ตอนที่ 173 อิจฉาจนจะเป็นบ้า

พอถึงโรงแรม นีรชารีบตรงไปที่เคาน์เตอร์ทันที

“ช่วยเปิดห้องให้1ห้องคะ” นีรชาหยิบบัตร

ประชาชนออกมาวางที่เคาน์เตอร์หินอ่อน

พนักงานต้อนรับมองเธอครั้งนึง น้ำเสียงแปลกๆ หน่อย ” คุณผู้หญิงครับ คุณพักคนเดียวหรือเปล่าครับ”

ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ นีรชาแปลกใจนิดหน่อย “ทำไมหรือคะ ไม่มีห้องว่างหรือ”

พนักงานลังเลนิดนึง ยิ้มให้เธอตอบว่า “ตอนนี้มี ห้องว่างแต่เป็นห้องสวีทคู่รัก ได้ไหมครับ”

ห้องสวีทคู่รักหรือ นีรชาไม่เข้าใจความหมาย เธอ

ทั้งเหนื่อยทั้งเพลียอยากจะอาบน้ำนอนเต็มแก่แล้ว “ได้

คะ ห้องนั้นก็ได้”

พนักงานรีบกุลีกุจอเปิดห้องให้เธอและส่งคีย์ การ์ดให้ “ขอให้เป็นค่ำคืนที่มีความสุขนะครับ”

ขึ้นไปถึงชั้นบน พอเปิดประตูห้องออก นีรชากลับ

ยืนตัวแข็งที่อ อ๋อเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงเรียกห้องสวีท คู่รัก ที่กลางห้องมีเตียงน้ำขนาดking size ประตู

ห้องน้ำโล่งโปร่ง บนกำแพงติดภาพโปี ในตู้ที่ข้าง

กำแพงเต็มไปด้วยของเล่นทุกชนิด

อ่างอาบน้ำในห้องอาบน้ำแบบมีคลื่นอัตโนมัติใหญ่พอที่จะอาบได้2คน นีรชาไม่มีอารมณ์จะแช่อ่าง แค่ อาบฝักบัวแล้วก็เตรียมตัวเข้านอน

เธอหยิบชุดคลุมอาบน้ำออกมาจากตู้ แต่กลับพบ ว่าไม่มีชุดนอนแม้เพียงชุดเดียว เธอพยายามหาอยู่สักพักหนึ่ง ก็ไม่พบชุด

กระโปรงแบบทางการแต่อย่างใด แม้ว่าข้างหลังจะมีแต่ เพียงสายคาด แต่ด้านหน้ามีที่ปกปิดไว้ก็ยังดี

เมื่อเตรียมจะขึ้นเตียง กลับมีเสียงเคาะประตูดัง ขึ้นมา ตามมาด้วยเสียงผู้ชายตะโกนไม่หยุด “ที่รัก ผม ผิดไปแล้ว คุณเปิดประตูหน่อยนะ ผมรักคุณจริงๆนะ ที่รัก คราวหลังผมจะไม่นอกใจคุณอีก คุณเปิดประตูเถอะน้า”

เกิดอะไรขึ้น เข้าห้องผิดหรือเปล่านี่ นีรชาใช้ ผ้าเช็ดตัวพันตัวเองไว้ เดินไปแอบมองที่ตาประตูห้อง

ใบหน้าของผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งปรากฏที่ช่อง ตาแมว ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะดื่มเหล้าเมามา ตะโกน ไม่หยุด “ที่รัก เปิดประตูหน่อยน้า อย่างอนอีกเลย ผมรู้ ว่าคุณโกรธ ผมผิดไปแล้ว ที่รัก ให้ผมเข้าไปเถอะนะ ครับ”

เห็นได้ชัดว่าเขาข้าใจผิด นีรชาคิดแล้วคิดอีก ตัดสินใจโทรไปที่เคาน์เตอร์เช็คอินของโรงแรม “ฉันเป็น แขกห้อง3207นะคะ ที่หน้าห้องมีคนเมามาเคาะประตู ผิดห้องค่ะ ช่วยให้คนพาเขาออกไปหน่อยได้ไหมคะ”

ชายคนนั้นยังยืนอยู่หน้าประตูร้องตะโกนไม่หยุด แป๊บเดียว แขกที่ห้องอื่นๆก็พากันเปิดประตูออกมาดูนีรชาได้แต่มองอยู่ข้างหลังตาแมว ไม่รู้จะทำอย่างไรดี

โชคดีที่รปภมาเร็วมาก ชายคนนั้นถูกรปภลากตัว ไป นีรชาถอนหายใจอย่างโล่งอก

นีรชาเพิ่งจะถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออก ก็มีเสียง เคาะประตูอย่างแรงดังขึ้นอีก

นีรชาครั้งนี้เริ่มจะโมโหแล้ว จะให้คนได้หลับได้ นอนบ้างไหมเนี่ย สวมชุดคลุมอาบน้ำอีกครั้ง นีรชาเดิน ตึงตังไปที่ประตูเปิดออกอย่างแรง “นี่คุณจะเอายัง.”

พูดไปได้ครึ่งหนึ่ง เสียงแข็งหยุดกลางคัน

หน้าประตูนั้น คือภัสกรณ์

ผมเพ่ายุ่งเหยิง ใบหน้าซีดจาง สายตาดั่งเหยี่ยว เหมือนจะฆ่าคน

“คุณมาได้ยังไง” นีรชาถามขึ้นมาได้ทัน เธอถูก ภัสกรณ์ผลักเข้าไปในห้อง ประตูไม้หนักอึ้งข้างหลังเขา ส่งเสียงดังลั่น

ภัสกรณ์กวาดสายตามองไปรอบห้อง แล้วหันมอง นีรชาที่สวมเสื้อคลุมอาบน้ำไม่เรียบร้อย แทบจะถลนตาม

องเธอ

“ไม่ยอมรับสายฉัน ที่แท้แอบนัดผู้ชายนี่เอง” ภัส กรณ์โกรธจนเส้นเลือดตรงหน้าผากเห็นเด่นชัด

เมื่อตอนที่เขาออกมาจากลิฟต์ ก็เห็นผู้ชายคน หนึ่งร้องไห้อ้อนวอนอยู่ที่หน้าห้องนี้ เรียกที่รัก เรียกแล้ว เรียกอีก
ที่แท้ที่เขาเรียกคือนีรชานั่นเอง

“คุณพูดเพ้อเจ้อให้มันน้อยๆหน่อย ฉันไม่ได้รู้จักอี ตานั่นสักหน่อย” นีรชาคำรามออกมาด้วยความโกรธ เขา พูดจาราวกับสาดน้ำสกปรกใส่นิ้วชา

ภัสกรณ์หรี่ตามองแล้วเดินเข้าไปหาเธอ

ผู้หญิงคนนี้สมควรตาย ไม่ยอมรับโทรศัพท์ของ เขาก็แย่แล้ว ยังจะปิดเครื่องใส่อีก หนำซ้ำกล้ามานอน กับผู้ชายแปลกหน้า ถ้าไม่มีโทรศัพท์ลึกลับโทรมาบอก เขาว่า นีรชาแอบมาเปิดห้องนอนกับผู้ชาย เขาก็คงยัง โทรศัพท์หาเธออยู่อย่างนั้น มัวกังวลว่าเธอจะเกิดเรื่อง อะไรขึ้นหรือไม่

ตอนนี้เขามาเห็นเข้ากับตาตัวเองว่าผู้ชายคนนั้น มาขอร้องเธอที่หน้าประตูห้อง เรียกที่รัก เรียกแล้วเรียก อีก เธอยังกล้าโกหกว่าเขามาผิดห้อง

ห้องในโรงแรมมีตั้งเยอะแยะ ทำไมจะต้องมาผิด ที่ห้องของเธอด้วย เธอคิดว่าเขาเป็นเด็ก 3 ขวบหรือยังไง โกหกมา

ได้แบบนั้น

ภัสกรณ์นัยน์ตาแดงก่ำ เดินไปที่ข้างๆนีรชา ฉีก เสื้อคลุมอาบน้ำของเธอออก เมื่อเห็นสภาพชุดนอนที่ เธอใส่ชัดเจน ความโกรธของภัสกรณ์ก็ระเบิดออกมาอีก

“เธอยังมีหน้ามาพูดว่าไม่ได้นอนกับผู้ชายอีกรี ไม่ ได้เกลือกกลั้ว มีบ้านทำไมไม่อยู่มานอนทำไมที่โรงแรม ไม่ได้เกลือกกลั้ว แล้วทำไมต้องมาอยู่ห้องสวีทคู่รักด้วยไม่ได้เกลือกกลั้ว ทำไมต้องสวมชุดนอนเปิดเผยขนาดนี้ นีรชา เธอนี่มันเป็นผู้หญิงโกหกหน้าด้านจริงๆ เธอยังมี หัวใจอยู่บ้างไหม”

ข้างห้องที่ฟังอยู่ต่างหวาดกลัวเสียงคำรามของ ภัสกรณ์ที่ดังขึ้นในห้องอันเงียบสงบ นีรชาถูกคำพูดดั่ง หนามแหลมคมของภัสกรณ์กระตุ้น “คุณมีสิทธิ์อะไรมา ถามฉัน ฉันจะนอนกับผู้ชายหน้าไหนมันก็เรื่องของฉัน คุณจะมาสนใจทำไม คุณกับนภนัยก็นอนด้วยอยู่ทุกวัน ไม่ใช่หรอ ที่คุณยังนอนกับผู้หญิงคนอื่นได้เลย แล้ว ทำไมฉันถึงจะนอนกับผู้ชายคนอื่นบ้างไม่ได้”

“นีรชา เธออยากตายใช่ไหม” ภัสกรณ์ดึงข้อมือ เธออย่างแรง ลากเธอเข้ามาในอ้อมกอดเขาออกแรงฉีก สายคาดเอวของชุดนอนออก

“นอกจากเรื่องทำร้ายผู้หญิง คุณยังทำเรื่องโง่ อื่นๆเป็นบ้างไหม” น้ำตาของนีรชาพรั่งพรูออกมา หมอก ในตามองภัสกรณ์ที่กำลังฉีกเสื้อตัวเองด้วยความโกรธ ใบหน้าขาวซีด หล่อแบบชั่วร้ายอย่างนั้น