ตอนที่ 117 ขนาดใหญ่ไปหน่อย

“ท่านประธานคะ ถ้าคุณจะไล่ฉันออกเพราะ เหตุผลนี้ฉันคงต้องเอาไปลงหนังสือพิมพ์ ให้คน ทั้งเมืองcได้รู้ว่า ประทานของบริษัทที.เอส พร็อพ เพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด แค่พนักงานบริษัทมางานเลี้ยง พบปะสังสรรค์ก็ยังต้องคอยควบคุมขนาดนี้ ใช่ ค่ะที่บริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด เป็น ของท่านประธาน แต่เราทุกคนไม่ใช่นางสนมของ คุณ พนักงานหญิงหลังเลิกงานจะทำอะไร มางาน เลี้ยงพบปะสังสรรค์กับใคร จะรักใคร่กับใคร จะ นอนบนเตียงกับใคร คุณไม่มีสิทธิ์มาควบคุม ”

“แปะ แปะ แปะ.. ” เสียงปรมมือจาก

คนรอบข้างค่อยๆดังขึ้นมา

คนสามคนหันมองในเวลาด้วยกัน ผู้ชาย ร่างผอมสูงด้านข้างลุกขึ้นยืน ดวงตาที่สง่างามคู่ นั้นกำลังมองและยิ้มอ่อนๆ ใบหน้าของเขายิ้ม แยมเสมอ

นรุตม์

“ภัสกรณ์ พนักงานของแกคนนี้ดูน่าสนใจดี นะ” นรุตม์กล่าวชมและยิ้ม สายตาของเขาไม่ได้ จองมองที่ภัสกรณ์เลยแม้แต่น้อย เอาแต่จ้องมองที่จันทร์ฉาย

นรุตม์เป็นผู้ชายที่ไม่ธรรมดามากๆเลยคน นึ่ง รูปร่างยังหล่อเหลาเอาการ กลิ่นตัวของเขาก็ ช่างหอม ช่างน่าหลงไหลจริงๆ

“งั้นเธอมาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ให้มันน้อย ลงหน่อยนะ” ภัสกรณ์พูดอย่างไม่สบอารมณ์ ยัย เลขาฯจันทร์ฉาย กล้าพูดจาแบบนี้กับเขาได้ยังไง กัน ต้องสั่งสอนเธอสะหน่อยแล้ว

มองดูนรุตม์และภัสกรณ์กำลังพูดคุยกัน

จันทร์ฉายดึงมือของนีรชา “ยัยน้ำ เรากลับกัน

เถอะ”

นรุตม์เดินทางขวางทางเธอทั้งสองคน “สวัสดีน้ำ ไม่เจอกันนานเลยนะ”

จันทร์ฉายถึงกับต้องตกตะลึงอีกครั้ง “ยัย น้ำ เขารู้จักแกหรอ”

นีรชาพยักหน้า ทำได้เพียงแนะนำเขาทั้ง สองคนให้รู้จักกัน “จันทร์ฉาย นี่คือคุณนรุตม์ ประธานบริษัทบันเทิงเบลล่า” “คุณนรุตม์คะ นี่คือ จันทร์ฉาย เพื่อนสนิทของฉันเอง ตอนนี้ทำงาน อยู่ที่บริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด”

เมื่อจันทร์ฉายได้ยินคำว่า บริษัทบันเทิงเบลล่า แววตาของเธอก็เป็นประกาย “ท่านประธานนรุ ตม์คะ โมรีเป็นดาราดังของบริษัทฯคุณใช่ไหมคะ ฉันชอบภาพยนต์ที่เธอแสดงมากๆเลยค่ะ ว่าแต่ ทำไมช่วงนี้ถึงไม่มีผลงานแสดงงของเธอเลย คุณช่วยขอลายเซ็นต์ของเธอให้ฉันหน่อยได้ไหม คะ”

โมรี….นีรชาหรี่ตาลงเบาๆ เมื่อได้ยินชื่อนี้ ถ้าไม่รวมเรื่องที่เธอเคยเห็นเรื่องสกปรก ระหว่างโมรีกับภัสกรณ์ เธอก็คงชอบโมรีไม่ใช่ น้อย

“โมรีนะหรอ เธอโดนปลดออกจากวงการ บันเทิงแล้วแหละ ถือได้ว่าเธอได้ตายจากวงการ บันเทิงไปแล้ว อยากดูผลงานใหม่ของเธอ ชาตินี้ คงไม่ได้ดูแล้วแหละ” นรุตม์ยังคงพูดแบบยิ้มๆ และมองไปที่จันทร์ฉาย

แต่จันทร์ฉายยังคงเซ้าซี้ถามต่อไป “ทำไม ถึงโดนตัดออกจากวงการบันเทิงล่ะคะ ผล งานการแสดงของเธอออกจะเยี่ยมยอดขนาดนั้น”

นรุตม์กลับยิ้มกว้างมากกว่าเดิม นีรชาเพิ่ง สังเกตเห็น ที่มุมปากของเขายังมีลักยิ้มเล็กๆอีก สองอัน “คุณจันทร์ฉาย สำหรับคำถามนี้ คุณคง ต้องไปถามท่านประธานภัสกรณ์ของคุณเองแล้วแหละ”

จันทร์ฉายกำลังคิดจะหันไปถามกัสภรณ์ แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเพิ่งจะทะเลาะกันมาเมื่อกี้ เธอจึง หันหลังกลับมา

ภายในหนึ่งวินาที บนใบหน้าของเธอหน้า อารมร์เปลี่ยนไปแล้วสามครั้ง ทุกๆอารมณ์ของ เธอแสดงออกบนใบหน้าอย่างชัดเจน

นรุตม์ยิ่งมองเธอ ยิ่งรู้สึกว่าน่าสนใจ เขา เจอผู้หญิงมามากมาย แต่ผู้หญิงจากจันทร์ฉายที่ จริงใจต่อความรู้สึก เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก

“คุณจันทร์ฉาย นี่คุณก็มางานเลี้ยงหาคู่ เหมือนกันหรอ” นรุตม์เปิดปากพูดคุยกับเธออีก ครั้ง จุดมุ่งหมายในการสนทนาครั้งนี้มันชัดเจน มาก

ภัสกรณ์คิ้วขมวด คนพวกนี้ทำไมคุยกับแบบ ถึงพริกถึงขิงกันง่ายจัง อะไรกันเนี่ย จะทำตัว ง่ายๆกันแบบนี้เลยหรอไง นีรชาไม่ทันได้ สังเกตว่าภัสกรณ์กำลังคิดไม่ดี เห็นนรุตม์กับ จันทร์ฉายพูดคุยกันอย่างถูกคอ ก็รีบพูดแทรก เข้าไปว่า “ใช่ค่ะท่านประธาน จันทร์ฉายยังไม่มี แฟนเลยค่ะ”
พูดจบจันทร์ฉายจ้องตาเขม่น “เอ๊ะ ท่าน ประธานเองก็ยังโสด ยังไม่มีใครหนิคะ”

การสนทนาครั้งนี้มันช่างชัดเจนเหลือเกิน จันทร์ฉายหน้าแดงออกมา เธอเอาหน้าเข้าไปซุก ที่หน้าของนีรชา “ท่านประธานโสดหรือไม่โสด แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน ยัยคนขายเพื่อน!”

มองเห็นทั้งสองคนหยอกล้อกัน นรุตม์ยิ้ม แย้มอย่างสดใส แต่ภัสกรณ์กลับเอามือกอดอก และทำหน้าเคร่งขรึม

นรุตม์คือเพื่อนสนิทของเรา เขารู้ทันเพื่อน ตัวเองทุกอย่าง ผู้หญิงแบบจันทร์ฉาย ถ้าคบแบบ เล่นๆก็พอได้อยู่ แต่ถ้าให้คบแบบจริงจัง เธออาจ จะยังไม่ดีพอ

หลังจากที่เฮฮากันเสร็จ จันทร์ฉายรู้สึกไม่ อยากอยู่ที่นี่ต่อ เขาดึงมือนิ้วชา และหันไปพูดกับ นรุตม์และภัสกร์ว่า “เชิญคุณทั้งสองคุยกันต่อนะ คะ พวกเราขอไปก่อน”

“จันทร์ฉาย ดื่มด้วยกันสักแก้วดีไหม” นรุตม์ หันไปยิ้มให้ภัสกรณ์และนีรชา “ภัสกรณ์ นีรชา มาๆ มาดื่มด้วยกัน”

ภัสกรณ์ยังมีไฟโกรธในใจไม่หาย เลยอยากดื่มคลายเครียดสักหน่อย แต่ว่ารอบๆด้าน

เสียงดังเกินไป อยู่ที่นี่คงสั่งสอนนี้รชาไม่สะดวก

เขาจึงพยักหน้า “โอเค งั้นเราไปที่คลับของนาย กัน” ผู้ชายสองคนนี้ทำไมพูดกันเองตกลง

กันเอง ไม่สนใจความคิดเห็นของนีรชาและจันทร์ ฉายเลยแม้แต่น้อย

จันทร์ฉายตกตะลึงจนตาเบิกกว้าง “คุณ สองคนนี้น่าสนใจดีนะคะ ว่าแต่…พวกฉันตอบ ตกลงแล้วหรอคะว่าไปดื่มกับพวกคุณ พวกคุณ เลยตัดสินใจกันเลยโดยที่ไม่ถามความเห็นของ พวกฉัน”

นรุตม์อึ่งไปเล็กน้อย “คุณจันทร์ฉาย คุณไม่ อยากไปกับพวกเราหรอ คุณก็โสดอยู่ไม่ใช่หรอ ครับ” ดวงตาและรอยยิ้มช่างเย้ายวน

โดยปกติแล้วจันทร์ฉายจะเป็นโรคแพ้ภัยผู้ ชายหล่อๆ ยิ่งเห็นนรุตม์มาทำแบบนี้ หัวใจเธอ เต้นแรงแทบจะหลุดออกมา แต่เธอก็ยังทำ หน้าตาเย็นชา เหมือนไม่รู้สึกอะไร “ฉันโสดหรือ ไม่โสด มันเกี่ยวอะไรกับคุณหรอ ฉันไม่ได้ไป บังคับแฟนของคุณให้เลิกกัน แล้วทำให้คุณโสด แบบนี้”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ…” ได้ยินคำพูดของจันทร์ฉาย นรุตม์ถึงกับกลั้นหัวเราะไม่อยู่ ยัยนี่พูดจาได้น่า สนใจจริงๆ ได้! ไม่ว่ายังไงคืนนี้เขาจะไม่ปล่อย เธอหลุดมือไปแน่ๆ

ภัสกรณ์เริ่มขมวดคิ้ว ใช่อยู่ที่ภายนอกของ นรุตม์จะดูเป็นสุภาพบุรุษ แต่เปลือกนอกกับข้าง ในมันไม่เหมือนกัน ข้างในของนรุตม์นั้นเป็นเสือผู้ หญิงจริงๆ เขาสามารถทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง หลงใหล และในเวลาเดียวกันก็ยังรักษาความ สัมพันธ์กับหญิงอื่นไว้ด้วย

แต่กลับจันทร์ฉายดูเหมือนจะต่างกับผู้หญิง คนอื่นทั่วไป แต่ไหนแต่ไรมานรุตม์ ไม่ค่อยตอแย ผู้หญิง ถ้าหากฝั่งตรงข้ามแสดงท่าทีไม่สนใจ เขา ก็จะปล่อยไป แต่คืนนี้เขากำลังตามตื้อจันทร์ ฉายอยู่

ภัสกรณ์มองไปที่จันทร์ฉาย ร่างสูง รอยยิ้ม ที่ธรรมดาแต่ดูสดใส บุคลิกร่าเริง เธอดูไม่ใช่ สเป็คของนรุตม์เลย

ช่างเถอะ เกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ ภัสกรณ์จึง ดึงแจนนีรชา “ไปดื่มกับฉันสักแก้วนะ”

นีรชาขมวดคิ้วและพูดว่า “ปล่อยมือฉัน” เธอไม่อยากเป็นจุดสนใจของผู้คนในงานนี้ แต่ที่สำคัญมากกว่านั้น เธอไม่อยากให้จันทร์ฉายรู้ เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอและภัสกรณ์

จริงๆภัสรณ์ก็พอจะรู้อยู่แก่ใจ จึงปล่อยมือ เธอลง

นรุตม์มองเห็นเหตุการณ์จึงพูดขึ้นว่า “โถ่น้ำ เห็นแก่หน้าฉันเถอะนะ พาเพื่อนของเธอไปดื่มกับ ฉันสักนิดเถอะนะ” O

นีรชาไม่สามารถทำอะไร จึงขอร้องจันทร์ ฉายให้ไปด้วยกัน “จันทร์ฉาย ปะ ไปด้วยกัน เรา ไปนั่งสักพักเราก็กลับ” จริงๆเธอไม่ได้เห็นแก่หน้า ของนรุตม์หรอก แต่เธอกลัวว่าถ้าหากภัสกรณ์ โมโหและทำอะไรบ้ๆขึ้นมา ความลับเรื่องความ สัมพันธ์ระหว่างแธอกับเขาจะแตก

จันทร์ฉายมองไปที่ดวงตาของนีรชา ทำได้ แค่พยักหน้า หางมองเธอมองรอยยิ้มของนรุตม์ เธอร้อนผ่าวที่ใบหน้า

ที่คลับคนเยอะแยะ ส่วนมากก็เป็นหนุ่มสาว ชายหญิงที่มาปลดปล่อยความเครียดกันในคืนวัน ศุกร์

เห็นคนเยอะแยะมากมาย จันท์ฉายก็รู้สึก โล่งใจเล็กน้อย ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นชายโสด แต่นรุตม์ก็ดูเป็นผู้ชายที่ฉาบฉวยเกินไป หล่อรวยและ ยังคารมดี ผู้หญิงที่ชอบผู้ชายอย่างเขาคงจะมีไม่ น้อย เธอตามหาคู่แท้เพื่อแต่งงานร่วมชีวิต เธอ ไม่อยากเสียเวลากับความรักประเภทนี้

ดื่มเบียร์ไปสักพัก ทุกคนก็เริ่มรู้สึกผ่อน คลายบ้างแล้ว ความมีชีวิตชีวาของจันทร์ฉายเริ่ม กลับมาอีกครั้ง “พวกเรามาเล่นเกมหัวใจที่กล้า เสี่ยงทายกับความจริงกันเถอะ”

เมื่อกี้นี้นรุตม์เสนอให้ไปเต้นรำ แต่ดันโดน เธอปฏิเสธกลับมา เธอไม่อยากให้ตัวเองได้รับ การสัมผัสจากนรุตม์ นรุตม์คงจะจีบผู้หญิงคนอื่น ไปเรื่อย คิดว่าแค่มาหาสาวแก้เหงา แก้เบื่อ แค่ ความรู้สึกในค่ำคืนเดียว เธอจะไม่ถูกหลอกเด็ด ขาด

นรุตม์ตอบกลับ “ตกลง” หันไปมองภัสกรณ์ และนี่รชา

เห็นนีรชาหน้าแดงก่ำ ทำตัวท่าทางแปลกๆ นรุตม์คิดว่าคงเป็นเพราะเธอดื่มเข้าไป ก็เลยรู้สึก ไม่ค่อยสบาย

นรุตม์ไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว ที่ใต้โต๊ะนั้นภัสกรณ์ กำลังแอบจับมือนี้รชาไว้อยู่
มองเห็นนรุตม์มองอยู่ครู่หนึ่ง ภัสกรณ์ตอบ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “โอเค”

นีรชากลับแต่พยักหน้าอย่างสบายๆ

“ยัยน้ำ ขนมในห่ออร่อยดีนะ ลองชิมดูๆๆๆ” จันทร์ฉายผลักจานที่ใส่ขนมอยู่ไปทางนีรชา

“น้ำ แกไม่สบายหรอ” จันทร์ฉายเห็นความ ผิดปกของน้ำ จึงรีบถามไถ่

“อ้อ เปล่าๆ ฉันไม่ได้เป็นอะไร พวกเราเริ่ม เล่นเกมกันเถอะ” นีรชากลัวว่าจันทร์ฉายจะมอง ออก เลยรีบเปลี่ยนจุดสนใจ

นรุตม์เริ่มยิ้มแบบมีอะไรแฝงอยู่ “โอเค พวก เราเล่นเกมกันเถอะ วันนี้ความเสี่ยงสูง ขนาดก็จะ ใหญ่หน่อย ห้ามใครปฏิเสธ ทุกคนต้องเคารพ กติกา”

จันทร์ฉายดื่มไปแล้วสามแก้ว “ชู่ววววว การ เดิมพันมันจะใหญ่ขนาดไหนเชียว ฉันต้องกลัว ไหมนะ รีบเริ่มเถอะ”

ยัยโง่เอ้ย เธอโดนหลอกแล้วแหละ รอยปุ่ม ลักยิ้มของนรุตม์เห็นชัดเจนมากกว่าเดิม หันหน้า ไปทางจันทร์ฉายและชี้ไปที่เธอ “คุณจันทร์ฉาย คุณกล้าจริงๆ”