ตอนที่ 129 อามรมณ์ดีขึ้น
ไม่ได้ออกมาข้างนอกนานมาก การได้ไป เที่ยวน้ำพุร้อนครั้งนี้นีรชารู้สึกดื่นเต้นมาก
เพียงแค่ใส่เสื้อกันหนาวง่ายๆสีดำกางเกง ยืนสีเทาบวกกับร้องเท้ากันหิมะสีดำนีรชาก็เตรียม ออกจากบ้านได้แล้ว
“น้ำเธอแต่งตัวได้จืดมาก ผู้หญิงที่บริษัท ของฉันแต่งตัวกันสวยมากเธอแต่งตัวแบบนี้เทียบ กับพวกเขาไม่ได้เลยนะ”จันทร์ฉายเห็นการแต่ง ตัวของนีรชาถึงกับขมวดคิ้ว
เธอลากนี้รชาเข้าไปในห้อง เพิ่มหมวกสี แดงและผ้าพันคอขนสัตว์สีเทาให้เธอ และดันเธอ ไปที่กระจก “ดูสิ แบบนี้สวยขึ้นเยอะเลย”
และแน่นอนว่า หมวกสีแดงใบสวยนั้น
ช่วยขับใบหน้าขาวนวลของนีรชานั้นสว่างขึ้น
ดวงตาคู่งามสดใสใบหน้าเล็กๆขาวนวล บวกกับชุดสวยสง่างาม มองในกระจกนั้นนีรชา สวยมาก
จันทร์ฉายพานีรชาไปน้ำพุร้อนด้วยนั้นจริงๆ แล้วเธอเพียงอยากจะแนะนำนีรชาให้รู้จักกับผู้จัดการคนใหม่
เรวัตนั้นจบจากมหาวิทยาลัยสิบอันดับชั้น นำของโลก พ่อแม่ของเขาเป็นผู้บริหารระดับสูง เขาหน้าตาหล่อเหลาและเป็นสุภาพบุรุษจันทร์ ฉายรู้สึกว่าเขาและนีรชานั้นเหมาะสมกันและนีรช านั้นก็วควรจะเดินออกจากเงาของการทำร้ายตัว เองครั้งก่อนได้แล้ว
เมื่อมาถึงทางเข้าบริษัท จันทร์ฉายก็เห็นเร วัตยืนคุยโทรศัพท์อยู่ข้างรถบัสคันใหญ่
เมื่อเรวัตเห็นจันทร์ฉายพาผู้หญิงคนหนึ่ง เดินมาด้วยจึงวางสายโทรศัพท์อย่างสุภาพ
“สวัสดีครับ จันทร์ฉาย พาคนที่บ้านไปด้วย กันเหรอครับ”เรวัตทักทายอย่างสุภาพ
“ใช่ค่ะ นี่คือนีรชาเพื่อนสนิทของฉันค่ะ น้ำ นี่คุณเรวัตผู้จัดการของฉัน”
เรวัตและนีรชาสบตาทักทายกัน ทั้งสอง ฝ่ายชะงัก
เรวัตชะงักงันเป็นเพราะว่าสายตาหญิงสาว ด้านหน้าเค้านั้นมีความพิเศษ ใบหน้าเธอนั้นมี ความซีดเซียวเล็กน้อยดูเหมือนจะมีความลังเลใจ อยู่แต่ดวงตาสีดำคู่นั้นบนใบหน้าของเธอกลับเดิมเต็มทุกๆอย่าง ดวงตาคู่นั้นทำให้คนได้เจอนนยา ที่ลืม มันอธิบายด้วยคำพูดไม่ได้เลย
ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์เฉพาะตัวที่เขานั้นไม่เคย เจอมาก่อน เรวัตจึงรู้สึกแปลกใจมาก จันทร์ฉายที่ มีลักษณะคล้านทอมบอยทำไมถึงมีเพื่อนเป็น เทพธิดาเช่นนี้เธอ
นีรชาก็ชะงักงันเป็นเพราะว่าผู้ชายคนนี้มี ลักษณะคล้ายกับสมภพมาก
สุภาพอ่อนโยนคิ้วสีอำพันยังมีความเป็น สุภาพบุรุษล้วนแล้วเหมือนสมภพมาก จึงทำให้แว ลานั้นเธอรู้สึกดีกับเรวัตมาก
จันทร์ฉายมองดูเรวัตก็รู้ว่าเค้านั้นประทับใจ นีรชาเหมือนกัน
ดวงตาโตเบิ่งขึ้นทำเหมือนอึดอัด “เอ่อ น้ำ จ่าฉันก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมา ขอไปห้องน้ำก่อนนะ ผู้จัดการคะช่วยพาน้ำขึ้นไปที่รถก่อนนะคะ”
พูดจบเธอก็รีบวิ่งไป
นีรชารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยกำลังจะเอ่ย ปากพูด “จันทร์ฉาย ฉันไปเป็นเพื่อนเธอนะ”จันทร์ ฉายก็วิ่งไปแล้ว
“คุณน้ำครับเดียวผมพาไปขึ้นรถนะครับ”ในเมื่อต้องเป็นตัวแทนของจันทร์ฉายทำให้เร็วได้ ใกล้ชิดกับนีรชามากขึ้น
“ขอบคุณค่ะ”นีรชายิ้มอย่งสุภาพ แต่สายตา นั้นกลับไม่กล้าสบตาเรวัตตรงๆเพราะดวงตาคู่นั้น ช่างเหมือนกับสมภพมากจริงๆ
ระหว่างทางนั้นรถสั่นสะเทือนโคลเคลง ตลอดทางทำให้นีรชานั้นรู้สึกวิงเวียนศรีษะ แต่ ไหนแต่ไรนั้นเธอไม่เคยเมารถแต่อาจเป็นเพราะ ไม่ได้ออกมาข้างนอกนานทำให้เธอนั้นเกิด อาการเมารถ
“คุณน้ำครับ คุณโอเคไหมครับ”เรวัตถาม อย่างเป็นห่วง
ใบหน้าขาวผ่องของเด็กสาวนั้นซีดมากบวก กับคิ้วขมวดแน่นริมฝีปากสีชมพูก็ซีดเวียวทำให้ คนที่เจอนั้นรู้สึกสงสารมาก
“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรู้สึกเมารถนิดหน่อย เดียวก็ดีขึ้นค่ะ”นีรชาตอบเสียงเบา
โชคดีที่ลานน้ำพุร้อนนั้นใกล้จะถึงแล้ว ถ้า หากว่าไปอีกสิบนาทีนั้นนีรชาต้องอ้วกออกมา แน่ๆ
“น้ำ ระวังนะครับ”เรวัตช่วยประคองนี้รชาลงจากรถ ไม่รู้เมือไหร่กันที่เข้านันเรียกเธอจากคุณ น้ำเป็นน้ำเฉยๆ”
ภัสกรณ์และนรุตม์ขับรถมาก็ใกล้จะถึงแล้ว ทั้งสองยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างๆรถรอรอทุกคนมารวม ตัว
ภัสกรณ์สูบบุหรี่อยู่ ตาก็มองเห็นรถบัสคัน ใหญ่กำลังแล่นเข้ามา
นีรชาและจันทร์ฉายน่าจะอยู่รถคันหลัง ทันใดนั้นหัวใจของภัสร์ก็เต้นเร็วขึ้น
มันคือความคาดหวังเหรอเขารู้สึกกลัว เขา กลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ ครั้งนี้เขาพาแฟน ใหม่มาด้วย จะทำให้นีรชานั้นรู้ว่าเขานั้นก็จะไม่ยุ่ง เกี่ยวกับเธออีกแล้ว
“แทนคะคุณกำลังมองอะไรคะ”วีวี่นางแบบ สาวอายุสิบเจ็ดคุยกับภัสกรณ์แต่เขานั้นไม่ได้ยิน สายตาคู่นั้นของเขาจดจ่ออยู่กับรถบัสคันหลังที่ กำลังเข้ามา
ภัรกรณ์ดับกันบุหรี่ หันไปมองวีวี่แต่กก็ไม่ ได้พูดอะไร
วีวี่เป็นนางแบบใหม่รูปร่างของนางมารร้าย ถึงแม้อายุยังน้อยแต่อยู่บนเตียงนั้นเธอก็เปิดเผยมนุษย์สัมพันธ์ของเธอนั้นก็เป็นที่หนึ่ง
ตอนนี้ภัสกรณ์นั้นชอบให้ผู้หญิงติดหนีบ แต่ นีรชานั้นไม่ติดคนเลย ทำให้เขานั้นหงุดหงิด
วีวี่กำลังหยิ่งทะนงตัวแต่หลังจากที่มองไป ที่ภัสกรณ์นั้นกลับตกใจตาโต
สายตาแบบนี้มันคืออะไรกัน
ในสายตาเธอนั้นรู้สึกโกรธมากและอิจฉา ตาร้อนผสมผสานกัน สายตาอึมครึมนั้นแทบจะลุก เป็นไฟขึ้นมาหากว่าใช้ไฟในตาเธอนั้นทำลาย โลกคงสะอาดหมดจด
วีวี่ตกใจปิดปากไม่กล้าออกเสียง มองตาม ภัสกรณ์ไปที่รถบัสคันนั้น
ผู้หญิงขาวผอมคนหนึ่งถูกประคองลงจาก รถโดยผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา ผู้หญิงคนนั้นสวม ชุดสีดำกางเกงสีเทาและสวมหมวกสีแดงขับผิว ขาวราวหิมะให้สะดุดตา
ในกลุ่มคนนั้นภัสกรณ์มองเห็นนีรชาแล้ว
แต่ว่าเขาคิดไม่ถึงว่านีรชานั้นจะมีแฟนใหม่ เร็วขนาดนี้ ผู้ชายคนนั้นประคองนีรชาอย่าง ระมัดระวังราวกับกลัวว่าเธอนั้นจะลื่นล้มไป
แต่นั่นก็เป็นพื้นหิมะ ถึงกับต้องรักกันมาก ขนาดนั้นเลยหรือ ความโกรธของภัสกกรณ์ไหล เชี่ยว มือใหญ่จับกระจกรถด้านหลังรถไว้แน่น เกือบจะบิดมันให้หลุดไป
นิรุตม์นั้นเห็นภัสกรณ์นั้นไม่ปกติเหมือนเดิม มองตามภัสกรณ์ไปก็ถึงกับตกใจ นั้นมันผู้จัดการ คนใหม่ของบริษัทไม่ใช่หรือ ทำไม่ถึงอยู่กับนีรชา ได้
คิ้วขมวด เดาว่าน่าจะเป็นเพราะจันทร์ฉาย แนะนำให้ ผู้หญิงคนนี้กลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวาย หรือยังไง
เขามองไปทุกทางเพื่อหาจันทร์ฉาย ใน ที่สุดก็หาเธอเจอในกลุ่มคน นิรุตม์ยิ้มในใจหลาย เดือนมานี้เขาไปดูงานหลายที่เก็บกดความรู้สึกไว้ ภายในใจ การมาน้ำพุร้อนครั้งนี้เขาจะต้องจัดการ จันทร์ฉายให้ได้
ได้สูดอากาศสดชื่นก็ทำให้นีรชารู้สึกดีขึ้น มามาก เงยหน้าไปยิ้มกับเรวัต “ขอบคุณคุณเรวัต มากนะคะที่คอยดูแลฉัน ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ”
เรวัตมองหน้างดงามละเอียดอ่อนของนีรช า รู้สึกเต็มใจเต็มร้อย “ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับมันเป็นสิ่งที่ผมควรทำ คราวหน้าเรียกผมวัตก็ได้ นะครับ”
“ตก ลง ค่ะ วัต ขอบคุณค่ะ”นีรชายิ้มขอบ คุณเรวัต ทันใดนั้นคลื่นในหัวในก็ทำให้เธอนั้นหัน ไปมองทางด้านขวามือ
เพียงพริบตาก็รีบหันกลับมาที่เดิม
ภัสกรณ์ต้องเป็นภัสกรณ์แน่ๆ
ในอ้อมแขนของเขามีผู้หญิงสวยมากๆคน หนึ่ง กำลังคุยกับนรุตม์แต่สายตานั้นกับมองไป ที่เธอ
นีรชาใจสั่นผ่านมาแล้วสามเดือน เธอคิดว่า ตัวเองนั้นสงบจิตสงบใจลงมากแล้ว
แต่เมื่อมาเผชิญหน้าอีกครั้ง เธอก็พบว่าตัว เองนั้นไม่เคยลืมเขาได้เลย
ในใจนั้นสับสนวุ่นวายมากอยากจะร้องออก มา นีรชานั้นก็ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ เพียงรู้สึกว่าผู้หญิงในอ้อมแขนของเขานั้นช่างดู
ไม่เข้าตา ในค่ำคืนที่มืดมิดในค่ำคืนที่นอนไม่หลับ
ไม่เข้าตาและทิ่มแทงจิตใจเมื่อเธอนั่นพยายามที่จะลืมเขาแต่กลับลืมไม่ได้ และยังเจ็บปวดในใจ ภัสกรณ์กลับทิ้งเธอไว้ข้าง หลังและมีผู้หญิงคนใหม่
นีรชาถอนหายใน เป็นแบบนี้ก็ดี เธอเอง ไม่ใช่หรือที่ขอเลิกกลับภัสกรณ์เอง ตอนนี้ภัส กรณ์ก็เลิกกับเธอจริงๆแล้ว เธอจะเจ็บปวดอะไร อีก
ผู้ชายมากตัณหาอย่างภัสกรณ์ข้างกายเขา นั้นไม่สามารถขาดผู้หญิงได้ ไม่มีเธอเขาก็หาผู้ หญิงคนอื่นได้
มองนีรชสหันกลับมามองเขา ภัสกรณ์นั้นก็ ไม่ได้หลบเลี่ยงสายตาเขามองตรงไปที่เธอ
นีรชา เธอผอมลง แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิง คนนี้เธอก็ผอมแบบนี้มาตลอดเลี้ยงตัวเองไม่ได้ หรืออย่างไร
ภัสกรณ์ขมวดคิ้วไม่พอใจเมื่อเขาเห็นผู้ชาย ที่ยืนอยู่ข้างๆเธอสายตาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา
ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว ทุกคนนำสัมภาระไป วางที่ห้องพักก่อนและมารวมตัวกันที่ห้องอาค เพื่อกินข้าว
ต้องบอกเลยว่านรุตม์นั้นเป็นคนใจกว้างเพราะพนักงานทั้งหมดนั้นพพักห้องละหนึ่งคน เพื่อความเป็นส่วนตัวของทุกคน
นีรชาวางสัมภาระเสร็จแล้วจึงไปหาจันทร์ ฉายที่ห้อง เธอมาครั้งนี้ก็ไม่รู้จะทำอะไร เธอมา ในฐานะญาติของจันทร์ฉายจริงๆควรจะนอนห้อง เดียวกันกับเธอ แต่คนจัดกลุ่มนั้นกลับแยกเธอกับ จันทร์ฉายพักห่างกันมาก นีรชานั้นพักอยู่ชั้นสาม ส่วนจันทร์ฉายอยู่ชั้นหัา
ลิฟต์เปิดออก นีรชากลังจะเข้าไปแต่ก็ต้อง ชะงักไป
ในลิฟต์นั้นมีภัสกรณ์และแฟนเขาอยู่
แฟนใหม่ของเขานั้นสวมชุดเสื้อคลุมสีขาว ขนสัตว์อายุเธอยังน้อยแต่กลับแต่งตัวอย่าง หรูหรา มันดูสวยงามแต่ก็ขี้อวดอยู่หน่อย
ภัสกรณ์และนีรชาเผชิญหน้าตรงข้ามกัน สายตาแหลมคมของภัสกรณ์นั้นที่มแทงไปที่กัน บึงของหัวใจของนีรชา
นีรชาลดสายตาลงต่ำพูดอย่างฝืนใจ”พวก คุณไปก่อนเลยค่ะ”
วีวีนั้นเพียงแปปเดียวเธอก็ดูออกว่าผู้หญิง คนนี้คือคนที่ภัสกรณ์มองอยู่ลานจอรถ สายตาของภัสกรณ์นั้นเพียงมองก็ทำให้รู้แล้วว่าสายตา ของเขาที่มองผู้หญิงคนนี้นั้นไม่ปกติเลย
ผู้หญิงคนนี้ก็เป็นคนสวยแต่เขานั้นทะเลาะ อะไรกับเธอหรือ ในใจวีวี่นั้นรู้สึกไม่พอใจ ยื่นมือออกไปกั้นประตูลิฟต์ที่กำลังจะปิด
แสดงท่าที่ยิ้มอย่างไร้เดียงสา “ไม่ต้องเกรงใจค่ะ
ไปพร้อมกันก็ได้ค่ะ”
นีรชานั้นคิดว่าวีวี่นั้นเชิญด้วยใจจริง จึงยิ้ม เบาๆขอบคุณและเข้าลิฟต์ไป
ลิฟต์ขึ้นไปอย่างปลอดภัย ภัสกรณ์และนีรช าไม่ได้พูดอะไรกัน วีวี่กอดแขนภัสกรณ์ไม่ปล่อย มาถึงชั้นห้าแล้ว นีรชากำลังจะเดินออกจาก
ลิฟต์ เสียงที่คุ้นเคยจากด้านหลังก็ดังขึ้นมา “มี
แฟนใหม่แล้ว?”
ภัสกรณ์แกล้งพูดออกมาเบาๆแต่ในใจนั้น ตื่นเต้นมาก
นีรชาไม่ได้หันไป เธอหันหลังตอบกับภัส กรณ์ “เปล่าค่ะ คนนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานของจันทร์ ฉาย”พูดจบก็เดินออกจากลิฟต์ไป
ภัสกรณ์ที่อยู่ในลิฟต์ในใจนั้นรู้สึกดีขึ้นมาก
เพราะการมาร่วมกิจกรรมนำพุร้อนนี้เขาเติม ไปด้วยความคาดหวัง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ