ตอนที่ 149 ซาลาเปาตีหมา

นีรชาเจ็บแปลบที่หัวใจ : “แล้วคุณนภนัย ล่ะ ? คุณน่าจะให้เธออยู่กับปาลบ่อยๆ จะได้คุ้น เคยกัน พวกคุณเองก็คบกันมาได้สามปีแล้วไม่ใช่ เหรอ ? เธอน่าจะคุ้นเคยกับปาลแล้วนะ ?”

ภัสกรณ์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย : นภ นัยก็อยากที่จะมีสัมพันธ์ที่ดีกับปาล แต่ลูกไม่ชอบ เธอ

พอเอ่ยถึงนภนัย สองคนต่างพากันเงียบ

นีรชาเก็บกดความทุกข์ทรมานใจเอาไว้ เพราะเด็กน้อยคนนั้น เธอเดินไปหยิบโปรเจ กต์ของเธออยู่ข้างโต๊ะทำงานของภัสกรณ์ : ” ฉันต้องไปแล้ว ”

“น้ำ ! ” เอวบางของเธอถูกโอบรัดจาก ทางด้านหลัง

ลมหายใจอุ่นๆของเขากำลังพ่นรดต้นคอ

ขาวนวลของเธอ : “อย่าไปเลย อยู่กับผมอีกสัก พักเถอะนะ”

ร่างกายของนีรชาแข็งที่อเป็นท่อนเหล็ก : ” ภัสกรณ์ คุณอย่าทำแบบนี้ได้มั้ย ? คุณเองก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว ได้โปรดให้เกยรตฉน ด้วย และก็ให้เกียรติตัวคุณเองด้วยเถอะค่ะ !”

มือของภัสกรณ์ยิ่งกอดกระชับแน่นขึ้นอีก แววตาเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยน : ” น้ำ คุณกำลังหึงผมอยู่ใช่มั้ย ?”

หึงงั้นเหรอ ? นีรชาสตั้นไปครู่หนึ่ง ก็จะ ดึงสติกลับมาได้ : ” ภัสกรณ์ คุณประเมินค่าตัว เองสูงไปรึเปล่า ! คุณคิดว่าผู้หญิงในโลกนี้ต้อง แก่งแย่งชิงดีกันเพื่อมารักคุณรีไง หลงตัวเองไป แล้ว !”

ภัสกรณ์ยังคงกอดเธอไว้แน่น พูดเสียง อ่อน : “น้ำ คุณให้เวลาผมอีกหน่อย รอให้ผ่าน พันครึ่งปีนี้ไปก่อน รอให้บริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ ตึกรุ๊ป แข็งแกร่ง มั่นคงกว่านี้อีกหน่อย แล้วผมจะ เลิกกับนภนัย ”

นีรชาได้ฟัง ใจกลับยิ่งรู้สึกเย็นชา จันทร์ ฉายเคยเล่าว่า พ่อของนภนัยเป็นถึงรัฐมนตรีช่วย ว่าการกระทรวงทรัพยากรที่ดิน มีอำนาจควบคุ มดูแลและตรวจสอบการอนุมัติที่ดิน

นีรชาหมุนตัวกลับมา จ้องหน้าเขาตาไม่กระ พริบ : ” ภัสกรณ์ ! ฉันขอประนามคุณ ! นี่คุณใช้ ความรู้สึกของคนๆหนึ่ง เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองอย่างงั้นเหรอ คุณใช้แฟนตัวเอง เป็นเครื่องมอ ทางธุรกิจ ! คุณนี่ช่างไม่มียางอายจริงๆ !”

ภัสกรณ์ค่อยๆกระชับตัวเธอแน่นขึ้นไปอีก แววตาเดือดดาลด้วยความโกรธ มือทั้งสองข้าง บีบหัวไหล่เธอ : ” ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ ของตัวเองอย่างนั้นเหรอ ? พูดได้ดี ! แล้วคุณรู้ มั้ยว่าทำไมผมถึงได้มาลงทุนกับที่ดินผืนนี้ ? ก็ เพราะคุณไง ! ”

“เพราะฉันงั้นเหรอ ? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับ

ฉัน ? ฉันไปบังคับให้คุณกับนภนัยคบกันรึไง ? นีรชารู้สึกราวกับว่ากำลังได้ฟังเรื่องที่ตลกขบขัน ที่สุดในโลกใบนี้

ภัสกรณ์บีบปลายคางเธอเอาไว้ บังคับให้ นีรชาแห่งนหน้าขึ้นมาสบตากับเขา :” นีรชา มัน น่าขำมากใช่มั้ย ?”

เธอเห็นความโกรธของภัสกรณ์กำลังก่อตัว ขึ้น นี่รชารู้สึกพลาดไปละ เธอลืมไปได้อย่างไรว่า ผู้ชายคนนี้เป็นยังไงเวลาโกรธ ? ไม่น่าไปเปิด ฉากสู้รบกับอิตานี่เลยเรา

นีรชาแอบมองไปที่ประตู ปิดแน่นเลย จะให้ โดดหนีลงไปก็เป็นไปไม่ได้อีก
นี่รชารีบกู้สถานการณ์กลับคืนมา เธอ พยายามกลบเกลื่อนเปลี่ยนท่าทางการแสดง ออกสักหน่อย เธอพยายามทำให้ตัวเองฝืนยิ้ม ออกมา : “คุณกำลังเข้าใจผิดละ ฉันไม่ได้ หมายความว่าอย่างนั้น ”

” ไม่ได้หมายความแบบนั้นงั้นเหรอ ? แล้ว คุณหมายความว่ายังไง ?” ภัสกรณ์เริ่มถามซ่อก

แซ่ก

นีรชาชักหมดความอดทน ที่จะต่อล้อต่อ

เถียงกับบทสนทนาที่ไร้สาระนี้เต็มที่ เธอรีบฝืนยิ้ม

: “ฉัน ฉันก็แค่รู้สึกแย่เกี่ยวกับเรื่องของปาล ก็แค่นั้นเอง !

นีรชาค้นพบแล้วว่า มีเพียงเรื่องของปาล เท่านั้น ที่จะทำให้ภัสกรณ์อ่อนโยนลงได้

วิธีนี้ได้ผลชะงัด ภัสกรณ์ยอมชักมือกลับ ไป ความเงียบแผ่ซ่านไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนที่เขา จะพูดขึ้น : “น้ำ นัดวันเสาร์นี้ ผมว่าผมจะพาปาล ไปด้วย คุณว่าดีมั้ย ? ผมคิดว่าปาลต้องชอบคุณ แน่ๆ ”

นัดวันเสาร์งั้นเหรอ ? นีรชายืนนิ่งเป็นหิน ที่จริงเธอไม่คิดจะไปกับเขาอยู่แล้ว วันนั้นที่เธอรับปากเขาก็เพราะต้องการถวงประวงเวลา ให้มันผ่านๆไปก็เท่านั้น

แต่มาตอนนี้ เขาบอกว่าจะพาปาลมาด้วย

หัวใจของนีรชารู้สึกเหมือนถูกขนนกมาลูบ เบาๆที่หัวใจ รู้สึกจักจี้ๆ เจ็บๆคันๆ

ตอนนี้เขาคงโตขึ้นมาก เธออยากเห็นหน้า เขาอีกสักครั้ง ! อยากสัมผัสหน้าเล็กๆนุ่มๆของ เขา เธอต้องมีความสุขมากแน่ๆ

นีรชาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มองดูภัสกรณ์ที่กำลัง ยืนรอคำตอบจากเธออยู่ สุดท้ายก็ทนต่อไปไม่

ไหวเลยต้องพยักหน้าให้เขา ภัสกรณ์แลดูเหมือนเด็กเวลาได้ขนม พอได้ ยินคำตอบจากนี้รชาก็ยิ้มหน้าบาน

“เอาไปส ” ภาสกรยื่นโปรเจกต์งานของ นีรชาคืนให้เธอ แต่ก็ยังอยากจะแหย่เธอต่อ : ” แล้วคืนนี้ไปกินข้าวกับผมไม่ได้จริงๆเหรอ ?”

นีรชาหลบตาเขา : “อืม ฉันต้องทำล่วง เวลาน่ะ ”

ภาสกรโชว์พาวแสดงนิสัยเอาแต่ใจ : ” คุณอยู่เอฟเอสคงจะเหนื่อยแย่ ย้ายมาอยู่ทีเอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปมั้ยละ ! ผมจะให้คุณเป็นผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัท ให้เงิน เดือนคุณสองแสนห้า

ผู้อำนวยการ ? เงินเดือนสองแสนห้า ? น่า

สนใจ !

ตำแหน่งผู้จัดการปกติทั่วๆไป เงินเดือนยัง

ไม่ได้เท่านี้เลย !

นีรชารู้สึกใจเต้นเล็กน้อย แต่พอได้เห็นสาย ตาของภัสกรณ์เท่านั้นแหละ อาการใจเต้นนั้นก็ หายไปอย่างสิ้นเชิง

ถ้าเธอมาอยู่บริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ป ก็คงเหมือนลูกแกะหลุดเข้ามาในดงเสื้อ คงจะถูก เค้าแทะโลมจนเหลือแต่กระดูกแน่ๆ !

แต่นีรชาไม่กล้าปฏิเสธคำเชื้อเชิญของภัส กรณ์ ถ้าเธอพูดว่าไม่ เดี๋ยวเขาก็จะเริ่มก่อกวนหา เรื่องเธอ พัวพันไปไม่จบสิ้น เอาน่า ฉันจะอดกลั้น เอาไว้ ! นีรชาสงบปากสงบคำ บอกกับตัวเอง

” ได้ ฉันจะลองคิดๆดู ” นีรชาทำทีแกล้ง พยักหน้ารับข้อเสนอของภัสกรณ์

ภัสกรณ์ประหลาดใจที่ได้ยินแบบนั้น เขา ดีใจที่ตลอด 5 ปีที่นีรชาอยู่ต่างประเทศ เธอโต เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก
ว่านอนสอนง่ายดีจริง แบบนี้ผมช่อบ เขา 11

โน้มตัวลงจูบไปที่หน้าผากของเธอ

นีรชารู้สึกหนาวสะท้าน

ผู้ชายที่มีแฟนแล้ว แต่ยังมาทำหว่านเสน่ห์ กับผู้หญิงอื่น ช่างทุเรศน่าไม่อายจริงๆ คงเป็น เหมือนดั่งดำนานที่เล่าขาน เกี่ยวกับเรื่องราวของ ผู้ชายที่ปกปิดว่าตัวเองแต่งงานแล้ว แล้วดันไป หลอกผู้หญิงคนอื่นๆอีกเป็นร้อยคนนั่นล่ะมั้ง !

ถ้างั้น ตอนนี้ฉันไปได้แล้วใช่มั้ย ? ” นีรชายังไม่กล้าแสดงท่าทีว่าอยากจะออกไปจาก ที่นั่นเต็มแก่ เลยทำที่เป็นว่านอนสอนง่ายคล้อย ตามเขา

อืม อย่าลืมนัดวันเสาร์ของเราล่ะ ! ปาล ได้เจอเธอคงจะมีความสุขมาก ! ภัสกรณ์อารมณ์

ดี มองดูเธอด้วยสายตาอ่อนโยน นีรชาไม่ได้รู้สึกยินดียินร้าย อยากจะรีบ

ออกไปจากนั้น ..