่าง ประสานกัน

จูบนั้น นีรชายึดตัวขึ้นมาเห็นพอดี

นีรชากัดริมฝีปากตัวเอง หลบสายตาของตัวเอง จากผู้คน หนีห่างจากภัสกรณ์และนภนัยออกไปไกล

ภัสกรณ์คนบ้า ในเมื่อรักกันกับนภนัยขนาดนี้ แล้ว เมื่อคืนไปที่บ้านเธอทำบ้าอะไรกร

อย่าพูดว่าเธอนั้นตาฝาดไป ตัวอักษรเหล่านั้นบน กันบุหรี่ก็เห็นชัดเจนแล้วว่าเป็นยี่ห้อบุหรี่ที่เขานั้นมักจะ สูบประจำ

ช่างมันเถอะ กับคนบ้าอย่างภัสกรณ์นั้นไม่มี อะไรที่คุยกันอีกแล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องเกี่ยวพันธ์กันอีก เพียงกลัวว่า เธอนั้นจะเป็นบ้าไปเอง

นีรชาไม่เหลียวซ้ายแลขวา เดินตามหลังนรตม์ไป ทางประตูหลัง ตั้งใจอยู่กับบทบาทการเป็นเพื่อนเจ้าสาว