ตอนที่ 44 จัดใจที่เจ็บปวด

เมื่อรถพยาบาลขับมาจอดหน้าบ้านหมื่นสา นีรชาก็ อยู่ในอาการโคม่าแล้ว ปลายนิวมือจับอยู่ตรงหน้าอกของ เธอเอง ดูเหมือนว่าเธอกำลังทุกข์ทรมานมาก

ภายในความมืดมิด เธอเหมือนได้มองเห็นใบหน้า ของสมภพ ใบหน้าที่หล่อเหล่า อ่อนโยนกำลังยิ้มให้เธอ อย่างอบอุ่น ราวกับว่าเธอเป็นของลำค่าที่เขาหวงแหน ที่สุด

“พี่ภพ” นีรชาละเมอ เจ็บมาก พี่ภพ พี่อยู่ที่ไหน ภัสกรณ์ที่กำลังอุ้มเธอขึ้นไปบนรถพยาบาลก็หยุด ชะงัก เธอเรียกหารุ่นพี่ นีรชา ขนาดเธอในอาการโคม่าคน ที่เธอเรียกหากลับไม่ใช่เขา

หัวใจของภัสกรณ์เหมือนถูกสัตว์ร้ายจับแน่นๆ แม้ หายใจก็ลำบากขึ้น

ดวงตาสีดำลึกลับแสดงถึงความโกธร ความผิดหวัง และความโศกเศร้าสับสนไปหมด

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไปช้อปปิ้งกับผู้หญิง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพาผู้หญิงกลับไปที่บ้านหมื่นสา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่รังเกียจผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์

นี่เป็นครั้งแรกที่เขายกเลิกประชุมคณะกรรมการ แล้วพาผู้หญิงไปทานอาหาร

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องสร้างกฎเพื่อขังผู้หญิงคน

หนึ่ง
แต่ว่าเหล่านี้มันกลับแลกได้แค่ความรังเกียจและ ความเกลียดชังของเธอ มันไม่สามารถเปรียบเทียบกับรุ่น พี่ที่เธอไม่มีวันลืมได้

หัวใจของผู้หญิงคนนี้ทำจากหินจากเหล็กหรือ เปล่า ถึงทำให้เธอดื้อรั้นได้ถึงขนาดนี้

ด้านนอกห้องผู้ป่วยvipของโรงพยาบาล หมอหนุ่ม สวมเสื้อคลุมสีขาวกำลังเดินมาพร้อมกับสมุดบันทึก ทางการแพทย์

“หมอ เธอเป็นอย่างไรบ้าง” ภัสกรณ์ออกมาต้อนรับ พยายามระงับความกังวัลและความตึงเครียดของตัวเอง

“เธอเกือบจะแท้ง แต่โชคดีที่ทารกในครรภ์ได้รับ ความช่วยเหลือได้ทัน คุณเป็นสามีของเธอใช่ไหม หมอ มองมาที่ภัสกรณ์ด้วยความตำหนิเล็กน้อย “คุณประมาท มากเกินไปในการดูแลผู้หญิงตั้งครรภ์ ถ้าส่งตัวมาช้ากว่านี้ เราอาจจะรักษาชีวิตของเด็กไว้ไม่ได้”

แท้ง …ทารกในครรภ์ …คนที่ฉลาดและใจเย็นอย่าง ภัสกรณ์ จู่ๆก็เกิดอาการสับสนเล็กน้อย นีรชาตั้งครรภ์ ความดีใจค่อยโผล่ออกมาจากใจ

คนรักของภัสกรณ์มีมากมาย แต่พวกเขาไม่เคย

ได้รับอนุญาตให้มีเชื้อสายของเขา นีรชายหัวดื้อเกินไป ทุกๆครั้งก็เหมือนกับการต่อสู้ ทำให้เขาลืมบอกเธอเรื่อง คุมกำเนิด คาดไม่ถึงเธอท้องแล้วจริงๆ ดวงตาที่เยือกเย็นและเย่อหยิ่งของภัสกรณ์ยิ้มแย้ม

ราวกับดอกไม้ บางทีเขาควรจะให้อภัยกับเรื่องที่นีรชาไม่

เคยลืมรุ่นพี่ เขาต้องลองให้เธอค่อยๆยอมรับตัวเองไป
“เธอเพิ่งตั้งครรภ์มาสองเดือน นี้เป็นช่วงเวลาที่ อันตรายที่สุด คุณจะต้องดูแลเธออย่างดี” หมอเห็นมา เยอะแล้วกับการดีใจและการคาดหวังของคุณพ่อ

“สองเดือนเหรอ” ดวงตาของภัสกรณ์มืดลงน้ำ เสียงเย็นราวกับน้ำแข็ง

“ใช่ครับ ตั้งภรรค์ได้8สัปดาห์ เพียงแค่สองเดือน” หมอค่อนข้างงุนงงกับอารมณ์ที่แปรปรวนของคุณพ่อใน ครั้งนี้

สองเดือน !

ตั้งแต่ครั้งแรกที่ภัสกรณ์ได้เจอกันกับนีรชาจนถึง ตอนนี้เป็นเวลาแค่เพียง 42 วัน แต่นี้เธอท้องแล้วสอง เดือน

นีรชายังคงหลับอยู่ ขนตาที่ยาวจนทำให้เกิดเป็น เงาใต้ตา ใบหน้าสีขาวนวลดูสงบงดงาม

ดวงตาสีดำลึกลับของภัสกรณ์กำลังจ้องมองดูที่ ใบหน้าของเธออยู่ ใบหน้าของเขาซีดและน่ากลัว ดวงตา ของเขาเป็นสีแดงเข้ม ราวกับไฟนรก มือใหญ่ยกขึ้นกำ หมัดแน่น หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ใช้กำปั้นชกเข้า กับกำแพงอย่างบ้าคลั่ง บนผนังสีขาวเต็มไปด้วยรอยเลือด

ไม่รู้ว่าเขาไปถึงลานจอดรถของโรงพยาบาลได้ยัง ไง ภัสกรณ์เข้าไปนั่งในรถ เหยียบคันเร่งอย่างแรง หมุน พวงมาลัยเลี้ยวขวาเข้าเมือง รถเป็นรอยขีดข่วนจากรั้วข้าง ถนนเป็นทางยาวเหมือนกับหัวใจของเขาที่กำลังได้รับบาด เจ็บ..