ตอนที่ 101 หน้าด้าน
” คุณทำอะไร !อย่าเข้ามา ! ไม่อย่างนั้นฉัน จะไม่เกรงใจแล้วนะ!” นีรชาพยายามไปหดอยู่ ขอบเตียงอย่างสุดกำลัง เห็นรอยยิ้มชั่วร้ายที่มุม ปากของภัสกรณ์ เธอก็รู้ว่าเขาจะทำอะไร !
” นีรชา ไม่เจอกันตั้งนาน หรือว่าเธอไม่ คิดถึงฉันเหรอ ? ” ภัสกรณ์พูดเสียงเบา ค่อยๆเดิน เข้าไปตรงขอบเตียง
“ฉันคิดถึงคุณ ? ให้ฉันบ้าก่อนนะแล้วจะ คิดถึงคุณ ! ” นีรชาปฏิเสธออกไปทุกอย่าง เธอไม่ กลัวว่าจะทำให้ภัสกรณ์ไม่พอใจ! เธอเป็นอิสระ !
” แม่สาวน้อย ฉันดูหน่อยสิว่าที่จริงแล้วเธอ ปากไม่ตรงกับใจหรือเปล่า ! ” ภัสกรณ์ถูกคำพูด ของนีรชายั่วจนโมโห
พูดอยู่ มือใหญ่ๆข้างหนึ่งก็คว้าเอวเล็กของ เธอเข้า จูบของเขาเร่าร้อน พุ่งตัวเข้ามาทันที จูบ ยิ่งร้อนแรงมากขึ้น จูบของภัสกรณ์เมื่อ ก่อนส่วนมากจะมีรสชาติของการลงโทษและการ ขโมยจูบ แต่ว่าจูบในวันนี้ กลับเต็มไปด้วยความ อ่อนโยน
ตัวของนีรชาเริ่มสั่นเล็กๆ แต่ก่อนเธอไม่ กลัวว่าคนอื่นจะเลวร้ายใส่เธอ แต่เธอแค่รับไม่ ได้ที่มีคนทำดีกับเธอ
คนอื่นร้ายกับเธอ เธอชินไปแล้ว ตั้งแต่ ธุรกิจของพ่อล้มละลาย เธอถูกเมินเฉยและ เหยียดหยามด้วยสายตามาเยอะ เธอไม่กลัวว่า คนอื่นจะเลวกับเธอ
แต่ว่า เธอรับไม่ได้จริงๆที่มีคนมาทำดีกับ เธอ คนอื่นทำดีกับเธอ เธอจะหยุดทุกอย่างที่ ทำให้เขามีใจเพราะกลัวจะทำให้เขาเสียใจ กังวล ว่าตัวเองไม่เหมาะสมที่จะได้รับความดีนั้น
แต่วินาทีนี้ ในจูบของภัสกรณ์ ไม่เผด็จการ และข่มเหงเหมือนเมื่อก่อนมีบางสิ่งบางอย่าง เพิ่มมากขึ้น ในจูบของภัสกรณ์ มีความหมาย มากมาย การขอโทษ รักและเอ็นดู มีความคิดถึง ที่ไม่มีวันลืม
นีรชาไม่ใช่คนโง่ ทำไมเธอจะไม่รู้สึกถึง ความรู้สึกที่ภัสกรณ์มีให้ผ่านจูบนี้ ?
บางที ภัสกรณ์ก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
แต่ว่า การตายของพ่อนั้นหมายความว่ายัง ไง ? ถ้าเขารู้สึกชอบเธอจริงๆ แล้วทำไมเขาถึงปล่อยให้พ่อตายอยู่ในโรงพยาบาล ?
ภัสกรณ์ปล่อยเธอในทันที เตือนด้วยเสียง ที่โหดเหี้ยม นีรชา ตั้งใจหน่อยสิ ! ”
“ฮือ ?” นีรตาลืมตาขึ้นอย่างฉับพลัน อยู่ ต่อหน้าดวงตาดำลึกลับคู่นั้นของภัสกรณ์พอดี ข้างในเต็มไปด้วยคำว่า ” เจ้าของ ” สองคำนี้ หน้า ผากของเขาประกบหน้าผากเธอ ลมหายใจอุ่นๆ พัดสัมผัสผิวของเธอ นีรชา ตั้งใจหน่อย เวลาที่ จูบกับผม ในใจคุณต้องมีผมคนเดียว !”
ประโยคสุดท้ายนั้น เขาพูดเหมือนเด็กที่มี ความตั้งใจจริง นีรชาตาโตอย่างประหลาดใจ นี่ใช่ ภัสกรณ์ที่เย็นชาเอาแต่ใจอยู่ไหม ?
เห็นสายตาที่ประหลาดใจของนีรชา ภัส กรณ์อึดอัดใจเหมือนถูกจับได้ในทันที เมื่อสักครู่ ตัวเองเป็นอะไร ? ทำไมถึงกล้าพูดอะไรแบบนั้น กับนีรชา ! บ้าจริงๆ !
เพื่อที่จะกลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเอง ภัสกรณ์ก็ใช้ปากประกบไปที่ปากของนีรชา
หลังจากที่ระเบิดอารมณ์ออกมาแล้ว ภัส กรณ์ก็หมดเรี่ยวหมดแรง หลับตาลงโอบกอดนีรช า นีรชาเหนื่อยมาก เหนื่อยล้าไม่มีแรงไปทั้งตัวแต่ว่าตายังเบิกกว้าง เธอกำลังทำอะไรอยู่กัน แน่ ? ความเลือดเย็นของภัสกรณ์ทำให้นึกถึงการ ตายของพ่อ แต่เธอยังคงให้ภัสกรณ์ทำแบบนี้กับ เธอ! นีรชา เธอยังเป็นคนอยู่ไหม ?
รู้สึกตำหนิตัวเองและละอายใจอยู่ลึกๆทำ ให้นีรชากัดริมฝีปากแน่น น้ำตาไหลออกมา ไม่ ! เธอจะถูกภัสกรณ์จับขังอยู่แบบนี้ไม่ได้ ! เธอจะ ต้องหลบหนี !
นีรชาลองหยั่งเชิงเรียก : ” ภัสกรณ์ ?” ภัส กรณ์ไม่ตอบกลับ ได้ยินเพียงเสียงลมหายใจเบาๆ ของเขา
นีรชาโล่งใจ เธอใช้นิ้วมือเล็กๆพาดลงบน แขนของภัสกรณ์ พยายามขยับตัวเขาที่กอดแขน เธอไว้ แต่ภัสกรณ์โอบกอดแน่นมาก นีรชาไม่มี ทางขยับแม้แต่น้อย อีกทั้งไม่กล้าออกแรง กลัว ว่าจะทำให้ภัสกรณ์ตกใจตื่น
นีรชากระวนกระวายจนเหงื่อเกือบจะแตก ไปทั้งตัว เธอใช้เท้าวางบนเอวของภัสกรณ์ แกล้ง ใช้เสียงงัวเงียง่วงนอนพูดว่า : ” ภัสกรณ์ ร้อนจัง ”
ภัสกรณ์ที่หลับตาอยู่ก็พลิกตัว ขาใหญ่ๆนั้น วางทับไปที่เอวเล็กของเธอ นีรชายิ่งขยับตัวไม่
ได้
นีรชาหันหน้าไปค่อยๆหรี่ตาแอบมองภัส กรณ์ ภัสกรณ์หลับตาอยู่ ขนตาหนาๆปิดลงบนตา อย่างเงียบๆ ดั้งจมูกโด่งชัด ริมฝีปากที่ค่อนข้าง บางมีความโค้งสวยๆพอดีกับหน้า นีรชามองจน เหม่อลอย ภัสกรณ์ที่กำลังหลับอยู่ปราศจากความ ดื้อรั้น หล่อจนทำให้ไม่อาจละสายตาได้
“สาวน้อย มองพอหรือยัง ? ” ภัสกรณ์ที่ กำลังหลับตาอยู่เอ่ยปากถามโดยทันที นีรชา ตกใจ
ภัสกรณ์โอบกอดนีรชาแน่นขึ้นเตือนเขา เสียงเบาๆว่า : “จะหนีเหรอ ? นีรชา อย่าฝันไป เถอะ !”
แขนลำๆกอดเธอไว้แน่น ประกาศความเป็น เจ้าของ
ความดื้อรั้นของนีรชาก็ออกมา เริ่มดิ้นรน ต่อสู้อย่างสุดชีวิตอยากจะหลุดจากอ้อมกอดภัส กรณ์ : ” คุณปล่อยมือนะ ! คุณก็ได้ตัวฉันแล้ว ! ตอนนี้รีบปล่อยฉันไป ! ฉันเป็นอิสระ คุณไม่มีสิทธิ์ ที่จะควบคุมฉัน ! ”
ภัสกรณ์ยังคงหลับตาอยู่ เสียงขี้เกียจดู สบายๆ : ” ฉันไม่มีสิทธิ์ ? นีรชา คุณหันหน้าไปดู กล้องข้างเตียงตัวนั้น”
นีรชาหันไปมองข้างเตียง มีกล้องรูปทรง กลีบดอกไม้อยู่จริงๆ
” คุณ เมื่อสักครู่คุณทำอะไร ! ” ในใจนีรชา %3D บอกกับตัวเอง ! กล้องตั้งไว้ข้างเตียง ต้องไม่ใช่ เรื่องดีแน่ !
ภัสกรณ์ที่หลับตาอยู่ ยิ้มอย่างพึงพอใจ : ” แน่นอนก็ถ่ายเหตุการณ์ที่เรารบกันอย่างดุเดือด เมื่อสักครู่ไง !” พูดจบ ลืมตาข้างหนึ่ง ยั่วอารมณ์ หันไปทางนี้รชายิ้มอย่างพออกพอใจ
หัวของนีรชามีเสียงหึ่งๆ เหมือนคนกำลังจะ บ้าตาย ! ผู้ชายคนนี้หน้าไม่อายจริงๆ!
” คุณทำตั้งแต่เมื่อไร ! ” จับกล้องแล้วโยน ลงบนพื้นอย่างโกรธแค้น !
” โยนไปก็ไม่มีประโยชน์ มันถูกบันทึกลง ในโน๊ตบุ๊คของผมแล้ว !” ภัสกรณ์ยังคงไม่ลืมตา
ขึ้น พูดแบบขี้เกียจๆ
นีรชายื่นมือออกไปทางโน้ตบุ๊คที่ตั้งอยู่บน โต๊ะ มือกำลังจะเอื้อมไปถึง ภัสกรณ์ก็เอ่ยปากขึ้น มาอย่างนิ่งๆว่า : ” โน้ตบุ๊คเครื่องนี้ก็เชื่อมต่อไว้ กับเครื่องอื่นแล้ว คุณโยนมันก็ไม่มีประโยชน์ ยังมี สำรองไว้ในคอมพิเวเตอร์เครื่องอื่น !”
นีรชาโกรธจนหน้าแดง ! โหดร้ายป่าเถื่อน จริงๆ ที่แท้เขาวางแผนเรื่องเธอมาตลอด !
” นีรชา คุณยอมแพ้เถอะ ไอคิวของคุณ ไม่มีทางชนะผมหรอก! คุณตั้งใจทำตามสัญญา ชู้รักให้เสร็จสิ้น ไม่แน่ช่วงเวลานั้นผมอาจจะ พอใจ แล้วปล่อยคุณก็ได้” คำพูดเลือดเย็นไร้ ยางอาย ภัสกรณ์พูดมันออกมาได้อย่าง ธรรมชาติ !
“คุณ” นีรชาโกรธจนพูดไม่ออก !
จัดการกับคนหน้าด้าน สิ่งที่เดียวก็คือต้อง ทำตัวให้หน้าด้านกว่าเขา!
นีรชากัดฟัน แค้นในใจ ล้อเลียนน้ำเสียง ของภัสกรณ์พูดอย่างนิ่งๆว่า : ” ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้น คุณก็เอาวีดีโอเมื่อสักครู่นี้ไปเผยแพร่สิ ! ถึงยังไง ฉันก็เป็นแค่คนธรรมดาๆ ไม่มีใครรู้จักฉัน ให้คน อื่นดูก็ได้ ไม่เหมือนอย่างคุณท่านประธานภัส กรณ์ ใครๆก็รู้จักชื่อเสียงของคุณ ฉันคิดว่า คนอื่น จะต้องสนใจพระเอกที่โป๊เปลือยในคลิปนั้นแน่ๆ !
ภัสกรณ์ลืมตาขึ้นด้วยความมึนงง ตาดำที่ ลึกลับจ้องหน้านี้รชา : ” ดูเหมือนว่าไอคิวของคุณ จะเพิ่มขึ้นไม่น้อยนะ ”
นีรชาขำจนยิ้มออกมา : ” ถ้าฉันยังโง่อยู่
กลัวว่าจะถูกคุณกินจนไม่เหลือเศษซากแล้ว !”
ภัสกรณ์หลับตาลงอีกครั้ง รอยยิ้มที่มีความ สุขลอยออกมาบนใบหน้า : ” นีรชา ถ้าสารเสพติด ล่ะ ? เฮโรอีนล่ะ ? เฮโรอีนคุณกลัวไหม ?”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ