ตอนที่ 181 แค้นเก่าแค้นใหม่

เอ่อ? ภัสกรณ์วางสายเธออีกแล้วเหรอ ครั้งที่สอง แล้วนะ!

นีรชาเขม็งที่โทรศัพท์ เธอโกรธมาก สมควรตาย จริงๆผู้ชายคนนี้ เพียงให้แน่ใจว่าเธอนั้นยังจำอีเมล แอดเดรสของเขาได้อย่างนั้นหรือ

มันผ่านมาห้าปีแล้ว อุซามะห์บินลาดินก็ตายไป แล้ว สถานการณ์โลกก็เปลี่ยนไปแล้ว อะไรนั้นที่ยัง ทำให้เธอยัง ต้องจำที่อยู่อีเมลของเขาได้

ถึงแม้ว่าพูดแบบนี้ แต่ที่จริงแล้ว เธอยังจำที่อยู่ อีเมลของเขาได้

นีรชาโกรธมากจึงทิ้งโทรศัพท์เข้าในถังขยะ และนั่งบนโซฟาสักพัก จึงลุกไปที่ตู้เย็นเพื่อหาน้ำดื่ม

เธอคิดไม่ออกจริงๆ เมื่อครู่นั้นก้อนหินใช้คำที่ไม่ดี ด่าเธอ เธอยังไม่ได้โกรธมาก แต่เพราะอะไรภัสกรณ์ถึง ทำเรื่อง แค่นี้ก็สามารถทำให้เธอโกรธได้

ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงน่ารังเกียจ ไร้น้ำใจ เจ้าชู้ พาล ต้องการเอาชนะ นีรชานับความผิดของภัสกรณ์ใน ใจ เธอใช้ กระดานปาเป้าสมมุติที่อยู่ด้านหลังประตูให้ เป็นหน้าของภัสกรณ์และปาลูกดอกหลายลูกไปที่หน้า ของเขาอย่าง โกรธเคือง ทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมา หน่อย

เสียงโทรศัพท์ดังมาจากถังขยะ
นีรชาดื่มน้ำชาที่ชื่อเป็น “ใบชาประเทษจีน”อย่าง

สบายใจขาของเธอพาดอยู่บนโต๊ะน้ำชาด้านหน้าของ

โซฟา มองออกไปหน้าต่าง ชื่นชมเท้าขาวนวลของ ตัวเองด้วยแสงแดด

ภัสกรณ์นั้นเกลียดมากที่เธอไม่รับโทรศัพท์ ตอน นี้เข้าบ้ามาก

นีรชาทำท่าทางเต้นบัลเลต์ ลุกขึ้นอย่าง คล่องแคล่ว พร้อมกับเตรียมโยนขวดเครื่องดื่มที่ดื่มเสร็จ แล้วลงถังขยะ

มองเห็นแสงส่องระยิบระยับบนหน้าจอโทรศัพท์ มือถือปรากฏภาพพื้นหลัง ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกหวาด กลัวขึ้น กำลังอยู่กับความโกรธภัสกรณ์ ทำไมถึงลืม แล้วว่าปาลนั้นยังรอรูปอีกนะ

นีรชาจึงรีบหยิบโทรศัพท์จากถังขยะขึ้นมาและยัง ไม่ทันเช็ดมัน”ฮัลโหล”

“รูปหละ ฉันไม่เห็นในอีเมลเลย เธอส่งมาหรือ ยัง?”เสียงของภัสกรณ์นั้นยังคงเบาๆอย่างปกติ ฟังไม่ ออกถึงความรู้สึกของเขา

นีรชาเบิกตากว้างอย่างไร้ความผิด”อีเมล?ฉันไม่รู้ อีเมลแอดเดรสของคุณ ฉันกำลังจะถาม คุณก็วางสาย แล้ว….”

ภัสกรณ์หยุดไปครึ่งวินาที จึงพูดออกไป “อีเมล แอดเดรสของฉันคือ[email protected]”

เมื่อภัสกรณ์บอกอีเมลแอดเดรสของเขาไปแล้วเขาก็หยุดไปอีกครึ่งวินาที ในที่สุดก็ทนไม่ได้เปิดปาก

พูดเสียง อ่อน”แม้แต่อีเมลแอดเดรสก็จำไม่ได้ ผู้หญิง โง่แบบเธอ ทำไมถึงมีคนคุยด้วยนะ ฉันละคิดไม่ออก จริงๆ”

เอ๊ะ ทำไมถึงเปลี่ยนเรื่องคุยอีกแล้วนะ?

นีรชากำลังจะเปิดปากพูด โทรศัพท์ก็ถูกวางสาย

ไปอีก

ครั้งที่สาม! ครั้งที่สามที่ภัสกรณ์ตัดสาย โทรศัพท์ของเธอ มันทนไม่ได้จริงๆ ความโกรธกกำลัง คุกรุ่นเวลานี้นีรชาราวกับว่ากำลังสวมหมวก แต่ก็กลัว หมวกนั้นว่าหมวกนั้นจะปลิวไป

ความรู้สึกโกรธมาก ทำให้เธอนั้นเข้าใจอยากลึก

ซึ่ง

ไม่เพียงแต่ตัดสายโทรศัพท์เธอ ยังดูถูกสติ ปัญญาของเธออีก ผู้หญิงโง่งั้นเหรอ? ไม่ควรมีคนคุย ด้วยหรือเดี๋ยว ก่อน!ดูเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ

มีคนคุย ทำไมภัสกรณ์ถึงรู้ว่ามีคนคุยกับเธอ?

“แฟนของเธอมีอำนาจ เพียงเขายื่นนิ้วก้อยออก มาก็ทำให้ฉันถูกบดละเอียดแล้ว”คำพูดของก้อนหินก็ดัง ขึ้นเข้า มาในหัวของนีรชา

นีรชาก็เข้าใจทันที ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้ว เธอรู้

ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังแผนการนั้นคือใคร รู้แล้วว่าคนที่ใช้

อำนาจ ทำให้ก้อนหินตกงานคือใคร
ต้องเป็นภัสกรณ์เท่านั้น ไม่สามารถเป็นคนอื่นได้

ต้องเป็นวันที่กลับบ้านปาลพูดโดยไม่ตั้งใจว่าที่ ถึงสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินมีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาคน หนึ่งอยากจะจีบเธอ หลังจากนั้นภัสกรณ์ก็ไปหาชาย หนุ่มคนนั้นอย่างเสียสติ และใช้อำนาจของเขานั้นทำให้ เขาถูกไล่ออก

ต้องเป็นแบบนี้แน่ๆ

ความแค้นเก่าที่ถูกวางสายโทรศัพท์ใส่นั้นเพิ่ม ความเกลียดขึ้น นิ้วมือของนีรชานั้นสั่น แม้แต่เบอร์ของ ภัสกรณ์ก็ เกือบจะค้นหาไม่เจอ

คันหาอยู่สามรอบจากที่จดบบันทึก โทรศัพท์ก็ ถูกโทรออกไป